SP meer dan gehalveerd bij Politieke Barometer
, door
SP meer dan gehalveerd bij Politieke Barometer
Tomaten voor Agnes Kant, iemand?
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Groene broek als symbool tegen islamisering?
, door
Islamisering is een fenomeen dat we in Nederland nauwelijks kennen. In Soedan is islamisering echter een doorslaand succes, al in 1977 werd daar de sharia ingevoerd. Nu riskeert de Soedanese Lubna Hussein zweepslagen voor het dragen van een broek (Independent). Het dragen van een broek door een vrouw wordt in Soedan gezien als een ‘belediging van de publieke smaak’ en daar staat in de sharia lijfstraf op. Lubna genoot als lokale werknemer van de VN eigenlijk onschendbaarheid, maar ze wil gelijk behandeld worden als iedere andere vrouw in Soedan. Ze verscheen onlangs voor de rechtbank in dezelfde groene broek die tot haar arrestatie leidde. Haar heroïsche opstelling heeft andere Soedanese vrouwen geïnspireerd om gekleed in broeken te demonstreren voor de rechtbank. Deze moedige vrouwen verdienen ook onze steun!
In het Vrije Westen dragen wij al groene broeken sinds Nostradamus (1503-1566), een ontwikkeling die de islamitische wereld nog moet doormaken.
Cabaretier en onvrijwillig voorvechter van het Vrije Woord: Hans Teeuwen kon dat al zo mooi onder woorden brengen: “Nostradamus, Nostradamus, Nostradamus met zo’n strakke groene broek, da stond um goed!” (tekst / beeld). Het was diezelfde Teeuwen die vorig jaar op onnavolgbare wijze de pseudo-hippe Meiden van Halal van beslissende repliek wist te bedienen. Een icoon in de strijd tegen al te veel islamitische gekkigheid was geboren. Misschien moet Teeuwen na deze eenvoudige vingeroefening maar eens voor het échte werk gaan en zijn ode aan de (strakke) groene broek nogmaals herhalen in Khartoum? “Lubna Hussein met zo’n groene broek, da staat haar goed!”. Het immers alweer drie jaar geleden dat een andere Nederlander: Jan Pronk door het dictatoriale regime in Khartoum tot persona non grata werd verklaard.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De PVV en fascisme, een terechte vergelijking?
, door
Op dit blog wordt de PVV regelmatig vergeleken met het fascisme. Door de reageerders, maar af en toe ook in de artikelen. En die vergelijking is altijd beladen. Terecht natuurlijk, want van het fascisme is een karikatuur gemaakt door de Tweede Wereldoorlog.
Ook dat is begrijpelijk, aangezien er onder het fascisme verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. Iedere vergelijking wordt meteen langs de meetlat van de uitwassen van de Tweede Wereldoorlog gelegd. En mede daarom is de Godwin in het leven geroepen. Een vergelijking met het facisme is een vergelijking met die gruwelijke oorlog, en daarmee met het ergste wat de mensheid heeft voortgebracht. Een discussie gaat direct op slot als een van beide partijen de vergelijking gebruikt.
Maar toch zegt Mark Vossen, universitair docent Nederlandse politiek aan de Universiteit Leiden, dat het wel moet kunnen, zo’n vergelijking. In de Trouw van afgelopen zaterdag betoogt hij dat vergelijken niet betekent dat geprobeerd wordt een partij compleet gelijk te stellen aan het fascisme. Daarnaast moet het fascisme volgens Vossen niet vergeleken worden met de zeer ‘enge’ variant van het Derde Rijk, maar moet het “veel meer als een rijk geschakeerde, diep in de Europese cultuur gewortelde stroming worden beschouwd, die voor de Tweede Wereldoorlog invloed had op uiteenlopende personen, van Winston Churchill tot de jonge Joop den Uyl.”
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Blair moet voor onderzoekscommissie verschijnen
, door
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Het treurige lot van de Venezolaanse cacao-industrie
, door
Venezolaanse cacao staat wereldwijd bekend als een product van de hoogste kwaliteit. Chocolademakers uit Europa beconcurreren elkaar meedogenloos om toegang te krijgen tot de Venezolaanse markt en zijn bereid aanzienlijke sommen geld neer te leggen voor dit unieke product. Desalniettemin brengt het land tegenwoordig niet veel meer cacao voort dan drie eeuwen geleden: minder dan één procent van de wereldwijde productie.
Al bijna een eeuw lang, tot op de dag van vandaag, is olie ’s lands voornaamste exportproduct. Ondanks uitgestrekte vruchtbare gronden kreeg de olie-industrie altijd voorrang van overheidswege en moest Venezuela zelfs voedsel importeren. Dictator op dictator wist zichzelf aan de macht te houden dankzij de enorme olieopbrengsten met als laatste incarnatie Hugo Chávez die de afgelopen jaren grootste sociale werken opzette, grotendeels gefinancierd door een almaar stijgende olieprijs.
De afgelopen maanden is de olieprijs echter sterk gekelderd, wordt Chávez in eigen land meer en meer veracht en zoekt de schreeuwdictator steun bij landen als China en Rusland die maar al te graag opstappen om hun invloed in Zuid-Amerika uit te breiden. Chávez zijn oplossing voor de noodlijdende cacao-industrie: de weinige private ondernemers overdonderen met controles, regelgeving en intimidatie.
Reeds voor de Tweede Wereldoorlog werden tal van cacaoplantages onder het bewind van Juan Vicente Gómez geconfisqueerd. Ambtenaren vergaarden vervolgens praktisch een monopolie over de sector terwijl de export van allesbehalve olie door een combinatie van regelzucht en tarieven werd tegengewerkt. De cacaoproductie daalde jaar op jaar. Onder Chávez namen de belemmering alleen maar toe. Waar, voordat Chávez aan de macht kwam, cacao-exporteurs vier formulieren moesten invullen om hun producten overzees te mogen verschepen worden zij nu geconfronteerd met maar liefst tweeënvijftig verschillende vergunningseisen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Quote van de Dag: SP herhaalt Ter Horst
, door
“Dat is zakkenvullerij die niet valt uit te leggen. Zo bijzonder zijn politici ook niet. De huidige regelingen zijn je reinste zelfverrijking.”
Een heel sympathiek voorstel van de SP. Want de huidige wachtgeldregeling is ook niet uit te leggen. Wel knap dat de socialisten daarmee de krant halen. Minister Ter Horst deed begin juli immers al min of meer hetzelfde voorstel. Makkelijk oppositie voeren doe je zo.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.