Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Renners maken de koers
Een cameraman met oog voor detail filmde vandaag, quatorze juillet, een overstekende slak. Treffender kan de rit niet worden samengevat. Het protest tegen het verbod op de draagbare radiosets leidde tot het tegenovergestelde van wat de Tourdirectie voor ogen had, toen ze het protest afkondigde.
Het is al jaren je reinste anarchie in de wielrennerij. Nu is die anarchie een wezenlijk deel van de sport, de vaak onduidelijke verstrengeling tussen commerciële en sportieve belangen leiden vaak tot spectaculaire o(nt/m)knopingen, en onbegrijpelijke strategieën. Het motief is nooit iets anders dan sponsorbelangen, maar hoe die geldstromen lopen is niet altijd even helder.
Rennersprotest, zoals vandaag, is niet nieuw. In de afgelopen Giro nog, protesteerden de renners met een wandelrit in Milaan tegen de onveiligheid van het parcours in de modestad. Toch is er een groot verschil tussen het rennerprotest van mei – en de protesten daarvoor – en die van vandaag. Daarvoor zijn drie belangrijke uitgangspunten.
1) De organisatie van de Tour dient geen ander belang, dan het eigen.
2) De Tour is een Frans sportevenement.
3) Het Franse wielrennen mist (al jaren) een echte vedette.
Over het laatste axioma kunnen wij kort zijn. Elke Tour de France wordt een nieuw toptalent geboren. Een paar jaar geleden was het Thomas Voeckler die een dag of tien door Armstrong in het geel werd getolereerd en sindsdien een succesvolle carrière is gestart in het behalen van aansprekende ritoverwinningen, daarvoor reden Casar en Moreau zich in de kijker, die ook nooit de belofte konden inlossen als opvolger van de groten uit het verleden (Poulidor, Hinault enzovoorts).
De PVV is en blijft een rechtse oppositiepartij
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Onderstaand stuk is van vaste gastlogger Simon Otjes en verscheen eerder in NRC Handelsblad.
Opiniemakers, journalisten en politici vinden het steeds moeilijker om de positie van de Partij voor de Vrijheid te duiden. Het feit dat de PVV soms samen met de SP stemt, ondermijnt het beeld dat de PVV een rechtse partij is. Daarom zijn er stemmen die zeggen dat de PVV naar links is verschoven. Uit een analyse van al het stemgedrag van de PVV in de laatste twee jaar blijkt dat dit niet waar is: de PVV is en blijft een rechtse oppositiepartij.
Tijdens het slotdebat over de uitslag van de Europese verkiezingen zei Mark Rutte over Geert Wilders tegen Agnes Kant: ?U kunt hem (Geert Wilders – SO) bijna ontvangen in de SP, want u vindt over zoveel zaken in de Kamer hetzelfde, dat u eigenlijk één partij zou kunnen vormen.?
De PVV aan de linkerkant van het politieke spectrum? Deze gedachte was eerder al eens geopperd door Trouw columnist Sylvain Ephimenco, hij sprak op 28 mei in zijn column zelfs over een ‘demasqué’ van Wilders. De partij kan volgens hem niet meer als ‘rechts’ bestempeld worden omdat de PVV steeds vaker met GroenLinks en SP meestemt. Het NRC Handelsblad kopte op 13 juni “PVV schuift naar links over economie“. Volgens de krant nam de PVV steeds vaker dezelfde standpunten in als de SP, met name op onderwerpen als het ontslagrecht en de hervorming van de WAO. Volgens de krant bevindt de PVV zich nu aan de linkerkant van het politieke spectrum. Heeft Wilders gebroken met zijn rechtse roots?
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Bij het einde van de economie
Kan Iran zichzelf hervormen?
Dit is een gastbijdrage van Mark Thiessen: historicus en auteur van het boek “An Island of Stability” over de Islamitische revolutie van 1979.
Voor het eerst sinds de stichting van de Islamitische republiek komt het Iraanse volk massaal in opstand tegen haar leiders. Het leverde de afgelopen dagen beelden op die sterk deden denken aan de revolutie van 1979, die uiteindelijk de geestelijkheid aan de macht hielp. De meest radicale machten in de Islamitische republiek willen de protesten desnoods met geweld neerslaan. Helaas is het regime sterk genoeg om de druk tot hervorming voorlopig te weerstaan.
Alleen al de plekken waar de grote demonstraties in Teheran plaatsvinden, hebben een symbolische link met de opstand van 1979. De betogers liepen over Valiasr, de grootste straat van de stad vernoemd naar de laatste Shiitische Imam, en kwamen bij elkaar op het plein van de Revolutie en het plein van de Vrijheid. Historische plekken waar de Iraniërs dertig jaar eerder om het vertrek van de Shah schreeuwden. Dit keer eisen miljoenen dat hun verloren stem alsnog gehoord wordt. Net als dertig jaar geleden klinkt het Allahu Akbar ’s nachts van de daken van Teheran. Iraniërs laten wederom massaal hun onvrede blijken.
Bos weet het niet
Vandaag plaatsen we een gastbijdrage van Picaro.
De PvdA-top heeft de afgelopen zomer niet op apengapen in de achtertuin gezeten. Integendeel: Wouter Bos, Ronald Plasterk en enkele andere genodigden braken zich het hoofd over die ene, Centrale Vraag: hoe krijgen we de PvdA er weer bovenop? Het ontluisterende, meest gehoorde antwoord: “Ik weet het niet.”
Het is een zomermiddag. In Amsterdam komt de partijtop bijeen om elkaars hersenen te pijnigen. Hoe komt het toch dat de PvdA in de peilingen zo in de put zit? En vooral: wat kunnen ze doen om er weer bovenop te komen?
Het zijn levendige discussies tussen machers, denkers, partijkader, meubilair, wetenschappers, en zij die het meest beklagenswaardig zijn: de frontsoldaten, met Wouter Bos middenin het kruisvuur.
“We moeten politiek maken!” wordt afgewisseld met “ja, maar het maatschappelijk middenveld…” tot “we moeten de bonden weer enthousiasmeren” en gemijmer als “…hoe heeft het toch zo ver kunnen komen…?” Het is bijna twee jaar geleden dat Bos in de inmiddels beruchte documentaire ‘De Wouter Tapes’ verzuchtte dat hij zijn intuïtie was kwijtgeraakt. Dat was tijdens de verkiezingscampagne. Hij voelde de sign of the times niet meer aan, het ging niet goed, de PvdA begon weg te zakken in de peilingen, nadat het diezelfde peilingen 3,5 jaar gedomineerd had.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Heeft Nederland ook een huizenprobleem?
Al ruim een jaar heeft de wereld nu last van de kredietcrisis en ondanks dat banken telkens weer meer slechte leningen moesten afschrijven is het onduidelijk of het einde al in zicht is. Vooral de Verenigde Staten hebben het erg moeilijk, daar zijn zelfs de steunpilaren van de Amerikaanse hypotheekmarkt, Fannie Mae en Freddie Mac in grote problemen gekomen en moeten door de federale overheid overeind gehouden worden. Bij al dat slechte nieuws is de vraag natuurlijk in hoeverre de Nederlandse huizenmarkt gevoelig is voor al deze economische ellende. Immers, ook de Nederlandse huizenprijzen zijn fors gestegen en huizen staan weer langer te koop. Maar wat is sentiment en wat zijn feiten?
Een goede bron voor prijsinformatie over de huizenmarkt is de site van de NVM, de Nederlandse Vereniging van Makelaars. Daar zijn de prijzen van 1985 tot nu te vinden. In onderstaande grafiek is de prijs uitgezet tegen de tijd, zowel voor Amsterdam als gemiddeld over Nederland. Voor Amsterdam is gekozen, omdat dat de meest overspannen markt van Nederland zou zijn. In de grafiek is het het prijsniveau van 1985 op 100 gesteld. Dit komt overeen met een prijs van ongeveer 55.000 euro in Amsterdam en 60.000 euro in de rest van het land.
The day after: Jaap op koers
Dat lezers van de Telegraaf het oneens zijn met redacteuren van GeenCommentaar zal wel vaker gebeuren, maar dat vervolgens aan het eind van een enerverende televisieavond beiden gelijk krijgen; dat is toch wel bijzonder. Een korte terug- en vooruitblik derhalve.
Pas tijdens de uitzending werd de wijze van puntenverdeling bekend gemaakt. De Miljonairs moesten inderdaad aan al hun medespelers punten overhandigen, alleen werd dat gedaan volgens de formule 10/7/3/0 in plaats van 4/3/2/1. Ik vermoed dat dit gedaan is zodat in totaal 5×20 = 100 punten uitgedeeld werden en RTL in de finale de populariteitspercentages gewoon bij de punten van vanavond kan optellen. Dat je bij die manier van werken nog wat vraagtekens kan zetten, daar kom ik straks nog op terug.
De gekozen verdeling zou theoretisch tot iets andere effecten kunnen leiden dan de verdelingen 4/3/2/1 of 10/7/4/1, die identiek aan elkaar zijn. In de praktijk zal dat echter zeer beperkt zijn en dat wijzen de resultaten dan ook uit. Op het eind had Claire 30, Jaap 24, Amanda 23, Brian 13 en Huub 10 punten. Omgerekend naar de 4/3/2/1 methodiek zou de uitslag 13/11/11/8/7 zijn geweest. Dit is nagenoeg gelijk aan de gisteren voorspelde uitslag. Het enige verschil is ontstaan doordat Amanda Jaap op plaats 3 zette met 3 punten in plaats van op plaats 2 met 7 punten. Daar kwam nu Claire terecht. We kunnen dus in ieder geval concluderen dat Amanda niet rationeel is.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.