Willem Holleeder is een topcrimineel. Niet zomaar een huis-tuin-en-keukenboef dus, nee, een topcrimineel. Criminaliteit is namelijk een vak. Dus kun je tot de top behoren. Holleeder heeft één probleem: hij zit vast op verdenking van afpersing en mishandeling. En hij zit niet zomaar vast, nee, hij zit in de Extra Beveiligde Inrichting in Vught. Een topgevangenis. Maar Holleeder is onschuldig, zegt hij zelf. En hij mag dan een topcrimineel zijn, een monster is hij niet.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
“De aanval was een succes. We hebben heel veel mensen gedood. Wie, dat weten we niet“. Ah, juist.
Al sinds 9-11 koesteren de Amerikanen de verdenking dat Al Qaeda haar basis heeft verlegd naar Somalië. Want daar is een nauwelijks of niet functionerende regering: lokale ethnische leiders maken er de dienst uit. Niemand die je lastig valt dus. Toch is dat niet gebeurd: wat ontbrak waren mooie natuurlijke schuilplaatsen en communicatievoorzieningen. Aldus het rapport “Counter-terrorism in Somalia, Losing Hearts and Minds?” van de International Crisis Group, een gerenommeerd instituut op het gebied van internationale veiligheid uit 2004. Wel bestond toen al een kleine Al Qaeda cel in Somalië, die ook mede de aanslagen in Nairobi, Mombasa en Dar-es-Salaam voorbereidde.
In 2003 vermoordde die cel vier buitenlandse hulpverleners. Westerse inlichtingendiensten bouwden daarop hun operaties in Somalië uit. Een aantal ethnische leiders werkten voor de westerse inlichtingendiensten en onderhielden een netwerk van informanten – op eigen kosten, want de inlichtingendiensten betaalden er niet voor.
Somaliers zelf waren nogal cynisch over die pogingen. Ze wilden niet geloven dat zich Al Qaeda aanhangers in hun midden bevonden. Ze geloofden dat het eerder een gevecht was tegen de Islam. Lastig: zonder steun onder de bevolking is elke counter-terroristische operatie gedoemd te mislukken, want inlichtingen vanuit de bevolking zijn van cruciaal belang.
En daarvan maakten Jihadisten en Al Qaeda weer dankbaar gebruik. Ze vermoorden ook gestaag een heel aantal mensen die voor westerse (of Ethiopische) inlichtingendiensten werkten. Daarbij waren de Amerikaanse inlichtingendiensten zo onverstandig om gebruik te maken van voormalige ‘warlords‘, die zo weer aan macht en invloed wonnen. Dat zette de veiligheidsituatie onder druk. Toen de Islamitische rechtbanken de zaak overnamen en de warlords weer terugdrongen, waren veel Somaliërs ze daar dankbaar voor omdat de stabiliteit tenminste weer hersteld werd.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
“De vrouw is het meest perfecte wezen op aarde. Ik hou van échte vrouwen, bij wie je zin krijgt om kinderen met hen te hebben.”
Aldus de observaties van Prins Laurent, iets in lijn van het Belgisch koningshuis.
Al een week ofzo houdt een ridicule saga mijn koninkrijk in de ban. Schijnt dat de marine een smak geld heeft gegeven aan de Prins, onder de mantel van een stichting met de naam: Koninklijk Instituut voor het Duurzame Beheer van de Natuurlijke Rijkdommen en de Bevordering van Schone Technologie (KINT). Het maakt hem kandidaat voor redacteurschap van Sargasso, dus als Hij medeleest …?
Het joligste aan de de hele historie is de Shakespeariaanse kant eraan: het is de volledige familie die de prins niet kan hebben, tegenwoordig met vader op kop. En dat is raar, want toen Hijzelve nog broer van de koning was, scheurde hij motogewijs van affaire naar affaire, met wel eens een bastaardkind tot gevolg. Men fluistert zelfs dat Laurent er ook één is, een bastaard, maar ‘het DNA’ op het paleis, dat is nog niet voor vandaag, en ik weet van niets.
Smeuïg zijn zeker de strapatsen op logeniveau. Er zijn pogingen ondernomen om lid te worden, en leuk is dat je nu het resultaat ziet: Fred Erdman, een socialist en broeder van de hoogste orde, is zijn advocaat.
Voor mijn part, en enige subjectiviteit is nooit weg, mag heel die inteeltclub vandaag inpakken en gaan werken, maar prins Laurent moet blijven. Het is een geur van Poco Rabanne, de klank van de Concorde, de kleur van roze Dom Perignon en het geluid van handboeikes die we zouden opgeven, en dat mag België zichzelf simpelweg niet aandoen. Iemand die bovenstaand citaat zegt, kàn niet slecht zijn.
Als België haar laatste Belg opgeeft, kunnen we netzogoed ook een Duitse provincie worden….
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
![Hier als eerste soort van: de Apple iPhone [sneakpicks]](2007/01/appleiphone.jpg){kind=link}