WASHINGTON - De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Clinton hield gisteren voor de tweede keer in een jaar tijd een gloedvol pleidooi voor een open en vrij internet. Naar aanleiding van de recente opstanden in Noord-Afrika en de huidig onrust in het Midden-Oosten, riep ze 'onderdrukkende regimes' op om het vrije woord online te laten prevaleren. Ze zei: ,,Blablabla internefreedom blablabla USA blabblabla Egypt blablabla security blablabla responsibility blablabla WikiLeaks blablabla live in danger blablabla human rights blablabla terorrism blablabla do you love us now?'' En nu de actuele feiten: de VS verzetten zich tegen elke openbaarmaking van de ACTA-onderhandelingen, drie bepalingen van de PATRIOT Act zijn deze week weer verlengd, Obama vraagt aan het Huis van Afgevaardigden meer bevoegdheden voor de FBI om peer t0 peer netwerken als skype af te luisteren en om Blackberry aan banden te leggen, de Amerikaanse douane heeft beslag gelegd op een aantal piratensites zonder dat daar een formele aanklacht aan ten grondslag ligt, de Kill Switch-wet (Protecting Cyberspace as a National Asset Act) vindt zijn weg door de wetgevingsmolen, de regering wil landen op aangeven van de media-industrie straffen met handelssancties als ze piratensites tolereren, geen middelen worden geschuwd om Julian Assange voor het gerecht te brengen, terwijl geen serieuze rechtsgeleerde in de VS gelooft dat er een zaak tegen hem te beginnen is. Jongens, dit is te makkelijk.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Dit is een gastbijdrage van Willem Schot.
De sage van de gevaarlijke Loreley werd mooi beschreven in het bekende gedicht van Heinrich Heine en komt weer eens tot werkelijkheid.
Den Schiffer im kleinen Schiffe,
Ergreift es mit wildem Weh;
Er schaut nicht die Felsenriffe,
Er schaut nur hinauf in die Höh.
Ich glaube, die Wellen verschlingen
Am Ende Schiffer und Kahn,
Und das hat mit ihrem Singen,
Die Loreley getan.
Een schip kapseist en zinkt plotseling weg in de Rijn aan de voet van de Loreley. Hoe is het mogelijk dat zo’n tanker gevuld met zwavelzuur plotseling omslaat?
Ditmaal niet omdat de schipper niet oplette en was afgeleid door het gezang van de mooie maar boosaardige fee. Nee, ik moet een ander akelig verhaal van stal halen om hier de situatie te kleuren. Namelijk het bekende toneelstuk uit 1901 van Herman Heijermans Op Hoop van Zegen, waarin de wanhopige vissersvrouw Kniertje haar man en kinderen verliest, doordat zij door de reders met een onzeewaardig schip er op uit werden gestuurd.
“De vis wordt duur betaald”, was het toen. Ook nu nog wordt het transport duur betaald. Ook nu nog moeten de mensen varen op gevaarlijke instabiele schepen. Over de oorzaak van het kapseizen wordt (nog) niet gerept en die zal men misschien ook wel het liefst in de doofpot willen stoppen. De waarschijnlijke oorzaak is namelijk zeer eenvoudig en bedreigend: de vloeibare lading in de tanker stroomt van links naar rechts in de tanks (of omgekeerd) als het schip een bocht neemt.
We kunnen heel wat voorspellen en peilen over de uitslag van de Provinciale Statenverkiezingen. Maar hoe zal de formatie van de Gedeputeerde Staten in de twaalf provincies verlopen?
Als we kijken naar de formaties van provinciale staten in het verleden dan valt een aantal dingen op: ten eerste, de formaties van Colleges volgen de landelijke ontwikkelingen. In 2006 kwam de ChristenUnie landelijk in de regering, en in 2007 kwamen zij een meerderheid van de provincies in het college, vaak samen met de PvdA en het CDA, net als landelijk. Op landelijk niveau waren er in 2010 grofweg drie opties: een Paars-pluscoalitie, een rechtse coalitie en een bred ecentrum-regering. Dat zullen ook de opties voor de Provinciale Colleges zijn. Ten tweede, Provinciale Colleges zijn bijna altijd breed en bestaan uit te veel partijen, meer dan nodig zouden zijn voor een simpele meerderheid. In 50% van deProvinciale Colleges zaten in 2006 overbodige partijen.
Je kan de formatie in de provincie ook vergelijken met de formatie in een grote gemeente. In de zes grootste gemeente is een opvallendpatroon te zien. Aan de ene kant zijn er Amsterdam, Utrecht en Eindhoven. In deze gemeenten is er een college gevormd met GroenLinks en de PvdA. In Amsterdam is dit aangevuld met de VVD, in Utrecht met D66 en in Eindhoven met de VVD en D66. Opvallend aan de verkiezingsuitslag in deze plaatsen: er is geen grote PVV-achtige partij. In Almere, Rotterdam en en Den Haag was dat wel het geval. En daar is stuk voor stuk een breed centrumcollege gevormd van PvdA, CDA, VVD en D66.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
[qvdd]
Verstandiger is om het blowen te voorkomen door ouders en kind voor te lichten. Nu wordt er een boete opgelegd als het al te laat is en jongeren de joint al hebben.
PvdA-kamerlid Lea Bouwmeester vindt het onverstandig dat Urk uit het landelijke gedoogbeleid stapt. Binnenkort krijg je daar zelfs een boete voor het bezitten van minieme hoeveelheden softdrugs.
Wederom een gastbijdrage van Martin Broek. Het stuk is ook op zijn site te lezen.
“Elk wapen gemaakt, elk oorlogsschip dat van stapel liep, elke afgevuurde raket betekent uiteindelijk diefstal van hen die hongeren en zonder voedsel zitten en van hen die kou lijden en geen kleren hebben. Deze wereld van de wapens geeft niet alleen geld uit. Ze besteed ook het zweet van de arbeiders, het genie van wetenschappers en de hoop van de kinderen. Hoe dan ook, dit is geen manier van leven.” Dit zei de Amerikaanse president Eisenhower in 1953.
Het zijn woorden van de president die acht jaar later ook het Militair Industrieel Complex als grootste bedreiging van zijn tijd zou benoemen. De afgelopen weken werd duidelijk dat die woorden nog maar weinig praktische waarde hebben. De regering Obama stelde 11 februari voor Caïro weer een miljard euro militaire steun te geven. Opstand of geen opstand. Het militaire regime had zonder veel problemen zijn oude man terzijde geschoven en de greep op de samenleving – en economie – behouden. Goede vrienden die het goed doen geef je cadeaus.
Ook in Nederland worden veel mooie woorden gesproken als het om wapens gaat. Woorden die werden vastgelegd in wapenexportbeleid dat zegt rekening te houden met spanningen, mensenrechten en ontwikkeling. Wijlen Hans van Mierlo prikte hier in 1996 als minister van Buitenlandse Zaken prachtig doorheen. Woorden die ook een citaat waard zijn: “Het in absolute zin toepassen van de criteria [voor wapenexport] zou betekenen dat de Nederlandse defensie-industrie geen exportmogelijkheden meer heeft, terwijl de binnenlandse markt te klein is (…) Dan zou de Kamer moeten besluiten de defensie-industrie in Nederland te verbieden.”
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Signs of a sidewalk rager include muttering or bumping into others; uncaringly hogging a walking lane; and acting in a hostile manner by staring, giving a “mean face” or approaching others too closely (WSJ)
Leon James, professor Psychologie aan de Universiteit of Hawaii deed onderzoek naar voetgangers die zich ergeren aan andere voetgangers. Deze mensen lijden volgens hem aan ‘sidewalk rage’ iets wat je meet op de Pedestrian Aggressiveness Syndrome Scale. Deze mensen ergeren zich aan langzaam lopende massa’s, treuzelende in-de-wegstaanders en andere onnozelaars die je beletten snel door te lopen. Dr. James was vroeger zelf ook een aggressieve voetganger totdat zijn vrouw hem na lang zeuren ervan overtuigde dat hij om mensen heen moest lopen in plaats van erdoor.
Waarom lukte in 1989 op het Tiananmenplein niet, wat op het Tahrirplein 2011 wel is gelukt?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
