€14.000 verdwenen bij SP-fractie Alkmaar. Onduidelijk wie schuldig is
€14.000 verdwenen bij SP-fractie Alkmaar. Onduidelijk wie schuldig is. Er ontspint zich een klucht in delen.
HT Peter B.
--wat hieraan vooraf ging-- Amsterdam, 20 juni 2023 Vandaag ga ik naar de markt – alweer ja, in dit gebied is het 6 dagen per week markt. Maandag, donderdag, en vrijdag bij de Amsterdamse Poort, dinsdag bij Kraaiennest, woensdag in Reigersbos en zaterdag bij Ganzenhoef. Kraaiennest is het dichtstbij – een halte met de metro – dus daar ben ik het vaakst te vinden. Ik herinner me bezoekjes aan de markt toen ik opgroeide in Alkmaar. Die had destijds alleen op zaterdag markt, in de binnenstad. Dat waren gezellig uitjes toen ik klein was, met mijn vader en moeder – toen nog bij elkaar, en (een van) mijn broers, zullen er ongetwijfeld ook wel eens (of altijd) bij zijn geweest, maar daar herinner ik me niets van. Wel dat ik steevast op een verse stroopwafel werd getrakteerd, het hoogtepunt van het bezoek. Die waren pas gebakken, soms nog gloeiend heet, zodat de stroop eruit liep, de koekjes waren dun en het water loopt me nog in de mond als ik eraan denk. Ik heb ze nooit meer ergens kunnen vinden helaas, en die taaie dingen uit de supermarkt zijn bepaald niet te vergelijken. [caption id="attachment_345635" align="alignright" width="400"] Bron: eigen foto[/caption] De markten hier zijn sowieso heel anders, een zeer divers en bont gezelschap. Met overigens opvallend (of juist niet eigenlijk, gezien het de Bijlmer is), veel kraampjes met exotische, voornamelijk Surinaamse groentes, gemoedelijk naast de Nederlandse groente-en fruitboeren. De oer-Hollandse kippen-, en visboer staan er ook altijd. En ze hebben het allemaal stikdruk, wat me gezien het enorme aantal verschillende kraampjes met min of meer hetzelfde aanbod altijd verbaast. De al even inheemse kaasboer en de plantenman heb ik tot nu toe alleen in Reigersbos en Ganzenhoef gezien. Geen snoepkraam en of “gewone” snackkar, wel Surinaamse worsten en fladders https://www.amsterdamsepoort.nl/store/surinaamse-worst-en-fladder-bij-slagerij-nico/ (Die Nico is wel een Hollander natuurlijk, maar hij koopt ze dan ook in bij de Surinaamse Michael – staat trouwens niet op de markt maar dagelijks in de Poort, maar ik vond de foto en uitleg gewoon goed) en Vietnamese snacks. En verder veel goedkope kleding, tassen en schoenen natuurlijk, daar zul je mij niet vinden. Ten eerste heb ik genoeg (veel te veel) in minstens 3 kasten opgeborgen zitten, en ten tweede is het meestal goedkope troep, waarvan de herkomst niet te achterhalen is. En ten derde koop ik sowieso nog maar zelden iets nieuws, ik ben juist bezig om alles wat niet meer past of ik al jaren niet meer gebruikt heb te verkopen op Vinted. En pas is er nog een hele tas in de kledingcontainer verdwenen, dan krijgt het hopelijk ook een tweede leven. [caption id="attachment_345636" align="alignleft" width="225"] Bron: eigen foto[/caption] Al zijn daar wel uitzonderingen op. Zoals de gele petticoat-jurk van mijn moeder, al zo’n 50 jaar oud. Hij is nog in prima staat, er zit er geloof ik wel ergens een gele vlek op de witte petticoat, maar die zie je niet want die zit onder de rok natuurlijk. Ze was dol op dat ding, ik denk dat ze er lang voor gespaard heeft – of op afbetaling gekocht – want zoiets konden we ons helemaal niet veroorloven. Als ze hem aanhad straalde ze helemaal, iets wat eigenlijk verdomd weinig voorkwam. Dus hoewel ik hem niet draag, kan ik het niet over mijn hart verkrijgen om hem weg te doen. En wie weet komt er nog wel eens een gelegenheid, ik vind hem zelf ook nog steeds mooi. Maar vandaag ga ik groenten en kip halen voor de fajita’s die ik donderdag voor een goede vriend (en hopelijk een van zijn puberdochters, maar die is nogal een moeilijke eter schijnt het, dus wellicht zit die met een boterham met pindakaas aan tafel…of in haar kamer te mokken) ga maken. Ik ga voor het eerst naar zijn nieuwe huis, sowieso voor het eerst naar hem toe in pak ‘m beet 15 jaar. We hebben dan ook een poosje geen contact gehad, gewoon omdat we ieder ons eigen leven hadden, Maar sinds een tijdje weer wel, een paar maanden geleden is hij bij mij geweest, mét zijn 2 meiden, en de laatste tijd hebben we vrijwel dagelijks Whatsapp-gesprekken. Hoewel onze relatie na ong. 3 jaar stuk liep, zijn we toch eigenlijk elkaars grote liefde. Al denk ik niet dat er weer een romantische relatie uitkomt, ik zit daar niet op te wachten om verschillende redenen. Maar die gaan jullie niets aan. Van ons etentje zal ik daarentegen vast wel uitgebreid verslag doen, want dat wordt een heel avontuur denk ik.
€14.000 verdwenen bij SP-fractie Alkmaar. Onduidelijk wie schuldig is. Er ontspint zich een klucht in delen.
HT Peter B.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Toen het schooltje waarvoor ik werk net was opgericht, gaven we onze cursussen in een leegstaand huis aan de Oudezijds Voorburgwal. Het lag aan de rand van De Wallen, het befaamde/beruchte gebied waar in Amsterdam de prostitutie plaatsvindt. We ondervonden daarvan weinig last, al wist ik nooit goed waar ik moest kijken als ik ’s morgens werd begroet door een schaars geklede buurvrouw die de stoep stond te schrobben.
Schrobben, dat was ook mijn eerste bezigheid, want meestal had er die nacht een junk in het portiek geplast. En als het de junks niet waren die overlast veroorzaakten, dan waren het wel de toeristen, waarvan sommige al om elf uur in de ochtend in kennelijke staat verkeerden. Het was dermate storend dat ik de verleiding mijn emmer met zeepsop over zo’n dronkenlap leeg te gooien, bij één gelegenheid niet heb weerstaan. Van de prostituees had ik weinig last – sterker nog, ik ondervond er nooit overlast van – maar ze trokken een hoop publiek aan dat ik liever zag gaan dan komen. Ik begrijp dus uitstekend wat de Alkmaarse bewonersvereniging beweegt die, zo lees ik, zich sterkt maakt voor het sluiten van het plaatselijke prostitutiegebied.
De gemeente Alkmaar erkent de klachten, maar wil niet verder gaan dan het halveren van het aantal werkplekken en wil de prostitutie “laten samengaan met andere bedrijvigheid en woonfuncties”. Ik weet niet wie gebruik willen gaan maken van voornoemde woonfuncties, en ik weet eigenlijk ook niet hoe minder ramen leidt tot minder overlast, want het is niet de prostitutie zélf die leidt tot overlast. Maar het eigenlijke probleem zit dieper. Door het aantal ramen te halveren (of zelfs tot nul terug te brengen) verschuif je de ellende van de omwonenden naar de prostituees.
De beste chocolade van Nederland, dat wilde de jonge banketbakker Hendrik Ringers gaan maken en daarom reisde hij in 1901 naar Zwitserland om bij het beroemde chocoladehuis Cailler in de leer te gaan. Via Parijs kwam hij vier jaar later terug naar Nederland en begon hij een chocoladefabriek in Alkmaar. De bonbons die Hendrik Ringers maakte smaakten verrukkelijk, al lukte het hem niet direct om het bedrijf winstgevend te krijgen. Daar kwam verandering in toen zijn broer Theo in de zaak kwam werken en het cijfermatige werk overnam; vanaf dat moment ging de handel voor de wind. In de jaren twintig werd er een nieuwe fabriek neergezet, de Historische Vereniging Almaar vecht nu voor behoud van het gebouw. De fabriek van Ringers groeide snel, er kwam een tweede vestiging in Rotterdam, maar na de Tweede Wereldoorlog werd besloten om het productieproces in Alkmaar te concentreren.
De chocolade van Ringers werd wereldberoemd. Vooral de kersenbonbons en de likeurbonbons, maar ook hun sinaasappel-chococolades, zoals Orlacta en de Sina-schilletjes moeten heerlijk zijn geweest. In 1928 werd de Amsterdamse chocoladefabriek De Bont & Leijten uit Amsterdam overgenomen, vanaf dat moment kreeg Ringers ook koosjere chocolade in zijn assortiment. Een ander bekend product was de chocolade voor diabetici. De producten van Ringers waren duurder dan de chocolade van andere merken, daarom moesten de vertegenwoordigers van de fabriek veel kennis hebben over het productieproces.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.