PiS blijft de grootste in Polen

Hoe om te gaan met het behoudende deel van de Europese bevolking? Het is een van de uitdagingen voor de nieuwe Europese leiders. Neem Polen bijvoorbeeld. Een liberale pro-Europese gelegenheidscoalitie van maar liefst twaalf oppositionele partijen en groeperingen in Polen is er afgelopen zondag bij de Europese verkiezingen niet in geslaagd de oppermacht van regeringspartij PiS (Recht en Rechtvaardigheid) terug te dringen. De Europese Coalitie kreeg uiteindelijk ruim 38% van de stemmen, goed voor 22 zetels, die in meerderheid naar de EPP gaan. PiS bleek sterker en kwam uit op ruim 45%. Dat zijn 26 zetels voor de ECR (de Europese Conservatieven waar FvD zich graag bij wil aansluiten). Drie zetels gaan naar de nieuwe partij van de links-liberale burgemeester en homo-activist Robert Biedroń, Wiosna (Lente). Hij moet in het EP nog een keuze maken voor aansluiting bij de groene, de liberale of de sociaaldemocratische fractie. De extreem-rechtse, homofobe Konfederacje wist net niet de kiesdrempel te halen. De opkomst was met 45% ook hier hoger dan ooit. De Europese verkiezingen waren in Polen vooral een voorproefje voor de landelijke parlementsverkiezingen dit najaar. PiS viert de overwinning deze week als teken dat de partij dan ook de grootste zal blijven. Een wijziging van het kabinet van premier Mateusz Morawiecki is aanstaande. Maar liefst vijf ministers en drie vice-ministers gaan naar Brussel. Dat zoveel bewindslieden verkiesbaar waren voor het EP toont eens te meer aan dat Polen de EU serieus neemt. Bij de oppositie is het de vraag of alle partijen aan boord zullen blijven om voldoende tegenwicht te kunnen leveren. Biedroń blijft er in elk geval buiten. Dat wordt hem door andere oppositiepartijen kwalijk genomen. Maar hij hoopt met zijn nieuwe partij ook een verandering in de politieke mores teweeg te brengen en houdt daarom liever afstand van oude partijen zoals de Sociaaldemocratische SLD en het Burgerplatform. Deze twee zullen straks waarschijnlijk wel gezamenlijk optrekken, op z'n minst om te voorkomen dat PiS opnieuw kan beschikken over een meerderheid waarmee de grondwet verder in conservatieve, illiberale richting kan worden aangepast.

Quote du Jour | Coen Teulings over ‘het populistisch drama’

Coen Teulings, hoogleraar Universiteit van Utrecht en voormalig directeur van het Centraal Planbureau, schrijft in het FD (€) dat angst voor statusverlies, baan en inkomen en onderling wantrouwen weggenomen kan worden door het failliete bestel van marktwerking in de sociale verzekeringen te vervangen door collectieve sociale voorzieningen. Met verplichte collectieve verzekeringen hoeft niemand zich af te vragen of hij niet te veel betaalt voor anderen.

Na de Tweede Wereldoorlog, in de sfeer van optimisme die er toen hing, was dat mogelijk. Ondanks de Grote Depressie van de jaren dertig was de Engelse econoom William Beveridge ervan overtuigd dat markten de beste kans op de groei van welvaart en welzijn boden. Maar hij had ook oog voor het falen van de markt voor sociale zekerheid. Zijn plan met verplichte sociale verzekeringen was de blauwdruk voor opbouw van de naoorlogse verzorgingsstaat, met al zijn gebreken, maar toch vooral met zijn enorme succes.

Die sfeer van optimisme is verdwenen, het onderling wantrouwen kwam daar voor terug. Je ziet het bij de discussie over pensioenfondsen, waarbij wij geen risico’s tussen generaties willen delen maar allemaal een eigen individuele potje schijnen te willen, om zeker te weten dat ons zuurverdiende premiegeld niet wordt gebruikt voor iemand anders.

Je ziet het terug bij de discussie over verplichte werknemersverzekeringen, waar zzp-ers niet aan willen deelnemen uit angst mee te betalen voor de werkloosheid of arbeidsongeschiktheid van een ander. En je ziet dat bij de discussie over een Europese begrotingsfonds, waarbij wij ondanks de ervaring van de afgelopen tien jaar toen Nederland en de EU nodeloos door een diepe recessie gingen, toch geen conjunctuur-verzekering willen uit angst mee te betalen voor het zieke, zwakke, en misselijke Italië.

Dat is het populistische drama: onderling wantrouwen blokkeert een oplossing van de onzekerheid die aan dat wantrouwen ten grondslag ligt.

 

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022 copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Geen bal op tv | Game of Thrones

COLUMN - In de dagen rondom de allerlaatste aflevering van Game of Thrones ging er een petitie rond van mensen die een remake het laatste seizoen eisten. Ze waren diep teleurgesteld in de manier waarop de door hen zo geliefde serie afliep.

Ik vrees alleen dat de serie waar ze zo van hielden helemaal niet zo goed was als de serie leek. Volgens mij heeft Game of Thrones ongeveer hetzelfde probleem als de boeken van Dostojevski volgens Karel van het Reve hadden. Van het Reve meende dat de liefhebbers van Dostojevski niet van Dostojevski’s boeken hielden, maar van de boeken die ze dachten dat hij had geschreven. Al die personages lijken heel erg interessant, maar als je iets beter kijkt zijn ze plat als een dubbeltje.

Voor het geval u denkt dat ik Dostojevski slecht vind: ik heb nog nooit iets van Dostojevski gelezen. Alhoewel, helemaal waar is dat niet: ik heb geprobeerd de Gebroeders Karamazov gelezen, maar ik kwam er niet doorheen. En ik heb wat korte verhalen van hem gelezen, die ik me niet kan herinneren. Maar Misdaad en Schuld heb ik bijvoorbeeld nog nooit gelezen. En de Idioot ook niet. Oftewel: ik acht me zelf niet in de positie iets te mogen zeggen over het niveau van de boeken van Dostojevski. Het gaat mij puur om de theorie van Van het Reve, die zich afvroeg waarom zoveel mensen van Dostojevski hielden, terwijl hij het zo verschrikkelijk vond. Zoals Van het Reve over de boeken van Dostojevski dacht, zo denk ik over Game of Thrones: het lijkt een goede serie, dat is het niet.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Machines zoals ik

COLUMN - © Knopf Doubleday Publishing Group cover Machines like us by Ian McEwanLonden, begin jaren tachtig. Engeland verliest de Falklandoorlog verpletterend. Kort daarna stort het land zich onder Margaret Thatchers leiding in een Brexit avant la lettre. Mobiele telefoons zijn alom. Charlie, die zijn kostje bij elkaar scharrelt door via zijn computer op de beurs te handelen, stopt de erfenis van zijn ouders in de aanschaf van een van de eerste humanoïde AI’s: Adam.

Charlie vraagt zijn buurvrouw, Miranda samen met hem Adams karaktertrekken te programmeren. Deels omdat hij zo wil voorkomen dat hij Adam naar zijn eigenbeeld instelt, deels omdat een gezamenlijk project hem een goede tactiek lijkt om de banden met Miranda, op wie hij een oogje heeft, aan te trekken. En Alan Turing leeft nog: aan hem hebben we die wandelende robots te danken, net als de zelfrijdende auto’s die de straten vullen, en natuurlijk die eerste 25 Adams en Eva’s die in de handel gebracht werden.

Ian McEwans boek Machines Like Me is een pareltje. Charlie krijgt Miranda, maar ook Adam verlieft zich in haar, en begint haiku’s te schrijven om daaraan uiting te geven. Adam neemt de beurshandel van Charlie over en bouwt een armzalige 30 pond binnen een paar maanden uit tot ruim een ton. De eerste barst in de idylle: als Charlie op een dag de uitknop in Adams nek wil gebruiken, grijpt die zijn arm en breekt zijn hand. Via-via leert Charlie dat bijna al Adams soortgenoten hun uitknop onklaar hebben weten te maken.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

SG-café donderdag 30-05-2019

Dit is het Sargasso-café van donderdag 30-05-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Puigdemont gekozen, maar niet toegelaten tot het EP

De voormalige Catalaanse president Puigdemont krijgt na zijn verkiezing geen toegang tot het Europese Parlement.

Het wachten is op inzending van de lijsten verkozenen door de Spaanse regering. Puigdemont leeft als balling België. Hij is bij de Europese verkiezingen als parlementslid verkozen. Spanje lag aanvankelijk dwars bij zijn kandidaatstelling maar moest dit toestaan na een uitspraak van de rechter.

SG-café woensdag 29-05-2019

Dit is het Sargasso-café van woensdag 29-05-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende