Support your local dealer

Met de wietpas en de coffeeshopsoap in Maastricht in het achterhoofd, heeft gastschrijver Provo een revolutionair idee voor softdrugs: vooral niet legaliseren! Dat is beter voor iedereen. Drugs zijn volgens de gangbare mening een probleem. Niemand durft in deze tijd op te staan om te verkondigen dat drugs gewoon lekker zijn en dat sommige drugs zelfs zo lekker zijn, dat  sommige mensen de mogelijkheid dat je door het gebruik ervan wat korter leeft, maar op de koop toe nemen.  En dat dit een beslissing is die elke burger in staat geacht moet worden om gewoon zelf te nemen. Stel je voor! Het is dan ook niet de bedoeling om deze volkswijsheid ter discussie te stellen. Integendeel,  laten we er van uitgaan dat het gebruik van drugs verboden of gereguleerd moet worden. Nu zijn er nogal wat soorten drugs en nog meer wetten en regels die daar betrekking op hebben, maar deze bijdrage gaat over cannabis: een drug waarvan de consumptie zowel voor de consument als voor de maatschappij minder risico’s met zich meebrengt als welke andere drug dan ook.

Door: Foto: Dave H (cc)

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Petra de Boevere (cc)

Goede Tijden, Slechte Tijden in Maastricht

OPINIE - In Maastricht is de laatste weken een soap-opera opgevoerd.  Niet alle afleveringen kunnen volgen? Geen nood. Alle gebeurtenissen zijn terug te lezen in dit korte overzicht van Matthijs Pontier.

De wietpas en het bijbehorende buitenlanderverbod werden een jaar geleden in Maastricht ingevoerd en sindsdien is een ware soap ontstaan. Aan het begin van de soap hadden slechte tijden de overhand. De tijd van onbezorgdheid was voorbij in het zuiden van het land. Coffeeshops liepen leeg. Ook Nederlanders bezochten de coffeeshops nauwelijks meer. Honderden medewerkers moesten ontslagen worden; niet alleen bij coffeeshops, maar ook bij andere middenstanders. Straatdealers vulden bijzonder efficiënt het gat in de markt dat ontstaan was. De criminaliteit en het aantal drugsincenten stegen hierdoor sterk. In Maastricht verdriedubbelde de overlast zelfs.

De beelden in de media van de ontstane situatie leidden ertoe dat de wietpas werd ‘afgeschaft’. Hier staat afgeschaft tussen haakjes, omdat eigenlijk alleen de pas zelf werd afgeschaft. Nederlanders moesten nog steeds met een uittreksel uit de Gemeentelijke Basis Administratie aantonen dat ze in Nederland woonden, en coffeeshops werden nog steeds verplicht buitenlanders te discrimineren.

Goede tijden?

Toch lijken na nieuwjaar goede tijden aan te breken. Steeds meer gemeentes weigeren het buitenlanderverbod te handhaven. De roep om regulering van cannabisteelt krijgt steeds meer bijval. In de VS wordt het goede voorbeeld gegeven en er wordt in Amsterdam een pleidooi gevoerd voor ‘geen limiet op THC, maar cannabis met BTW’. Op 25 april 2013 wint Marc Josemans, voorzitter van de Verenigde Officiële Coffeeshops Maastricht (VOCM), zijn rechtszaak tegen de wietpas en het buitenlanderverbod op alle fronten. Zijn coffeeshop Easy Going had niet gesloten mogen worden op basis van de weigering om buitenlanders te discrimineren. Op Bevrijdingsdag openen de Maastrichtse coffeeshops daarom hun deuren weer voor buitenlanders. De straatdealers verdwijnen als sneeuw voor de zon en het lijkt allemaal niet op te kunnen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Cannabijsluiter

Jason Halman werd vrijgesproken van moord omdat hij ontoerekeningsvatbaar was verklaard door het Pieter Baan Centrum. Hij had een psychose, veroorzaakt door cannabisgebruik, toen hij zijn broer neerstak. Hoe kan het, vraagt criminologe Therese Klok zich af, dat er zo weinig voorlichting gegeven wordt over een middel dat zulke gevolgen kan hebben?

Als echte Hollandse behoor ik vóór het gedoogbeleid en vrij drugsgebruik te zijn en zelf wiet te kweken op mijn balkon en zo. En als criminologe al helemaal. Toch moet ik uit de kast komen als non-gebruiker, denk ik. Niet alleen als non-gebruiker, maar ook als iemand die eigenlijk haar wenkbrauwen fronst bij het gemak waar er in Nederland over recreatief drugsgebruik gedacht wordt.

Ik denk namelijk dat de nadelen niet opwegen tegen de voordelen en dat de mensen die regelmatig gebruiken er niet gezond mee omgaan. Maar zij missen inmiddels de helderheid van geest om dat te beseffen. Een tekenend voorbeeld is de zaak Halman. Honkballer Gregory Halman wordt op 21 november 2011 door zijn bloedeigen broer Jason Halman vermoord. Doodgestoken na een ruzie over geluidsoverlast. Jason komt thuis na een nacht stappen en blowen en zet de muziek hard aan, zodat hij minder last heeft van de stemmen in zijn hoofd. Greg klaagt over de muziek, wil slapen en Jason steekt hem in zijn hals met een mes. Jason, op dat moment 22 jaar oud, heeft aanvankelijk helemaal niet door dat hij zijn twee jaar oudere broer heeft doodgestoken, zo ver heen was hij.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

‘Journalist verzaakt als het om cannabis gaat’

Dit artikel is overgenomen van de site van de Vereniging voor Opheffing van het Cannabisverbod. Het verscheen ook op Villamedia en was hier kort waanlink.

Als het om cannabis gaat verzaken Nederlandse journalisten structureel hun taak: het controleren en kritisch volgen van de macht en het toepassen van wederhoor. Zou dat komen omdat zoveel journalisten alcoholverslaafd zijn?, vraagt Derrick Bergman zich af.

Vrijwel dagelijks berichten de media over cannabis en coffeeshops. Elke opgerolde wietkwekerij krijgt een een-kolommertje en elke politicus of politieman die iets te melden heeft over cannabis vindt een luisterend oor. Het controleren van beweringen of het toepassen van wederhoor wordt daarbij steeds zeldzamer. Hoe vaak hebben we niet gehoord en gelezen dat ‘tachtig tot negentig procent van de Nederlandse wiet voor de export bestemd is’? Deze volkomen uit de lucht gegrepen schatting is afkomstig van Max Daniel, voormalig hoofd van de Taskforce Opsporing Georganiseerde Hennepteelt. Dezelfde Daniel beweerde jarenlang dat alle Nederlandse wietkwekerijen samen de oppervlakte van de provincie Utrecht overtreffen.

Dit soort bizarre claims wordt klakkeloos overgenomen. Nooit stelt een journalist de voor de hand liggende vraag naar welke landen al die Nederlandse wiet wordt geëxporteerd. Anno 2011 wordt namelijk in heel Europa wiet geteeld; een Engelse politieman verklaarde onlangs op de BBC dat zijn land volledig zelfvoorzienend is geworden en geen gram wiet meer hoeft te importeren. Nog belangrijker is het gegeven dat zolang cannabisteelt verboden is, niemand ook maar bij benadering weet hoeveel wiet er hier wordt gekweekt, laat staan welk deel daarvan bestemd is voor export. Iets soortgelijks geldt voor het THC-percentage in Nederwiet. Al jaren melden de media dat dit percentage blijft stijgen. Wat zijn de feiten? Elk jaar koopt het Trimbos Instituut wiet bij vijftig coffeeshops. Vanaf 2004 daalt het THC-percentage van deze samples gestaag; alleen bij de meest recente meting was -voor het eerst in zes jaar- een lichte stijging waarneembaar.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende