Steeds meer miljonairs vestigen zich in andere landen. Ook Portugal is populair. Ondanks dat het land een van de meest linkse regeringen van Europa heeft. Meer dan honderdduizend miljonairs zijn in het afgelopen jaar verhuisd, een stijging van 14% vergeleken met een jaar eerder en een verdubbeling vergeleken met 2013. Dat meldt Bloomberg op basis van het onderzoeksinstituut New World Wealth. Rijken worden steeds mobieler en laten zich niet aan een land binden. Belastingvoordelen, economische en politieke spanningen zijn redenen om zich elders te vestigen. Wereldwijd zijn vooral Russische en Chinese rijken op de vlucht. In Europa zijn naast Zwitserland Spanje, Griekenland en Portugal in trek. Die landen hebben elk vorig jaar zo'n duizend miljonairs als nieuwe inwoners verwelkomd. Het waren altijd al populaire vakantielanden natuurlijk, maar de globalisering maakt ze nu ook tot aantrekkelijke vestigingsplaats. Overheden spelen daarop in met het aanbod voor een tweede paspoort tegen een bedrag waar miljonairs geen problemen mee hebben. Aantrekkelijk voor niet-EU ingezetenen die willen profiteren van de vrije markt en dus ook voor Britten die niet willen lijden onder de gevolgen van de Brexit voor hun vermogen. De vastgoedsector pikt een graantje mee. “Portugal is het Miami van Europa aan het worden“, zei Ricardo Costa, de baas van internationaal vastgoedbedrijf Luximo’s, in 2018 tegen The New York Times. Wat de Portugezen er mee opschieten is niet helemaal duidelijk. De landen die hun miljonairs zien vertrekken missen in elk geval de nodige belastinginkomsten.
Dit is het Sargasso-café van vrijdag 10-05-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
NIEUWS - Gisteren mocht ik een presentatie geven over varend ontgassen door de binnenvaart op de beurs Maritime Industry 2019. Na afloop van de presentatie vertelde Ruud Cogels, secretaris van de Europese branchevereniging E-VRA, dat een van zijn leden in de Rotterdamse haven een binnenvaarttankschip verantwoord aan het ontgassen was met medeweten van de havenautoriteiten, maar zonder vergunning van DCMR. Burgerlijke ongehoorzaamheid van bedrijfsleven en havenautoriteiten samen.
Tijdens de beurs heb ik onderstaande presentatie gegeven.
In mijn presentatie heb ik aangegeven dat de emissiecijfers nog steeds met veel onzekerheden en vraagtekens zijn omgeven, ook al zijn ze in 2014 met een factor 10 omhoog bijgesteld door het RIVM. Ook heb ik aangegeven dat het een oud dossier is en dat de meeste schippers liever vandaag dan morgen een verantwoorde oplossing voor varend ontgassen gerealiseerd zien.
Om dat te realiseren zijn Nederlandse overheden aan zet. Zij zullen de vergunningen moeten verlenen aan ontgassingsinstallaties en de nieuwe regels uit het ADN moeten gaan handhaven. Anders dan het uitblijven van antwoorden op vragen van Sargasso doet vermoeden werkt de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILenT) daar wel aan. Zo is ILenT bezig met het inzetten van drones met e-nose en camera om overtredingen op te sporen.
COLUMN - Afkicken is hondsmoeilijk, ik weet het, maar als het jullie lukt, met zachte hand en door een helder ultimatum geholpen…? Wat zal dat een opluchting voor de rest zijn. Voor de wandelaars, voor de kinderen die buiten willen spelen, voor de fietsers, voor de mensen die graag op een bankje zitten, voor de liefhebbers van de oude stad en de grachten, voor iedereen die langzaam of slecht ter been is of in gedachten wel eens afdwaalt en dan niet altijd voldoende oplet om het alomtegenwoordige langssnellende blik te mijden. Voor de katten en honden op straat, voor de vogels, voor de bloemperkjes, en voor de bomen. Voor het openbaar vervoer. En vooral: voor de stad zelf.
Op veel plaatsen in de binnenstad wordt het blik al een pietsie weggedrukt. Fietspaden zijn verbreed en verbeterd, er zijn tegenwoordig straten waar dertig km/u max de norm is en auto’s slechts ‘te gast’ zijn, niet langer heer en meester. Er ligt vaker gras op trambanen en taxi’s kunnen daar niet meer rijden: dat heeft de aanblik van een deel van de Sarphatistraat en de Plantage Middenlaan op slag enorm verfraaid. Ik verheug me op het moois dat er straks van overtollige parkeerplaatsen gemaakt kan worden: parkjes, bankjes, hang- en staplekken, voetbal- en hinkelveldjes, plukbosjes en doorkijkjes.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tyr was onlangs te bewonderen in Nijmegen, samen met Heidevolk, een gezelschap dat eerder al eens langskwamen in de Closing Time. Tyr komt van de Faeröer eilanden, en dat zullen we weten ook. Vikingschip, drinkhoorns, gespierde kerels met baarden: check, check, check. Ach, wat zou het, als de muziek maar lekker is. En dat is ze*!
Zoals wel vaker gebeurt bij Scandinavische bands met een rune-logo en liederen waarin strijd wordt verheerlijkt, heeft ook Tyr wel eens het verwijt gekregen extreemrechtse sympathieën te hebben. Daar zijn ze het niet mee eens:
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Het mag geen verrassing heten dat Google bovenaan staat.
‘According to the company’s latest disclosure to the EU Transparency Register, Google spent nearly $7 million on lobbying with EU institutions in 2017, outspending any other company excluding consultancies and law firms lobbying on behalf of third parties’
Dit is het Sargasso-café van donderdag 09-05-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Samael is een Zwitsers gezelschap, dat begon als black metal, maar steeds experimenteler werd en dingen ging doen met drumcomputers. Dit is een oudje, maar ze touren nog steeds en zijn over twee dagen te bewonderen in Hengelo.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 08-05-2019. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De Peruaanse band Los Destellos bracht zijn eerste plaat uit in 1968. De mannen zagen er indertijd uit als een immitatie-rockband, maar wie ernaar luistert hoort duidelijk een eigen, Zuid-Amerikaanse sound. De groep hield het in de vroege jaren tachtig voor gezien, maar kwam in 1996 nog één keer bij elkaar om een plaat op te nemen ter ere van de overleden frontman Enrique Delgado.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.