Is er dan eindelijk duidelijkheid in de strijd om de Republikeinse nominatie? Het lijkt er op: deze week zagen we een overzichtelijke bokswedstrijd tussen twee kandidaten. Met de nodige twijfel, overigens. Romney over de vraag hoe Gingrich aan te pakken – eigenlijk is Mr. Goodhair al bezig met het verslaan van Barack Obama. En Gingrich over zijn kracht die tegelijkertijd ook zijn zwakte is; zijn scherpe tong vervreemd hem van veel sociaal conservatieve Amerikanen. En die Amerikanen heeft hij hard nodig om de nominatie in de wacht te slepen. Ondanks dat besef kon ‘The Newt’ het ook deze week niet laten zijn mond te roeren.
Gingrich vs. Bachmann
Vorige week eindigden we met een debat waarna vooral de scherpe tong van Newt Gingrich werd geroemd. Deze week beginnen we ermee. In Sioux City gaf Newt toe zichzelf ook wel eens aan die scherpte tong te snijden. Maar dat besef kwam pas na een beledigingen richting Michele Bachmann (‘Je bent presidentschap onwaardig. Je moet je feiten wel op een rijtje hebben’) en Amerikaanse rechtsgeleerden. Bachmann kwam in aanvaring met de voormalige verbale scherprechter vanwege Gingrichs liberale standpunt over abortus toen hij nog Speaker of the House was. Ze liet zich niet wegzetten. De tegenkandidaten zijn blijkbaar gewend geraakt aan Newts grote mond.
Lak aan
De sneer richting de rechtsgeleerden ging over zijn pleidooi om rechters voor het Congres te kunnen dagen als ze de plannen van het wetgevende orgaan in de wielen rijden. Dat plan leidde tot felle kritiek van juristen die Gingrich verweten de scheiding der machten op te heffen. Gingrich had er lak aan – juristen moesten eens ophouden anderen de wet voor te schrijven. Wetgevers weten zelf immers het beste wat van hen wordt verwacht? Nu viel dat ook vies tegen deze week.
Hondsberoerd Congres
Het Congres scoorde namelijk nog nooit eerder zo slecht onder Amerikanen. Gallup becijferde na interviews dat driekwart van de Republikeinen vindt dat Congresleden herkozen moeten worden. Met andere woorden: opkrassen. Niet vreemd. Deze week bleek hoe dicht de (defensie) industrie tegen enkele Congresleden is aangekropen. In ruil voor steun voor het dure project, beloven bouwers van de straaljager banen en geld voor de herverkiezingscampagne.
Newt wil geen zany zijn
Die poll en het onderzoek naar de zakkenvullende wetgevers waren Newt waarschijnlijk ontgaan. Wat hem niet ontging was het besef dat zijn scherpte weinig presidentieel overkomt. Hij stak dan ook live op het podium de hand in eigen boezem en bekende: ‘You know (…) I sometimes get accused of using language that’s too strong, so I’ve been standing here editing. I’m very concerned about not appearing to be zany.’ Die zany had Romney eerder vorige week in de mond genomen tijdens een interview met de New York Times. Het was het zoveelste bewijs dat Romneys campagne-team met Gingrich in de maag zit. Negeren kan niet, daarvoor scoort hij te goed. Hard er in gaan ook niet, want dat maakt Romney dan weer minder presidentieel en te weinig onderscheidend van Gingrich.
Homoseksuele Vietnamveteraan
Die presidentiële rol speelde Romney tijdens het debat uitstekend – mede geholpen door zijn collega-kandidaten. Waar iedereen verwachtte dat Mitt vooral Newt in de haren zou vliegen, hield hij enige distantie. Alle andere kandidaten gaven Romney trouwens daar ook de ruimte voor. Niemand legde hem echt het vuur aan de schenen. Dat deed eerder die week Bob Garon, een homoseksuele Vietnam veteraan, wel. Romney kwam toevallig tijdens een lunch naast hem te zitten en tussen beide ontstond een onaangenaam gesprek over het homohuwelijk (Bob Garon is getrouwd met Bob Lemire). Tegen de tijd dat microfoons waren gericht en aangezet, was de conversatie voorbij en restte Bob een hard oordeel: ‘Romney is onbetrouwbaar, ik zag het zojuist in zijn ogen.’
Clinton’s kiss of death
En dat zadelt de Republikeinse Partij met een groot dilemma op: wie moeten zij kiezen om Obama te bestrijden? Newt doet het goed in de partij, Mitt doet het goed daarbuiten. Newt scoort goed in sociaal conservatief Iowa, Mitt in New Hampshire. En hoe gespletender de partij, hoe meer garen Obama daarbij spint. De kans is groot dat de Republikeinse voorronde zal worden verlengd. Koren op de molen van David Axelrod, Obama;s campagnestrateeg. Want een verlenging put de fondsen van de fans uit en vergroot het afbreuk risico van de kandidaten door hun onderlinge moddergooien in de hoop zo de nominatie naar zich toe te kunnen trekken. Die analyse verklaart waarschijnlijk ook de kiss of death die Bill Clinton twee weken geleden aan Newt Gingrich gaf. Volgens de oud-president was Newt de man voor de Republikeinse Partij. Een endorsement waar niemand in de Republikeinse Partij op zit te wachten.
Reacties (23)
Geen woord over Ron Paul die toch net zo goed pollt als Gingrinch. Deze vooringenomenheid viel me laatst bij DWDD ook al op, waar een groepje “amerika deskundigen” aan was geschoven.
Gingrich lijkt me overigens geen serieuze candidaat, en Bachman en Perry al helemaal niet.
Gingrich leek veel mensen lang geen serieuze kandidaat, maar als hij het goed doet in de voorronden kan hij wel een serieuze kandidaat worden. En hij heeft een groot netwerk en lange politieke ervaring.
Te lang, eigenlijk: als Gingrich de nominatie wint, zullen al zijn oude vijanden allerlei politieke en persoonlijke schandaaltjes onder hun matrassen vandaan trekken en doorspelen naar de pers.
Ron Paul wordt ook in Amerika door de Republikeinse propagandamachine die Fox News heet, zoveel mogelijk genegeerd. Waarschijnlijk omdat hij niet aan de leiband loopt van industrieën die baat hebben bij permanente subsidie door de overheid. Zoals de oorlogsindustrie. Paul heeft dus geen schijn van kans.
Met Mitt Romney hebben de Republikeinen waarschijnlijk de beste troef in handen. Hij is glad. Hij heeft de kop van een ideale Amerikaanse schoonzoon. Hij probeert zich zoveel mogelijk in het midden te begeven en zich te profileren als gematigde kandidaat, al moet ‘ie de laatste tijd steeds meer het conservatieve kamp van de Republikeinse partij tevreden stellen. Ik vermoed dat hij Amerikanen het meest aan zal spreken.
Als de Amerikaanse economie niet aantrekt kan het nog een spannende race worden tussen hem en Obama.
Als politiek spel wordt die race misschien spannend, maar of het uitmaakt wie er wint is zeer de vraag.
Het maakt zeker uit wie er wint. Het grootste verschil uiteraard tussen Obama of de republikeinen. Hoewel ik me kan voorstellen dat je niet overdreven enthousiast bent over Obama, wil je echt de Republikeinen niet aan de macht. Die zijn gek.
Maar het gaat ook uitmaken wie er verliest van Obama. Vooral in de opstelling van de Republikeinen: volharden ze in hun totale oppositie? Of gaan ze meer samenwerken?
Romney is niet gek. Hij doet gewoon alles wat zijn geldschieters vragen, en wat dat betreft is het verschil met Obama niet met het blote oog waarneembaar.
Er bestaat natuurlijk een kans dat Obama zodra er geen herverkiezing meer op het spel staat zich van een andere kant laat zien, maar ik heb er een hard hoofd in.
Dat is toch een te cynische kijk. Bovendien gevaarlijk omdat je er het verschil wat er wel degelijk is niet meer ziet (en daardoor misschien niet gaat stemmen, met alle rampzalige gevolgen van dien).
Je moet namelijk inzien dat een Democraat andere geldschieters heeft (bijvoorbeeld vakbonden) dan een Republikein, en dat resulteert dus ook in ander beleid.
Maar eigenlijk moet je het nog breder trekken. Politici reageren op de druk die op ze wordt uitgeoefend. Geldschieters hebben natuurlijk flinke invloed, maar zijn niet de enige. Fox News heeft bijvoorbeeld heel veel invloed op de Republikeinse politici, net als de linkse blogosfeer dat heeft op de Democraten (maar helaas iets minder). De stemming in het land doet er wel degelijk toe. Helaas is het zo dat die stemming in het land ongericht en ongeïnformeerd is, zodat andere belangen vaak de overhand krijgen bij concrete wetgeving.
Maar er is wel degelijk wat te kiezen.
Belangrijk zijn dan ook de tussentijdse verkiezingen voor het congres. Toen Obama aantrad was er een democratische meerderheid in senaat en huis. In 2010 is het huis naar de GOP gegaan.
Tja, misschien is het wel te cynisch, maar als ik al mocht stemmen zou ik toch op een derde partij stemmen.
En ach, rampzalige gevolgen? Die worden hoogstens verzacht en waarschijnlijk alleen maar uitgesteld als Obama wint. Misschien moet het nog wel slechter worden voordat het beter wordt. Dan maar even door de zure appel heen.
Hoe kom je erbij dat de republikeinen gek zijn?
Het voor gek verklaren van tegenstanders is iets dat we in de meest totalitaire regimes zien.
Dat betekent niet dat het niet waar kan zijn. Aan zo’n Bachmann zitten wel een paar steekjes los.
Maar Romney en Gingich zou ik niet gek durven noemen.
Paul wordt inderdaad opzichtig genegeerd door Fox, en dat is raar. Want Paul heeft een steeds grotere, trouwe aanhang, type grassroots. Juist ook in Iowa is hij sterk, en met de caucusus is dat een kracht.
Ok, normaal gesproken is dat iemand die geen schijn van kans maakt. Maar in de huidige campagne ligt dat anders. Met alle kandidaten is wel iets mis, vaak zijn ze gek en zwak (Bachmann, Gingrich, Perry, Santorum, Cain, Trump), of ze zijn veel te gematigd en Mormoons (Romney, Huntsman). Romney heeft een trouwe aanhang, maar er is ook veel hardnekkige tegenstand, die om het even wie willen steunen als het maar geen Romney is. Gekoppeld met de kracht van Paul in Iowa, een overwinning van Paul in Iowa (en wie weet ook wel New Hampshire) is niet meer zo ondenkbaar.
En ja, dan mag je er wel aandacht aan beginnen te besteden.
Romney heeft de beste kans tegen Obama, maar dat zegt niet zoveel. Met al het geld wat Obama heeft en de gekte van de Republikeinen kan het nog wel eens een afgetekende overwinning worden.
Paul heeft te radicale opvattingen voor Fox. Hij is een isolationist die het buitenland het liefst links laat liggen. Zijn opvattingen over 9/11 (eigen schuld dikke bult) zijn bepaald niet mainstream rechts.
Paul heeft radicale opvattingen over de verkeerde dingen. Met radicale opvattingen op zich heeft Fox vaak niet zo’n probleem.
En hij is ongebonden, het establishment heeft weinig vat op hem, daar houdt Fox ook niet van.
Ik heb wel een zwak voor Ron Paul, al ben ik het met zijn sociaal-economische ideeën totaal niet eens. Eigenlijk had Obama Ron Paul een post op defensie o.i.d. moeten geven.
Paul ontmaskert wel mooi de hypocrisie van Fox en de Republikeinse Partij. Ze zeggen dat ze voor een kleinere overheid zijn, maar in werkelijkheid is Fox voor een kleine overheid waar het aankomt op een sociaal vangnet en sociale gerechtigheid, en een grote overheid als het aankomt op een nanny-state voor grote industrieën (en dan met name de oorlogsindustrie). Het zou mij niets verbazen als dat juist de clubs zijn waar Fox geld van krijgt om de propaganda gaande te houden.
Daarnaast is Fox voor meer overheidsbemoeienis met persoonlijke keuzes, of het nu om drugs gaat, of om of je babies krijgt, of met wie je je leven inricht.
Op die punten staat Ron Paul natuurlijk lijnrecht tegenover Fox en haar betaalmeesters.
Paul is ook de enige kandidaat die banken als Goldman Sachs gewoon failliet had laten gaan. Obama daarentegen, wiens campagne naar ik me heb laten vertellen fors is gespekt door de financiële sector, heeft gewoon bobo’s uit het bankwezen aangesteld op sleutelposities in de regering die gingen over het uitdelen van megaleningen.
Da’s toch een beetje alsof je Dirk Scheringa staatssecretaris van financiën maakt, en dat hij dan mag bepalen of de overheid de DSB bank uit de prut helpt.
@Prediker: er is wel wat meer mis met Ron Paul dan alleen zijn sociaal-economische theorieën. Hij is in de kern een gewone reactionaire conservatief, denk aan sociale issues als abortus, de rol van de overheid, racisme.
Ik snap het wel, hij is aan atypische Republikein die tegen sommige heilige huisjes van de conservatieven schopt, en een oprecht politicus (zeker als je het vergelijkt met zijn concurrenten).
Maar dat zou ik niet verwarren met er op hopen dat hij in de buurt van de knoppen van de macht komt.
Eigenlijk is er geen groter compliment voor een politicus als de mensen die het niet met hem eens zijn (waar ik mezelf mbt tot een behoorlijk aantal issues ook onder reken), herkennen dat hij een “oprecht politicus” is. Bestaat dat, een “oprecht politicus”
Wel , mensen als Ron Paul en Kucinich lijken hoog te scoren op die waardeschaal. Een van de vragen waar je mee blijft zitten na het Obama-debacle is, wat er van overblijft als iemand werkelijk president wordt. Volgens mij worden ze eerst op het matje geroepen door de CIA, met de boodschap dat het speelkwartier nou voorbij is, en anders…..!
http://www.youtube.com/watch?v=RKBlk1Vpeuw
http://www.youtube.com/watch?v=wb2zy7B-X-s
Sterker nog, Ron Paul gaat misschien wel Iowa winnen:
http://andrewsullivan.thedailybeast.com/2011/12/ron-paul-ahead-in-iowa.html
Die zal niet zo makkelijk imploderen, verwacht ik. En het is nog maar een paar weken…
Het zou mij helemaal niet verbazen als Ron Paul een onverwacht grote rol gaat spelen. Het is toch wel opvallend dat iemand die zo duidelijk genegeerd wordt door de media, er desondanks toch in slaagt om zoveel stemmen op zich te verenigen.
Mocht hij feitelijk op nr. 2 staan, dan kan hij niet meer genegeerd worden.
En de tijdgeest is zijn bondgenoot.
Laten we hopen van niet ron paul staat voor ultra-kapitalisme met hem aan de macht worden de foodstamps afgeschaft wat tot hongersnood zal leiden,
De defensie-industrie leidt tot hongersnood.
Aardig overzicht van zijn standpunten en zijn kansen in de voorverkiezingen vandaag in een opiniestuk van de WSJ
http://online.wsj.com/article/SB10001424052970204026804577100730656321606.html
Als dit soort stukken verschijnen,
dan is dat het beste signaal dat sommige mensen zenuwachtig beginnen te worden.
Gingrich zakt als een baksteen, er is een kans dat Ron Paul in Illinois gaat winnen, lees ik.
Dat zou mooi zijn, daarmee komt in ieder geval wat kwaliteit terug in het debat. Ik ga -ook al zijn we het 1000x oneens- 1000 keer liever een discussie aan met Ron Paul, dan met die modepoppen. Want dat is het debat dat gevoerd moet worden.