Fragmenten uit het danboek van Penelope Bijtring | 17-08-2019

Zelfmoordaanslagen. Zelfs als het er honderden per dag zijn zoals nu, toch lig je er niet wakker van. Maar deze week veranderde alles. We zaten al in de klas toen de zusjes El-Kunami binnenkwamen, de oudste heet Mirsa, de jongste ken ik niet goed. Meneer Wijnvlek zei iets over te laat komen. Mirsa barstte daarop in tranen uit. Ze ging met mevrouw Mandil de klas uit. Haar zusje liep meteen achter haar aan. Even later kwam mevrouw Mandil spierwit de klas binnen. Ze fluisterde meneer Wijnvlek wat in. Die klapte onmiddellijk in zijn handen en zei dat we zo snel mogelijk onze jassen moesten pakken en zo ver mogelijk bij het schoolgebouw vandaan moesten gaan samen met een van de klassenmoeders. Ik kreeg meteen buikkramp want ik dacht aan een aanslag. En ik had gelijk. Toen we naar buiten renden zag ik dat de vader van Mirsa uit zijn auto kwam. In zijn hand had hij een soort walkietalkie zoals Jup heeft, maar dan zwart. Hij schreeuwde iets met om het andere woord Allah erin terwijl hij naar de school liep. Meneer Wijnvlek sprong op hem af en sloeg de walkietalkie uit zijn handen. Een klassenvader sprong daarna ook bovenop de man. Die liet zich vrij makkelijk overrompelen. Wat er daarna gebeurde weet ik niet, want ik werd weggesleurd door mevrouw Makereel.

Soms is de werkelijkheid enger dan een spannend boek. Een tijdje terug zag ik op tv dat de zon al sinds 2006 verminderde activiteit toont. Tenminste wat betreft zonnevlekken. Dat zijn een soort vulkaanuitbarstingen aan het oppervlak van de zon. Zo’n verminderde activiteit zou ook tot minder warmte leiden, dacht men. Maar nu blijkt dat de zon de laatste tien jaar nauwelijks minder warmte is gaan produceren. In Amerika is er een professor die denkt dat de zon zal opzwellen en heter zal worden. Het leven op aarde zou daardoor onmogelijk worden. Het kan nog wel duizend jaar duren voor het echt gevaarlijk wordt. Maar de professor pleitte ervoor om nu al aan een evacuatievloot van ruimteschepen te beginnen. Een Nederlandse deskundige vond het een onzinverhaal. Hij zei dat schommelingen in de warmteafgifte van de zon er altijd al geweest zijn. ’s Avonds in bed lig ik nu wel vaak te fantaseren hoe langzaam al het water verdampt zodat je naar Engeland kunt lopen.

Enge berichten waren er genoeg deze week. In de Rwandese provincie Congo is een rare ziekte uitgebroken, waardoor al honderden mensen zijn overleden. De mensen worden steeds slomer en uiteindelijk doen ze helemaal niets meer tot ze overlijden. Een team van de wereld gezondheidsorganisatie doet nu onderzoek, maar een oorzaak is nog niet gevonden. Men vermoedt dat het iets te maken heeft met het eten van apen of andere wilde dieren. Een uitbraak van tbc in Mongolië heeft ertoe geleid dat China de grens met Rusland heeft gesloten. Direct vliegverkeer is ook niet meer mogelijk, wat de Russen erg boos heeft gemaakt. Aan beide kanten van de grens worden steeds meer soldaten opgesteld. Als het maar niet op oorlog uitdraait met al die kernwapens.

Afgelopen week is dan eindelijk de grote kerncentrale op de Maasvlakte geopend door premier Verdonk. De bouw heeft vier jaar langer geduurd dan de bedoeling was, voornamelijk vanwege de voortdurende acties van tegenstanders. Pas toen er een speciale wet aangenomen werd die energieprojecten vrijstelt van allerlei wettelijke eisen kon men de centrale afmaken. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. Volgens oma Gruitje was het te verwachten dat de democratie eronder zou leiden toen Rita Verdonk terugkeerde in de VVD. Zelf heeft oma in heel wat demonstraties meegelopen. Ze is nu behoorlijk pissig dat het niks geholpen heeft. Maar aan de andere kant hebben we natuurlijk wel energie nodig die geen CO2 oplevert. Overigens kan het nog een tijd duren voordat de centrale werkelijk gaat draaien. De havenstaking in Frankrijk, waar de brandstof vandaan komt, is al de zestiende week ingegaan.

Dinsdag mocht ik met Joenee en Palien een dagje meedraaien op het Montessori Lyceum. Dat was verschrikkelijk leuk. Bij het vak Natuurkunde keken we hoe water stroom kan geleiden. Bij Biologie probeerden we het bladgroen (waardoor bladeren groen zien) uit bladeren te halen. Dat lukte niet, het werd een vieze bende. Bij Geschiedenis bedachten we hoe een krant uit het jaar nul eruit gezien zou hebben. We hebben ons halfziek gelachen. Bij aardrijkskunde probeerden we onze eigen ecologische voetafdruk te berekenen. Dat was best moeilijk. Maar gelukkig hielpen leerlingen uit de vierde klas ons zodat we toch nog een getal kregen. Grote korzel zeg, bleek dat als iedereen leeft zoals ik er twee-en-een-kwart aarde nodig zijn. Ik had ’s avonds moeite om in slaap te vallen. Maar misschien kwam dat ook omdat het een lange dag was.

Hoera, we krijgen weer internet. Elders gaat een paar dagen per week thuiswerken. Daarvoor krijgt hij een internetaansluiting. Bovendien kan hij via zijn werk bij een heleboel dure informatiesites, best makkelijk voor school. Ik weet nu ook hoe zijn werk heet: EFAR. Dat staat voor ecological footprint analysis & research. Ze adviseren de regering over de gevolgen van beslissingen voor het milieu. Elders houdt zich vooral bezig met de gevolgen van het nieuwe Deltaplan. Overigens doet de regering niet veel met de adviezen. Maar het betaalt goed zegt papa.

Over het milieu gesproken, ik heb van oma Gruitje een nieuw spel voor de Nintendo gehad. Het heet Gaia en dat gaat precies over het milieu. Je moet als een soort superpresident een wereld besturen. Alle beslissingen die je neemt hebben onverwachte gevolgen voor de wereld. Maar je kunt die gevolgen van te voren berekenen met modellen. Die modellen maak je met een modellenwizard. Eerst wist ik niet wat ik ermee moest, maar nu ik er een tijdje mee gespeeld heb, begin ik het heel leuk te vinden. Tot nu toe lukt het niet om mijn wereld goed te laten draaien, maar het gaat steeds iets beter.

De storm van vorige week blijkt toch meer schade veroorzaakt te hebben dan men dacht. Niet alleen Terschelling is in tweeën gebroken, maar op Ameland is de zee ook behoorlijk ver doorgedrongen. En daar is het in het bewoonde gedeelte, niet in het natuurgebeid. Als er nog zo’n storm komt dit jaar dan is het westelijk deel met Hollum en Ballum gescheiden van het oostelijk deel met Nes en Buren. In Noord-Holland blijkt de duinenrij ernstig aangetast. En een aantal dijken langs de kust blijkt ondermijnd door de druk van het hoge water. Op het nieuws was het goed te zien. Het ging bijna elke dag over versnelde uitvoering van het nieuwe deltaplan. Paniekvoetbal noemt mama dat.

Dat scheelde niet veel. Midden vorige week begon het ineens te vriezen. In het weekend daalde de temperatuur naar –15. En ja hoor, zoals Elders voorspeld had verschenen elke avond de ijsmeesters in het nieuws. Elfstedenkoorts noemt hij dat. Donderdag werd de dag geprikt: zaterdag. Iedereen blij want dan kon je de hele dag kijken. Zelf keek ik ook wel uit naar de elfstedentocht, maar ik werd al dat gezeur eromheen toch een beetje zat. Het is allemaal voor niets geweest. Vijdag begon het te dooien. Het is nu al 8 graden boven nul dus een elfstedentocht zit er weer niet in. Jammer. Maar aan de andere kant ben ik wel blij. Want de waterledingen van de buren waren bevroren. En ze kwamen allemaal hier langs voor water en om te douchen. Elders had een kraantje open laten staan. Dan kon de leiding niet bevriezen. Mama vond het verspilling van water. Maar het werkte wel.

Het echt leuke nieuws was dat Italië weer een democratie is. Maandag hebben de militairen de macht teruggegeven aan de regering. Daardoor is Italië ook weer lid van Europa. Er waren in alle steden grote feesten en meteen demonstraties om de legerleiding te straffen. Ook werden overal kantoren van de neofascisten in brand gestoken. Mama zei dat het volk kennelijk al weer terugverlangde naar de staatsgreep. Koning Willem Alexander hield een toespraak op televisie. Hij vertelde dat de tijd van dictaturen nu echt voorbij is en riep alle militairen in de wereld op de democratie na te streven en te respecteren. Wat me wel verbaasde is hoe arm Italië in dat ene jaar is geworden. Meer dan 50% van de bevolking is werkeloos. Ik hoop dat het snel beter wordt voor de mensen daar.

Het leek deze week wel een rampenfilm. Eerst de enorme aardbeving in Indonesië en eergisteren weer een aardbeving in Japan. Elke dag zag ik op het nieuws dat er meer doden zijn dan men dacht. Indonesië zei eerst dat er 100.000 doden waren, maar intussen rekent men al op meer dan 1 miljoen. Vooral op het eiland Sumatra is alles verwoest. Een paar kleine eilandjes zijn zelfs verdwenen. De Nederlandse regering stuurt gelukkig tenten en voedsel. Voor Japan hoeft dat niet, dat land kan zichzelf wel helpen. Toch zijn er ook daar veel doden. Door de aardbevingen ontstond een tsunami, dat is een vreselijk hoge vloedgolf. Tot in Australië hadden ze er last van, maar er zijn weinig doden gevallen. Elders zei dat het een ramp had kunnen worden als de beving aan de noordkant van Sumatra had gezeten. Dan zouden grote delen van India en Bangladesh overstroomd zijn. Ondanks de waarschuwing hadden de mensen daar nooit ver genoeg weg kunnen komen. Ik ben nu blij dat ik in Nederland woon. Maar meester Wijnvlek vertelde dat er hier ook aardbevingen kunnen voorkomen, alleen niet van die grote. Het veiligste plekje op aarde zou midden in het noorden van Afrika zijn. Tenminste wat aardbevingen betreft, die komen daar niet voor. Maar wel zijn daar voortdurend oorlogen.

Jippie. De Nintendo is er. Maandag kwam papa er mee thuis. Wat een fijn kerstcadeau. We hebben hem meteen aangesloten en zijn er heel de avond mee bezig geweest. Ik heb er het spel Zelda and the Gunnug Wars bij. Maar er zit ook een kaartje bij met allerlei grappige dingen om te leren omgaan met de Beads of controllers zoals papa ze noemt. Een van die dingen is een hypnosespel van Mario. We bakten er helemaal niks van. Toen kwam Jup aangelopen en wilde er mee spelen. Binnen een paar tellen was hij gehypnotiseerd. Mama wilde hem wakker maken, maar het lukte niet. De grootste verrassing kwam toen ze hem vroeg iets te zeggen. Gek van haar om dat te vragen want hij zegt nooit iets tegen haar of papa. Maar hij sprak gewoon en heel duidelijk. Hij ging weer naar school zei hij. In het nieuwe jaar. Mama viel om van verbazing en holde daarna snikkend de kamer uit.

Elders ging bij hem zitten en sprak met hem. Jup vertelde dat hij het niet leuk vond om thuis te zijn. En ook niet dat ze hem als een klein kind behandelden. Dat wist ik intussen wel. Alleen had ik hem nog nooit zo veel woorden horen zeggen. Eng vond ik het dat hij vertelde dat zijn meester, meneer Brakwater, altijd met hem mee ging naar de wc en dan vieze dingen met hem deed. Tenminste dat was voor hij eerder dit jaar van school gestuurd werd. Elders vroeg me hier met niemand over te praten. Hij wou het liever zelf aan mama vertellen. Jup kwam meteen uit zijn hypnose toen Elders de Nintendo uitzette. Het is misschien gek, maar de rest van de week heb ik er nauweijks mee gespeeld. Jup wel, die heeft Zelda al bijna uit (nou ja, hij is ver).

Dit was nog eens een spannende week. Ik weet niet waar ik moet beginnen. Met de XElect toets dan maar. Die hebben we de hele week op school gedaan. Als je goede cijfers haalt op deze toets kun je kiezen naar welke school je gaat. Maandag zag ik er nog erg tegenop. Maar ik had al snel door dat het een kwestie was van doorwerken. Heel veel vragen en opdrachten, maar eigenlijk niet eens moeilijk. Ik denk dat ik het goed gemaakt heb. Beter dan dat rotjoch Mehmet die alle meisjes zonder hoofddoek hoer noemt. Hij is na maandag niet eens meer op school gekomen.

Woensdag ging ik met Joenee bij oma Gruitje langs. Er hing een pikzwarte lucht boven een deel van de stad. Oma kwam al aangelopen en riep ons binnen. Even later klaterde het hagelstenen en niet zo’n beetje ook. Oma maakte lekkere warme choqdips voor ons. We keken naar AlmareTV, oma heeft die altijd opstaan. Opeens zagen we dat Almere in het nieuws was. Vlakbij, in Almere Haven, waren hagelstenen zo groot als tennisballen gevallen. De schade was enorm. Auto’s vol met deuken, kapotte straatlantaarns, gebroken dakpannen en ramen.

Oma ging buiten naar de lucht kijken. Het was weer helder. Ze zei dat we konden gaan kijken. Haven is maar tien minuten fietsen bij haar vandaan. Maar dan moesten we wel beloven onmiddellijk te schuilen als het weer zo donker werd. We gingen op weg, maar we moesten voorzichtig rijden. De laag hagel was nog niet overal gesmolten. Aan de rand van Haven zagen we helemaal niets, maar toen we richting centrum reden zagen we steeds meer grote hagelstenen. We moesten zelfs lopen omdat je er niet doorheen kon rijden. Langs het fietspad lag een ekster. Hij was dood, het kopje verpletterd. Ik had meteen geen zin meer om verder te gaan, maar Joenee zei dat we zoiets misschien nooit meer zouden zien..

Het was geen leuke week. Daardoor had ik helemaal geen zin om te schrijven. Maar Elders zei dat het voor de geschiedenis heel belangrijk kon zijn. Als historisie later willen weten wat mensen echt voelden zullen ze het meest hebben aan dagboeken, zei Elders. Dat gaf me ineens een goed gevoel. Het idee dat belangrijke mensen later mijn boek zullen gebruiken betekent dat ik er goed aan doe alles op te schrijven.

Om te beginnen was maandag de herdenking van de aanslag op Wilders. Net als de vorige vier keer werd het een puinhoop in Nederland. Papa en mama praten nog steeds over emigratie. Ik begrijp niet waarom. Het is overal een rotzooi. Samengevat: twee moskeeën afgebrand, een school geplunderd, 48 doden en 302 gewonden. Mama was niet ontevreden.
Deze keer was de politie keihard opgetreden tegen de Legioenen van het Derde Rijk. Griezelige mensen. Ze doen de hele dag niets anders dan marcheren in hun sombere, donkerrode uniformen, liefst in wijken waar veel moslims wonen. Het loopt altijd op vechten uit. Volgende week stemt de regering over een verbod op deze club. Zal wel niet lukken. Trots is bang dat ze dan onder de grond gaan. Lijkt me een goede plek voor die rotlui.