Krijgt Frankrijk een vrouwelijke president?

Om de komende tijd in de gaten te houden: de campagne voor de Franse presidentsverkiezingen. Het lijkt voor Macron, die zich overigens nog niet als kandidaat heeft aangemeld, beslist nog geen gelopen race. En na de wisseling van het leiderschap in Duitsland kan een nieuwe politiek leider in Frankrijk grote gevolgen hebben voor Europa. Begin deze maand hebben Les Républicains Valerie Pécresse gekozen als hun kandidaat voor het presidentschap. De Republikeinen vormen met hun erfenis van het gaullisme het traditioneel centrum-rechtse blok in Frankrijk dat eerder -onder andere namen- presidenten had als Jacques Chirac en Nicolas Sarkozy (onlangs veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf wegens illegale financiering van zijn presidentscampagne in 2012). Tweede ronde De keuze voor Pécresse was een verrassing. Haar partij is nogal verdeeld in een rechtse vleugel, die dichtbij de radicaal-rechtse Marine Le Pen (Rassemblement National) en haar nog extremere concurrent Eric Zemmour staat, en aan de andere kant centristen die hopen stemmen te kunnen winnen bij voormalige, teleurgestelde aanhangers van Macron. Pécresse zal beide groepen te vriend moeten houden om in april bij de presidentsverkiezingen succes te kunnen boeken. Dat succes moet resulteren in een plek voor de tweede ronde, die hoogstwaarschijnlijk tegen zittende president Macron uitgevochten gaat worden. Als zij er in slaagt tot de tweede ronde door te dringen is Macron, gegeven een overmacht aan de rechtse kant, niet zeker van een nieuw mandaat. Daarvoor moet Pécresse, die als gematigd bekend staat, extreemrechts niet te veel tegen de haren in strijken. En tevens hopen dat Le Pen en Zemmour elkaar kiezers blijven afsnoepen, zodat geen van beide groot genoeg wordt om de tweede ronde te halen. Volgens de laatste peilingen staat ze op 17%, net vóór Le Pen (16%) en Zemmour (13%). Samenwerking van de twee extremisten lijkt nauwelijks mogelijk. Ze haten elkaar, schrijft Politico. Le Pen probeert nog steeds een opening naar het midden te maken. Zemmour trekt fascistisch geweld aan. Spannend Het wordt hoe dan ook spannend voor Emmanuel Macron die vorig jaar nog hoopte ondanks alle kritiek straks eenvoudig zijn slag te kunnen slaan voor een tweede termijn. Dat hij zich nog niet gemeld heeft als kandidaat kan alles te maken hebben met de kansen die hij begin januari ziet om zich als voorzitter van Europa heel presidentieel te kunnen presenteren. Zodra hij presidentskandidaat is gelden ook voor hem de voorwaarden voor een evenredige presentatie in de Franse media en dat betekent dat hij zich als president voortdurend moet verdedigen om aan te tonen dat hij niet als kandidaat spreekt. Intussen is de campagne al op volle gang met geruchten die Macron moeten beschadigen. Samenzweerders uit de hoek van extreem rechts en de anti-vax beweging beweren dat Brigitte Macron, Emmanuels 24 jaar oudere echtgenote, als man is geboren. Een vreemd verhaal als we weten dat Brigitte drie dochters heeft uit een vorig huwelijk. Ze heeft nu bekend gemaakt dat ze de verspreiders van deze geruchten wil laten vervolgen. Het valt nog te bezien of het nieuws over deze rechtszaak in campagnetijd in het voordeel van Macron zal uitvallen. Links blijft verdeeld Ter linkerzijde hebben zich verschillende kandidaten gemeld die voorlopig nog niet boven de tien procent komen in de peilingen. Hoogst genoteerd staat Jean-Luc Mélenchon van de linkse beweging La France Insoumise (vrij vertaald: Frankrijk laat zich niet onderdrukken). Hij komt in de polls niet verder dan de helft van zijn aanhang in 2017. Mélenchon ziet naast zich de socialistische kandidaat Anne Hidalgo, de burgemeester van Parijs, Yannick Jadot van de Groenen en de communist Fabien Roussel. Onlangs meldde zich ook nog Christiane Taubira, de voormalige minister van Justitie onder de socialistische president Hollande. Zij zal wellicht stemmen kunnen winnen onder het gekleurde deel van het linkse electoraat. Alle pogingen binnen links om met één kandidaat te komen zijn mislukt. Opnieuw zal dus geen van de kandidaten er vermoedelijk in slagen tot de tweede ronde door te dringen. Hidalgo heeft het begin deze maand nog geprobeerd met het voorstel een primary te organiseren voor linkse kandidaten. Mélenchon ziet te grote programmatische verschillen. Roussel nodigde Hidalgo uit zich bij hem aan te sluiten als ze zelf twijfels heeft over haar kandidatuur. Tegen de oligarchie Zoals in andere landen worstelt links met het vinden van een antwoord op een toenemend wantrouwen van grote groepen kiezers in de politieke elite. De socialistische kandidaat is weliswaar populair bij een deel van de groene en linkse bewoners van de hoofdstad vanwege haar milieubeleid en het terugdringen van de auto uit de stad. Maar juist op dat punt haken veel bewoners van de randgemeenten af. Zij zijn afhankelijk van hun auto en kwamen met hun gele hesjesbeweging in opstand tegen Macron toen hij de dieselprijs wilde verhogen. Ook op het gebied van veiligheid en migratie ontbreekt het bij links aan aansprekende oplossingen. De polarisatie groeit en een deel van het socialistische en communistische kiezerspotentieel is inmiddels vertrokken naar Le Pen of erger. Bij de Gemeenteraadsverkiezingen deze zomer wonnen de Groenen nog fors, bij een zeer lage opkomst. Uitspraken van groene burgemeesters ("de Tour is vervuilend") werden vervolgens breed uitgemeten in de pers. Met een daling in de peilingen als gevolg. Ook Mélenchon heeft een slechte pers vanwege zijn uitvallen naar de Franse elite in het algemeen en Macron in het bijzonder. Over de Franse president zei hij: "In elk land ter wereld hebben ze iemand zoals hij uitgevonden, die uit het niets komt en naar voren wordt geduwd door de oligarchie." Hij gaat het er niet mee winnen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 18-03-2022

Macron verslaan

‘Macron heeft ons verraden.’ Cyriel Dion de man die zich hartstochtelijk heeft ingezet voor de Burgerconventie voor het Klimaat, heeft het helemaal gehad met de Franse president: ‘De Klimaatwet is uitgekleed, het beloofde referendum over de erkenning van écocide gaat waarschijnlijk niet door, Macron heeft zijn belofte niet gehouden. Het bedrijfsleven heeft gedicteerd, we staan nog steeds aan het begin!’ Een paar jaar geleden, toen de gele hesjesbeweging in opkomst was, wist hij Macron te overtuigen van het nut van een Burgerberaad van 150 mensen, een willekeurig geworven dwarsdoorsnee van de Franse samenleving (naar David van Reybrouck’s idee over burgerparticipatie). Macron committeerde zich aan de uitkomsten van het beraad en beloofde ze op te nemen in een Klimaatwet.

Toen het Burgerberaad begin dit jaar 149 concrete voorstellen inleverde trok hij er meteen drie uit die hem niet bevielen: de dividendbelasting, de verlaging van de snelheid op  autowegen tot 110 km/uur en het herschrijven van de preambule van de grondwet. Vervolgens kwam er een Klimaatwet op tafel waarin slechts achttien van de 146 voorstellen in hun geheel zijn overgenomen, en 78 gedeeltelijk, terwijl 23 voorstellen helemaal afwezig zijn. Andere voorstellen worden geacht reeds uitgevoerd te zijn, in uitvoering te zijn, of ze zijn doorverwezen naar het internationaal kader. Het Burgerberaad beoordeelt de klimaatwet met een 2,5. In de demonstratie tegen de wet werd een reusachtige Macron van papier-maché meegedragen: ‘Macron, koning van de blabla’.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Mark Zuckerberg for president?

Op basis van de recente Facebook-posts van Mark Zuckerberg komt de Observer tot de conclusie dat het bijna niet anders kan of Mark Zuckerberg is zich aan het voorbereiden op een presidentiele campagne:

He set out to meet people in every state, but he’s been opting only for people a politician would meet. And he’s calling them “folks”.

But now that we’re a few months into Zuckerberg’s travels, it’s become undeniable that this is more of a campaign trail than it is sociable road trip around America.

Foto: Official White House Photo by Shealah Craighead copyright ok. Gecheckt 04-11-2022

Trump staat er heel slecht voor

ANALYSE - “Fox is terrible” twitterde Trump afgelopen vrijdag. Aanleiding voor zijn woede was een peiling van Fox News waarin Joe Biden twaalf procentpunt voorstond op Trump. Eerder deze maand eiste Trump al excuses van CNN nadat deze een peiling publiceerde waar de president veertien procentpunt achterstond op Biden.

Terwijl Trump alle vege tekens voor zijn herverkiezing afdoet als zijnde “fake news”, groeit de onrust in het Witte Huis. De president was altijd al verre van populair (vergeleken met zijn voorgangers), maar de laatste weken lijkt het bergafwaarts te gaan voor zijn herverkiezing.

Peiling na peiling toont een ruimte voorsprong van Biden in de “swing states” en krimpende marges van Trump in traditioneel Republikeinse staten. Ook al tracht Trump in het openbaar de indruk te maken onoverwinnelijk te zijn, zijn campagneteam geeft miljoenen uit in staten die eerder werden beschouwd als “veilig” voor Trump.

Impopulair

Trump is nooit een bijzonder populaire president geweest. In 2016 wist hij het presidentschap te behalen met zo’n 46% van de stemmen, het laagste percentage dat de winnende kandidaat heeft binnengesleept sinds 1992.

Ook in de peilingen presteert Trump slecht: al sinds februari 2017, een maand na zijn inhuldiging, geeft een constante meerderheid van de kiezers aan geen vertrouwen te hebben in de president.

Foto: Phil Roeder (cc)

Waarom Iowa ertoe doet

ANALYSE - Hoewel President Trump pas in november op het stembiljet staat, zijn de Amerikaanse presidentsverkiezingen al in volle gang. Maar liefst twaalf prominente Democraten strijden in de voorverkiezingen voor de kandidaatsnominatie van de partij. Vandaag stemmen de kiezers van Iowa als eersten van het land op de Democratische presidentskandidaten; daarmee luidt het startschot van de zogeheten primaries.

Hoewel Iowa numeriek gezien van beperkt belang is voor het hele nominatieproces, fungeert de staat al sinds jaar en dag als politieke barometer voor de rest van de voorverkiezing. De reden daarvoor is het feit dat de historisch gezien de kandidaten die in Iowa wonnen, ook vaak in de landelijke voorverkiezingen zegevierden.


De virtueuze cirkel

Dat sinds 2000 de winnaars van Iowa ook de winnaars van de voorverkiezingen werden, heeft alles maken met het zogeheten bandwagon effect; naarmate iets of iemand als populair wordt ervaren, stijgt de populariteit nog sneller.

Naast economische toepassingen, bijvoorbeeld in reclames (“1000 anderen gingen je voor”), is het bandwaggon effect ook voor politicologen zeer relevant. Zodra een kandidaat het goed doet in één voorverkiezing, zal deze ook meer steun genieten bij de rest.


Vandaar dat een overwinning in Iowa, die standaard als eerste staat haar voorverkiezing houdt, een felbegeerde prijs is onder de Democraten. Naarmate deze dag naderde werd de ether van Iowa dan ook gevuld met spotjes en raken de Facebook-pagina’s overspoeld met advertenties.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Le Pen maakt geen schijn van kans tegen Macron

DATA - Volgens Nate Silver van FiveThirtyEight, die het als uitdaging ziet om de uitkomst van verkiezingen zo nauwkeurig mogelijk te voorspellen, maakt Marine Le Pen geen schijn van kans tegen Emmanuel Macron. Analysten dichten volgens hem Le Pen een te grote kans toe:

And yet, observers of the race seem cautious about Macron’s chances. Betting markets give Le Pen a 13 percent chance — about 1 in 7. Ian Bremmer, a political scientist who runs The Eurasia Group, has given Le Pen a 40 percent chance, meanwhile.

Foto: OFFICIAL LEWEB PHOTOS (cc)

Wie wordt de nieuwe president van Frankrijk?

ELDERS - De winnaar van de Franse presidentsverkiezingen komt uit het centrum.

Na de aanwijzing van Francois Fillon als presidentskandidaat van Les Republicains was voor velen het scenario al geschreven. Fillon zou het in de tweede ronde gaan opnemen tegen Marine Le Pen van het Front National. En hij zou dan met de volledige anti-FN meerderheid van linkse en rechtse stemmers Le Pen verslaan.

Dit scenario ligt aan duigen sinds Penelopegate, de onthullingen over de “bijbaantjes” van Fillon’s vrouw Penelope en zijn kinderen. Hij zou zijn familie zonder veel tegenprestaties met krap 1 miljoen euro hebben bevoordeeld. Justitie gaat onderzoek doen. Een klap voor de Republikeinen die Fillon als rechtschapen conservatief katholiek in staat achtten Marine Le Pen al in de eerste ronde van de verkiezingen op 23 april voor te blijven. Fillon staat onder druk om er mee te stoppen maar hij ontkent dat hij iets fout gedaan heeft en gaat ondanks alle ophef door met zijn campagne. Libération citeert het boek dat hij speciaal voor zijn campagne heeft geschreven: “Veel Fransen hebben er genoeg van de ‘good guy’ te zijn terwijl anderen duidelijk profiteren van het systeem.” Dodelijk.

In de peilingen is Fillon flink gezakt. De voorspelling is nu dat hij de tweede ronde op 7 mei niet haalt, dat Le Pen daarin Emmanuel Macron als tegenstander krijgt en dat Macron uiteindelijk gaat winnen. Maar dan is er in het centrum ook nog Francois Bayrou. De voorzitter van MoDem (Mouvement Démocratie) en burgemeester van Pau, die het al drie keer eerder probeerde, heeft nog steeds niet besloten of hij zich opnieuw in de strijd gaat mengen. Hij heeft vorig jaar zijn steun uitgesproken voor Alain Juppé, die in november de voorverkiezingen verloor van Fillon. Van Fillon wil hij niets weten. “Die staat te veel onder invloed van het grote geld”, zei Bayrou nadat Juppé was uitgeschakeld.

Foto: Global Panorama (cc)

Wie houdt Le Pen uit het Elysée?

ELDERS - De Franse presidentsverkiezingen komen op stoom met een nieuwe, onafhankelijke kandidaat en de primairies voor een kandidaat van centrum-rechts.

Emmanuel Macron (38) heeft zich woensdag gepresenteerd als onafhankelijke kandidaat voor het presidentschap van Frankrijk. Macron, bankier bij Rothschild, was eerder adviseur van president Hollande en vervolgens twee jaar minister van Economische Zaken onder premier Valls. Hij voerde economische hervormingen door die vooral gunstig waren voor het bedrijfsleven. Macron is geen lid van een partij en kiest bewust voor een positie als buitenstaander met zijn beweging En marche. Hij wil net als Trump de anti-systeem kandidaat zijn. Hij bepleit een meer verantwoordelijk bestuur en het herstel van de kloof tussen bestuurders en burgers. Het huidige politieke systeem zit vast, leeft alleen voor zichzelf en verwaarloost de belangen van het land, aldus Macron bij de presentatie van zijn kandidatuur. Met zijn dereguleringspolitiek en belastingverlagingsplannen heeft hij zich verzekerd van een flink gevulde campagnekas. Maar volgens sommigen ging hij gisteren in Marseille al meteen de fout in door zich te omringen met foute vrienden.

Marine Le Pen, de kandidaat van extreem-rechts die volgens de peilingen minstens de tweede ronde gaat halen is niet bang voor Macron. “Hij is de kandidaat van de bankiers”,  reageerde ze. Een groot aantal centrum-kandidaten is alleen maar in haar voordeel. Ter linkerzijde vreest men dat Macron veel teleurgestelde socialisten gaat aantrekken ten nadele van de partij van Hollande en Valls.

Franse socialisten gaan met linkse kandidaat presidentsverkiezingen in

Niet de gedoodverfde centrist en voormalige premier Manuel Valls, maar de idealistische, linkse Benoît Hamon (49) won het mandaat van de linkse partijen om een gooi te doen naar de presidentsverkiezingen.

Ondertussen is de kandidaat van de liberale UMP François Fillon verwikkeld in een corruptieschandaal.

Het zou dus nog wel een spannend kunnen worden in Frankrijk: mogelijk wordt het een keuze tussen een regering van een groenlinkse vakbondskandidaat en de nationalistische xenofoob Marine Le Pen.

Woordvoerders Clinton dicteren journalisten hoe die over haar moeten schrijven

Hoe krijg je als journalist het makkelijkst toegang tot politici? Laat hun persvoorlichters dicteren hoe je je artikelen moet schrijven.

Gawker wist via de Amerikaanse variant van de WOB-procedure de hand te leggen op een aantal emails tussen woordvoerders van Hillary Clinton en journalisten van onder andere Politico en The Atlantic. Die dateren nog uit de tijd dat Clinton minister van Buitenlandse Zaken was, maar het geeft desondanks een aardig kijkje in de keuken van Clintons media-apparaat.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Volgende