Closing Time | Jump Jive An’ Wail

https://www.youtube.com/watch?v=aHWcN5YxuYc Een paar weken terug bezocht ik het Gelderse dorpje Hummelo. Er was daar een kleinschalige kunstroute over het landgoed Enghuizen van graaf Van Rechteren-Limpurg (geen typo). En als je in Hummelo bent, dan drink je natuurlijk een kopje koffie bij De Gouden Karper, en ga je ook even op bedevaart naar het standbeeld, brons, van Normaal, niet te missen aan de Dorpsstraat. Zeg je Normaal, dan zeg je boeren. Je weet waar hun sympathie ligt, zie bijvoorbeeld het zydeco-achtige nummer De boer is troef. En er is wantrouwen tegen de politici in Den Haag en sowieso alle mensen in de Randstad, lui uit het westen. In Amerika was er in 1985 een grote actie, FarmAid, met bijbehorend concert, om aandacht te vragen en geld in te zamelen voor de noodlijdende boeren. Het was niet de eerste keer dat de boeren daar in de problemen kwamen. In de jaren dertig sloeg de grote droogte toe in het midden van de Verenigde Staten. Er was geen oogst. En een heleboel boeren gingen failliet. Bij FarmAid traden een boel artiesten op, o.a. Bob Dylan, B.B. King, The Blasters, Tom Petty , Neil Young, Lou Reed, Johnny Cash, Roy Orbison, Ry Cooder and many, many more waaronder Brian Setzer.

Door: Foto: Ted (cc)

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Closing Time | Lucky Chops

Na het gesomber van gister en eergister in deze rubriek tijd voor wat jolijt: het is tenslotte eindelijk weer eens een prachtige zonnige warme dag.

Lucky Chops uit New York is vooral bekend van hun live optredens in de metro van die stad. Ten tijde van dit stuk zat Leo P nog in de band; later zou hij z’n eigen band Too many Zooz oprichten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

https://www.youtube.com/watch?v=DwvaoKUur3U

Closing Time | Dit is alles…

In 2009 bracht Flat Earth Society, het anarchistische dollemansorkest uit Belgie, Answer Songs uit, de langverwachte antwoorden op vragen die in bekende nummers uit de muziekwereld gesteld worden. De answer song was een veelgebruikt concept in b.v. blues en country ergens halverwege de vorige eeuw.

Iedereen kent natuurlijk het originele stuk waar onderstaande het antwoord op is. Ze beginnen ingetogen, maar het eindigt allemaal in een voor dit orkest zo typerende spetterende uitbarsting van doldwaze hoempa, big-band, swing en nog een heleboel meer.

Closing Time | St Louis Blues

Een zoveelste cover van een nummer dat al honderden keren uitgevoerd is in evenzovele versies, moet dat nou echt? Okto houdt immers helemaal niet van covers.

Nou, toch wel (heel soms). Je kunt namelijk ook alle ideeen over “hoe het hoort” gewoon overboord gooien en gewoon spetterend los gaan.

De Belgische BigBand Flat Earth Society is daar een kei in: van perfect samenspel tot complete kakofonie om dan toch weer perfect bij elkaar uit te komen. Dit gezelschap rond Peter Vermeersch timmert al wat jaartjes aan de weg. Vaak met eigen nummers, soms met covers. Zoals hier dus.