Closing Time | Flairs
, door
Lionel Flairs is een Franse muzikant met een keyboard vol leuke effecten. In bepaalde kringen bekend van dit nsfw clipje.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Foto:
NASA Earth Observatory (cc)
Hoe klimaatontkenners – ook Marcel Crok – de boel flessen
, door
Klimaatontkenners gebruiken verschillende technieken om misinformatie te verspreiden, en een daarvan is datamanipulatie. John Christy maakte een grafiek die zou moeten aantonen dat klimaatopwarming niet bestaat. En met succes, want de grafiek is zelfs gebruikt in het Amerikaans congres. Ook onze grote vriend Marcel Crok gebruikte het tijdens zijn TedX talk die door Ted van een waarschuwing werd voorzien, omdat zijn ‘sweeping claims’ niet onderbouwd zijn. Crok blijft deze grafiek, ondanks de problemen die ermee zijn gewoon gebruiken. Maarten Keulemans trok hierover recent ook al aan de bel, maar gaat er verder niet heel erg diep op in.
Youtuber GraphWizard deed dat wel en maakte een filmpje om te reconstrueren hoe deze grafiek tot stand kwam. Kijk en huiver.
Foto:
Jakub Martyński (cc)
Afscheid van het grijze midden
, door
RECENSIE - Een pleidooi om de waarheid niet altijd in het midden te zoeken.
Literatuurcriticus Gijsbert Pols merkte dat hij steeds meer moeite kreeg met wat hij het ‘alomtegenwoordige centrisme’ noemt: ‘het idee dat het kwade altijd op een van de uiteinden van het politieke centrum te vinden is, dat goed beleid altijd een kwestie van overleg, consensus en pragmatisme.’ In tegenstelling met de neiging altijd het midden op te zoeken meent hij dat ‘progressie alleen mogelijk is doordat radicaal nieuwe ideeën vanuit de marge binnen kunnen dringen tot de politieke mainstream.’ Met dit intrigerende uitgangspunt schreef Pols onder de titel Het onhoudbare midden zeven essays over uiteenlopende onderwerpen als kunst, racisme, geweld, seksualiteit en ruimtelijke ordening. Hij gebruikt daarbij zowel zijn persoonlijke ervaringen als literaire beschouwingen over onder meer Nescio, Reve, Wolkers en Cremer.
Het midden als politiek probleem. Ik was benieuwd waar Pols na zijn afscheid van het centrisme dan de gewenste politieke progressie gaat vinden. Zoeken is misschien een beter woord. Want zijn beschouwingen leiden niet direct tot afgeronde conclusies. Ze zetten aan tot nadenken. Met de opdracht verder, dieper, radicaler te gaan dan gemiddelde, voor de hand liggende, veel gehoorde standpunten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
SG-café donderdag 23-01-2020
, door
Dit is het Sargasso-café van donderdag 23-01-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Dieven met dieven vangen
, door
The New York Times publiceerde afgelopen weekend een lang artikel over Clearview AI. De oprichter, de Australiër Hoan Ton-That, zocht al langer naar een klapper maar was niet verder gekomen dan een app waarmee je selfies van een Trump-kapsel kon voorzien. Ton-That maakte ook een site waar je al je vrienden videolinks kon sturen; moest je wel even al je contacten uit je chatprogramma’s met de site delen.
Toen volgende een lumineus idee. Ton-That verdiepte zich in kunstmatige intelligentie en algoritmes, leerde hoe je sites kon leegtrekken (scrapen), en verzamelde wat startkapitaal. Hij bouwde een programma dat overal foto’s jatte en die opsloeg in een database, waarbij elke foto werd voorzien van de naam van de geportretteerde, plus de locatie, plaats en tijd van de opname. Ton-That verzamelde een fikse stapel, en liet er gezichtsherkenning op los.
Lang wist-ie niet wat ermee kon aanvangen. Toen wist hij Peter Thiel voor zijn project te interesseren. Thiel is de extreemrechtse mede-oprichter van Paypal, een van de eerste investeerders in Facebook, en de oprichter van Palantir, die veel opsporingssoftware maakt voor de CIA, en voor banken plus andere financiële dienstverleners.
Na wat vallen en opstaan wist Ton-That een paar politiediensten in de Verenigde Staten te interesseren, meestal via iemand die hij eerst zelf had gescout. Inmiddels beschikte hij over een database met 3 miljard gezichten. Hij vroeg zo’n detective om een paar foto’s van mensen die ze zochten, wist hem te imponeren met de resultaten, de diender pleitte bij de baas, en hoppa, weer een klant. Inmiddels doet Clearview zaken met lokale politiediensten, de FBI en Homeland Security.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Closing Time: Ferocious Dog – The Glass
, door
De concerten gaan vergezeld van een ‘food drop’ om lokale voedselbanken te ondersteunen, in hun teksten gaat het over politieke en sociale misstanden en met het meest recente album Fake News & Propaganda richten ze de pijlen rechtstreeks op oa The Sun van Rupert Murdoch.
Onderstaand nummer, The Glass, gaat over broer Lee van front-man Ken Bonsall. Na een periode in Afghanistan, op z’n 18e, is het Lee niet gelukt om over zijn post-traumatische stress (PTSD) heen te komen. Op 24 jarige leeftijd maakt hij een einde aan z’n leven. Dit lied en The Lee Bonsall Memorial Fund voor PTSD-awareness houden de herinnering aan Lee in leven.
Advies aan kabinet: arbeidsmarkt moet écht anders of onze welvaart gaat eraan
, door
De commissie-Borstlap voerde in opdracht van het kabinet een onderzoek uit over de arbeidsmarkt. Er komen wat pittige conclusies naar voren. Eén van de dingen die opvalt, de commissie onderschrijft dat er teveel werknemers onzeker zijn over hun baan, er is teveel flexwerk wat gevolgen heeft voor toekomstplannen en het scholings-niveau van werknemers.
Werkgevers moeten veel vaker vaste contracten aanbieden, het aantal flexwerkers en zzp’ers moet omlaag en er moet meer geïnvesteerd worden in kennis en innovatie
SG-café woensdag 22-01-2020
, door
Dit is het Sargasso-café van woensdag 22-01-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Closing Time: Barry McGuire – Eve of destruction
, door
Vandaag sluiten we af met waar we de dag mee begonnen: de uitspraak in de klimaatzaak van jongeren tegen de Verenigde Staten. In hun uitspraak verwijzen de rechters naar een populair nummer uit de jaren 60 dat waarschuwde dat we aan de vooravond van vernietiging staan. Ondanks dat de rechters de zaak van de jongeren afwezen stelde ze wel dat de jongeren overtuigend bewijs hebben geleverd dat door mensen veroorzaakte klimaatverandering die vooravond dichterbij heeft gebracht.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.