Terroristen kopen steun Amerikaanse politici

Voor wie de Young Turks nog niet kent: dit is een links-progressieve webtv-outlet die Washington kritisch volgt en zowel republikeinen als democraten er flinks van langsgeeft. Afgelopen week werd bekend dat de regering Obama er serieus over denkt om de Iraanse terreurorganisatie Mujahideen-e Khalq (MEK) van de lijst verboden terreurorganisaties te halen. Waarom? Niet alleen omdat de VS en Israël deze organisatie mooi kunnen gebruiken om het Iraanse regime te dwarsbomen, maar vooral ook omdat MEK tal van politici in Washington tienduizenden dollars betaalt om praatjes te houden op spreekbeurten voor de organisatie. Klein probleempje: geld aannemen van terroristische organisaties is strafbaar in de VS. Foto: Sott.net

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Presidentiële distantie en scherpe tongen

, door

Is er dan eindelijk duidelijkheid in de strijd om de Republikeinse nominatie? Het lijkt er op: deze week zagen we een overzichtelijke bokswedstrijd tussen twee kandidaten. Met de nodige twijfel, overigens. Romney over de vraag hoe Gingrich aan te pakken – eigenlijk is Mr. Goodhair al bezig met het verslaan van Barack Obama. En Gingrich over zijn kracht die tegelijkertijd ook zijn zwakte is; zijn scherpe tong vervreemd hem van veel sociaal conservatieve Amerikanen. En die Amerikanen heeft hij hard nodig om de nominatie in de wacht te slepen. Ondanks dat besef kon ‘The Newt’ het ook deze week niet laten zijn mond te roeren.

Gingrich vs. Bachmann

Vorige week eindigden we met een debat waarna vooral de scherpe tong van Newt Gingrich werd geroemd. Deze week beginnen we ermee. In Sioux City gaf Newt toe zichzelf ook wel eens aan die scherpte tong te snijden. Maar dat besef kwam pas na een beledigingen richting Michele Bachmann (‘Je bent presidentschap onwaardig. Je moet je feiten wel op een rijtje hebben’) en Amerikaanse rechtsgeleerden. Bachmann kwam in aanvaring met de voormalige verbale scherprechter vanwege Gingrichs liberale standpunt over abortus toen hij nog Speaker of the House was. Ze liet zich niet wegzetten. De tegenkandidaten zijn blijkbaar gewend geraakt aan Newts grote mond.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Laatste loodjes

, door

Rick Perry steekt deze week de draak met zichzelf. Bachmann, Huntsman, Santorum zakken weg. En Ron Paul blijft overwinningen boeken die niemand opvalt omdat de beperkte aandacht die er is volledig opgaat aan een epische tweestrijd: Newt vs. Mitt. De voorverkiezing van de Republikeinse nominatie gaat haar laatste fase in. De partij lijkt, gezien de peilingen, langzaam een voorkeur te krijgen. Momenteel heeft Gingrich de leiding in de polls en moet Romney voor het eerst echt aan de bak om de achterstand niet uit de klauwen te laten lopen. Als Romney niets doet, gebeurt dat wel.

En hij moet wel, want ook de andere kandidaten ruiken bloed. Eerst was het Perry die zich weer in de top van het veld hoopte te knokken door een forse aanval op Romney te lanceren. Centrale thema: de flip-floppende mormoon Mitt. Niet veel later meldde ook het Witte Huis zich bij monde van David Axelrod met niet mis te verstane kritiek op Mr. Goodhair:

He seems to think that every day is a new day, that he can simply change all of his positions depending on who his audience is or what the political circumstances.  And that is not what you want in the president of the United States. So is that an issue? Yes, that’s an issue.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De sjoemelende Newt Kid on the Block

, door

Amerika maakt zich op voor de presidentsverkiezingen in 2012. ElectionDeskUSA bericht, in de aanloop naar ‘s lands keuze, dagelijks over de campagne en maakt daarvan wekelijks een overzicht. Deze week: over Newt en gesjoemel.

Het ‘Presidentiële’ debat over het buitenlandbeleid van de deelnemers, vorige week zondag, sijpelde nog wat na, begin deze week. Voor het eerst traden de kandidaat-genomineerden in het strijdperk om in debat te gaan over de vraag wat zij als president met de rest van de wereld wilden. De agenda was volgens commentatoren eenvoudig uit te tekenen. Veel kritiek op Obama die de dominante positie van Amerika op het wereldtoneel ten grabbel gooit, weinig nuance en gevoel voor de complexe verhoudingen tussen staten. De kandidaten zouden Iran wel op de knieën krijgen (Romney en Gingrich zijn voor militaire interventie), de GOP’ers zouden breken met de Taliban in Afghanistan, een regime-change forceren in Syrië en China dwingen de munt te devalueren en desnoods een handelsoorlog riskeren.

De enige diplomaat met kennis en kunde van zaken, Jon Huntsman, had al een tijdje naar dit debat uitgekeken. Maar hij kwam er volgens de analyses van diverse redacties politiek niet uit. Hij probeerde het nog wel – met een kritische ad tegen de havik Romney en impliciet ook Gingrich – beide pleitten voor een handelsoorlog tegen China. Dom, dom, dom, waarschuwt Huntsman: dat kost Amerika heel veel banen. Maar Huntsman campagne, op de valreep ondersteunt door een PAC, lijkt toch op een dood spoor terecht te zijn gekomen. Zijn concurrenten wonnen deze week momentum juist of bleken in staat om de vrije val die zij vorige week inzetten, te counteren.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Gaffes, blunders en andere uitglijders

, door

Amerika maakt zich op voor de presidentsverkiezingen in 2012. ElectionDeskUSA bericht, in de aanloop naar 6 november 2012, over de campagne en maakt daarvan wekelijks een overzicht. Deze week: Gaffes, blunders en andere ongelukken.

Als de politiek theater is, dan was deze week Amerika’s strijd om de Republikeinse nominatie pure variété. Het zou u niet zijn ontgaan dat nominatie-kandidaat Rick Perry desgevraagd op slechts twee van de drie ministeries kon komen die hij wilde afschaffen. Extra pijnlijk: het ministerie dat hij vergat is ‘Energie’ en dat vormt de kern van Perry’s banenplan.

Dat banenplan is dan weer de kern van de de Republikeinse kritiek op Obama. Want Obama beloofde veel, maar bakt er helemaal niets van. Aldus de Good Ol’ Party – de GOP dus. Vreemd, om zo over de essentie van een campagne te blunderen. En Perry was eerder die week al in opspraak geraakt. Tijdens een speech in New Hampshire was hij volgens zijn vrouw Anita gewoon enthousiast. Volgens de rest van de wereld stond hij dronken of onder invloed van medicijnen te oreren. Iedereen houdt rekening met een exit Perry.

Nu zijn gaffes niet altijd killing, bewijst de geschiedenis. En er zijn hele mooie. Monumentaal is de belediging van Lloyd Bentsen aan het adres van Dan Quayle. Quayle, de latere vice-president onder vader Bush, vergeleek zichzelf tijdens het debat met Jack Kennedy toen hij een gooi jaar het presidentschap deed. Bentsen sloeg genadeloos toe: “Senator, I served with Jack Kennedy, I knew Jack Kennedy, Jack Kennedy was a friend of mine. Senator, you’re no Jack Kennedy.” Oeps.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

The literati sent out their minions to do their bidding

, door

Newt Gingrich, een van de kandidaten voor de Presidentsverkiezingen in 2012, heeft een poëtische inslag. Lees dit hardop als een gedicht:

The literati sent out their minions to do their bidding.
Washington cannot tolerate threats from outsiders who might disrupt their comfortable world.
The firefight started when the cowardly sensed weakness. They fired timidly at first, then the sheep not wanting to be dropped from the establishment’s cocktail party invite list unloaded their entire clip, firing without taking aim their distortions and falsehoods.
Now they are left exposed by their bylines and handles.
But surely they had killed him off. This is the way it always worked. A lesser person could not have survived the first few minutes of the onslaught. But out of the billowing smoke and dust of tweets and trivia emerged Gingrich, once again ready to lead those who won’t be intimated by the political elite and are ready to take on the challenges America faces.

Het was een slechte week voor Gingrich. Op de Amerikaanse versie van “Buitenhof”, Meet the Press had hij het moeilijk. Meestal worden daar alleen maar luie vragen gesteld door de presentator David Gregory. Hij is dan ook niet te vergelijken met onze Clairy Polak of Peter van Ingen. Gingrich werd deze keer echter geconfronteerd met zijn eigen gedraai over ziektekostenverzekeringen. In de jaren 90 had hij altijd verkondigd voor verplichting (de ‘individual mandate’) te zijn maar tegenwoordig is plotseling furieus tegen. Hoe kan dat? Moeilijke vragen had Gingrich van Gregory echter niet verwacht, en waarom zou hij ook, want dat is in dat programma niet gebruikelijk.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.