Vorige week donderdag (9 februari) zat ik in de trein van Zwolle naar Amsterdam. Meestal is dat een rustige trein en dat kwam dit keer goed uit, want ik was niet helemaal goed in orde. Zittend in de stiltecoupé probeerde ik desondanks wat te schrijven en dat ging me naar omstandigheden goed af. Als er al een bron van ergernis zou zijn geweest, was het een medereiziger die de vragen stelde die buitenlanders soms stellen: was dit de trein naar de luchthaven? was zijn kaartje goed? moest hij nog overstappen? Hij zei aëroport en geen airport, dus ik neem aan dat hij uit een Franssprekend gebied kwam. Misschien een Algerijn of een Syriër: donker haar, kort baard. Hoe dat ook zij: zijn gefluister vormde geen werkelijke bron van ergernis. Het moet rond half twee zijn geweest toen we station Almere bereikten en er een medewerker van Service en Veiligheid binnenkwam. Voor wie niet geregeld met de trein reist: S&V-ers worden ingezet op problematische trajecten (met bijvoorbeeld veel zwartreizigers) en zijn vooral gericht op ordehandhaving. Anders dan conducteurs, die vooral service verlenen, lijken S&V-ers meer op politieagenten, compleet met zichtbaar gedragen handboeien.
Journaliste Frederike Geerdink (twitter) is gearresteerd in Turkije, volgens haar eigen twitter wegens “propaganda for [a] terrorist organization”
Update: Ze is inmiddels weer vrijgelaten: “i wasnt taken into custody although they said that initially.only statement.8 folks strong armed terrorism squad at door very intimidating.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Vannacht is de populaire Bahreinse blogger Mahmood Al Yousif van zijn bed gelicht en gearresteerd. Sargasso volgt Mahmood al sinds 2003. Mahmood is een moslim die moskee en staat graag gescheiden houdt. Mahmood weet wat er in de wereld te koop is, hij is getrouwd met een Schotse en voor zaken reist hij regelmatig naar Europa en Amerika. Hij brak internationaal door met foto’s van (lokale) pitspoezen op de Formula 1 in Bahrein en zijn persoonlijke reddingsactie van een echte poes uit een benarde situatie. Maar Mahmood is ook niet te beroerd zich te roeren in fundamentelere kwesties en dat bracht hem al vaker ‘in contact’ met de autoriteiten. Zo trekt hij de rechtspraak door mullah’s in twijfel. Tijdens de Deense cartoonrellen en de daarop volgende Arabische boycot pleitte hij voor een scheiding tussen business en religie. De overheid zette zijn website op zwart, maar kwam hier op terug toen het schrok van de internationale reactie. Tijdens de vorige (minder succesvolle) Arabische Lente uitte hij kritiek op de demonstrerende sjiietische Al-Wefaq partij die zich volgens hem sektarisch gedroeg en te veel op Iran leunde. Maar hij hield ook zijn mond niet over de in zijn ogen overdreven positieve ontvangst van ex-Guantanamo gevangenen die terugkeerden naar Bahrein. Mahmood is iemand die zich niet in een hokje laat duwen, ook letterlijk niet: zijn zoon twitterde een paar uur terug dat hij contact heeft gehad met zijn gearresteerde vader, volgens zijn zoon behandelen ze hem als gast en hoeven we ons geen zorgen te maken. Laten we hopen dat hij ook nu weer ongeschonden uit deze nieuwe aanvaring met de autoriteiten komt. Internationale aandacht heeft zich in het verleden al bewezen als probaat preventiemiddel voor erger, de rest kan de slimme Mahmood heel goed zelf oplossen.
“Ok, dames. We got him! De vrolijke zomerspeurtocht is voorbij. Dankzij noest speurwerk van onze reaguurders en enkele mannen in regenjassen kunnen we u mededelen dat de upskirt-man, de vrouwelijke collega-filmert, de stiekeme meisjesfotograaf, niemand minder dan B. S. uit W. is, ook wel bekend als ‘vw_caddy’, de gewaardeerde moderator op Fok.nl.”
En zo eindigt een zomerdag eigen rechtertje spelen op GeenStijl. Het begon met het publiek maken van de site van de man, die door hem was afgeschermd van Google. Het duurde niet lang voordat de jacht compleet werd ingezet, daarna vond het traditionele publiekelijk aan de schandpaal nagelen plaats met als toetje zijn arrestatie om half een ’s nachts.
GeenStijl opereert hier wederom op de rand van het betamelijke. In het tweede artikel plaatste het blog zelfs een foto (met gezicht) van een van zijn slachtoffers. Deze foto werd later weggehaald, maar hiermee creëerde het blog wel zelf het eerste échte slachtoffer van de upskirt man.
En de upskirt man zelf? Die is inmiddels harder gestraft dan een rechter ooit zou doen voor dit vergrijp. Hij is een lul, maar een tweede kans, daar hoeft hij niet meer op te rekenen. Dit zal Google nooit vergeten.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Wat vindt u van Gregorius Nekschot? Ik vind zijn cartoons hard, soms goed, vaak matig, en soms ronduit beledigend en strontvervelend, op het racistische af. Weinig origineel ook, meestal.
Maar goed, dat is míjn mening. Anderen zweren bij zijn cartoons, en hij mag ze onder meer plaatsen in de HP/De tijd.
Gisterenavond werd bekend dat de cartoonist werd gearresteerd. Zijn huis is doorzocht, ‘mogelijk belastend materiaal’ in beslag genomen, en de cartoonist werd anderhalve dag vastgezet. Hij wordt beschuldigd van het publiceren van cartoons die discriminerend zijn voor moslims en mensen met een donkere huidskleur. Volgens een woordvoerder komt deze aanhouding voort uit een aangifte van imam Abdul Jabbar van de Ven (degene die niet zou treuren om de dood van Wilders) in 2005(!).
De aanklacht maakt volgens mij wederom geen enkele kans. Een cartoonist moet door hem geconstateerde maatschappelijke problemen, of hij dat nu wel of niet goed ziet volgens de geldende concensus, kunnen aankaarten. De rechter zal dat hoogstwaarschijnlijk ook zo zien, wat dit weer een gevalletje “achteraf-rechtsstaat” zal maken. Nekschot zal vrijgesproken worden, maar is wel even gearresteerd en geïntimideerd.
Een ander onbedoeld gevolg is natuurlijk dat er nu extra aandacht aan hem en zijn tekeningen besteed gaat worden. Als hij gewoon had kunnen doorgaan dan was hij gebleven wat hij was: een cartoonist in de marge.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
China arresteert prominente kunstenaar. Vriend van Nobelprijswinnaar die al wat langer zit
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.