Man of vrouw, en wie bepaalt dat?

De Zuid-Afrikaanse atlete Caster Semenya loopt de laatste tijd erg goed. Zo liep ze de beste seizoenstijd op de 800 meter. En waar iemand succes heeft is er al snel jaloezie. Normaliter volgen dan bijna vanzelf de dopingbeschuldigingen, maar in dit geval is er een andere stok om mee te slaan. Semenya ziet er nogal mannelijk uit, wat mensen laat twijfelen aan haar geslacht. Zoveel zelfs dat de internationale atletiekunie (IAAF) een kleine twee weken geleden besloot tot een test. De uitslag is nog niet bekend, en het is de vraag of de sportorganisatie wel kán bepalen of Semenya wel of geen vrouw is. Kijken of ze de uiterlijke kenmerken van een vrouw heeft is namelijk niet voldoende en alles wat daarna komt is eigenlijk vooral een filosofische vraag. Is ze genetisch gezien een vrouw, maar heeft ze mannelijke hoeveelheden testosteron? Moet je haar dan diskwalificeren? En als ze genetisch gezien een man blijkt te zijn, maar een vrouwelijke hoeveelheid testosteron en oestrogeen aanmaakt? Is ze dan geen vrouw? En als je haar diskwalificeert op deze kenmerken, wat is dan de drempelwaarde waarop je deze mensen gaat diskwalificeren? En wat betekent dit alles voor de aangeboren afwijkingen of 'talenten' van andere atleten? Iedereen produceert andere hoeveelheden testosteron en oestrogeen. Het zou best eens kunnen zijn dat deze waarden bij veel topatleten afwijkend zijn, en zo zou het kunnen dat naar aanleiding van deze zaak opeens veel meer vrouwelijke atleten, die het geluk hadden er vrouwelijker uit te zien, tot man worden verklaard. De internationale atletiekunie stapt met deze test dan ook in een zeer filosofisch wespennest. De unie zal namelijk niet alleen een antwoord moeten geven op de vraag of ze een vrouw is, maar ook op wat een vrouw nou precies is. En daar valt, ook op sportgebied, geen definitief antwoord op te geven.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomerquote | Protestitutie

zomerquotes3“Foreigners pay better. Plus you don’t have to worry about losing your life. Sometimes we fight over foreign clients. Around 60% are from abroad. In the best cases they’ll be German or French and in the worst, Arab or Turkish. Clients from Western Europe are the nicest. Clients from Poland and other former Soviet countries, they’re similar to Ukrainians – are often bastards”. (Observers France24)

femenIryna: prostituee in Kiev legt uit dat buitenlandse klanten in veel gevallen juist gewild zijn vanwege hun betere manieren en forsere liquiditeit. Dit is in tegenspraak met de teksten van de FEMEN activisten die zich juist keren tégen het seks-toerisme in Oekraïne. FEMEN ziet deze illegale beroepsgroep en haar buitenlandse klanten liever vertrekken en laat dit merken via opvallende straatacties (klik & scroll). Los van de discussie of prostitutie verboden zou moeten worden lijkt er uit de woorden van Iryna een verband op te maken tussen het emancipatieniveau van de klant en het gevoel van onbehagen bij de prostituee. Klanten uit moslimlanden worden als ‘de ergste’ ervaren, maar ook de klanten uit Oosteuropese landen -waar na de val van het communisme emancipatie door de kerk is teruggedraaid- zijn niet geliefd. De FEMEN actie waarbij een lokale vrouwenhater werd getaart (foto) is op de lange termijn misschien dus wel effectiever dan het op straat aanspreken van buitenlandse mannen (foto)?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Buistransport

Logo kamerstukken van de dagIn aanloop naar Prinsjesdag zijn er meestal weinig interessante documenten in de stroom kamerstukken. Iedereen houdt zijn kruit droog tot na de derde dinsdag.
Maar ook uit wat niet gezegd wordt, kan je het nodige afleiden. Neem dit behoorlijk saaie ontwerpbesluit houdende milieukwaliteitseisen externe veiligheid voor het vervoer van gevaarlijke stoffen door buisleidingen. Dat is onderdeel van het buisleidingendossier. Zware, technische kost over veiligheid en milieu. En er moet ook al een hele tijd zoiets komen als een nieuwe structuurvisie.
Maar dat is precies wat ontbreekt in dit dossier, visie. Het meest opwindende dat te vinden is gaat over het ondergronds transporteren van CO2 (in mijn ogen symptoombestrijding).

Nergens grijpt de regering dit dossier aan om de innovatie in Nederland weer eens een boost te geven. Terwijl je dit toch zou verwachten voor een land dat transport zo hoog in het vaandel heeft staan. Waarom staat er niets over een vacuumbuizenstelsel voor pakketpost (een zeer snel stijgende markt)? Waarom geen ring in de randstad waar containers ondergronds verplaatst kunnen worden?
Net als het gebrek aan daadkracht om Nederland zo snel mogelijk te voorzien van een glasvezelnetwerk tot in de huizen en kantoren, toont de regering ook hier weer haar zwakte. Ze hoeden de zekerheden en vergeten dat de wereld verandert.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende