In deze vorm zie ik geen toekomst voor Dirkswoud

Aan de Oosterzij, nummer 12, heeft zich een planoloog gevestigd, Erik van Breemen tot Groot Koerkamp. ‘Ja, die naam komt van mijn ouders. Oude adel. En ik mag eigenlijk Jhr. voor mijn naam zetten, maar ik vind dat altijd zo aanstellerig, en ouderwets, iets van het verleden. En ik ben juist een man van de toekomst, daar hou ik mij mee bezig en daar maak ik me, wat betreft Dirkswoud, ook ernstige zorgen over. Kort gezegd: In deze vorm zie ik überhaupt geen toekomst voor Dirkswoud. Er zal snel ingegrepen moeten worden om dit dorp in de huidige vorm te behouden. Ik ben hier ook gekomen om de bevolking te informeren maar ook te alarmeren en tot actie aan te zetten. Er is geen tijd te verliezen.’ De heer Van Breemen tot Groot Koerkamp knipt zijn laptop aan. ‘Kijk, hier zien we de waterstanden en de stroomsnelheden van de hoofdvaarten. In 2020 werd hier nog een snelheid van 7 kilometer per uur gemeten. En hier ziet u de huidige stand van zaken: het water miezert hier met net één kilometer per uur onder de Robert Ankerbrug door. En de beschoeiing komt steeds verder droog te staan. De bodem komt in zicht. Deze ontwikkeling van het zakkende water is dramatisch voor de bollenboeren, onze kerncentrale De Vaandeldrager, de scheepvaart, de sedimenthuishouding, het drinkwater en Dirkswoud zelf dus. Want gelijk hiermee zinkt Dirkswoud gestaag, uh, de grond in, naar beneden.’ De heer Van Breemen tot Groot Koerkamp knipt een ander venster open en vervolgt. ‘Wat wij nodig hebben is een masterplan. Een weg die ons veilig uit deze dreigende situatie leidt, naar vaste grond en snelstromende vlieten zogezegd. Er is behoefte aan watermanagement. Wat ik heb bedacht is dit: we verhogen de bodems van de vaarten. We krikken ze op of we vullen ze bij met grint, één van beiden. De hoogwaterstanden in de vaarten moeten omlaag en de laagwaterstanden omhoog. We moeten af van het uitdiepen, dat is het verleden.’ ‘De hydrodynamiek moet verbeterd. ‘Vaart Maken’ heb ik mijn masterplan genoemd. En daarin komen de woorden essentieel, significant en cruciaal alarmerend vaak voor. Het woord Winterbed vind ik persoonlijk veel mooier, maar ik zet mijzelf als stuurman aan de kant bij dit project, hahaha. Ik wil toe naar zogenaamde ‘slimme vaarten’, die zich aanpassen aan het klimaat en aan bepaalde wensen: we willen allemaal wel schaatsen op de Noordervaart nietwaar? Misschien moeten we niet vasthouden aan die vaarten, misschien moeten we juist toe naar cavernes onder Dirkswoud. En dat we dan het hele dorp kunnen verheffen. Waarmee de cavernes gevuld kunnen worden voor dat doel, is nog in ontwikkeling. Maar te denken valt aan stikstof, ik noem maar wat.’ ‘Als geboren jonkheer voel ik altijd wel de verantwoordelijkheid van het rentmeesterschap op mijn schouders rusten. Ik kan dit niet zomaar aanzien en laten gaan. Daarom is er morgenavond een fundraising in café Amperzat, want ja, gratis krijgen we dit niet voor mekaar'. *** Ben Hoogeboom schreef voor Sargasso, nurksmagazine en voor zichzelf. Hij had het dorp Dirkswoud bedacht. Hij had de geschiedenis van Dirkswoud bedacht, hij had het dorp een stratenplan gegeven,  een pastoor, markante middenstanders, een voetbalclub – wat je maar kon bedenken. En dat alles in een jaloersmakende, puntgave stijl. En ik hield zo van dat dorp. Van de Noordzijde, de Fourniturenzaak van Nellie Daas. En ik kon er slecht tegen dat met Ben ook Dirkswoud zou verdwijnen. Dus af en toe dwaal ik nog even langs de Noordzijde, de Zuidzijde en breng een bezoek aan  de St. Clara Kerk.

Door: Foto: Maria Willems (cc)
Foto: Maria Willems (cc)

Dirkswoud en Gabriele D’Annunzio

COLUMN -  Het afgelopen half jaar was het een drukte van belang aan de Westzijde nummer tien in Dirkswoud, op het terrein van de ter ziele gegane betonfabriek EDB.  Er werd gesloopt, en gebouwd, vrachtwagens reden af en aan. Een van de vrachtwagens had zelfs een partij cipressen aangevoerd. En dan was er nog die boot. Er hadden verschillende talen geklonken op het bouwterrein. Maar wat was er precies aan de hand? Wat werd er gebouwd? En voor wie? Er waren wel geruchten. Er zou zich een zeloot gevestigd hebben, een adept, een dweper. Maar mensen zeggen zoveel. We vroegen het liever aan de nieuwe eigenaar en bewoner zelf, de heer Ivan Hento, maar zoals hij zichzelf noemt: Innocenti D’Allesandro.

‘Ik wil hier aan de Westzijde in Dirkswoud een vrijstaat stichten voor revolutionairen, kunstenaars, homoseksuelen, transseksuelen, drugsgebruikers, acteurs, dansers, schilders, dichters en vrijbuiters. Ik zag deze plek en ik wist: sommige herinneringen zijn voldoende om een hart voor altijd gelukkig te maken. En dit wordt de plek voor vrije seks, had ik dat al gezegd? En dat is niet omdat dat een gril is van mij, maar omdat ik eer wil bewijzen aan mijn voorbeeld, mijn leraar Gabriele D’Annunzio. Ach, had hij maar nu geleefd, hij had wel raad geweten met al die populistische partijen van tegenwoordig die komen, maar ook weer net zo snel verdwijnen. Het is niet toevallig dat er nu weer een oorlog is in Europa. Er is een nieuwe tijd die wacht.’

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Maria Willems (cc)

Oekraïne en Dirkswoud

COLUMN - ‘Godgloeiendegodgodverdomme’. De deuren van de St. Clarakerk staan wijd open, en de stem van de even godvrezende als godslasterlijke pastoor Engelbartus de Zeeuw schalt over de Oosterzij. Een meerkoetje strijkijzert haastig het riet in.

‘Hij is de antichrist, de duivel. Moge zweren en pijnen hem kwellen en geselen tot het einde der tijden. Ik vervloek hier Poetin, gezegende parochianen, de schandvlek, de pest van Rusland van nu. Overal waar de hoeven van deze demon de aarde raken, schroeit en brandt het.’

‘En u weet, ik ben een groot liefhebber van de Russische literatuur. Dat gaat mij aan het hart, godgloeiende. Die despoot besmeurt Gontsjarov, Dostojewski, Saltykov en Poesjkin – er kan nu een slecht daglicht op hun werken gaan schijnen, wat God zelve moge verhoeden. Veroordeelt niet de Russen, zij weten niet, maar vervloek Poetin.’

‘En daarom, geliefde, vrijgevige parochianen, is er vanmiddag na de dienst, op en rond de Robert Ankerbrug, een braderie en veiling en behoeve van Oekraïne. De bekende Dirkswoudse kunstenaar Ton Minneboo zal daar zijn werk, fotografie, onder andere naakten, waarvan de portee open staat voor, uh, interpretatie, verkopen aan de hoogste bieder met het hart en de portemonnee op de juiste plek.

Foto: Maria Willems (cc)

Dirkswoud krijgt een kerncentrale  

COLUMN - Ondanks dat verschillende milieuorganisaties het totaal (‘krankzinnig, volslagen idioot’) onverantwoord noemen, heeft het nieuwe kabinet Rutte IV besloten tot het bouwen van twee nieuwe kernenergiecentrales. Dirkswoud is door het nieuwe kabinet aangewezen als locatie voor de bouw van Centrale ‘De Vaandeldrager’.

Verslaggever Tom de Vroeg van De Dirkswoudenaer, trof de burgemeester van Dirkswoud, mevrouw Hagemeijer, CDA, die net haar fiets op slot zet aan de Robert Ankerbrug. En zij reageerde niet verrast. 

‘Ja, Dirkswoud krijgt een kerncentralepark aan de Zuidervaart, daar hadden we al een aantal hectare gereserveerd voor het nieuwe Bedrijvenpark, De Wetering Stroom(t) II, maar Dirkswoud heeft vanaf vandaag andere prioriteiten. Hogerhand heeft gesproken en heeft besloten. Er was oppervlaktewater nodig, liefst stromend. En de Zuidervaart stroomt altijd, als Henk Hogenkamp, de Dijkgraaf, de voorzitter van het Waterschap, en tevens mijn zwager, de sluizen op tijd openzet. Op verjaardagen en met Sint wordt hij altijd Watergraaf genoemd. Dat is omdat hij niet echt piest in het bier. Een kleine smet op hem is wel dat hij in ’80 op de dijk zat in Dodewaard. Tegen dit, tegen dat, weet u wel. Maar gelukkig is hij veranderd. Wij gaan hier toch voor een centrale van 500 MW per jaar. Op reikwijdte en detailniveau moeten we het nog finetunen, maar we hebben in De Raad alle vertrouwen in een glorende toekomst.’

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

In Dirkswoud daar staat een huis

COLUMN - Er is een huis gekraakt in Dirkswoud. Eigenlijk is het een schuur, maar het pand is gekraakt en wordt bewoond door de heer Bert van der Velden, voorheen woonachtig aan de Noorderzij 24, kweker, bollenboer en fluisterbootjesverhuurder in het seizoen. De sympathieke tuinbouwer en bootjesverhuurder heeft begin deze maand zijn intrek genomen in de schuur aan de Zuidervaart. En omdat kraken een novum is voor Dirkswoud, maakte de Dirkswoudenaer een afspraak met deze wetsovertreder.

‘Mijn vrouw heeft mij onlangs verlaten’ valt Bert van der Velden met de deur in huis. ‘Of nou ja, eigenlijk ik haar’ corrigeerde hij zichzelf, ‘want zij woont nog steeds in ons huis aan de Noorderzij, en ik ben feitelijk degene die verhuisd is, maar zij wilde van mij af. Zij wil meer wereldser leven. En dat is niets voor mij. Dus ben ik weggegaan. Nu ben ik een man alleen. Ik zie een vrouw als een daglelie, mooi, maar niet voor herhaling vatbaar. Mevrouw Nellie Daas van Fournituren, Kleinvak & Huishoudelijk Gemak, heeft mij van de week nog geïnviteerd om als haar partner mee te doen aan de pubquiz in café Amperzat, maar nee, ik weet hoe zoiets gaat, dus ik heb beleefd bedankt.’

Daglelie (Foto: Maria Willems, met toestemming)

Foto: c.c. Maria Willems (met toestemming)

‘Ik werp mij ver van dat’

COLUMN - De opkomst voor de verkiezing van TK21 was erg hoog geweest, ‘86% preciseerde verslaggever Tom de Vroeg van De Dirkswoudenaer, ‘en dat is exact 2% hoger dan de vorige verkiezingen. Ik onthoud dat soort feitjes, heb ik altijd paraat, komt mijn autisme toch nog mooi van pas. In de supermarkt Tinselboer aan de Zuidervaart is het wel ‘ns lastig, dan wil ik de boel rechtzetten en de zogenaamde ‘weesproducten’, artikelen die door klanten in hun mandje zijn meegenomen en op weg naar de kassa, om hen moverende redenen, zomaar ergens weer in een schap geplaatst. Ik breng ze dan weer terug naar de plek waar ze horen. Vooral bij bederfelijke producten is dat van belang.’

Er was in Dirkswoud dit keer maar één stemlokaal, de Sint Clarakerk waar pastoor Engelbertus de Zeeuw de stembus aanstampt. ‘Dirkswoud is voor het overgrote deel Rooms-Katholiek (76% stemt CDA, aldus Tom de Vroeg). Die kiezers zetten keurig hun klompen bij de deur voordat ze de kerk in gingen. Ze hadden dit keer een probleem: de uitgang was, vanwege corona, niet de ingang. Dus iedereen ging op kousenvoeten weer om de kerk heen om hun klompen op te halen, hahaha. Veel jonge Dirkswoudenaren hebben op die anti-racistische partij gestemd. En daarna gingen ze snorren tekenen op de verkiezingsborden aan de Noorder- en Zuidervaart.’

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ben Hoogeboom, corona en Dirkswoud

COLUMN - Op zondag 14 oktober 2012 is Ben Hoogeboom overleden. Acht jaar geleden alweer. Ben heeft op Sargasso geschreven. En op nurks. En op zijn eigen sites. En, god, wat mis ik zijn stukjes. En vooral die over het dorp Dirkswoud waarvan hij de schepper was. Laatst, of eigenlijk was dat gisteren, heb ik zo’n beetje alles weer herlezen wat hij over dat fictieve Noord- Hollandse dorp had geschreven. Ben had ook werkelijk alles bedacht. Hij had het dorp een geschiedenis gegeven, kunstenaars, middenstanders, een stratenplan, bekende Dirkwoudenaars, een eigen courant – ach wat mis ik dat. En Ben was zo goed in de dialogen, hij was zo grappig, zo literair ook. Zijn stijl was zo puntgaaf. Als ik dan zo’n middag alles weer herlees over Dirkswoud, ook de comments dus onder die stukjes, uit 2011, uit 2012, dan kost het mij weer moeite om terug te keren naar de daagse werkelijkheid. Wat zou ik graag een adres hebben aan de Zuidervaart, in Dirkswoud.

Ik dacht aan Ben Hoogeboom en ik dacht aan Dirkswoud en toen kwam er dit:

Dirkswoud en corona

Nellie Daas bij de Noordervaart

De steeg

De Glenn Gouldsteeg

Er was natuurlijk geen ontkomen aan, ook Dirkswoud heeft coronamaatregelen getroffen. In de Dirkswouderdenaer was daarvoor een hele pagina gereserveerd. De regels waren kraakhelder: langs de Noordervaart en langs de Zuidervaart was er nu eenrichtingsverkeer. En als de voetganger langs de Oostzij of de Zuidzij wilden wandelen, dan was een mondkapje verplicht. Nellie Daas, van de fourniturenzaak die haar naam draagt, had zich toegelegd op customized exemplaren. ‘Ik heb er inmiddels gemaakt met een tulp erop, 36 exemplaren voor Dirkswoud Gematigd Vooruit, eentje met een K-popband erop, een Rubiks-cube, en een mondkapje met de St. Clarakerk en twee mondkapjes met Peter Griffin en Brian, dat was het wel zo’n beetje. Ik heb in de Glenn Gould-steeg naast mijn fourniturenzaak ook een teststraat ingericht. Elke Dirkswoudenaar met milde klachten is daar welkom.’

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-11-2022

In memoriam: Ben Hoogeboom (1953 – 2012)

ACHTERGROND - Om de dag verscheen op deze plek, om 11.00 uur, een stukje van Ben Hoogeboom. Afgelopen zondag 14 oktober 2012 is Ben overleden. Dit was zijn laatste stukje.

Ben is dood. Zomaar ineens. Hij heeft niks aangekondigd. Geruisloos heengegaan. Typisch Ben. Nooit iemand tot last. Negen dagen geleden schreef hij zijn laatste mailtje aan me. Afgelopen donderdag schreef hij zijn laatste stukje. Over de componist Samuel Barber. Ik hoorde het van Wouter, die ervan uitging dat ik het nieuws al wist. De zus van Ben had ons een mailtje gestuurd om het droeve nieuws te vertellen.

Ben was de eerste die ik vroeg om mee te doen aan Nurks. Hij was meteen enthousiast (hoewel hij over de naam zijn bedenkingen had). Zijn kennis van lettertypes en opmaak is trouwens van bepalend belang geweest voor de lay-out van Nurks. Zijn adviezen duldden geen tegenspraak: het enige lettertype dat in aanmerking kwam was de Georgia. Alle andere beschikbare lettertypes waren kinderachtige onzin.

Ik had Ben gevraagd of hij zijn serie over het fictieve dorp Dirkswoud op Nurks wilde plaatsen. Dat wilde hij wel. Maar daar bleef het niet bepaald bij. Hij schreef nog veel meer. Veel stukjes waarin hij zijn ongezouten mening zo scherp mogelijk verwoordde. En ongezouten meningen had hij. Vooral over religie. En over muziek. En over literatuur. En over kunst. Hij deinsde er niet voor terug om Picasso bijvoorbeeld een matig schilder te noemen die hooguit twee goede kunstwerken had gemaakt.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.