Alarmisme over antidemocratische jongeren is misplaatst

Hebben jongeren nog een beetje zin in democratie? Regelmatig gaan over dit onderwerp de alarmbellen af. Jongeren zouden ontevreden zijn over de democratie. Ze doen niet mee, hebben geen interesse of kennis, en een derde vindt het zelfs geen probleem als er een dictator aan de macht komt. Toch gaan deze berichten zelden over Nederlandse jongeren, of wordt er geen vergelijking getrokken tussen jongeren en volwassenen. Gijs Schumacher, Bert Bakker, Jakob Kasper en Max Zuslove vergelijken jongeren met volwassenen op tevredenheid met democratie, hoe belangrijk democratie is, de interesse in politiek en politiek activisme. Hun conclusie is dat jongeren en volwassenen elkaar niet veel ontlopen: jongeren zijn tevredener met democratie en vertonen meer politiek activisme; volwassenen vinden democratie belangrijker en hebben een hogere politieke interesse. Het IP-PAD project heeft een steekproef laten uitvoeren door Gallup International onder 1000 Nederlandse jongeren tussen de 16 en 21. De gemiddelde leeftijd van de bevraagde jongeren was 19,09 (SD = 1,41). Er waren 474 mannelijke, 514 vrouwelijke deelnemers en 12 non-binaire deelnemers. De steekproef van deze enquête is representatief voor de Nederlandse bevolking qua onderwijs niveau en regionale vertegenwoordiging. We vergelijken deze data met gegevens van een studie onder ongeveer 2000 volwassenen (18+) uitgevoerd door Flycatcher in het najaar van 2023. Hieronder beschrijven we de conclusies van deze vergelijking. Een factsheet met de resultaten en verdere gegevens over het vertrouwen in democratische instellingen en belangrijke politieke kwesties onder jongeren staat hier. Jongeren vinden democratie minder belangrijk maar zijn wel meer tevreden dan volwassenen Het overgrote deel van de jongeren vindt democratie enigszins belangrijk tot heel belangrijk (79,4%). Hiervan vindt meer dan de helft dit belangrijk tot heel belangrijk (54,7%). De groep die democratie onbelangrijk of heel onbelangrijk vindt is vrij klein met slechts 2,6%. Volwassenen vinden democratie nog belangrijker dan jongeren. Het grootste verschil tussen de twee groepen zit in de neutrale categorie. Een meerderheid van de jongeren is tevreden met hoe de democratie werkt (58,5%). Slechts 1 op de 5 jongeren is enigszins ontevreden tot helemaal niet tevreden met hoe de democratie werkt (18,3%). Volwassenen zijn net iets meer ontevreden dan jongeren (22,1%). Figuur 1. Belang en tevredenheid democratie onder jongeren en volwassenen (label: ouderen). Jongeren zijn minder geïnteresseerd maar meer activistisch dan volwassenen Figuur 2 laat zien dat ongeveer 60 procent van de jongeren is niet geïnteresseerd of helemaal niet geïnteresseerd in de politiek (59,4%), terwijl ongeveer 40% zegt geïnteresseerd tot heel geïnteresseerd te zijn in de politiek (40,6). Een kleine meerderheid van de volwassen zegt heel geïnteresseerd of geïnteresseerd te zijn in de politiek (51,9%, tegenover 48,1%). Dit verschil tussen jongeren en volwassenen is statistisch significant. Figuur 2. Politieke interesse onder jongeren en volwassenen (label: ouderen). Ondanks deze lagere interesse in de politiek zijn jongeren eerder bereid tot activisme dan volwassenen (Figuur 3). In de enquête zijn vier vormen van politiek activisme bevraagd: bereidheid om een petitie te tekenen, om iets over de politiek online te plaatsen, om mee te doen aan een protest en om voor een politieke partij te werken. Volwassenen zijn eerder bereid om een petitie te tekenen dan jongeren. Van de bevraagde volwassenen is 66,4% procent bereidt of heel bereid om een petitie te tekenen. Dit staat in contrast met 56,2% procent voor jongeren. Echter, jongeren zijn eerder bereid iets online te posten over de politiek dan volwassenen (33% tegenover 19,9%). Dit geldt ook voor de bereidheid om te demonstreren (25,5% tegenover 16,1%), en voor de bereidheid om te werken voor een politieke partij (23,9% tegenover 19,2). Al met al is er een grotere bereidheid tot politiek activisme bij jongeren dan bij volwassen. Figuur 3. Politieke activisme onder jongeren en volwassenen. Kleine verschillen, grote conclusies De verschillen die we beschrijven zijn veelal klein. Als we het hebben over minder en meer gaat het vaak over een verschil van een paar procent. Ook laten de verschillen tegengestelde conclusies zijn: als er echt een antidemocratisch tendens was zouden we niet zien dat jongeren politiek actiever zijn dan volwassenen en zouden ze ook minder tevreden over de democratie moeten zijn. Een focus op een enkele variable (en zonder vergelijking met andere groepen) kan aanleiding geven tot alarmisme. Dit is wat ons betreft niet terecht. [ dit artikel is overgenomen van Stuk Rood Vlees. De auteurs zijn verbonden aan de UvA]

De waarde(n)loze motie Becker

COLUMN - Deze week was er terecht heel veel ophef over de aangenomen motie van Tweede Kamerlid Bente Becker (VVD). Velen hebben al goed verwoord waarom dit een schandalige en discriminerende motie is. Maar de motie bevat een belangrijke aanname die onderbelicht blijft, maar wel ontzettend belangrijk is om nader naar te kijken.

Simpel gezegd stelt de motie dat onderzoek naar normen en waarden bij mensen met een migratieachtergrond moet leiden tot het achterhalen waar het hanteren van deze normen en waarden tot problemen leidt met integratie.
In het woord integratie zit besloten dat er zoiets bestaat als een vastomlijnde verzameling van “onze” normen en waarden waar naar toe geïntegreerd moet worden. Sterker nog, dat “onze” normen en waarden en het goed naleven daarvan niet tot problemen leidt.

En hoe makkelijk het ook is om met een paar van die zogenaamde normen en waarden te strooien, zoals mevrouw Becker doet in haar latere toelichting, het staat helemaal niet vast dat dit DE normen en waarden zijn, of dat ze gedragen worden door alle Nederlanders zonder migratie achtergrond (minstens tot vijf generaties terug).
Zo roept ze iets over het niet omarmen van de democratie, maar is haar partij in een regering gestapt met een ondemocratische eenmanspartij. En heeft ze het over de gelijkwaardigheid van man en vrouw, maar frustreert haar partij al jaren echt gelijke behandeling van vrouwen op de arbeidsmarkt (denk bv wettelijk vastgelegde gelijke beloning bij gelijk werk, met boetes voor overtreden).

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Voorjaar in Parijs

Voor bronstig melodrama zit je bij Rammstein wel goed.

Voor bronstig drama trouwens ook: vraag maar aan de dames die zich na concerten seksueel uitgebuit voelden: naar verluidt werden ze tijdens pre-parties aan Till Lindemann voorgeschoteld alsof het liflafjes waren, sommigen zouden daartoe zelfs zijn gedrogeerd.

Politie in Vilnius (Litouwen) kon echter geen objectieve feiten vaststellen en justitie in Berlijn sloot de zaak na een aantal weken omdat het onderzoek niets opleverde. De onderzoekers waren er niet in geslaagd in contact te komen met mogelijke slachtoffers.

Foto: helen@littlethorpe (cc)

Dochters aan de macht in IJsland

De parlementsverkiezingen in IJsland zijn gewonnen door de sociaal-democraten. Ze behaalden 15 van de 63 zetels in de Althing, het IJslandse parlement, een winst van 9 zetels. Ook de Liberale Hervormingspartij boekte met 11 zetels (+6) een flinke winst. De Onafhankelijkheidspartij van de regerend premier Bjarni Benediktsson verloor, evenals zijn coalitiepartners, de centrum-rechtse Vooruitgangspartij en de Links-Groene beweging die helemaal uit het parlement verdween. Een aardverschuiving in de IJslandse politiek volgens Eiríkur Bergmann. De regering-Benediktsson kwam in oktober voortijdig ten einde. Breekpunten waren de behandeling van immigranten en asielzoekers, evenals energie- en huisvestingskwesties.

Bij een Gallup poll in november bleek dat meer dan 60% van de IJslanders gezondheidszorg, economische kwesties en huisvesting als een topprioriteit beschouwde. Immigratie werd door 32% van de ondervraagden als een belangrijk onderwerp beschouwd, terwijl asielkwesties goed waren voor 18% van de respondenten.

Actieve immigranten

IJsland is niet zo bekend als immigratieland, maar volgens een OECD rapport bestaat 18% van de bevolking uit immigranten. Door immigratie is de IJslandse bevolking in de afgelopen jaren flink gegroeid. Dit heeft belangrijke economische voordelen opgeleverd voor IJsland, onder andere door de beroepsbevolking te laten groeien en het land te helpen voldoen aan de vraag naar arbeid in snelgroeiende sectoren. De vorige regering ontwikkelde een alomvattend integratiebeleid met als doel ‘een inclusieve, multiculturele samenleving, waarin immigranten gelijke kansen hebben, zowel in de maatschappij als op de arbeidsmarkt.’ Als eerste punt voor het integratiebeleid noemde de regering ‘de actieve deelname van immigranten aan verkiezingen en de samenleving’. De grootste groep immigranten komt vanouds uit Polen, zij vormen inmiddels 3% van de IJslandse bevolking. Ze werden al in de jaren zestig van de vorig eeuw aangetrokken voor werk op de scheepswerven. Een van de actieve Poolse IJslanders is Pawel Bartoszek,  die in 2016 voor de liberalen in het parlement werd gekozen en sinds 2018 lid is van de gemeenteraad in Reykjavik. Hij is erg blij met de resultaten van zijn partij bij de laatste verkiezingen.

Foto: Plenaire zaal Tweede Kamer, foto Dassenman, CC BY 4.0 via Wikimedia Commons.

Incomplete Tweede Kamer

COLUMN, DATA - Nu Pieter Omtzigt weer aan het werk is en de vacante Kamerzetels van NSC-leden Hertzberger en Zeedijk ingenomen zijn door Sander van Waveren en Willem Koops, kan de Tweede Kamer weer op volle sterkte de regering contoleren.

Dat valt tegen. Gisteren bijvoorbeeld, waren 130 van de 150 Kamerleden aanwezig. Dat wil zeggen, ze waren ergens in het gebouw. Bij het toch niet onbelangrijke debat over het rapport van de Staatscommissie Demografische Ontwikkelingen 2050 waren alleen de 14 woordvoerders aanwezig.

Andere Kamerleden zaten bij verschillende commissievergaderingen. We nemen aan dat de rest  aan het werk was in de fractiekamers of elders in het gebouw in gesprek met lobbyisten of vertegenwoordigers van (een deel van) het volk.

Maar waar waren de overige twintig Kamerleden dan? Het volk heeft immers gesproken en gezegd dat er op de 150 zetels ook daadwerkelijk 150 mensen horen te zitten.
En zo geschiedde. Op de eerste zitting van de gekozen Kamer. Ze waren allemaal aanwezig om beëdigd te worden. Daarna is de Tweede Kamer geen enkele keer voltallig aanwezig geweest.

Naast de werkbezoeken in binnen- en buitenland waren er de nodige griepjes en snotverkoudigheden, zwangerschaps- en ouderschapsverloven en een enkele burn-out en operatieve maagverkleining.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Stem nu voor de Big Brother Awards 2024

DPG Media, Temu, het kabinet en de Minister van Financiën zijn genomineerd voor de Big Brother Awards 2024. Het publiek kan via de website van Bits of Freedom tot 6 februari stemmen op hun ‘favoriet’. De uitreiking vindt plaats op 13 februari.

Evelyn Austin, directeur van Bits of Freedom: “DPG Media is bijvoorbeeld genomineerd voor het dagelijks tracken en profileren van miljoenen nieuwsconsumenten. En dat gaat naar verwachting alleen maar toenemen. Het bedrijf neemt namelijk steeds meer mediamerken over en heeft grote ambities op de gepersonaliseerde advertentiemarkt. Die praktijk van zoveel mogelijk data over mensen verzamelen om ze te kunnen profileren en beïnvloeden is sowieso iets waar we niet zo happy mee zijn. Maar zeker wanneer het wordt gedaan door een bedrijf dat zo’n groot aandeel heeft in ons medialandschap, ligt de kans op misleiding en oneerlijke concurrentie op de loer. Dat moeten we niet willen toestaan.”

Foto: kiki99 (cc)

Stop mythevorming over ngo-infuus

‘Nederlandse ngo’s liggen massaal aan het infuus van de overheid.’ Deze mythe zingt al een tijd rond in de Nederlandse samenleving en politiek Den Haag. Het klonk ook door in de recente beleidsbrief van minister Klever (PVV) van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingshulp. ‘Het doelbewust in stand houden van deze mythe doet afbreuk aan het maatschappelijk draagvlak waaraan de minister zo’n groot belang hecht’, schrijven Charlotte Ariese, Jochem Duinhof en Floris Grijzenhout in deze opiniebijdrage.

Tijdens het debat over haar brief gaf minister Klever aan dat zij “ngo’s niet overeind wil houden, maar ook niet wil laten omvallen”. Dit schetst een beeld van non-gouvernementele organisaties (ngo’s)  die collectief te afhankelijk zijn van de Nederlandse overheid. Wie zich verdiept in de materie, komt erachter dat deze mythe geen stand houdt. Het doet ook geen recht aan het betekenisvolle werk dat ngo’s verrichten en de impact die dat heeft voor mensen in moeilijke omstandigheden. Het is daarom zaak deze mythe te ontkrachten.

Miljard

In de gepubliceerde beleidsbrief maakt minister Klever bekend waar de eerste bezuinigingen neerslaan. Van de meer dan tien miljard euro die de komende jaren op ontwikkelingssamenwerking wordt bezuinigd, komt de eerste miljard vrijwel volledig terecht bij Nederlandse ngo’s. Ook gaan nieuwe regels gelden om in aanmerking te komen voor subsidies. Daarbij denkt de minister aan een subsidieplafond van vijftig procent. Internationaal opererende ngo’s mogen maximaal vijftig procent van hun totale inkomsten vanuit de Nederlandse overheid ontvangen. De rest moeten zij zelf opbrengen. Is dit percentage hoger, dan is de afhankelijkheid te groot en wordt er geen subsidie verstrekt.

Closing Time | South Park liedjes door orkest

Ik weet niet of Chocolate Salty Balls tellen als sinterklaassnoepgoed – zo ja dan is de CT van vanavond een beetje ‘on theme’ – maar ik betwijfel het. Hoe dan ook, een professioneel orkest en aantal operazangers hebben een aantal liederen van South Park uitgevoerd en dat klinkt best goed. Ik kan geen versie vinden van de hele uitvoering, dus jullie zullen het moeten doen met eentje die becommentarieerd wordt door ‘The charismatic voice’, maar dat is eigenlijk helemaal niet erg.

Closing Time | Dark Angel

Dark Angel was de eerste band van de (in metal-kringen) legendarische drummer Gene Hoglan. Van The Promise of Agony kunnen we maar liefst acht minuten genieten, wat best lang is voor deze stijl van muziek. Hoglan is later verbonden geweest aan tal van instituten in metal, waaronder Strapping Young Lad, Fear Factory, Testament en Death. Hij was zelfs roadie van Slayer, helemaal in de begindagen van die band, en schijnt zelfs wat achtergrondvocalen op hun debuutalbum te hebben verzorgd.

Israëlische inmenging en bedreiging van het Internationaal Strafhof in Den Haag.

Op initiatief van The Rights Forum roepen zes organisaties het Openbaar Ministerie op een strafrechtelijk onderzoek te openen naar pogingen van Israël om onderzoek van het Internationaal Strafhof te dwarsbomen.

De Israëlische inmenging kwam in mei aan het licht na onderzoek van The Guardian en de Israëlische nieuwswebsites +972 Magazine en Local Call. Daaruit bleek dat Israël het Internationaal Strafhof bijna tien jaar lang heeft bespioneerd, en zijn medewerkers heeft geïntimideerd, belaagd en belasterd. De inmenging was gericht op het saboteren van het onderzoek door het Strafhof naar Israëlische en Palestijnse (oorlogs)misdaden in bezet Palestijns gebied, waarmee het Hof in januari 2015 een begin maakte.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende