Quote du Jour – dat basisinkomen in Ontario

Ja, daar hebben we het eerder over gehad. Maar het blijkt allemaal toch nog wat lelijker te zijn dan we hier toentertijd dachten. Een nieuw gekozen regering besloot om het lopende experiment met het basisinkomen in Ontario te beëindigen. Sommigen van ons en de reaguurders vonden dat jammer, anderen benadrukte dat het ook gewoon het democratisch proces is, waarbij een nieuwe regering nieuwe besluiten kan nemen. Maar een paar dingen blijken nu toch wat anders te liggen. Ten eerste is het helemaal niet zo democratisch, want de partij die nu de stekker er uit trekt had bij de verkiezingen juist beloofd dat niet te doen: Social Services Minister Lisa MacLeod pulled the plug on Ontario’s basic income pilot project in July, despite assurances during the election campaign it would continue.  Het is dus niet bepaald zo dat 'het volk zich heeft uitgesproken tegen de experimenten'. Ten tweede, het experiment was al begonnen, en deelnemers was verzekerd dat ze tijdens een bepaalde periode een vast inkomen zouden hebben. Op basis van die beloften, heeft een aantal mensen langetermijnbesluiten genomen: “People made decisions about their lives. They made decisions to go back to school, rent larger apartments, do all kinds of things on the basis of the promise they would receive this funding for three years,”... De overheid komt nu terug van haar belofte, en daar worden deze mensen de dupe van. En dat leidt tot een derde bezwaar: op deze manier experimenteren op mensen is simpelweg niet ethisch.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Het is de overheid zelf die ons vaak bedondert

Thomas von der Dunk somde het op oudjaarsdag nog eens op: we worden bedonderd door onze eigen overheid.

En laten we vooral niet twee nauw met de staat verweven organisaties vergeten waarvan het beleid van structurele misleiding een bijna crimineel gehalte bezit: Schiphol met haar stelselmatige gesjoemel rond geluidsnormen – nu weer actueel dankzij de Lelystadroute – en de NAM, die half Groningen tot instorten heeft gebracht.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.