Morgen het #woonprotest, vandaag lezen, luisteren en kijken waarom

De vruchten van jaren VVD-beleid worden door buitenlandse investeerders geplukt. Maar voor studenten, starters, sociale huurders, mensen zonder dak boven hun hoofd en nu ook de middeninkomens zijn ze zuur. Daarom vinden er verschillende landelijke demonstraties plaats, te beginnen morgen, zondag 12 september, in Amsterdam: het Woonprotest. Gevolgd door de Woonopstand op 17 oktober in Rotterdam. De Haagse Stadspartij heeft ook al een protest aangekondigd in Den Haag op 13 november en in enkele andere steden wordt nagedacht over een vervolg. Wat je moet weten over wat er allemaal niet deugt aan het woonbeleid? Ten eerste dat het veelzeggend is dat beleidsmakers tegenwoordig vooral spreken over de 'woningmarkt' in plaats van over volkshuisvesting. Het is dan ook niet slechts symbolisch dat kabinet Rutte-I een einde maakte aan het ministerie van VROM en een minister van Wonen onder BZK werd onderbracht. Kabinet Rutte-III deed ook deze minister de das om, sinds 2017 doet de minister van BZK wonen er gewoon even 'bij'. Maar volkshuisvesting is terug, en hoe. Morgen worden tienduizend verwacht mensen bij het eerste landelijke protest in Amsterdam. De media raken er de afgelopen weken niet over uitgepraat. Overal verschijnen reportages over de 'slachtoffers' van de woningmarkt (in deze context wél het juist woord). Waar richt de onvrede zich precies op? Wat zijn de problemen en waar liggen de oplossingen? Het lezen van artikelen waarnaar hieronder gelinkt is, het luisteren van podcasts of het bekijken van filmpjes en documentaires is een goed begin om daarvan een beeld te krijgen. En het is een onvolledige verzameling, daarom kun je die in de commentaarsectie naar hartelust aanvullen. Wonen is een grondrecht We kunnen de Grondwet er gewoon op naslaan. Artikel 22 tweede lid: Bevordering van voldoende woongelegenheid is voorwerp van zorg der overheid. De toelichting zegt het nog iets stelliger: Woonruimte is een primaire levensbehoefte van de mens. Daarom moet de overheid er voor zorgen dat er voldoende woonruimte is. Kortom, huisvesting is een grondrecht. De wooncrisis is dan ook in de eerste plaats een mensenrechtencrisis, zegt de wereldwijde woonbeweging The Shift. Gwen van Eijk schreef er eerder al over op Sargasso. Een ander artikel in dezelfde categorie is van de hand van Jeske Jongerius die de verandering van woonrecht naar woonmarkt in kaart probeert te brengen. De verhuurdersheffing Sociale woningbouw in Nederland betekent dat bewoners van sociale huurwoningen, via de woningbouwcorporaties samen 2,4 miljard per jaar aan de schatkist bijdragen. De in 2013 ingestelde verhuurdersheffing van 1,7 miljard vormt daarvan het grootste deel. Den Haag legt dus niet toe op de sociale huur, maar haalt er geld weg. Geld dat ook gebruikt had kunnen worden voor nieuwe sociale huurwoningen of het betaalbaar houden van de huur. Lees er meer over in deze column van Cody Hochstenbach. Zijn andere columns zijn trouwens ook de moeite waard. Woononzekerheid Hoe kun je een toekomst opbouwen, als je binnenkort weer je huis uit moet, op weg naar een volgende woning met een tijdelijke huurovereenkomst? De invoering van tijdelijke huurcontracten voor reguliere huurders vijf jaar geleden heeft rampzalige gevolgen, lees hier waarom dat beleid weer moet worden teruggedraaid. En kijk de documentaire Alles flex? van filmmakers Abel Heijkamp (Bond Precaire Woonvormen) en Julij Borštnik over de flexibilisering van wonen en werken. Bouwen, bouwen, bouwen? Deze slogan van de VVD en de bouwsector gaat vaak vergezeld van het aantal 1 miljoen woningen in tien jaar tijd. Maar klopt dat getal wel? Tv-programma Propaganda onderzocht het. En lees bij FD vooral ook waarom bouwen niet genoeg is. De wooncrisis gaat veel meer over het gebrek aan betaalbare woningen. Luister voor meer achtergrond de podcast van Het Redelijke Midden Woningnody met Marijn en Cody (met econoom Marijn Bolhuis en stadsgeograaf Cody Hochstenbach). En lees hier waarom de geldkraantjes dicht moeten. Financialisering Kijk de documentaire Push, waarin voormalig VN-Rapporteur voor huisvesting Leilani Farha, die later The Shift oprichtte, op onderzoek uitgaat naar de rol van beleggers op de woningmarkt. Ze onderzoekt onder andere beleggingsmaatschappij Blackstone, die zich ook al enkele jaren op de Nederlandse vastgoedmarkt roert en waarover recent de zorgen toenemen. En lees het twitterdraadje van politiek-geograaf Rodrigo Fernandez waarin de financialisering van de woningmarkt centraal staat. De internationale context, de situatie in Nederland en wat we eraan kunnen doen. Woningmarktanalyse Dat de woningmarkt verstoord is weten we, maar hoe zet een Delftse hoogleraar woningmarkt dat in perspectief? Dat kunnen we zien in dit woningmarktcollege van Peter Boelhouwer, waarin hij 5 problemen behandelt. Het college was dit voorjaar onderdeel van de woning(crisis)weken, georganiseerd door het Rotterdamse AIR, maar behandelt problemen die landelijk spelen. De wooncrisis is overigens niet nieuw. Mirjam de Rijk schreef in 2017 een serie artikelen over de hoe de politiek bijdroeg (voorop ging?) aan de afbraak van het betaalbare wonen. Huren of kopen, zijn er nog andere smaken? Jazeker. Lees hier een pleidooi voor wooncoöperaties als 'derde bouwstroom' naast de bestaande vormen van huur of koop. Een coöperatief woonproject in het Utrechts Overvecht haalde vorig week de New York Times. Of misschien moeten we toch weer massaal gaan kraken. OneWorld heeft daar dit artikel over. De Groene Amsterdammer schreef over de rol van kraken in de protesten van de jaren 80. En lees dan ook gelijk wat over de enorme ongelijkheid tussen huren en kopen. Nee, het ligt niet aan migranten Cody Hochstenbach legt in OneWorld uit waarom het woningtekort niet door vluchtelingen of andere migranten is veroorzaakt maar door de politiek, en zie hier een ouder stuk van Grutjes voor de cijfers. Wenen, een goed voorbeeld Hoewel veel van de ontwikkelingen in Nederland ook internationaal spelen, zijn er steden die wel betaalbaar blijven. Een goed voorbeeld daarvan is Wenen, zoals dit stuk uit het FD laat zien. Oplossingen En Nederlandse oplossingen zijn er natuurlijk ook. Die vind je ten eerste in de eisen aan de politiek van het Woonprotest en de Woonopstand. En bij de Woonbond die vorig jaar het Plan voor de Volkshuisvesting presenteerde. Voor een praktische uitwerking van wat het recht op huisvesting betekent voor woonbeleid, zie het het betere plan voor wonen van actiegroep Recht op de stad. Bedacht voor Rotterdam, maar ook relevant voor de rest van het land. Een collectief van experts schreef het pleidooi 'Sleutels voor een weg uit de wooncrisis' met aanbevelingen op lokaal (Amsterdam), nationaal en Europees niveau. Aanvullingen welkom Er ontbreken hierboven ongetwijfeld nog interessante inzichten die u ergens gelezen, gezien of gehoord heeft. Aarzel niet ze hieronder te delen! We zijn benieuwd.

Closing Time | Iron

Woodkid is een Fransoos: Yoann Lemoine. Dat wist ik niet. En dat het min of meer een éénmansproject was, dat wist ik ook niet. Ik ken het liedje Iron alleen via de radio. En vandaag heb dus voor de eerste keer de video gezien.

Die video, tsja, dat is een mix van de vroege Erwin Olaf, wat Scandinavische mistige mystiek, wat Tolkien-elementen en wat verdwaalde hardrock symbolen: primitief uitgedoste krijgers, vuur, wolven met blikkerende tanden, roofvogels, tatoeages, banieren, helmen met horens en witte paarden met wapperende manen. Het is allemaal een beetje too much. Van mensen die niet weten hoe je suptiel spelt. Laat ik het zo zeggen: als ik op de video was afgegaan, zonder geluid, dan was dit beslist geen Closing Time geworden.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Steve Jurvetson (cc)

Het imagoprobleem van de vastgoedbelegger

OPINIE - Nina de Haan ziet problemen met vastgoedbeleggen. ‘De gevolgen zijn niet te overschatten.’

De vastgoedbelegger kampt sinds kort met een imagoprobleem. Nu de woonopstand goed op stoom komt, wordt beleggen in vastgoed aan alle kanten aangevallen én verdedigd.

Tot kort geleden was het beeld eenzijdiger. Toen werd ik online overspoeld door berichten van jonge mensen die me er zonder enige gêne van wilden overtuigen zo snel mogelijk te gaan beleggen in vastgoed. Want echt, het is niet moeilijk en met de juiste hulp (lees: die van hen) kan iedereen het! Wie slim is, belegt in vastgoed, zo luidt het credo.

Vastgoedbeleggen geeft je een stabiel ‘passief’ inkomen. Ik noem het zelf liever een onverdiend inkomen, omdat er wel degelijk iemand voor werkt. Namelijk de huurder die maandelijks klem zit door te hoge woonlasten of de koper die nog 30 jaar moet kromliggen voor een hypotheek.

Maar door dat buiten beschouwing te laten, wordt het beeld gecreëerd dat de rentenier slim is en de arbeider blijkbaar niet slim genoeg om zelf te gaan rentenieren. Het heeft echter weinig met slim zijn te maken, slechts met oud geld en beleid. Zij met vermogen kunnen beleggen in vastgoed, zij zonder vermogen zijn genoodzaakt te werken voor andermans rendement omdat ze nu eenmaal een huis nodig hebben. Op die manier vergroot beleggen de vermogensongelijkheid die er al was. Beleggen is geen hack om vermogen op te bouwen, want het fiscale systeem is bewust zo ingericht en het dient hen die al vermogen hebben.

Foto: Mitya Aleshkovsky (cc)

Navalny leeft nog

RECENSIE - Ruim een jaar geleden, op 20 augustus 2020, werd Aleksej Navalny (1976), de oprichter van het Fonds ter bestrijding van Corruptie (FBK) in Rusland op een vlucht van Tomsk naar Moskou onwel. Hij bleek vergiftigd te zijn bij zijn bezoek aan Tomsk in het kader van de regionale verkiezingen. Het vliegtuig maakte een noodlanding in Omsk waar hij werd opgenomen op de intensive care afdeling. Na twee dagen werd hij overgebracht naar een ziekenhuis in Berlijn waar hij langzaam herstelde. Ardy Beld schreef een kroniek van de gebeurtenissen van de zomer van 2020 tot het voorjaar van 2021. Hij vulde het verhaal aan met enkele interviews met aanhangers van Navalny en medewerkers van het FBK.

De geschiedenis van de moordaanslag op Navalny, zijn wonderbaarlijke genezing en zijn terugkeer naar Rusland waar hij vervolgens gevangen werd genomen is uitgebreid in de westerse media beschreven. Vrijheid voor Navalny is een boek waarin vooral Russische stemmen klinken. Inclusief die van de hoofdpersoon zelf, die nog tot augustus 2023 vastzit in strafkolonie nr. 2 in Pokrov. Na zijn hongerstaking dit voorjaar die hij eind april op advies van zijn dokter afbrak klinkt hij bewonderenswaardig opgewekt:

‘In feite is de gevangenis een ideale plek om een geluksgevoel te krijgen. Op korte termijn, maar toch. Je moet gewoon in staat zijn om jezelf een feestje te geven (…) Ik had besloten de zondag te vieren. Ik maak er gewoon een feestdag van. Het zit zo, ik houd echt van brood (…) En brood is belangrijk in de gevangenis, zonder brood raak je niet verzadigd. Dus ik heb extra de hele week geen brood genomen. Maar op zondagmorgen nam ik een heel brood, smeerde boter op een snee, zette koffie en genoot zo’n goddelijk, feestelijk ontbijt zoals ik het in vrijheid nog nooit had beleefd.’

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

https://www.youtube.com/watch?v=ti00McglYqo

Closing Time | Hey Now

Afgelopen zomer, om precies te zijn, op woensdagmiddag 28 juli, bezochten M&M Kunstenfestival Watou (dat is in België op de grens waar West Vlaanderen raakt aan Frankrijk), de locatie Boomkwekerij ‘t  Graafschap waar een video werd vertoond.  En ik wist eerlijk gezegd niet wat ik zag of waar ik naar het kijken was. Geen paniek, dat overkomt mij wel vaker als ik naar kunst kijk, ik heb geen achtergrond of opleiding in die sector, dus ik dacht: als ik thuis ben, dan zoek ik wel uit waar die video over ging. En wat ik dus allemaal gemist heb.

Foto: Chambre des Députés (cc)

Babiš contra Babiš

Een maand voor de parlementsverkiezingen in de Tsjechische Republiek ontrolt zich een familiedrama voor de veelgeplaagde premier Andrej Babiš. ‘Ik wens je veel succes met je campagne om de Tsjechische natie voor de gek te houden,’ zei zijn zoon en naamgenoot Andrej Babiš jr. vorige week donderdag tegenover de pers op een campagnebijeenkomst van zijn vader. Hij verklaarde ook te willen optreden als getuige in de nog steeds lopende fraudezaak tegen zijn vader. Volgens Andrej jr. heeft zijn vader hem in 2017 tegen zijn wil naar De Krim laten brengen om te voorkomen dat hij zou getuigen over vermeende fraude met EU-subsidie ​​door zijn vader. Babiš Sr. wordt er van beschuldigd EU-subsidies te hebben gebruikt voor zijn eigen bedrijf, onder andere voor de bouw van een conferentiecentrum, het Ooievaarsnest. Het centrum was voor het innen van de subsidie even op naam van zijn vrouw en kinderen gezet. Een voormalige manager getuigde donderdag dat Babiš zich bij geregelde bezoeken gewoon als eigenaar gedroeg. De premier wijst alle beschuldigingen van de hand. Hij zegt dat zijn zoon, die in Zwitserland woont, psychisch ziek is. Gisteren zou Andrej jr. door de Tsjechische politie worden verhoord over zijn ‘ontvoering’ naar De Krim.

De kwestie Babiš en zijn bedrijf Agrofert speelt al jaren, schrijft Trouw. Agrofert ontvangt allerlei EU-subsidies. Babiš zei in eerste instantie dat hij met de firma niets te maken had, maar nu is vastgesteld dat dit niet waar is. Dit voorjaar publiceerde de Europese Commissie een rapport waaruit bleek dat hij het niet alleen nog altijd voor het zeggen heeft bij Agrofert, maar ook dat hij daarmee zowel de Tsjechische als de Europese wet heeft overtreden.

Foto: We Like Sharing (cc)

Mauwen over ‘segregatie’

COLUMN - Wil je coronavaccinaties weigeren? Dat kan en dat mag, en de reden waarom je weigert doet er niet toe. Pleiten – zoals sommigen nu doen – dat weigeraars medische hulp kan worden ontzegd als zij vervolgens ernstig ziek raken na een besmetting, is volstrekt uit den boze. De zorg mag, zo lang zij dat aankan, nooit en te nimmer adequate hulp weigeren, ook niet wanneer iemands toestand tot op zekere hoogte voorspelbaar was – de zorg helpt ook rokers, een rund dat met vuurwerk stunt, mensen die hun lever kapot hebben gezopen, of de roekeloze die zichzelf of een verkeersongeluk heeft aangedaan. Die laatste krijgt hopelijk wel een fikse boete wanneer hij anderen door zijn gedrag heeft geblesseerd – maar zorg mag hem nooit op die grond worden ontzegd.

De weigeraars rekken hun rechten echter wel erg op. Ze weigeren zichzelf en anderen te beschermen, maar willen daar tegelijkertijd geen enkele consequentie van velen – terwijl je ze op zijn minst kunt vragen voortaan zelf te betalen voor een regelmatige test. Keuzes hebben immers gevolgen, ook voor anderen.

Maar weigeraars mauwen nu over discriminatie en ‘segregatie’ alleen al bij de gedachte aan toegangstesten, terwijl anderen hun best doen zichzelf en elkaar blijvend te beschermen.  Ze beroepen zich op hun lichamelijke integriteit – een recht dat akelig selectief wordt ingezet, want de lichamelijke integriteit van anderen boeit ze kennelijk weinig. (Voorts vind ik sowieso dat we dat recht zeer armoedig interpreteren: door laks toezicht wordt dat bij iedereen die in de buurt van Tata Steel, Schiphol of van een drukke snelweg woont, voortdurend geschonden: daar wemelt het van de vreemde stoffen die je lichaam ongewenst maar onophoudelijk te verstouwen krijgt.)

Quote du Jour | Een zwak democratisch besef

Herman Tjeenk Willink (79), voormalig raadsadviseur van de minister-president, regeringscommissaris, hoogleraar, voorzitter van de Eerste Kamer, en jarenlang vice-president van de Raad van State, wil het nog een keer zeggen in de heruitgave van zijn boek Kan de overheid crises aan?

Zijn antwoord op deze vraag is negatief en klinkt nogal bitter:

 ….omdat de politiek niet bij machte is om op eigen kracht te veranderen (…) De politiek komt steeds tot dezelfde conclusie over overheidsfalen, maar herinnert zich dat niet. En geeft daardoor geen richting aan hoe het wél moet.

Wat volgens Tjeenk Willink ontbreekt is een diep gevoeld besef dat democratie meer is dan alleen de vertegenwoordigende democratie van parlement en gemeenteraden: het zijn ook burgers die zelf initiatieven nemen, het algemeen belang willen dienen, de maatschappij vorm willen geven. Representatieve democratie kan niet zonder maatschappelijke democratie, waarschuwt hij al jaren: dan wordt de democratische rechtsorde uitgehold (…) Nederland heeft altijd een zwak democratisch besef gehad. We vertrouwen erop dat we het door redelijkheid wel opvangen, ondanks een aantal inherente zwaktes in de democratie

Closing Time | Old Man Bones

Overal waar te voor staat is niet goed, behalve in te koop, te huur, te geef, te paard, te water, te hooi en te gras, te pas, te vuur & te zwaard, tehuis, te gek, tegoed, tevreden en Peter te Bos. Peter te Bos is de zanger van de klassieker Rosie, (ach, wat een prachtig liedje blijft dat toch).

Peter te Bos is de zanger en liedjesschrijver van Claw Boys Claw, een Nederlandse band die al bestaat sinds 1983. En bands komen en bands gaan, maar Claw Boys Claw blijft kennelijk bestaan, want zo luister ik zondagmiddag naar de wekelijkse hitlijst op pinguinradio, en daar staan de Claw Boys genoteerd met Old Man Bones op nummer 14. Of eigenlijk moet ik zeggen, op nummer min veertien, want zo werkt het daar. En Old Man Bones klinkt niet stoffig of belegen, Old Man Bones klinkt nu en lekker rauw. (Mooi artwork, trouwens).

Quote du Jour | Hoe links in Oost-Europa de massa verloor

Na de val van het communisme groeide in Oost-Europese landen de sociale ongelijkheid. Linkse partijen volgden westerse neoliberale economische recepten en verloren zo een belangrijk deel van hun potentiële aanhang aan populistisch rechts.

Op basis van een recent boek van Kristen Ghodsee en Mitchell Orenstein, Taking Stock of Shock; social consequences of the 1989 revolutions, stelt Sheri Berman op Social Europe dat de steun voor de PiS in Polen en Fidesz in Hongarije het gevolg is van een kritiekloos overnemen van neoliberalisme in de jaren negentig met economische gevolgen die vergelijkbaar zijn met de Great Depression.

Vorige Volgende