Omstreden ACTA verdrag zal door EU ministers ondertekend worden
, door
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Foto:
copyright ok. Gecheckt 10-02-2022
Geheimenissen van Maxime Verhagen
, door
De Anti-Counterfeiting Trade Agreement (ACTA) is een overeenkomst waar ook de Nederlandse regering haar handtekening onder wil zetten. Op zichzelf niets mis mee. Het verdrag moet piraterij en inbreuken op auteursrechten van bijvoorbeeld software tegengaan. Eerlijk is eerlijk: ook op internet moet het intellectuele eigendom worden beschermd.
Het is de Amerikanen ernst met die wereldwijde, ongebreidelde kopieerdriften. Ze hebben daarom een verdragstekst opgesteld en willen daar ook een Nederlandse krabbel onder. Maar, het verdrag heeft volgens Bits of Freedom (BOF) verstrekkende gevolgen voor de individuele vrijheid vanNederlandse burgers. Het tast de privacy van internetgebruikers aan, omarmt de Amerikaanse three strikes out-regime – het afsluiten van gebruikers die bij herhaling inbreuk maken op auteursrechten. Dat, merkt BOF op, is tegen staand beleid. Staatssecretaris Teeven (Justitie) heeft aangegeven dat hij tegen three-strikes-out is. Erger dan dit alles: de onderliggende stukken zijn geheim. Ook voor Kamerleden die er binnenkort iets van moeten vinden.
Veel publieker domein dan internet is er niet en ACTA probeert dat tegen beter weten in te reguleren. Terwijl individuen zich op internet moeiteloos kunnen losmaken van grenzen, proberen staten hen nog wel op klassieke wijze te disciplineren: nationaal recht en waar dat niet toereikend is, internationale verdragen. Inclusief 19de eeuws-aandoende geheime clausules. Ook voor Kamerleden. Het is in deze zaak niet vreemd dat BOF als equivalent van de ‘nieuwe tijd’ zo ageert tegen Maxime Verhagen – equivalent van de ‘oude wereld’.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
iTunes voor ebooks
, door
In 1996 kreeg ik mijn eerste MP3’s. Opslagcapaciteit was duur, dus bewaren ging op gebrande cd-roms. Er konden 10-12 audio-cd’s op een cd-rom. Conversie van een audio-cd naar een serie mp3’s duurde uren en ging met een encoder vanaf de commandline. Afspelen kon alleen met een PC (of erg dure laptop) dus op de vraag ‘wat heb je daaraan?’ van familie en vrienden had ik geen goed antwoord. Behalve dat ik stilletjes inschatte dat harddisks groter zouden worden en laptops met geluid goedkoper en lichter. In 2000 had ik voor het eerst een PDA met audio. Op een geheugenkaart van 256Mb konden een paar albums. Ik ben vergeten wat dat allemaal gekost heeft. Waarschijnlijk maar beter ook.
Een jaar later kwam Apple uit met iTunes om het eenvoudig te maken digitale muziek verzamelingen te beheren. Niet veel later volgde de eerste iPod en dit soort apparaten in combinatie met grafische software maakte mp3’s bruikbaar voor een breed publiek. Het gevolg is dat vrijwel alle muziek die bestaat nu eenvoudig ergens te downloaden is. Het is aan het individu of er voor betaald wordt, want downloaden is in veel landen niet illegaal en waar het dat wel is heeft dat nauwelijks effect op het gedrag van mensen. En met Kafkaëske wetgeving is dat m.i. volkomen terecht.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Piraten, kunstenaars en politici
, door
Piraten van camping Birkelt. Foto: Flickr.com
GroenLinks is volgens het verkiezingsprogramma van vorig jaar voorstander van een radicale hervorming van het auteursrecht. De termijnen waarin auteurs hun rechten kunnen doen gelden moeten drastisch ingekort worden en consumenten moeten het recht krijgen om informatie voor niet-commerciële doelen vrijelijk te delen. Niet iedereen was daar blij mee (GL Magazine, mei, p. 12). Een aantal bekende schrijvers en musici zoals Geert Mak en Jerney Kaagman vond dat Groenlinks hiermee een piratenpartij dreigde te worden. GroenLinks stelde hen meteen gerust: er moet ook gewerkt worden aan de verbetering van de inkomens en contracten van kunstenaars. Intussen zal het, gezien de botte bijl die de nieuwe regering in de cultuursector hanteert, nog lastiger worden om kunstenaars te overtuigen dat het echt hoog tijd wordt de auteurswet uit 1912, die volstrekt niet meer is toegesneden op het huidige internettijdperk, te vervangen.
De Groenen in het Europese parlement organiseerden deze week in Brussel een expertmeeting onder de titel “Future of copyright in the digital era”. Hier liet Martin Kretschmer van de universiteit van Bournemouth (UK) zien dat het bestaande copyright, althans voor Engeland en Duitsland, helemaal niet zo’n goede garantie is voor de inkomens van de meeste kunstenaars. Zijn onderzoek laat zien dat er, vergeleken met andere beroepsgroepen, in de kunst enorme inkomensverschillen zijn. En dat die verschillen juist vanwege het copyright alleen maar groter worden. Ook cijfers uit Nederland wijzen uit dat het huidige systeem voor veel kunstenaars nadelig is. Schrijvers of musici ontvangen nu minder dan 10% van de opbrengst van hun producten (VK 2 april 2010, geciteerd door GroenLinks Magazine). En slechts 10% van de artiesten kan van auteursrechten leven. Die 10% ontvangt 90% van alle betaalde royalties (Smiers, 2009, idem). Kortom, die bekende Nederlanders die GroenLinks willen behoeden voor de rol van piratenpartij lijken vooral voor zichzelf te praten.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Nederland kiest: Cultuur & media
, door
[i]Elke dag wordt er gepeild, redacties van praatprogramma’s draaien overuren en er zijn meer kieshulpen dan politieke partijen. Het aantal behandelde onderwerpen is echter beperkt (lees: het H-woord en coalitievorming). GeenCommentaar duikt een stuk dieper in de materie en zet voor een aantal verschillende onderwerpen de verkiezingsprogramma’s naast elkaar. Nu: cultuur en media[/i].
De campagne zou gaan over integratie, maar hij gaat over de economische crisis. Bij het eerste onderwerp wordt er nog wel eens lippendienst bewezen aan de cultuur en dan specifiek de Nederlandse, maar bij het tweede is cultuur hoogstens een extra bezuinigingspost. In de campagne speelt het cultuurbeleid daarom tot nu toe geen enkele rol. Dat is ook te zien in de paragrafen over cultuur van de verkiezings- programma’s: die zijn in de meeste gevallen kort tot zeer kort. De televisie- en zang-haters van de SGP hebben zelfs geen cultuurparagraaf, alleen een stukje over media. De Partij voor de Dieren en Trots op Nederland hebben ook niet bepaald veel aandacht besteed aan dit onderdeel van het programma en komen elk met drie korte punten. Financieel is er niet veel interessants te melden, omdat de bedragen die de rijksoverheid in cultuur stopt zo laag zijn dat ze vallen onder de post ‘overig’. Dit is alles wat het CPB te melden heeft:
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
GL en auteursrecht: Salinger of de goddamn phonies
, door
In het nieuwe ontwerpverkiezingsprogramma van GroenLinks staat een voorstel om [url=http://tweedekamer.groenlinks.nl/files/GL_VP_2010.pdf]het auteursrecht te verkorten tot tien jaar en zelfs af te schaffen voor niet-commercieel gebruik[/url] (.pdf, pag. 37, punt 44). Dit onder het kopje ‘Digitale Vrijheid’. In de toelichting (pagina 35) staat het als volgt gemotiveerd:
“Veel componisten en muzikanten willen niets liever dan dat je hun songs downloadt. Zij benutten de kansen die het internet biedt om gehoord en gezien te worden, roem te vergaren en ontroering te bieden.”
Het sleutelwoord hier is ‘veel’. Er zijn namelijk ook componisten, auteurs en regisseurs die daar totaal niet van gediend zijn; die willen in min of meerdere mate controle op hun artistieke producten houden. Eén van de bekendste, zo niet de bekendste hiervan is de onlangs overleden schrijver J.D. Salinger. De auteur van The Catcher in the Rye hield bijvoorbeeld altijd de verfilming van dat boek tegen, ondanks de enorme bedragen die hem ongetwijfeld vanuit Hollywood zijn geboden. Zelf schreef hij er dit over in een brief:
“Since there’s an ever-looming possibility that I won’t die rich, I toy very seriously with the idea of leaving the unsold rights to my wife and daughter as a kind of insurance policy. It pleasures me no end, though, I might quickly add, to know that I won’t have to see the results of the transaction.”
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
BREIN heeft gelijk
, door
Het zal niemand ontgaan zijn dat de voorzieningrechter in Amsterdam gisteren heeft geoordeeld dat de torrentwebsite van Pirate Bay voor Nederland geblokkeerd moest worden. Dit zoals in kort geding geëist door de Stichting BREIN, de vertegenwoordiger van enkele auteursrechtenexploitanten.
Op internet, waar heel erg veel mensen profiteren van de mogelijkheid gratis films en muziek te kunnen downloaden en maar zeer weinig mensen hun geld verdienen dankzij het auteursrecht, leverde dit het voorspelbare gejoel op. Maar de rechter had echt niet veel anders kunnen beslissen. Wie het anders wil zien, zal toch echt moeten wachten op substantiële veranderingen in het auteursrecht.
Laten we drie argumenten die The Pirate Bay-verdedigers aanhalen er maar eens bijhalen:
De verdachten zijn niet correct gedagvaard
Fredrik Neij, Peter Sunde en Gottfrid Warg, de drie privépersonen die door BREIN zijn gedagvaard omdat The Pirate Bay geen rechtspersoon is, stelden dat zij geen dagvaarding hebben ontvangen. In het vonnis maakt de rechter hier korte metten mee. BREIN heeft de dagvaarding naar diverse e-mailadressen van de gedaagden gestuurd, waaronder één waarvan BREIN iets meer dan een maand daarvoor nog antwoord had gekregen van Neij. De dagvaarding is ook per aangetekende post verzonden en volgens de post aangekomen. Tenslotte heeft BREIN een verborgen webpagina met de dagvaarding gemaakt en daarvan een link gestuurd naar de gedaagden. Die pagina is gelezen vanaf een IP-adres waarvan bekend is dat het gehost wordt door het aan The Pirate Bay gelieerde Piratbyrån. De rechter acht het dan ook ‘niet aannemelijk’ dat de verdachten niet van de dagvaarding op de hoogte waren. Zoals bekend is ‘niet aannemelijk’ juridisch jargon voor ‘klinkklare onzin’.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.