Het CDA is fors beschadigd door onderhandelingen met de PVV, ongeacht of de onderhandelingen worden voortgezet. Het pluche blijkt voor een aantal megalomane CDA-ers onweerstaanbare aantrekkingskracht te bezitten; ten koste van de partij. Welke schade is nu aangericht? Een tussenbalans. 1. Ondermijning van de CDA-beginselvastheid. Door te onderhandelen over gedoogsteun van de PVV aan een VVD/CDA-minderheidskabinet wordt getornd aan de beginselen van het CDA. Het CDA zegt te streven naar 'solidariteit' en te streven naar een samenleving waarin "iedereen kan meedoen, we hebben respect voor elkaar en zorgen voor elkaar". De daad wordt echter niet bij het woord gevoegd. Is het verstandig dat een partij die "het Evangelie als grondslag en inspiratiebron" gebruikt, het acceptabel vindt dat de Islam wordt gediskwalificeerd? Wat voor effect heeft dat op de "solidaire samenleving" waarna het CDA zegt te streven?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
De eerste officiële afhaker bij het CDA is een feit. Het is een kwestie van tijd voordat er meer volgen. Een rechts minderheidskabinet komt er dus niet.
Ik zal eerlijk zijn, de wens is wel enigszins de vader van de gedachte. Maar het is ook niet langer irreëel dat Rutte 1, het droomkabinet van ons Maxime er niet komt, omdat er gewoonweg geen steun is binnen de fractie van het CDA. De eerste afhaker is namelijk een feit. Jan Schinkelshoek de nummer 27 van de afgelopen kamerverkiezingen wenst niet langer aanspraak te maken op zijn mogelijke zetel in de Tweede Kamer.
Eerst waren het prominenten die protesteerden, toen een zeer prominente die vliegende start van de onderhandelingen faciliteerde. Er waren protesterende leden en nog meer bezwaarde prominenten. Er was een (fantoom-)lid in de fractie dat in gewetensnood zou zitten. En toen weer diezelfde zeer prominente CDA-er die zijn ‘ja mits, neen tenzij’-brief schreef. Het rommelde en het rommelde binnen het CDA, maar tegelijkertijd bleef het allemaal bij klagen en zeuren.
De CDA-top had al gemeld dat het congres een belangrijke stem hoewel niet doorslaggevende zou krijgen bij het al dan niet goedkeuren van het nog af te sluiten coalitieakkoord. Maar hoeveel protesterende congresgangers er ook zouden zijn, binnen het gezagsgetrouwe CDA-ledenbestand zou natuurlijk nooit meer dan de helft ook daadwerkelijk tegen een akkoord stemmen. Het land moet natuurlijk wel bestuurd worden, enzo….
Eind juli brachten de fractievoorzitters van CDA, VVD en PVV een verklaring naar buiten waarin zij meedeelden te gaan onderhandelen over een regeerakkoord en een gedoogakkoord. De PVV maakt haar gedoogsteun afhankelijk van harde afspraken over onder meer immigratie, integratie en asiel. Maar weet de PVV eigenlijk nog wel wat het volk wil?
VluchtelingenWerk Nederland gaf TNS Nipo de opdracht om het volk haar mening te vragen over vluchtelingen. Vandaag werden de resultaten van de peiling bekend.
Wat blijkt? Een ruime meerderheid van onze bevolking (63 procent) vindt dat Nederland vluchtelingen ruimhartig moet opvangen en ten opzichte van een jaar geleden is die steun met zo’n tien procent gegroeid. Die mening treffen we niet alleen aan bij de linkse kerk, want ook zes van de tien VVD-aanhangers en maar liefst acht van de tien CDA-aanhangers vinden dat. Maar liefst 82 procent van de ondervraagden is het eens met de stelling dat mensen die een oorlogssituatie ontvluchten, hier bescherming moeten kunnen krijgen.
De peiling laat verder zien dat tweederde van de ondervraagden vindt dat erkende vluchtelingen recht hebben op gezinshereniging – het laten overkomen van echtgenoot en kinderen – als ze eenmaal een verblijfsvergunning hebben gekregen. Onder de aanhangers van het CDA, de partij die het gezin ziet als hoeksteen van de samenleving, is zelfs 82 procent die mening toegedaan. Dat was natuurlijk ook te verwachten, want het mag toch wel als algemeen bekend worden beschouwd dat mensen die kerkelijk actief zijn vanuit naastenliefde zich het lot van vluchtelingen aantrekken.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
[qvdd]
“We voeren op een fatsoenlijke wijze een discussie en daarom is het beter nu geen mededelingen te doen.”
Maxime Verhagen doet er alles aan om de crisissfeer binnen het CDA te verbloemen. De fractie vergadert op dit moment verder over het wel of niet voortzetten van de formatiebesprekingen met VVD en PVV.
Zijn wij nog een politiek lichaam? De waardigheid van vrije mensen berust op ons verlangen een politiek lichaam te vormen, zegt een franse denker.
Het is misschien een beetje rare vraag. Maar denk terug aan de volkssoevereiniteit: de mensen kiezen zelf of ze bij elkaar willen horen en hun collectieve zaken en belangen samen willen regelen. Zo is ons land ooit begonnen in een gezamenlijk gevecht tegen het water.
Zo hebben de Belgen ooit bedacht dat ze met Willem 1 niets meer te maken wilden hebben en dat ze het landje verder wel zelf met elkaar konden besturen. Inmiddels wordt daar door meneer di Rupo en koning Albert hevig aan getwijfeld en terecht.
In mijn stuk “Kromme tenen, Majesteit” wierp ik mij op als informateur in buitengewone dienst. Het lijkt mij nuttig met een serieuze toonzetting, nog even verder te gaan in dit spoor. De politiek nadert het niveau van de kleuterklas, gelijk aan België.
Het CDA slaat de maat. Bijna alles gaat mis in die partij, maar ik heb het grootste respect voor de wijze waarop die partij discussie voert. Zeker, Lubbers is geen groot man op het vlak van het staatsrecht en zijn interventie was tenenkrommend en chaotiserend, maar hij had gelijk met de opvatting dat er geen stabiele en rechtsstatelijke combinatie zou ontstaan. De nieuwe brief van prominenten komt daar nog bij.
De VVD is muisstil. De ex-kamervoorzitter Frans Weisglas roept nu zijn partijgenoten op tot rebellie, met ongeveer soortgelijke motieven als de vooraanstaande CDA –ers: splijting van de eenheid in het land. Door de polarisatie is er dadelijk geen enkele meerderheid meer te vormen. Het levert een zelfde gevoel op als de actie van Lubbers: onhandig, niet productief. Maar ook hij heeft gelijk dat ook de VVD zich over de rechtstatelijkheid mag bekommeren.
Als we het landschap verder doorakkeren komen we bij de PvdA: pardon, wie? De op een na grootste partij. Al weken niets van vernomen: het kan dan ook geen toeval zijn dat Maurice d’Hondt zes zetels verlies noteert. Van de PvdA zou je mogen verwachten dat men stevige inhoudelijke dingen roept over de radicale hervormingen en bezuinigingen, maar geen enkel geluid. Wat gaan we doen met het landsbestuur, de ambtenaren, waar snijdt het mes die 18 miljard? Geen wonder dat de winst neerdaalt bij SP(+3) en Groen Links(+3).
Er is nog een grote partij: de PVV. Maar afgezien van een paar lompe twitterberichten houdt voorman Wilders zich aan de “radiostilte”, die de heren hebben afgesproken. En ja, bij “knettergek” vergeleken, is “zeurpiet” tamelijk ingetogen.
Zo ontstaat een formatieproces waarin de centrumpartijen verliezen en de marges links en rechts winnen. Dat kon, Majesteit, toch niet uw bedoeling zijn? Dat kon, burgemeester Cohen, burgemeester Opstelten, toch niet uw bedoeling zijn? Wie houdt de boel nu nog een beetje bij elkaar? Het midden verkruimelt, maar zijn wij, pacificerend Nederland, inmiddels veranderd in rabiate beterweters? Sinds wanneer dan wel? En hoe komt dat dan?
Het lijkt mij nodig dat we snel een einde maken aan de huidige geheimzinnigheid. De beslissingen over het herontwerp van Nederland en een radicale hervorming van het openbaar bestuur zijn urgent. Die kun je niet nemen in een geheime onderhandeling tussen partijen die zo’n kleine meerderheid hebben dat hun achterban niet in het gareel is te houden.
Dit zijn bijzondere tijden: de koersen van de kiezersgunst zijn nerveus, zoals die van de beurs in crisistijd. Het zou goed zijn als de partijen gingen denken over een extra-parlementaire variant. Dat betekent dat serieus moet worden gedacht over een zakenkabinet, van oude routiniers, gecombineerd met jong talent.
Wat hen te doen staat lijkt mij vrij helder. Politiek gaat over verdelen van waarden: de pijn van bezuinigingen moet een beetje eerlijk worden verdeeld, de verstopping in het openbaar bestuur moet worden aangepakt. Maar niet door deskundigheid te ontslaan, of regels af te schaffen die juist zinvolle effecten bereiken.
Bij een extra-parlementaire benadering begin je met mensen; die kunnen, met steun vanuit fracties in meer openheid aan de slag met het voorwerk uit de heroverwegingen en eerdere informatieperioden. Uit deze manier van werken vormt zich dan de steun, die vanuit de Staten Generaal moet worden verleend.
Majesteit, ik bedoel maar: alleen deze informatieperiode is al schadelijk voor het land. Als het CDA er niet mee kan stoppen, moet U het maar doen.
Hieronder volgt een gastbijdrage van Tom van Doormaal.
Oude heren imponeren, maar saai wordt het wel. Die meneer Bleker van het CDA is wel een uitvinding en een groot talent. Meneer Van Agt heeft al zijn ouderwetse zinswendingen laten vallen en bitst zijn christelijke radicaliteit de wereld in. Nu meneer Lubbers, ontevreden als CDA-lid, informateur, minister van staat, adviseur van de koningin? Het lijkt me geen bijdrage aan een ordelijk proces van de formatie.
En wat nu? Voorspellen is moeilijk maar zo moeilijk nu ook weer niet. Als ik u even mag bijlichten, voordat het hele knapenkoor weer bij U thee komt drinken:
● De ‘stevige CDA-toets’ gaat fout; dat levert een muitende fractie op of een muitend congres. Zo gelijk heeft Lubbers weer wel: stop hier maar mee… De persoonlijke schade is voor het trio dat nu wanhopig poogt de radiostilte vol te houden.
● Die verkeerde gok belemmert andere routes: paars-plus, of VVD,PvdA, CDA: de averij die de voormannen nu oplopen, hindert bij het smeden van stabiele samenwerking.
Majesteit, ik heb met u te doen. Ik mag niet bij U langs komen, maar ik heb wel een idee hoe het verder moet. De stilstand en stagnatie beginnen Belgische vormen aan te nemen. Dit land heeft recht op en behoefte aan serieus bestuur. Dat moet maar een zakenkabinet zijn.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
[qvdd]
“Vanuit mijn positie in de ?wachtkamer? heb ik geen noemenswaardige mogelijkheden die koers te beïnvloeden, maar ik wil die door mijn aanwezigheid op de reservebank ook niet legitimeren.”
CDA’er Jan Schinkelshoek, nummer 27 op de lijst en daarom waarschijnlijk Kamerlid als het CDA in de regering komt, trekt zich terug vanwege de samenwerking met de PVV.
Redactie: Oops, dat was de tweede Quote van de Dag, per ongeluk geplaatst.