Censuur zonder rechter

In de Verenigde Staten regelt de Digital Millenium Copyright Act (DMCA)  al sinds 2000 hoe het omzeilen van auteursrechten op het internet moet worden aangepakt. Volgens deze wet kan de overheid internetproviders dwingen om websites uit de lucht te halen met de garantie dat zij zelf zijn gevrijwaard van vervolging. De providers volgen deze wet nauwgezet wat het einde betekende van vele piratensites. Inmiddels is deze wet uitgegroeid tot een standaard voor bescherming van auteursrechten die overal in de wereld wordt gevolgd. De DMCA zou ook de norm zijn voor de regeling van auteursrechten in vrijhandelsverdragen zoals het TTIP.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tradition kills

Triest:

In a decision that could affect First Nations people across Canada, a judge in Ontario has ruled that a hospital cannot force a cancer-stricken 11-year-old girl to resume chemotherapy because the Constitution protects her mother’s right to treat the child with traditional aboriginal medicine instead.

Applause broke out in a Brantford, Ont., courtroom filled mainly with supporters of the girl, known as J.J, and her mother, known as D.H., when Justice Gethin Edward concluded that the family’s aboriginal rights trumped the hospital’s attempts to compel child-welfare authorities to intervene and send J.J. back to the hospital for chemotherapy.

“This is not an 11th-hour epiphany employed to take her daughter out of the rigours of chemotherapy. Rather, it is a decision made by a mother, on behalf of a daughter she truly loves, steeped in a practice that has been rooted in their culture from its beginnings …” he said.

“It is this court’s conclusion therefore, that D.H.’s decision to pursue traditional medicine for her daughter, J.J., is her aboriginal right. Further, such a right cannot be qualified as a right only if it is proven to work by employing the Western medical paradigm. To do so would be to leave open the opportunity to perpetually erode aboriginal rights.”

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: William Pitcher (cc)

Recensie | Vuur en as, Michael Ignatieff

RECENSIE - Zondagmorgen 12.00 uur. Buitenhofpresentator Pieter Jan Hagens grinnikt. Burgemeester van Heerlen Paul Depla glundert. En zelfs de doorgaans afkeurend kijkende Abvakabo-voorzitter Corrie van Brenk schatert. Michael Ignatieff is te gast bij Buitenhof ter promotie van zijn nieuwste boek Vuur en as, en ze eten allemaal uit zijn hand. Een paar uur later charmeert de hoogleraar internationale betrekkingen en voormalig presidentskandidaat van Canada met hetzelfde gemak een zaaltje vol mensen in Lux, Nijmegen, waar hij in gesprek gaat met Cees Leijenhorst en Pieter van Os . Hij is duidelijk in zijn element. Hij praat rustig, hij maakt grapjes, is vol zelfspot en beantwoordt elke vraag uit het publiek met ‘that’s a great question’.

Ignatieff heeft vijf jaar politiek bedreven. Dat moge duidelijk zijn. Charmant en welbespraakt, maar ook zo glad als een aal.  Zijn strijd om het leiderschap van Canada heeft hij grandioos verloren. In zijn boek Vuur en as vertelt hij hoe hij als cosmopolitische intellectueel vol ambities het politieke strijdtoneel betrad en werd meegezogen in een wereld vol hypocrysie, vijandigheid en achterkamertjespolitiek. ‘You start with the stupid idea that what you say matters. But politics is not a battle of ideas, but a battle of standing. It’s about who has the right to be heard.’ Deze ‘battle of standing’ zal Ignatieff hopeloos verliezen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Canada en het gebruik van het woord ’terrorisme’

ACHTERGROND - Deze week vonden twee aanslagen op militairen plaats in Canada. Maandag reed een vorig jaar tot de islam bekeerde extremist met een auto in op twee soldaten bij Montreal in de provincie Quebec, waarbij de 53-jarige adjudant Patrice Vincent om het leven kwam. De 25-jarige dader is later in een confrontatie met de politie doodgeschoten.

Gisteren (woensdag) schoot een man (volgens Reuters ook een tot de islam bekeerde Canadees) de 24-jarige korporaal Nathan Cirillo dood bij het Nationale Oorlogsmonument in Ottowa. De schutter is later in een vuurgevecht met bewaking van het Parlementsgebouw (op ca. 600 meter van het Oorlogsmonument) doodgeschoten.

Tienduizenden ‘First Nation’ kinderen stierven in Canadese kostscholen

Zonder dat de ouders of familie werden geïnformeerd:

About 150,000 First Nations, Inuit and Metis children went to the church-run schools, the last of which closed in 1996.

Many children never returned to their homes, according to the commission. Some ran away, some died.

“Often, their parents and families never were informed of their disappearance or death,” the commission said in an interim report.

Rappers In De Sneeuw

Nederlandse rappers zien teerzand in Canada. “Dit is het einde van de wereld, nigger..”. Vier bekende Nederlandse rappers verlaten hun comfort zone en verkennen de spectaculaire Canadese natuur. Van de gigantische teerzanden in Alberta tot het prachtige Great Bear Rainforest bij Vancouver. Tijdens hun reis maken ze een rap over de schoonheid en de verwoesting die ze tegenkomen. Volg Brace, Darryl, Keizer en Nega op hun avontuur in de sneeuw elke zondag vanaf 18 november bij RTL 5 om 22.15

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende