Ik ben alweer aan het online shoppen, althans scrollen over duurzame[*] webshops, nog zonder iets te kopen. Daar moet namelijk wel goed over nagedacht worden, kopen of niet kopen. Zo heb ik dus alweer uren van mijn vrije tijd en leven besteed aan het, effectief, niet kopen van spullen. Ik weet niet of je dit herkent, maar het is een heel proces. Het begint hoopvol, en gaandeweg wordt het steeds serieuzer, om op een gegeven moment te verworden tot een soort strijd. Het is een kwestie van jou tegen ... ja wat eigenlijk? Het winkelen zelf? Je eigen gevoelens van hoop en wanhoop? De virtuele vitrines van een eerlijke winkel Het begint in mijn geval met het selecteren van een sympathieke en leuke webshop, één die ik wel zou willen steunen. Dan ga ik beoordelen of ze iets hebben dat ik ook echt zou willen (voor de prijs). Dat duurt even omdat ik online winkelen bijzonder moeilijk vind – dit is volgens mij geen mening maar een feit, trouwens. Het ís bijzonder moeilijk om aan de hand van gemanipuleerde foto's een goed beeld te krijgen van hoe iets er in het echt uitziet[**], en dan ook nog van in hoeverre het bij je past. En of het wel een eigen openstaande niche kan vervullen tussen alle spullen die je al hebt. (Je hebt meestal niet twee nagenoeg dezelfde spullen nodig waarvan je er maar één tegelijk zou gebruiken. Tenzij je ze dusdanig veel gebruikt dat afwisselen alsnog gewenst is.) Dit keer waren het sieraden. Qua kleren zit ik aan mijn limiet, en die heb ik bovendien al. Kettingen heb ik nog bijna geen, althans, die ik nog zou dragen (lees: die niet uit mijn kindertijd stammen). Een ketting doen tegen mijn herfstdip? En om mijn herhalende outfits mee op te leuken? Maar oh help wat een aanbod, en dat op slechts één webshop. Ik als kettingen-newbie ben er helemaal in verdwenen, urenlang. En ik ben er nog steeds niet uit. Een ekster tijdens de uitverkoop De ekster in mij komt ook naar boven. De bewuste kettingen hebben edelstenen als hanger, en een deel is in de uitverkoop. En, zoals gezegd, ze zijn eerlijk geproduceerd! In theorie is het geweldig, maar de realiteit is weerbarstiger. Want hoe kies je er één of, nou vooruit, twee als je ze niet vooraf kunt zien of aanraken en maar zelden kettingen draagt? Nu vind je het misschien een dom idee dat ik kettingen zou bestellen. Maar hé, bij deze webshop weet ik zeker dat ze eerlijk geproduceerd zijn, in tegenstelling tot in de meeste winkels. De verzending valt mee qua impact, want het kan door de brievenbus. En de kettingen die in de uitverkoop zijn: hebben ze daar dan gewoon meer van gemaakt dan dusver zijn verkocht? De vraag verkeerd ingeschat misschien? Ben ik dan niet gewoon barmhartig als ik er een (paar) overneem en dit leuke bedrijfje help?[***] Het is een glijdende schaal met dit soort redeneringen. De weg naar de hel is geplaveid met goede intenties... Maar goed, zo'n kettinkje lijkt me in veel opzichten een meer onschuldige aankoop dan veel andere opties. Totaal overbodig natuurlijk, maar dat geldt voor bijna alles. Laten we wel wezen. Toch nog rendement op de investering Maar: herken je de struggle? Als je maar lang genoeg hebt gezocht, genoeg tijd hebt besteed op een en dezelfde webshop, dan móet je bijna wel iets kopen. Niet omdat de verkoper al zo veel tijd aan je heeft besteed, zoals in een fysieke winkel, maar omdat anders je eigen inzet en tijd voor niets was. Een econoom heeft me ooit op dit fenomeen gewezen: de menselijke neiging om door te willen gaan tot er een opbrengst of 'return on investment' ontstaat, een rendement of een beloning, ook als je gebaseerd op de feiten zou moeten concluderen dat je eerdere investeringen niets hebben opgeleverd, en dat die investeringen gewoon verdwenen zijn. Poef. En dat je vanaf nu beter iets anders kan gaan doen. In mijn geval kan ik ervoor kiezen om de kettingen te vergeten, het geld te doneren aan een effectief goed doel, of aan een ander doel, en buiten te gaan spelen. Alleen leent het weer zich niet zo voor het laatste. Dat is het probleem. Ahum. Na nog een paar nachtjes slapen en af en toe ernaar kijken, bestel ik 1 ketting (de meest draagbare van de kanshebbers), 1 set oorbellen (laatst in een fysieke winkel overwoog ik ze al te kopen, en ze zijn met oranje, en dat tijdens de Orange the World-campagne tegen geweld tegen vrouwen! Het moest zo zijn!), 1 scrunchie (gemaakt van restmaterialen), en 1 klein cadeautje voor mezelf en de vriendin die me al vaker door dit soort winkelprocessen heeft geloodst – ik doe meestal niet aan cadeautjes, maar deze is eerlijk geproduceerd en in de uitverkoop. Ik ben er blij mee! Al weet ik het pas zeker zodra het arriveert, en eigenlijk een paar weken later pas. Wat als je het niet nodig hebt & voorkom oplichting Trouwens, laat je niet gek maken door de Black Friday-acties van deze week. Het is geen goede deal als je het niet nodig hebt. Mocht je toch graag mee willen doen met de koopgekte of toevallig iets nodig hebben, overweeg dan te gaan voor de groene variant. Wees ook bedacht op het bestaan van nepwebshops, zeker deze tijd van het jaar. De Consumentenbond geeft tips voor hoe deze te herkennen. NB, voor mijn aankoop ben ik minimaal beïnvloed door de Black Friday-acties, doordat ik niet op social media zit en winkelstraten en eigenlijk alle vormen van reclames vermijd. Ik zoek af en toe zelf naar duurzame en eerlijke merken en winkels om daar eventueel iets te kopen. [*] 'Duurzaam' is een brede term, maar er zijn wel degelijk heldere criteria waar productieprocessen en verkopers aan kunnen voldoen en aan kunnen worden getoetst. Hier zijn keurmerken voor en ook andere bedrijven die deze verkopers selecteren en in het zonnetje zetten voor geïnteresseerden om ze te vinden. [**] Zo wijken de kleuren op internet nogal eens af van de kleuren in de werkelijkheid. Voor je het weet zit je net als ik met grijze kussens in plaats van mosgroene. Dat is nogal een verschil. Het vergt dus heel wat wikken en wegen om te beoordelen wat de kans is dat wat je gaat ontvangen ook echt is wat je wilt, en wat het risico is als dat niet zo blijkt te zijn. [***] Dit soort redeneringen gaat wat mij betreft echt alleen op bij eerlijke en duurzame bedrijven. Het is anders als je geld vloeit naar de miljardairs van deze wereld, terwijl anderen in de keten moeten leven van een hongerloon, en het milieu wordt vervuild en dieren moeten lijden. Ik erken dat er niet altijd een goede duurzame optie is, en dat niet iedereen dezelfde mogelijkheden heeft om voor duurzame opties te gaan.
Countryfolkzanger Townes van Zandt stond garant voor melancholische liedjes, geworteld in bluegrass en levens die bestonden uit hard werken voor weinig geld. Het levert menig muzikaal pareltje op.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ANALYSE - In Niamey, de hoofdstad van Niger, vond vorige week een conferentie plaats van anti-westerse groepen uit alle delen van de wereld. De slotverklaring van de conferentie haalt uit naar de NAVO, de Verenigde Staten en de Europese koloniale machten, in het bijzonder Frankrijk. De conferentie steunt het samenwerkingsverband Alliance des États du Sahel (AES) dat de drie Sahellanden Niger, Mali en Burkina Faso vorig jaar sloten. ‘Wij zijn optimistisch dat deze regeringen, door te blijven luisteren naar hun bevolking, hun doelstellingen voor volledige nationale bevrijding zullen verwezenlijken en een bijdrage zullen leveren aan het bredere doel van een verenigd en vrij Afrika.’
In het westen wordt met argusogen gekeken naar wat er in dit deel van Afrika gebeurt en dan met name naar de rol van Rusland en de nauw met het Kremlin verbonden Wagnergroep. Het nieuwe samenwerkingsverband AES is opgericht als een onderling defensief pact toen het bestaande regionale, primair economische, bondgenootschap ECOWAS dreigde tussenbeide te komen na een coup van het leger in Niger. De militaire leiders van de Niger, Mali en Burkina Faso besloten daarop het lidmaatschap van ECOWAS op te zeggen (‘onze Brexit’ citeerde De Volkskrant een criticus). In juli van dit jaar bevestigden de militaire leiders van de drie landen hun bondgenootschap dat inmiddels verder gaat dan de landsverdediging. Recent is gesproken over één paspoort voor de inwoners van alle drie de landen.
Een theatervoorstelling over armoede en bureaucratie, dat kan sowieso al interessant zijn. Wat ‘Stap uit de schaduw’ echter éxtra interessant maakt, is dat de voorstelling deels is gemaakt door acteurs die zelf zijn vastgelopen in het systeem, op basis van hun eigen verhalen. In die zin is de voorstelling een confrontatie met hun eigen (bureaucratische) demonen.
En het bleef niet bij een theatervoorstelling. Want over (het maken van) die theatervoorstelling is vervolgens een korte film (documentaire) gemaakt, genaamd ‘Uit de schaduw’. De film over de voorstelling won een prijs op het Amsterdamse buurtfilmfestival, in de categorie ‘beste film over een maatschappelijk initiatief. Het fraaie is dat je de mensen gewoon ziet opleven, doordat ze creatief bezig kunnen zijn.
Net alsof mensen op zoek zijn naar zingeving en dergelijke, terwijl ze door het systeem allen maar geduwd worden richting U MOET EN U ZULT WERKEN. Ook als mensen dat evident niet kunnen, of de arbeidsmarkt niet op ze zit te wachten, met alle teleurstelling van dien. Maar dat terzijde. De film, met daarin ook stukjes uit de voorstelling, is hier te zien:
En, maar nu wordt het wel heel meta, als jullie willen zien wat jullie eigen correspondent bijstand en bestaanszekerheid te vertellen heeft in een discussie over de film over de theatervoorstelling, dan kan dat hier, op een bijeenkomst van de Landelijke Cliëntenraad (LCR), voor mensen met een uitkering.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Als je haar zo ziet kronkelen in een leopard-top met valse wimpers als Betty Boop zou je niet denken dat Polly Jean Harvey verlegen is. Moet je haar eens bij talkshowhost Jay Leno op de bank zien.
C’Mon Billy stamt van de plaat ‘To Bring You My Love’ uit 1995, voor wie het wilde weten.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Vicky Maeijer, staatssecretaris van Langdurige en Maatschappelijke Zorg, blijkt ongeveer een derde van haar masterscriptie bij elkaar te hebben geknipt en geplakt.
BNR haalde de scriptie door een plagiaatscanner en vroeg drie deskundigen om commentaar. Volgens twee van hen gaat het overduidelijk om plagiaat. Universitair hoofddocent politieke communicatie Michael Hameleers spreekt zelfs ondubbelzinnig van fraude.
Gijs van Oenen, voorzitter van de Rotterdamse examencommissie filosofie oordeelt milder, omdat er volgens hem geen claim is van originaliteit.
Als u goed luistert, hoort een zekere overeenkomst met de Led Zeppelin-hit ‘Whole Lotta Love’. Robert Plant jatte namelijk de hele versvorm, gaf er zijn eigen draai aan en dacht: als we gepakt worden, worden we maar gepakt.
In 1985 werd componist Willie Dixon alsnog beloond met een niet nader genoemd bedrag en een officiële vermelding als co-auteur.
Singer-songwriter Leslie Feist timmert alweer aan de weg sinds 1999, heeft zes studioplaten achter de kiezen en werd genomineerd voor vier Grammy Awards.
Dan kun je wel een beetje spelen, lijkt me zo.
Als Europa er niet in slaagt bijeen te komen in dit uur van tumultueuze verandering, dan zal het geen tweede kans krijgen. Haar enige optie is om een militaire mogendheid te worden die in staat is haar eigen belangen te beschermen en veiligheid en orde op het wereldtoneel te waarborgen. Het alternatief is fragmentatie, krachteloosheid en irrelevantie.
Joschka Fischer – de minister van Buitenlandse Zaken die zijn eigen partij (het pacifistische en anti-imperialistische Bündnis 90/Die Grünen) in de jaren negentig tegen zich in het harnas jaagde door fiat te geven aan NAVO-ingrijpen in het voormalige Joegoslavië – laat zijn gedachten gaan over de toekomst van de Europese Unie in het tijdperk Trump.
Van elektropop naar post-punkrock: ouwelullenband Klammer (uit Leeds, dus geen krautrockers, mind you) covert hier een gouwe ouwe van The Human League uit 1978.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
