Bezuinigingen zijn een zegen voor de civil society

De vraag of er al dan niet bezuinigd moet worden in de publieke sector speelt een rol bij de verkiezingen voor de provinciale staten. Rob van Pagée is medeondertekenaar van het Eigen Krachtmanifest. Hij ziet de aanstaande bezuinigingen juist als een kans. Want de huidige systematiek van hulpverlenen leidt alleen maar tot toenemende bureaucratie. ‘Op basis van het Eigen Krachtmanifest proberen wij een kanteling in gang te zetten. Het gaat om het inzetten van de eigen kracht van burgers in de samenleving. Want eigenlijk zou de overheid moeten vragen aan de burgers: “Zouden jullie als eerste een plan willen maken?”, als er iets aan de hand is. Ze moet de burgers de regie in eigen hand geven. In een Eigen Krachtconferentie krijgt iemand met een probleem steun van de mensen die bij hem of haar horen. En mensen die zich gesteund weten door hun eigen kring zullen minder aanspraak maken op hulp van de overheid. Daardoor wordt een omkering mogelijk en kan er iets anders gebeuren. De deelnemers bestaan uit kennissen en familieleden. Zij vormen zelf de hulpbron. En niemand kent de familie beter dan zij zelf. Na lang praten komen ze er altijd uit met elkaar. Dat kan soms lang duren, wel zes of acht uur, of langer. Maar dan komen ze naar buiten met een plan. Het is meestal een lijstje met afspraken waarop staat wie wat doet. Gemiddeld nemen de familie en bekenden tachtig procent voor hun rekening. En wat daar nog aan ontbreekt, kan aangevuld worden met hulp vanuit de publieke sector of overheid. Zo ontstaat samenwerking tussen professionals en de familiegroep.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | The Terminator

“When it comes to human rights, we didn’t say to China: ‘You go first, we led.’ We were number one and this is what we need to do with green technology.” (Arnold Schwarzenegger)

Ex-gouverneur van California, Arnold Schwarzenegger, wellicht één van de groenste Republikeinen die de Verenigde Staten kent, pleitte eerder deze week voor de afschaffing op termijn van fossiele brandstoffen om de afhankelijkheid van buitenlandse olie te verminderen. Hij deed dit op een federale energie-conferentie in Washington DC. De Verenigde Staten zouden hierin het voortouw moeten nemen. Niet zozeer tegen een mogelijke klimaatverandering (“Most people can’t relate to that”), maar vooral ook met het oogpunt op luchtvervuiling, de economie en nationale veiligheid.

Hiertoe moeten de VS drie beleidsuitgangspunten hanteren, welke eigenlijk geijkte inkoppertjes zijn, maar het is toch tekenend dat die blijkbaar nog altijd geen gemeengoed zijn. Dat zijn de algehele energie-efficiency van de VS die op hetzelfde niveau moet komen als die van Californië, het invoeren van een nationale standaard voor hernieuwbare energie (welke op relatief korte termijn zou kunnen leiden tot de sluiting van driekwart van de Amerikaanse kolencentrales) en strengere efficiency-eisen aan voertuigen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Benzineprijs op recordhoogte? Niet helemaal

DATA - Ja, het is weer zover, Nederland in paniek. De benzineprijs staat op recordhoogte.
Maar is dit werkelijk het geval? Het is maar hoe je het bekijkt. Puur op de pompprijs bekeken klopt het. Het oude record was 1,692. En morgen staat de teller op 1,697.
Maar als je het corrigeert voor inflatie (ja discutabel, want benzine deel inflatiemandje) dan is het oude record in 2011 euro’s eigenlijk 1,736. Nog vier cent te gaan dus.
Niet dat ik er aan twijfel dat we dit jaar het record stevig gaan breken.

Hier de ontwikkeling mooi in een grafiek (ongecorrigeerd en gecorrigeerd).

En als we dan toch bezig zijn, hier nog iets over de relatie olieprijs vs benzineprijs.

Via de mail had ik namelijk contact met Gert-Jan Flikkema. Die is nog wat dieper ingegaan op mijn verhaal over die relatie tussen de olieprijs en benzineprijs. Ook hij kwam tot de conclusie dat het fabeltje over de benzine die wel altijd stijgt als de olie stijgt maar nooit daalt als de olie daalt, inderdaad een fabeltje is. Hier mooi weergegeven met behulp van dagkoersen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Waarom doet het CDA het zo slecht?

Nu het stof van de Provinciale Statenverkiezingen optrekt en de contouren van de zetelverdeling in de Eerste Kamer zich beginnen af te tekenen, wordt het tijd voor enkele vaststellingen en analyses. De VVD wordt de grootste, de PVV wint het meeste; en het CDA wordt in de provincie (en dus straks ook in de Eerste Kamer) bijna gehalveerd.

De VVD wint en daarmee zet de trend van de Tweede Kamerverkiezingen van afgelopen jaar zich door. Logisch wel, want de rechtse kiezer is in de tussentijd niet weggelopen. Men kiest voor de eigen portemonnee, en los van wat rechtse kinderspeeltjes realiseren, heeft het kabinet Rutte nog niets gedaan wat mensen in hun portemonnee voelen. Rechts heeft een nipte, zij het fervente meerderheid.

Zoals we bij de vorige verkiezingen ook zagen, lopen de CDA-kiezers echter massaal over naar de PVV. Hoe kan dat?

Cultureel conservatisme

Waarom doet het CDA het zo slecht? Om die vraag te beantwoorden, moeten we kijken naar waar het CDA voor staat, waarin de overlap ligt met de PVV en hoe het komt dat de laatste dit gedeelde selling point beter smoel weet te geven. Dat de PVV en het CDA nu in dezelfde vijver blijken te vissen, maakt ook iets duidelijk over waar de aantrekkingskracht van het CDA in heeft gelegen: de christendemocraten bedienden als normen-en-waarden-partij blijkbaar decennialang succesvol een gematigd cultureel conservatisme van haar achterban. Religieus-christelijk was haar electoraat immers allang niet meer.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Manuel Castells on The Great Disconnect

manuel castells

Manuel Castells

In the Spanish publication La Vanguardia, Manuel Castells takes stock of the role of information and communication technologies as used by social movements against authoritarian regimes. In the context of the network society, Castells notes the great disconnect (pun probably intended) between the global connectedness of the global civil society and the protest movements on the one hand, and the futile attempts at controlling messengers and message by governments on the other hand. As Castells puts it, this is the “new specter haunting the hall power around the world: free communication across Internet networks”. It is a justice globalist imaginary versus old and tired nationalism.

As the recent protest movements have exposed, governments may try to censor, shut off networks, arrest or even kill but this is a wasted effort because whoever controls communication has power. Shooting the messengers (sometimes literally) did not stop the message. And even though democracies have free speech protections, they are not immune to trying to control what goes on on the Internet. In China, such control may take the form of blocking social networking websites but that does not stop blogs and chatrooms. So, governments are beginning to design systems to shut down the Internet and mobile networks when they fear a crisis. Ahmadinejad tried that in 2009 and Mubarak as well more recently.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

ADHD: valse epidemie of reële misère

Een gastbijdrage van Studium Generale Utrecht, geschreven door Rick Berends naar aanleiding van een lezing van Timo Bolt die hier te zien is.

adhdIn iets meer dan vijftien jaar is het aantal diagnoses ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) meer dan verhonderdvoudigd. Van 1275 diagnoses in Nederland in 1992 tot 139.000 diagnoses in 2008. Is er sprake van een ware epidemie? Of zijn we doorgedraaid in het vaststellen van ADHD? Timo Bolt MA (Julius Centrum UMC) kwam met vier mogelijke verklaringen voor de toename.

Sommigen mensen zien ADHD als modeverschijnsel. ‘Nee’ zeggen anderen, ‘het ligt aan de moderne tijd waarin kinderen teveel achter de computer zitten.’ Optimistischer zijn mensen die de medische vooruitgang als verklaring zien. Er zijn niet meer kinderen met ADHD, medici kunnen de ziekte alleen beter diagnosticeren. Ook dat is het niet volgens de vierde groep, er vindt medicalisering plaats van afwijkend (anders dan ‘normaal’) gedrag, zeggen zij. De medische sector overstijgt haar eigen kunnen door complexe sociale problemen op te vatten als medisch mankement. Wie heeft er gelijk? Danken we de enorme toename aan een van deze vier ‘M’s’: mode, moderne tijd, medische vooruitgang of medicalisering?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De vergeten Tsjetsjeense deportatie (deel 2)

Een gebeurtenis uit de Tweede Wereldoorlog die in het westen niet of nauwelijks bekend is, is de genocide die Josef Stalin begin 1944 pleegde op het Tsjetsjeense volk en andere volkeren op de Noordelijke Kaukaus. Tijdens Operatie Chechevitsa, die in het tsjetsjeens bekend staat als Ardakh, de Exodus, liet Stalin in minder dan een week tijd de complete bevolking van Tsjetsjenië en het ernaast gelegen Ingoesjetië deporteren naar Centraal-Azië. De genocide trof meer dan 500 duizend mensen, van wie 40 tot 50 procent kinderen. Naar schatting kwam bijna een kwart van de bevolking tijdens de eerste jaren na de deportatie om van de honger en de ontberingen tijdens de exodus. Het duurde tot 1957, toen Nikita Chroesjtsjov Stalin was opgevolgd, alvorens de Sovjet-Unie erkende wat er gebeurd was en de Tsjetsjenen stapsgewijs weer mochten terugkeren naar hun land. Deel 1 verscheen eergisteren.

Monument voor de Tsjetsjeense deportatie in Grozny (foto: University of Carolina)Barre omstandigheden
Bijna drie weken zat men opeengepakt in treinwagons, zonder wasvoorzieningen en toiletten en met amper voedsel voorhanden. Er brak tyfus uit, zieken en zwakkeren kwamen om van honger en kou. Bovendien werden ze onderweg door de plaatselijke bevolking van de dorpen en steden die ze passeerden mishandeld, omdat was verteld dat ze voor collaboratie bestraft werden. Met enige regelmaat doorzochten de Sovjets de treinwagons op lijken, die dan simpelweg langs het spoor gedumpt werden. De Tsjetsjenen wilden hun doden echter later op de eindbestemming een goede begrafenis geven en probeerden de lijken daarom zoveel mogelijk tussen hen in te verbergen.

Uiteindelijk kwamen de Tsjetsjenen terecht in de goelags, werkkampen in afgelegen oorden in wat nu bekend staat als Kazakhstan, Oezbekistan en Kirgyzië, waar ze zonder noemenswaardige voorzieningen als huisvesting en voedsel aan hun lot overgelaten werden. Dalbewoners hadden hun bezittingen kunnen meenemen, maar de bewoners uit de bergen hadden alles achter moeten laten. In de jaren die volgden stierven duizenden mensen door de ontberingen, longontsteking en honger. Schattingen over het aantal doden lopen uiteen van eenderde tot bijna de helft van het Tsjetsjeense volk.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende