Zoekresultaten voor

'IBM'

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PayPal en de nieuwe censuur

Paypal, de internetbankier, heeft enkele uitgevers gedreigd met afsluiting van hun account als ze erotica blijven aanbieden waarin incest, verkrachting of bestialiteiten voorkomen. Een van deze bedrijven, Smashwords heeft inmiddels laten weten dat het aan de wensen van de bankier wil voldoen. Zaken zijn zaken. Een brede coalitie van burgerrechtbewegingen in de Verenigde Staten heeft tegen deze maatregel een krachtig protest laten horen. Het gaat natuurlijk om het principe. Banken behoren neutraal te zijn en hebben geen taak in het bewaren van de publieke moraal. Nog los van het grondrecht op vrijheid van meningsuiting is het niet aan particuliere instanties om grenzen te trekken en het vrije verkeer van informatie te frustreren. Dat lijkt echter allemaal vanzelfsprekender dan het tegenwoordig is.
Het particuliere bedrijfsleven bemoeit zich steeds actiever met de grenzen van het vrije verkeer van informatie.  Eerder dit jaar lieten Twitter en Google weten dat ze niet alles toelaten in hun dienstverlening. Wat mag en wat niet mag wordt ook in deze gevallen niet bepaald door de wet en het oordeel van de rechter, maar door de particuliere censors, die zich niet publiek hoeven te verantwoorden. In een protestbrief van de Amerikaanse National Coalition Against Censorship wordt de vergelijking gemaakt met de Index Librorum Prohibitorum de lijst van verboden boeken die de Katholieke Kerk tot halverwege de vorige eeuw hanteerde om de gelovigen tegen de slechte invloeden van het geschreven woord te wapenen.
Het protest van de Amerikaanse hoeders van het vrije woord is gericht tegen PayPal. Het is altijd goed om een bedrijf te laten weten dat je zijn gedrag niet in de haak vindt. Of PayPal zich er iets van aan zal trekken is de vraag. Aandeelhouders hebben er vermoed ik meer te vertellen dan activisten. En de vrije markt gaat boven alles. Zoek maar een andere bankier als je met deze niet tevreden bent.
Wat ik mis in dit verhaal is de rol van de overheid. Er zijn grondrechten en daarvan afgeleide wetten. We hebben een overheid om namens ons hiernaar te handelen. De overheid zou ons in dit geval moeten beschermen tegen onterecht ingrijpen in het vrije verkeer van informatie door particulieren die hier niets over te zeggen hebben. Waarom richt uitgever Smashwords zich niet samen met de burgerrechtbeweging tot de overheid en gaat men onmiddellijk overstag voor de moralisten van PayPal?
Ook voor de uitgever zal de vrije markt wel van groter gewicht zijn dan het vrije verkeer van informatie.Waarom je financiële resultaten op het spel zetten voor een principe? En een overheid die heilig gelooft in de zegeningen van de vrije markt zal hier ook niet zo snel ingrijpen. Maar voor liberalen ligt hier wel een punt om te overdenken. Voor je het weet zijn we weer terug in de Middeleeuwse wetten van de oude Katholieke Kerk.
Voor de vrijheid van het internet zijn deze nieuwe particuliere censors een grote bedreiging. Beter dan de burgerrechtbewegingen het verwoorden aan het eind van hun statement kan ik het niet zeggen:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hypocriete progressieven

De sluiting van Guantanamo Bay binnen een jaar was vier jaar geleden een van de beloften waarmee toenmalig presidentskandidaat Barack Obama afstand nam van het beleid van president Bush. Het was voor velen een teken dat de VS eindelijk, zeven jaar na 9/11, het pad van de beschaving weer hadden gevonden. Eenmaal aan de macht bleek Guantanamo het eerste slachtoffer van de de harde politieke werkelijkheid. Obama hield zijn belofte niet. Sterker nog, onlangs ging hij ver over Bush heen bij de ondertekening van een wet die bepaalt dat verdachten van terrorisme (ook Amerikaanse burgers!) zonder proces tot in lengte van dagen kunnen worden vastgehouden. Obama heeft Guantanamo vereeuwigd.

Dit jaar zijn er weer presidentsverkiezingen. Obama is wederom kandidaat. Je zou nu verwachten dat hij afgerekend gaat worden op het verbreken van zijn verkiezingsbelofte. Dat gaat waarschijnlijk niet gebeuren. De Washington Post peilde onlangs de stemming onder kiezers over het antiterrorismebeleid van Obama. Daaruit blijkt dat Obama op dit punt grote steun geniet. De beslissing om Guantanamo open te houden wordt gesteund door 70% van de kiezers. Ook een meerderheid van democratische kiezers laat Obama niet vallen vanwege het breken van zijn belofte. Dat geldt voor 67 % van de gematigde en rechtse democraten, maar ook voor 53% van de links-liberale democraten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Europese Babylon

Letland stemt vandaag in een referendum voor het Russisch als tweede taal. De kans dat het plan een meerderheid haalt is klein. Een groot aantal Russische Letten mag nog niet stemmen omdat ze het staatsburgerschap nog niet hebben verworven. Voorwaarde daarvoor is…kennis van de Letse taal. En bij de autochtone Letten is de weerzin tegen de Russisch sprekende minderheid, die in hun ogen de voormalige bezetter vertegenwoordigt, nog te groot. De geschiedenis van de Baltische staten laat nog geen open houding toe van de autochtone bevolking tegenover de Russen die hier door een een gedongen volksverhuizing in de periode van het sovjetbewind sinds de Tweede Wereldoorlog zijn komen wonen. De Letse Russen willen hier maar al te graag afstand van nemen. De initiatiefnemer van het referendum Vladimir Lindermans houdt de Letten voor: wij zijn hier geen passanten, geen buitenlanders en geen bezetters. De Russen in Letland zijn bereid om voor Letland te werken, maar dan moeten ze wel dezelfde rechten hebben en niet worden gezien als tweederangsburgers. Hij reageert met zijn initiatief op een (mislukte) actie van de grootste partij van Letland die er juist op gericht was het tweede taalonderwijs op scholen af te schaffen. Lindermans, die zelf wel vloeiend Lets spreekt, hoop met het referendum een statement te maken voor het accepteren van minderheden. Mocht zijn initiatief ondanks alles wel een meerderheid halen dan zou het Russisch ook een officiële EU-taal kunnen worden. Als je ziet hoeveel mensen in diverse Oost-Europese landen Russisch spreken is dat ook nog niet zo’n heel vreemd idee.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De schuld van de Duitsers

Griekenland en andere Zuid-Europese landen staan onder zware druk. Zij worden door hun partners in de EU gedwongen tot radicale bezuinigingsmaatregelen die voor velen verlies van werk en bittere armoede betekenen. Een perspectief op economische hervormingen die de recessie kunnen keren is er nauwelijks. De sanering van de overheidsschuld lijkt het enige agendapunt. Regeringen stapelen de ene bezuinigingsmaatregel op de andere. De woedende bevolking reageert met massale demonstraties en stakingen. Door de geplaagde ambtenaren, pensionado’s en andere getroffenen wordt bij alle kritiek op de eigen regering ook de vinger gewezen naar de “hoofdschuldige” van hun economische achteruitgang: het machtige Duitsland. En dan blijkt dat dit land nog steeds last heeft van een zwart verleden. De Duitse schrijver Ingo Schulze vermeldt in een artikel waarin hij zijn visie op de crisis geeft een incident dat hem persoonlijk raakte toen hij vorig jaar in Portugal een nieuw boek kwam presenteren. In een verhitte discussie over de actuele crisis in Europa werd hem de vraag gesteld:

of wij Duitsers niet nu met elke euro voor elkaar kregen wat ons destijds met onze tanks niet was gelukt. Niemand uit het publiek ging hier echter tegenin.”

En een Grieks commentator schrijft over het plan om zijn regering onder curatele te zetten:

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Google gaat ook censureren

1 februari 2012 was een zwarte dag voor het internet volgens directeur de Vries van Xs4all. Sinds gisteren blokkeert deze provider op rechterlijke bevel de toegang tot drie websites die te maken hebben met Pirate Bay. Het voorlopige einde van de strijd van de belangenbehartigers van een obsoleet auteursrecht tegen een vrij internet.
Google maakte de dag gisteren nog zwarter door de aankondiging dat het bedrijf in navolging van Twitter bloggers gaat censureren als zij de nationale wetten dreigen te overtreden. Daarvoor zet het bedrijf net als Twitter geografische filters in. Binnen bepaalde gebieden mag je veel, binnen andere gebieden weinig. En dat wordt dan bepaald door een particuliere onderneming. Die filters kunnen vast wel op de een of andere manier omzeild kunnen worden, net als bij Pirate Bay. Maar wat hier gebeurt gaat natuurlijk veel verder dan een technische maatregel.

Twitter en Google buigen met hun geografische filters voor de nationale wetten met alle beperkingen die daarin zitten voor het vrije verkeer van informatie en de mensenrechten. Internet begon ooit als een belofte voor wereldwijde vrije communicatie. Maar met de actuele ontwikkelingen verandert die belofte meer en meer in een utopie.

De bedrijven die het internet in hun greep hebben zijn zelf multinationals met alle mogelijkheden om zich wereldwijd vrij te bewegen om de grootst mogelijke winst te behalen. Ze binden hun gebruikers echter aan wetten die de communicatie beperken en de uitoefening van burgerlijke vrijheidsrechten belemmeren. De redenen liggen voor de hand: de winst moet behaald worden uit de commerciële exploitatie van het internet en dat betekent dat je geen risico’s mag nemen om uitgesloten te worden van lucratieve markten. Aanpassing aan de regels van de lokale machthebbers is daarom vereist. De illusie dat een vrij internet gewaarborgd kan worden door particuliere ondernemers is opnieuw gebroken. Even konden we blij zijn met de steun van Google c.s. in de oppositie tegen SOPA. Bij nader inzien ging het in dit geval toch meer om de strijd tussen oude en nieuwe media. Google tegen Hollywood en niet Google voor de internetvrijheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Aardige Amerikanen en de moraal op zee

Het Amerikaanse vliegdekschip John C. Stennis heeft 13 Iraanse zeelieden bevrijd die op hun eigen vissersboot gevangen werden gehouden door Somalische piraten. De Iraanse vissersboot werd door de piraten gebruikt als “moederschip” voor hun acties. De Amerikanen reageerden op een noodoproep van de vissers, arresteerden de piraten en gaven de boot terug aan de Iraniërs. Vanuit Iran is verheugd gereageerd op deze Amerikaanse actie. De Amerikaanse marine verklaarde in dit soort gevallen zonder onderscheid hulp te bieden.

De NOS maakt er, geïnspireerd door een woordvoerder van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken,  een “pikant” verhaal van omdat uitgerekend de John C. Stennis (nomen est omen) onderwerp was van een escalatie van het conflict tussen Iran en de VS. Het vliegdekschip keerde volgens de VS terug naar zijn standplaats in Bahrain, terwijl Iran de VS had gewaarschuwd “uit de buurt te blijven”. Maar wat is er pikant aan onderlinge hulp in noodgevallen? Het is een ongeschreven wet op zee dat je elkaar te hulp schiet als er een schip in nood is. Bij noodsignalen zet je koers naar het schip dat hulp nodig heeft. Dat is een regel die iedereen op zee ten goede komt. Bij alle gevaren die zeelieden lopen kunnen zij hieraan een beetje zekerheid ontlenen dat ze niet in de steek gelaten worden als de nood aan de man komt.  Wie je bent, of je nu groot of klein bent, wat je op zee doet, waar je vandaan komt, dat doet er niet toe. Dat kan er ook niet toe doen, want anders werkt de regel niet. De hulp wordt zonder onderscheid geboden zoals de Amerikaanse marine vertelde. En dat is uiteindelijk in ieders belang.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Is Bradley Manning een held?

Vandaag staat Bradley Manning, de Amerikaanse militair die vorig jaar Wikileaks vele duizenden geclassificeerde documenten toespeelde, voor het eerst voor de rechter. Anderhalf jaar lang zat hij vast, waarvan tien maanden in eenzame opsluiting.  Amnesty International maakte er een zaak van en een woordvoerder van minister Clinton, Crowley, nam zijn ontslag nadat hij de behandeling van Manning, die onder andere gedwongen werd naakt te slapen, tegenover de pers had bekritiseerd.

Hoe zal Manning er nu aan toe zijn? Hij wordt morgen 24. Ten tijde van het lekken zat hij niet lekker in zijn vel en was hij een risico voor zichzelf, zo zal een als getuige opgeroepen psycholoog verklaren.  Daniel Ellsberg (1931), de onthuller van de Pentagon Papers, is ook opgeroepen als getuige door advocaat Daniel Coombs. Ellsberg ziet in Manning zijn jongere maatje. Hij noemt hem een held. En hij neemt een leger demonstranten mee om hem in dit proces te steunen.

Bradley Manning verdient een medaille, schrijft Glenn Greenwald in de Guardian. Volgens deze criticus van het Amerikaanse beleid is hier geen sprake van een rechtvaardig proces. Het is meer een oefening in intimidatie. Net als Ellsberg wijst Greenwald op de historische betekenis van de onthullingen waar Manning aan bijgedragen heeft. Over de oorlog in Irak bijvoorbeeld. Maar ook over de wandaden van Arabische leiders. Zou er een Arabische lente zijn geweest als Wikileaks hier niet over had gepubliceerd, vraagt Ellsberg?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederlandse delegatie klimaattop erg klein

DATA -

Met UPDATE onderaan

Nederland is behoorlijk onvindbaar bij de VN-klimaattop in Durban, die vrijdag zijn laatste uren heeft ingezet. De Nederlandse delegatie behoort tot de kleinste van alle deelnemende landen. De 21 delegatieleden, onder wie consultants en een student, vormen een kleinere groep dan bijvoorbeeld die van België. Dat heeft 73 deskundigen gestuurd. Zelfs kleinere landen als Luxemburg, Zwitserland, Oostenrijk en Portugal hebben meer leden gestuurd. Dat blijkt uit een analyse vrijdag door weblog Sargasso en het ANP.

PVV-Kamerlid Richard de Mos had er eerder op aangedrongen dat de regering minder geld uitgeeft voor delegaties naar klimaatconferenties.

De Nederlandse delegatie wordt de laatste dagen geleid door staatssecretaris Joop Atsma (Milieu). Hij bezocht vrijdag echter de opening van een nieuwe voedselfabriek van Unilever, meldde hij op Twitter.

Naar de VN-klimaattop in Kopenhagen stuurde de Nederlandse regering nog 70 mensen, naar die in Cancún vorig jaar gingen 30 afgevaardigden.

,,Zo’n kleine delegatie doet me pijn”, zegt klimaatwetenschapper en Europarlementslid Bas Eickhout (GroenLinks). ,,In de jaren tachtig was het CDA/VVD-kabinet van Ruud Lubbers en Ed Nijpels een van de voortrekkers van de klimaatafspraken. Nu is Nederland bijna totaal afwezig. We spelen geen rol meer.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Liberale en radicale islam onder vuur

 

Belgische moslims onder de naam Sharia4Holland verstoorden woensdagavond een debat in de Balie met de liberale Canadese moslima en feministe Irshad Manji en GroenLinks kamerlid Tofik Dibi. De demonstranten vonden dat de debaters niet over hun geloof mochten praten. Ze gooiden met eieren en riepen “Allah is groot”. De politie moest een einde maken aan de de demonstratie waarna het debat kon worden voortgezet. Twee demonstranten zijn aangehouden en inmiddels verhoord. Tofik Dibi was blij met de steun die de debaters op het podium kregen van het publiek. “De hele zaal ging voor ons staan.” Hij vond de groep “ook iets tragisch” hebben. “Het leek een soort laatste poging om hun islam in leven te houden”

Een dag eerder was Dibi’s collega Arib (PvdA) in het nieuws toen zij de regering opriep een visum te weigeren voor de Marokkaanse imam Al-Maghraoui die volgens haar aanzet tot pedofilie.

De imam had in Marokko met verwijzing naar de profeet Mohammed en zijn 9-jarige echtgenote goedkeurend gesproken over een huwelijk met minderjarige meisjes. In Marokko leidde dat tot veel verontwaardiging en en veroordeling van een hoge islamitische raad. Deze imam is nu uitgenodigd om te spreken bij de opening van een nieuwe moskee in Den Haag. Arib vindt dat hij op voorhand niet toegelaten moet worden tot het land, ook al is er nog geen strafbaar feit geconstateerd. Daarvoor heeft ze in de Tweede Kamer een meerderheid. Minister Opstelten wil een weigering overwegen, heeft hij in antwoord op de vragen van Arib gezegd, als de imam een visum zou aanvragen. Maar dat is wellicht niet aan de orde omdat hij al toegang tot een Schengen-land zou hebben. Opstelten vindt de opvattingen van Al-Maghraoui verwerpelijk en in strijd met internationale verdragen om kinderen te beschermen. Volgens de voorzitter van de Haagse moskee gaat het niet om echte huwelijken, maar om contracten. Hij denkt dat de PvdA voor de actie van Arib bij de verkiezingen wel een prijs gaat betalen. Een bekend “tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend” nieuwsmedium vertaalde dit onmiddellijk naar “het opblazen van de PvdA”.
Link

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Jiddische lied

In de komende weken presenteer ik op Sargasso een serie Jiddische liederen. Ik geef teksten met vertalingen, links naar filmpjes of geluidsopnamen en kort commentaar op de uitvoeringen. Ook zal ik iets zeggen over de teksten en melodieën. Van de ontelbaar vele Jiddische liederen die er zijn, kan ik hier maar een klein deel geven. Eerst een korte introductie, dan het liedje Rozjinkes mit mandeln.

Waarom een serie over het Jiddische lied?

Het Jiddische lied is de vocale kant van de klezmermuziek, die in heel Europa beoefend wordt. Populistische stromingen werpen muren op tussen de Europese landen, niet alleen economische maar ook culturele. Daarom wil ik juist in deze tijd aandacht besteden aan iets dat Europa niet verdeelt maar bindt.

Schoonheid van het Jiddische lied

Soms zijn Jiddische liederen niet meer dan liedjes, kort en simpel. Soms zijn ze nogal barok en hoor je een zeer degelijke muzikale vorming eraan af. Maar altijd weten ze te (mij althans) te ontroeren, er gaat warmte van uit.De teksten tonen ons het leven van de Oosteuropese JOden tot de Tweede Wereldoorlog, soms heel plastisch en zintuiglijk, soms vergeestelijkt in hun religiositeit; vaak ook geestig en satirisch. De melodieën zijn, met hun merkwaardige oosterse tonaliteit en hun mengeling van verdriet en vrolijk optimisme, de mooiste en interessantste die er (afgezien van sommige Gregoriaanse melodieën) bij mijn weten in Europa zijn ontstaan. In deze serie ga ik proberen, u hiervan te overtuigen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nu even geen democratie?

Het Europese vergadercircus draait nog steeds op volle toeren. De crisissfeer blijft en als er al oplossingen worden voorgesteld dan is het algemene oordeel: te weinig en te laat. Een terugkerend onderdeel van de mantra is ook de roep om herstel van het vertrouwen van de beleggers. Dat is waar Merkozy en alle andere Europese leiders voor zouden moeten zorgen, als ik het goed begrijp. Waar we minder over horen is het herstel van het vertrouwen van de burgers. Dat agendapunt lijkt nu even van tafel. Een uitgelezen kans voor de populisten om het vertouwen van hun achterban in de zittende politici nog verder te ondermijnen. Zoals de Amsterdamse hoogleraar financiële geografie Engelen deze week betoogde dat Wilders’ onderzoek naar de terugkeer van de gulden niet meer betekent dan een “middelvinger” richting de voortmodderende Europese technokraten die zo slecht kunnen luisteren naar het volk.

In Griekenland en Italië zijn er nu technokratische interim-regeringen. Goddank, er ging een zucht van verlichting door politiek Europa. Even rust aan het zuidelijke front. Stel je voor dat Papandreou zijn referendumplan had doorgezet! Laten we het volk er alsjeblieft even buiten houden, het is allemaal al moeilijk genoeg.

Papandreou’s referendum mag dan op dat moment een ongelukkig voorstel geweest zijn, het werd in wezen ingegeven door een fundamenteel democratische reflex: terug naar degenen aaan wie de regering zijn macht ontleent. “Ik vertrouw de burgers”, zegt Papandreou (NRC 26-11), “Europa doet dat te weinig. Het is bang van zijn burgers. Die mogen niet beslissen, dus doen we het zelf in besloten kringetjes en achter gesloten deuren. Dat verzwakt de Unie.” De reflexen van de andere Europese leiders zouden ons inderdaad zorgen moeten baren. Hun angst is niet alleen dodelijk voor een democratie, het brengt een oplossing voor de crisis ook niet dichterbij.

Foto: copyright ok. Gecheckt 14-10-2022

Fort Europa uitgesplitst

DATA - Ondanks een krakende crisis is immigratie een heet hangijzer in de Nederlandse politiek. Gerd Leers ligt onder vuur van de PVV omdat hij de instroom van kansarme migranten niet genoeg tegen kan gaan.

Eerder al lieten we aan de hand van nieuwe Europese cijfers zien dat de immigratie in Nederland helemaal niet zo hoog is. Sterker nog het zogenaamd strenge Denemarken is al jaren een stuk gastvrijer dan Nederland.

We hebben de cijfers van 2010 even in een interactieve kaart gegoten. Leuk voor het beeld. Maar zit hier ook nog een interessante ontwikkeling of verschijnsel in? Hebben wij iets over het hoofd gezien?

De eerste serie gaat over de toestroom in 2010, uitgesplitst naar migratiereden (totaal, familie, studie, werk en overig). De cijfers zijn afgezet naar aantallen per 1000 inwoners.

Hieronder een wereldkaart. Deze toont per migratiereden waar de mensen die naar Europa trekken vandaan komen. Dit geldt dus voor Europa als totaal. De cijfers gaan over 2010.

Hieronder weer een wereldkaart. Deze toont de instroom van buiten de EU uitgesplitst naar EU-land. Het zijn totalen.

Deze kaart toont de instroom naar Europa om familieredenen (bijvoorbeeld huwelijk- of gezinshereniging). Van 2010 per EU-land uitgesplitst.

Vorige Volgende