Zoekresultaten voor

'metal'

Foto: Stefan Müller (climate stuff, 2 Mio views) (cc)

Blokkades in Berlijn tegen het stilzwijgen over de klimaatcatastrofe

Elke dag blokkeren klimaatactivisten in Berlijn een druk kruispunt. Tot grote woede van de automobilisten. De politie klaagt ook. Elke dag is een peleton agenten nodig om met zonnebloemolie de aan het plaveisel vastgelijmde demonstranten af te kunnen voeren. Het gaat ten koste van de criminaliteitsbestrijding, zegt een woordvoerder. De activisten van de groep Letzte Generation hebben andere zorgen. Ook in München vond gisteren een blokkade plaats onder het motto ‘Stilzwijgen of eindelijk de dodelijke noodsituatie van het klimaat serieus nemen’. Net als hun collega’s die hier en in omringende landen actie voeren in musea zeggen ze dat alleen dit soort acties de wereld wakker maakt. Voordat het te laat is. Het gaat allemaal veel te langzaam. Zelfs het Duitse Hooggerechtshof meent dat de Duitse klimaatwet niet ver genoeg gaat. De demonstranten eisen onder andere een snelheidslimiet van 100 kilometer op snelwegen en voortzetting van het in de zomermaanden geldende 9 euro ticket voor het openbaar vervoer.

Energie gaat voor klimaat

Voor dat laatste heeft de regering nu een nieuwe maatregel genomen: de introductie van een maandelijks vervoerbewijs van € 49, waarmee reizigers tegen lagere kosten gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer over de korte en middellange afstand in het hele land. Dat kan iets betekenen voor het klimaat, maar het is vooral bedoeld om een dreigend tekort aan energie af te wenden. De meer door Poetin dan door de klimaatopwarming afgedwongen maatregel is onderdeel van een 200 miljard euro kostend pakket aan energiemaatregelen waarin ook compensatie voor hogere energieprijzen is opgenomen en een prijsplafond. De maatregelen hebben zowel in het binnenland als in de EU de nodige kritiek opgeroepen. Ze zouden vooral gunstig zijn voor het Duitse bedrijfsleven. Andere EU-lidstaten, zoals Spanje en Frankrijk, die aandringen op veel verdergaande Europese maatregelen ter beperking van de gasprijzen bekritiseerden Duitsland voor zijn ‘alleingang’ in de aanpak van de energiecrisis. Duitsland mag wel wat harder werken aan het onderling vertrouwen binnen de EU, zeker gezien de nauwe relaties die het land de afgelopen jaren heeft onderhouden met de veroorzaker van de huidige crisis, volgens Pawel Zerka van European Council on Foreign Relations. Op de laatste top in Praag kwamen de regeringsleiders nog niet verder dan een road map voor verdere besluitvorming door de energieministers.

Closing Time | Flotsam and Jetsam

Ook in deze tijd wordt er, gelukkig, nog fantastische thrash/speed metal gemaakt. Flotsam and Jetsam doet dat al een tijdje, en gaat mee sinds de vroege jaren tachtig. Bij de meeste mensen is de band wellicht vooral bekend omdat het de thuishaven was van Jason Newsted was, voordat hij naar Metallica vertrok, maar dat is inmiddels ook alweer 25 jaar geleden. “Blood in the Water” is het titelnummer van hun laatste cd, en dit is gewoon heel erg goed.

Closing Time | Row Row

Gierende gitaren, beukende drums – maar er is ook soul en een (min of meer) interessante tekst.
Dit is vast geen doorsnee metal, maar wat weet ik ervan. Lekker is het wel: Zeal & Ardor.

 

Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Now Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
Now Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in salt and stone
Take my name (You ain’t ever get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Take my name (You’re never gonna get me)
And take my life (You ain’t ever gonna leave)
Row Row you’re never gonna go
Shapeless forms you didn’t even know
Lord behold they’re taking me below
Cast my name in the salt and stone
We are are the last of the legion!
The last of the bastion!
We are the best of the bastards!
Enslaved to none! I lost it all!
Row, row Row you fool!
Row row Row you fool!
Row Row you’re never gonna go

 

 

Closing Time | Resurrection

Degelijk. Dat is denk ik de beste omschrijving voor Resurrection. De band kwam mee met de golf death metal uit Florida uit het begin van de jaren 90. Echt doorgebroken is de band nooit, de originaliteitsprijs is ook nooit gewonnen, maar dat hoeft ook niet. Soms wil je gewoon traditionele, beukende death metal die alle ingrediënten heeft die het genre leuk maken (geschreeuw, gebeuk, lekkere solo, art van Dan Seagrave op de cover) en verder niet te veel nadenken.

Closing Time | Glacier

“Mocht je nog albums kunnen gebruiken om over te bloggen, dan heb ik nog een pareltje voor je. Met als uitschieter het laatste nummer op het album, The Temple And The Tomb. Fantastisch album. Zijn er weinig die ik zo vaak in de repeat heb.”

Nou ja, eh, prima hoor. Glacier, dus. Inderdaad erg lekkere traditionele heavy metal, een beetje in deze stijl. Nice.

Closing Time | All For Nothing

Dat deuntje laatst over 2 minuten haat gaf me aanleiding om nog eens te kijken wat de Nederlandse hardcore scene te bieden heeft. Want al komt er hier af en toe wat langs, heel goed op mijn netvlies heb ik het niet. Maar via de 2 minuten haat kwam ik dus bij All For Nothing, en wat een feest is dat! Lekker agressief, twee zangers die lekker met elkaar contrasteren (boos en heel boos – maak zelf maar uit wie wie is), en heerlijk melodieus gitaarwerk. Want laten we wel wezen, hardcore is het leukst als het wat metalinvloeden heeft die wat melodie en/of gitaarsolo’s toevoegen aan al het geweld.

Closing Time | Kazem Kazemi

M&M bezochten de vijfjaarlijkse internationale kunsttentoonstelling Documenta, nummer 15 alweer, in Kassel. Dit keer niet met een tentje, want er was slecht en koud weer voorspeld, en een mens wordt ouder nietwaar, dus was er een appartementje geboekt en werden er restaurants bezocht en kon het camping kooksetje ook thuis blijven.

De Documenta in Kassel is dus, zoals vermeld, een internationale kunsttentoonstelling waar de meest relevante schilderijen, beeldhouwwerken en sculpturen van het moment tentoongesteld staan.

Foto: tacowitte (cc)

Duitse steun aan Oekraïne blijft omstreden

Wapenfabrikant Rheinmetall heeft zestien nieuwe pantservoertuigen klaar staan, maar de Duitse regering aarzelt met de toestemming voor export in afwachting van de instemming van andere westerse landen met deze levering. ‘Geen enkel land heeft tot nu toe westerse pantserwagens of gevechtstanks geleverd en we hebben met onze partners afgesproken dat we het niet alleen zullen doen,’ verklaarde de Duitse minister van Defensie Christine Lambrecht afgelopen maandag. Het leidde net als eerder dit jaar tot afkeurende reacties van de Oekraïense ambassadeur en van tal van Duitse politici, ook van coalitiepartner De Groenen. ‘Westerse wapensystemen kunnen in de oorlog in Oekraïne de doorslag geven’, volgens de co-voorzitter van de Groenen Ricarda Lang. Premier Olaf Scholz meent dat de wapens die Duitsland tot nu toe geleverd heeft een beslissende rol hebben gespeeld bij de recente opmars van de Oekraïense troepen.

Scholz had deze week telefonisch contact met Poetin. Volgens een persbericht van de Duitse regering heeft de premier ‘er bij de Russische president op aangedrongen om zo snel mogelijk een diplomatieke oplossing te vinden, gebaseerd op een staakt-het-vuren, een volledige terugtrekking van de Russische troepen en respect voor de territoriale integriteit en soevereiniteit van Oekraïne. De kanselier benadrukte dat verdere Russische annexatiebewegingen niet onbeantwoord zouden blijven en onder geen enkele omstandigheid zouden worden erkend’. Poetin heeft voor zover bekend geen enkel teken gegeven dat Rusland hier op in zou willen gaan. Hij had wel een boodschap over de stokkende gasleveringen. Volgens het Russische persbureau TASS heeft Poetin Scholz duidelijk gemaakt dat Rusland een betrouwbare leverancier van energiebronnen is en blijft, dat het aan al zijn contractuele verplichtingen voldoet, en dat onderbrekingen van de leveranties worden veroorzaakt door anti-Russische sancties die het onderhoud ervan belemmeren.

Closing Time | Napalm Death

Afgelopen weekend was ik voor het eerst op het alleraardigste festivalletje Baroeg Open Air, en daar mocht ik voor het eerst sinds tijden death/grind-grootheden Napalm Death weer eens aanschouwen. En dat was leuk, dus ik laat jullie graag meegenieten! Suffer the Children is uit de vroege jaren ’90, toen de band wat minder grind en wat meer death werd. Terzijde, hoewel Napalm Death voor het eerst het Closing Time-slot mag vullen, kwam de zanger wel al eerder langs.

Closing Time | We Shall Overcome (Ukranian Version)

De Amerikaanse folkpunkers The Dropkick Murphys, hebben samen met de Oekraïense Celtic folkies, de O’Hamsters, de traditional We Shall Overcome opgenomen. In het Oekraïens.

Разом до кінця
Разом до кінця
Разом і до кінця, ідем
Ооо, в сердці вогонь
Ми зможем все!
Бо разом до кінця ідем
Разом до кінця
Разом до кінця
Разом і до кінця, ідем
Ооо, в сердці вогонь
Ми зможем все!
Бо разом до кінця ідем
Ти не бачиш страх
Ти не бачиш страх
Ти не побачиш страх,  очей
Ооо, в сердці вогонь
Ми зможем все !
Бо разом до кінця ідем
З нами цілий світ
З нами цілий світ
З нами весь цей світ, людей

Closing Time | Kull

Kull is een relatief nieuwe band. Hun debutalbum Exile stamt uit 2019, en bevat een heerlijk eclectische mix van epische filmmuziek, metal, melodieën en ingesproken teksten. Het geeft een vrij uniek geluid, al heeft het ergens wel in de verte wat weg van de meer epische (lees: niet lolbroekerige) nummers van Alestorm, zoals die in de hyperlink, en de oude Turisas.

Maar: tegelijkertijd is het ook helemaal niet zo’n nieuwe band, want Kull is een doorstart van het machtige Bal-Sagoth, maar dan met een andere zanger. Maar Bal-Sagoth verdient meer liefde en aandacht dan een korte mention in een Closing Time, dus die houden jullie van me tegoed. Voor nu: geniet vooral van Kull, en laten we hopen dat er potverdorie snel een nieuw album uit komt want 3 jaar is toch aardig lang.

Foto: Maria Willems (cc)

Kunst op Zondag | Watou kunstenfestival 2022

VERSLAG - Het is zondagmiddag 17 juli en het is boven de dertig graden. We bevinden ons enkele kilometers buiten Watou. Daar, te midden van de weilanden, mais- en hoppevelden is er geen schaduw en brandt de zon acht uur per dag op de kunstenaar Mikes Poppe die daar als een soort boetedoening een beeld achter zich aansleept. Elke dag weer hetzelfde parcours, elke dag weer acht uur lang onder de brandende zon loopt Mikes Poppe daar zijn achtjes, en dat beeld wordt met het uur zwaarder natuurlijk, maar de kunstenaar sleept het beeld het oneindigheidssymbool door. Elke bocht, keer op keer weer. Het spoor is inmiddels al uitgesleten. En het beeld van meer dan 60 kilo, een replica van Michelangelo’s Stervende Slaaf, werkt niet echt mee. Dit is zwaar, dit is gekkenwerk, dit moet een grap zijn, wie bedenkt zoiets, dit is kunst.

Mikes Poppe is helemaal in het zwart gekleed, inclusief hoed. Om zijn schouders draagt hij een juk met daaraan vier metalen kettingen. Daar zit dat beeld aan vast. Poppe loopt vier, vijf, zes stappen en stopt dan even. Dan volgen er weer zes stappen. Fascinerend. En dat acht uur per dag. De route die Mike en het beeld hebben afgelegd is al ingesleten in het weiland. Ik had geen idee waar ik naar zat te kijken, maar ik zat op het puntje van mijn strobaal.

Vorige Volgende