Vanavond weer een persconferentie waarin, naar verwacht, premier Rutte en minister De Jonge nieuwe maatregelen zullen aankondigen om het stijgend aantal coronabesmettingen tegen te gaan. Twee vragen: A) welke maatregelen zullen er volgens u genomen moeten worden en B) welke maatregelen denkt u dat de heren zullen afkondigen? Mocht u bij A) het zelf niet kunnen bedenken, dan kunt u misschien kiezen uit:
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 18-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
RECENSIE - De vorige zittende politicus die in Zomergasten plaatsnam tegenover Janine Abbring, was de nimmer aan zichzelf twijfelende Eric Wiebes, Minister van Economische Zaken en Klimaat. Het contrast met Carola Schouten (de vijfde Zomergast van 2020 en de zittende Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) kon bijna niet groter zijn.
Ik heb het stukkie nog even opgezocht dat ik twee jaar geleden had geschreven. Wiebes zette zichzelf neer als een problem solver: iemand die problemen analyseert en oplossingen vindt. Janine Abbring deed haar best om Wiebes op zijn blinde vlekken te wijzen, maar het lukte niet. ‘Wiebes is iemand die zijn eigen denkfouten niet ziet omdat hij zichzelf zo slim vindt dat hij denkt niet in staat te zijn denkfouten te maken’, schreef ik toen.
Net als Wiebes heeft Schouten op negenjarige leeftijd haar vader verloren, maar verdere overeenkomsten zag ik niet. Want in tegenstelling tot Wiebes, is Schouten voortdurend bezig met de vraag of ze het wel goed doet. Of ze de juiste beslissingen neemt. En of ze nog wel oog heeft voor de mensen die haar beleid zullen raken. Hoe vaak zie je een zittende politicus zo openhartig vertellen over haar twijfels en drijfveren? Zelden tot nooit, en het is een verademing. (Tijdens de uitzending schijnt er een aantal boeren per tractor naar het Mediapark te zijn gereden om hun onvrede te uiten over het beleid van Schouten. Ik neem aan dat de betreffende boeren de uitzending hebben gezien en, bittere tranen wenend, na afloop hun vergeving hebben aangeboden. Vergeving die Schouten op haar beurt dan weer huilend zou hebben weggewuifd. Waarna de boeren en Schouten tezamen, in navolging van Bono in het laatste fragment van de avond, Yahweh hebben aangesproken om hun handen te leren het juiste te dragen, in plaats van altijd maar weer die vuist te maken.)
Hieronder leest u de voorbeschouwing. Voor Sargasso’s recensie klikt u hier.
Jullie zijn met velen hier naar toe gekomen, niet ongezien gebleven, jullie hebben wat jullie laten horen. En wat mij betreft blijven jullie dat doen.
Nou, dat was niet aan dovemansoren gezegd. Carola Schouten, VPRO’s Zomergast van vanavond, had de agrarische Malieveldmeute op 1 oktober 2019 amper toegesproken of de boeren gingen tot op heden loos.
Het moet voor Schouten teleurstellend zijn dat sommige boerenagressiviteit tegen haar is gericht. In diezelfde toespraak beloofde ze immers dat “zo lang dat ik minister van landbouw ben, betekent dat er wat mij betreft geen gedwongen halvering van de veestapel komt.” Voor zover wij weten is die halvering ook nog lang niet in zicht.
Carola Schouten mag gerust, wat tegenwoordig modieus heet, een powervrouw genoemd worden.
Ondanks een jeugdtrauma (haar vader overleed toen zij 9 jaar was), samen met moeder en twee zussen een boerderij draaiende houden, toch vlot de school doorlopen en al op 17-jarige leeftijd in Rotterdam op kamers gaan wonen om op de Erasmus Universiteit te studeren.
Zo’n vijf jaar later, tijdens een uitwisseling met de universiteit in Tel Aviv, liet ze zich zwanger schoppen en besloot als alleenstaande moeder verder te gaan. Janine Abbring hoeft hier niet verder naar te vissen want in een interview in 2014 zei Schouten al: “de details over het hoe en waarom zijn privé, voor ons drieën, niet voor de krant.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Hoewel ik een periode erg into oude folk was, kende ik Judy Henske pas sinds ik begin deze eeuw de boeken van Michael Connelly las. Harry ‘Hiëronymus’ Bosch, de held uit zijn boeken draait haar muziek en dat maakte me nieuwsgierig. Wat een geweldige stem heeft ze. Bij de introductie van dit liedje van haar plaat Miss Judy Henke uit 1963 laat ze horen dat ze ook nog eens grappig is en het publiek wil entertainen (muziek start v.a. 4.49) . Ze heeft begin jaren ’60 nog opgetrokken met Lenny Bruce, dat is vast geen toeval.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Dit is het Sargasso-café van maandag 17-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Ik ben niet zo’n fan van Chris Rea, maar The Road To Hell vind ik echt een kunststukje. Het kwam een tijdje geleden voorbij in een willekeurige YouTube-playlist, en ik was meteen verkocht. Ik kende het niet, maar het blijkt een van zijn bekendste nummers te zijn, van zijn meest succesvolle album met dezelfde naam. Dat wel in Nederland is uitgebracht, maar er zijn geen hits uit voortgekomen.
De gegevens zijn naar alle waarschijnlijkheid buitgemaakt dankzij een beveiligingslek dat al meer dan een jaar bekend was, schrijft het FD (€). In Nederland vonden informatiebeveiligers, onder wie Matthijs Koot, honderden kwetsbare servers. Individueel benaderen was niet haalbaar, dus stuurde Koot zijn vondsten door naar het Nationaal Cyber Security Center (NCSC) van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Dat gooide het gros van de informatie weg, want het NCSC kijkt alleen naar de rijksoverheid en bedrijven in ‘vitale sectoren’, zoals banken en telecombedrijven. ‘Er liggen nu allerlei wachtwoorden van medewerkers op straat, terwijl dat voorkomen had kunnen worden’, zegt Koot.
Dit is het Sargasso-café van zondag 16-08-2020. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Simon & Garfunkel behoeven geen introductie, hun concert in Central Park behoeft geen toelichting en het liedje America is een evergreen, niet te zingen voor mannen die geen tenor zijn. Het bevat een van de (volgens mij) mooiste regels die ooit in popliedje is terechtgekomen: “Kathy, I’m lost,” I said, “Though i knew she was sleeping.”
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.