Harlem is een van de meest beroemde buurten van Amerika, het epicentrum van Afro-Amerikaanse cultuur en politiek. Het is ook een van de armste wijken van New York. Sargasso-correspondent Dimitri Tokmetzis woont er met zijn jonge gezin middenin en doet wekelijks verslag over het razendsnel veranderende leven in de wijk en daarmee over het razendsnel veranderende leven in de Verenigde Staten. Vandaag de derde aflevering: hoe Harlem en New York weer uit het dal kropen. Vorige week hebben we gezien hoe Harlem bijna en onder ging aan drugs en criminaliteit. Sinds begin jaren negentig is er ongelooflijk veel bereikt: van no go area tot gewilde woonwijk die overspoeld wordt door blanken. De cijfers bewijzen het. Vrijwel alle criminaliteitscijfers zijn in twintig jaar tijd gedecimeerd. Hoe dat kan is nog steeds onderwerp van een fel debat, een debat dat niet alleen van belang is voor Harlem en New York, maar ook voor Nederland (waar immers ook vaak op de zero tolerance-trommel wordt geslagen).
[qvdd]
“Als Cohen landelijk gaat doen wat hij in Amsterdam heeft gedaan, wordt het een grote ramp. De hoofdstad staat stijf bovenaan wat betreft Marokkaanse straatterreur. En uit criminaliteitscijfers blijkt dat het aantal aangiften wegens bedreiging, mishandeling en overvallen stijgt.”
Wilders zoekt de confrontatie met Cohen, met als uitsmijter: “Hij is Vogelaar in het kwadraat”. Slim of is dat trucje inmiddels uitgewerkt?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Harlem is een van de meest beroemde buurten van Amerika, het epicentrum van Afro-Amerikaanse cultuur en politiek. Het is ook een van de armste wijken van New York. Sargasso-correspondent Dimitri Tokmetzis woont er met zijn jonge gezin middenin en doet wekelijks verslag over het razendsnel veranderende leven in de wijk en daarmee over het razendsnel veranderende leven in de Verenigde Staten. Vandaag de tweede aflevering: hoe Harlem onleefbaar werd.
Boven 110th street moet je sterk zijn om te overleven, zong Bobby Womack begin jaren zeventig. Hij had gelijk. In de jaren zestig begon Harlem aan een diepe val, veroorzaakt door heroïne, het wegtrekken van de blanke en zwarte middenklasse en het wegvallen van publieke diensten.
Wat in artistieke kringen begon, werd een rage onder jonge zwarte mannen: het gebruik van heroïne. In de jaren zestig en daarna kwam ruim de helft van het aantal New Yorkse verslaafden uit Harlem – terwijl het aantal bewoners in Harlem slechts drie procent van het totale New Yorkse aantal bevatte.
Malcolm X beschuldigde de ‘blanke man’ ervan de ‘zwarte broeders’ aan de drugs te houden. In werkelijkheid kwam de overvloed van goedkope heroine uit eigen gelederen. In de georganiseerde misdaad – van oudsher gedomineerd door de Italianen – deden de eerste grote zwarte drugssyndicaten zich gelden, een proces dat onlangs werd vertolkt in de film American Gangster.
Rimmer Frissen: student Journalistiek aan de Fontys Hogeschool ging voor het uitwisselingsprogramma Beyond your World van Lokaalmondiaal naar een jeugdgevangenis in Porto Velho, Brazilië. Daar zitten jongeren tussen de 14 en 18 jaar. Zij zitten voor zware misdrijven, zoals gewapende overvallen en moord. Binnen de instelling zijn er nauwelijks activiteiten om te zorgen dat de jongeren kunnen reìntegreren in de maatschappij. Bekijk na de doorklik ook deel 2 en lees meer over het project:
Afgelopen januari ging een groep studenten van de Fontys Hogeschool Journalistiek naar Brazilië. Tijdens het project hebben studenten verschillende verhalen geschreven en gefilmd. Zowel over duurzaamheid als over de cultuur in Brazilië. Op 7 april verschijnt het blad JOIN met een Brazilië-special over deze studiereis. Stijntje Blankendaal, correspondent in Sao Paulo voor dagblad Trouw, heeft de mensen geïnterviewd. De studenten hebben het item gefilmd en gemonteerd.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Eerste maar even wat quotes, want die blijven het meest hangen bij lezers van bladen/kranten/blogs:
AD: “Eén op drie dieven Gouda is Marokkaan…..Uit cijfers van Binnenlandse Zaken blijkt verder dat de regio Utrecht veel Marokkaanse boeven kent”
Telegraaf: “Gouda procentueel meeste criminele Marokkanen”
DS: “het blijkt dat veel Nederlandse steden geteisterd worden door Marokkaanse criminelen. In Gouda is zelfs één op de drie criminelen van Marokkaanse afkomst”
Elsevier: “Gouda blijkt bolwerk van Marokkaanse criminaliteit”
Duidelijk toch, Marokkanen vormen een groot probleem.
Helaas, zoals vaker, zijn de bladen/blogs weer eens te kort door de bocht gegaan in het overnemen van cijfers. Waarschijnlijk om hun lezers weer eens te geven wat ze graag horen.
Voor ik dat ga uitleggen, even een opmerking vooraf. Die is nodig omdat anders de helft van de mensen gaat reaguren over het verkeerde.
Los van de nuances die ik hieronder ga aanbrengen, is er wel degelijk sprake van een significant groter aantal problemen binnen de groep Marokkaanse jongeren vergeleken met de rest van de bevolking. Over oorzaak en omvang valt nog wel te twisten.
Maar ik richt me hier alleen even op de tekortkomingen in het overnemen van de gegevens uit het KLPD-rapport door genoemde media.
Belangrijkste opmerking is dat het hier niet gaat om veroordeelde criminelen maar om opgepakte verdachten. In Nederland is iemand nog steeds past echt een misdadiger als een rechter een veroordeling uitspreekt.
Het rapport zegt hier zelf ook iets over:
“Verder moet wellicht nagedacht worden over het feit dat aantallen aangehouden Marokkanen (ook) iets zeggen over de inspanning van de politie. Dus als de politie in een regio meer Marokkanen aanhoudt kan dit ook zomaar zo zijn omdat de politie in die regio beter presteert voor wat betreft de opsporing en niet perse dat die Marokkanen crimineler zijn. Dit zou je kunnen analyseren door het ophelderingspercentage in deze gemeente, of in de regio waartoe de gemeente behoort, te vergelijken met het landelijk ophelderingspercentage. De mate waarin dit percentage hoger is, zou zowel de absolute als de relatieve druk evenredig moeten verlagen.”
Dit is een gastbijdrage van Pablo Eppelin. Dit artikel staat ook op La Ruta.
Hoewel sommigen het anders zouden willen, blijft het bestaan van Nederland onopgemerkt in Centraal-Amerika. Nou ja, enkele uitzonderingen daargelaten: een prins die zich verspreekt over garnalen, meneer van Baalen die is uitgeroepen tot persona non grata in Nicaragua en bodyscanners om het terrorisme te bestrijden. Nederland haalde de afgelopen tijd bovendien de voorpagina’s als land dat sneller dan alle andere landen grootmoedig Haďtiaanse kinderen adopteert. Dat is ongeveer het resultaat van zeventig dagen speuren naar Nederland in het Centraal-Amerikaanse nieuws. Stuk voor stuk voorbijgaande dingen die al snel collectief vergeten worden, behalve natuurlijk de eeuwige roem die Ajax geniet bij de inwoners van de landen van Centraal-Amerika. Verder is Nederland niet zo belangrijk.
Na terugkomst heb ik vele uren slaap nodig om de nachtmerrie van de reis te boven te komen. Als ik wakker word, kom ik op het idee de televisie aan te zetten. Na zeventig dagen weg te zijn geweest, wil ik erachter komen waar in Nederland over gepraat wordt. Precies op de dag waarop Nederland tachtig miljoen euro ophaalt bij een actie voor Haďti. Mooi om te zien hoe de Nederlandse maatschappij zich solidair toont met de Haďtianen. Of beter gezegd, hoe ze massaal in actie komen om enkele miljoenen te verzamelen. Ontroerend.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
[qvdd]
“De nieuwe vormen van repressie kosten veel geld, maar leiden niet tot structurele verbeteringen.”
Directeur Ida Haisma van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) breekt nog maar eens een lans voor de ‘softe’ aanpak van potentieel criminele jongeren. Hard aanpakken bekt lekker, maar werken doet het niet. Of wel?