Wietpas helpt niet bij bestrijden criminaliteit
, door
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Kop du Jour | Gewoon omdat het Cohen
, door
Minder overvallen zonder Cohen (PowNed)
Nee vandaag geen quote maar een kop. Een kop boven een bericht dat gisteren op PowNed.tv verscheen. Zonder aanleiding wordt daar een daling in het aantal overvallen in Amsterdam in verband gebracht met het vertrek van burgemeester Cohen. Was er een verband met tussen Cohen en de criminaliteitscijfers? Nee. Ook in Rotterdam en Den Haag daalde het aantal overvallen. Maar PowNed koos niet voor de kop: “Minder overvallen dankzij Aboutaleb (Marokkaan) en van Aartsen (babyboomer)” of juist “..zonder Opstelten (hardline VVD-er)” die immers in 2008 vertrok. Nee hun ewige Sozialdemokrat moest het weer ontgelden. Waarom? Iets met ‘gewoon omdat het kan’ en ‘wereldheerschappij’ waarschijnlijk. Maar het echte antwoord ligt op de Basisweg 30 in een kluis, aldus een hoestende man in een regenjas.
De daling in het aantal overvallen is overigens te danken aan veel inzet van de politie op deze vorm van criminaliteit. Beleid dat al een jaar geleden werd aangekondigd door korpschef Welten van politie Amsterdam-Amstelland, maanden voordat Cohen vertrok. Maar feiten tellen niet voor deze ‘frisse wind’ in omroepland. Met uw zuur verdiende belastinggeld wordt onder het mom van ‘nieuws en actualiteiten’ een loopje genomen met de waarheid. Zeg Commissariaat voor de Media doe eens stekker uittrekken bij deze rechtse hobby?!
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Framing crime and punishment
, door
It is “interesting” how discussions of crime and punishment vary based on the social classes of offenders.
Take this example, for instance, by Laurent Mucchielli, regarding financial criminality:
Despite recurring complaints from the financial world (and especially in the context of the 2008 financial crisis), economic criminality is hardly the target of out-of-control justice systems (in France and, I would add, in the US). When the justice system goes after financial criminals, it hits on the margins of that world (see Bernie Madoff). And when such criminality is discussed, it is in surprisingly understanding and soft terms: questions are raised regarding the effectiveness of the laws in place in terms of punishment; concerns are raised as to whether the state overreaches and whether punishment really fits the crime (who was hurt, after all) and one ponders the effects of excessive punishment on social regulation (will anyone EVER want to be a trader again if they get sanctioned?).
More than that, in times where the slightest act of deviance from the projects raises the specter of out of control youth and gets helpfully hyped and overreported in the media, such is not the case on elite deviance:
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
‘Drugsoorlog’ door tolerant drugsbeleid
, door
Zelden heeft een begrip in zo’n korte tijd zo’n inflatie doorgemaakt als ‘drugsoorlog’. Tot een paar dagen geleden dacht ik bij een drugsoorlog aan situaties als in Mexico en Zuid-Amerika, waar jaarlijks tienduizenden mensen omkomen door drugs-gerelateerd geweld. Maar wat blijkt? Ook in Nederland is een drugsoorlog gaande.
In het zuiden van Nederland willen de VVD en het CDA noodverordeningen instellen om preventief te kunnen fouilleren. De PVV heeft meer gevoel voor dramatiek en wil het leger inzetten. Hero Brinkman weet al precies hoeveel mensen er de cel in moeten: “We moeten schoon schip maken met die jongens en zestig man binnen twee weken in de lik zetten.”
Nu is wat er daar gebeurt niet goed. Er zijn een aantal schietincidenten geweest, een paar moorden en de burgermeester van Helmond is bedreigd, en dat moeten we uiteraard niet accepteren. Maar om dat nu een drugsoorlog te noemen gaat wat ver. En de oorzaak van die ‘oorlog’, zegt de Eindhovens burgemeester Van Gijzel, is uiteraard ons tolerante softdrugsbeleid. En als een burgemeester zoiets roept, dan weet je dat hij niet pleit voor nog meer tolerantie.
Maar de oorzaak van het geweld lijkt me niet ons tolerante, maar ons tweeslachtige softdrugsbeleid, waarbij gebruik aan de ene kant wordt getolereerd (maar nog wel strafbaar is), maar aan de verkoopkant keihard wordt bestreden. En als je de aanbieders in de criminaliteit houdt en het consumeren zo ongeveer legaal maakt – zeker ten opzichte van net over de grens – dan krijg je een opeenhoping van criminelen. En de oplossing van die criminaliteit is dan niet minder tolerant te worden, maar juist toleranter. Haal de productie en verkoop van softdrugs uit de illegaliteit, en je drugsoorlog verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.