Het Gents Universiteitsmuseum

Er zijn musea die hun deuren konden openen onder gunstiger omstandigheden dan het Gents Universiteitsmuseum. Het ontvangt zijn bezoekers namelijk sinds afgelopen oktober, het begin van de tweede coronagolf. Je gunt de instelling een gelukkiger debuut, want het is een droom van een museum. Het uitleggen van wetenschap is óók een wetenschap. Het is bijvoorbeeld bekend dat een voorlichter niet volstaan mag met populariseren. Immers, juist degenen die belangstelling ontwikkelen, raken gefrustreerd als ze slechts wat conclusies toegeworpen krijgen en niet kunnen ontdekken hoe we weten wat we weten.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Closing Time | Chaos in Nijmegen

, door

Toepasselijk, in deze tijden van woonprotest: een liedje van The Squats. Ook nog eens over de Chaos in Nijmegen, begin jaren tachtig: de Pierssonrellen. Er moest en zou, ten tijde van een wooncrises, huizen worden gesloopt om plaats te maken voor een parkeergarage. Dat leidde tot een halve volksopstand, aangevoerd vanuit de kraakbeweging, en in reactie groots (en buitenproportioneel) machtsvertoon van ‘het gezag’. Denk aan veldslagen met de ME, tanks die door de straten reden, noem maar op. De huizen werden gesloopt, maar de parkeergarage, die kwam er niet: “Want in de Piersonstraat wordt nog steeds gewoond.” The Squats, die vielen uit elkaar, onder andere vanwege het veelvuldige geweld bij hun optredens. Twee leden gingen later verder bij The Bips, die het nummer enkele jaren geleden nog in hun set hadden zitten.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Maria Willems (cc)

Kunst op Zondag | Een dagje op het strand

, door

Je was een dagje op het strand geweest. Het zat erop, je ging weer weg.
Pakte je spullen bij mekaar, klopte het zand eraf en keek het stuiven na.
Het was avond. De dag was voorbij en jij keek terug.
Er was alleen maar zand. Er was alleen maar zee. Het was genoeg.
Het was ochtend en al vroeg heet. Het strand, daar kwam een meisje aan.
Ze liep langs de vloedlijn, haar ogen al wandelend gericht in haar boek.
Verwacht je niet, brevieren op het strand. En ook niet die non van verderop.
In haar habijt, kruis om haar nek, kapje om haar hoofd, vol ornaat.
Op haar klapstoel, met in haar hand een opvoedboek,
ze bleek leidster van een groep. Zit daar totaal op haar gemak.
Boeken op het strand was het helemaal dit jaar, leek wel,
de jongen verderop, die was in dinosauriërs verdiept.
En er was natuurlijk je eigen boek. Je was nu toch al op de helft.
Het boek knarste van het zand en zout maar las wel lekker weg.
Je was toch wat bezorgd: het was de laatste van je vakantiestapel.
Bij de souvenirkiosk trok een jongetje aan de jurk van z’n moeder,
zij trok gelijk verschrikt terug: het was een straplessjurk.
En daar loopt, volledig wit geschminkt met zonnebrand,
je buurjongetje, petje op, zoontje van bezorgde ouders.
Een dagje op het strand, je bent bruin, je bent verbrand.

Foto: Cyril Wermers (cc)

Morgen het #woonprotest, vandaag lezen, luisteren en kijken waarom

, door

ACHTERGROND - De vruchten van jaren VVD-beleid worden door buitenlandse investeerders geplukt. Maar voor studenten, starters, sociale huurders, mensen zonder dak boven hun hoofd en nu ook de middeninkomens zijn ze zuur. Daarom vinden er verschillende landelijke demonstraties plaats, te beginnen morgen, zondag 12 september, in Amsterdam: het Woonprotest. Gevolgd door de Woonopstand op 17 oktober in Rotterdam. De Haagse Stadspartij heeft ook al een protest aangekondigd in Den Haag op 13 november en in enkele andere steden wordt nagedacht over een vervolg.

Wat je moet weten over wat er allemaal niet deugt aan het woonbeleid? Ten eerste dat het veelzeggend is dat beleidsmakers tegenwoordig vooral spreken over de ‘woningmarkt’ in plaats van over volkshuisvesting. Het is dan ook niet slechts symbolisch dat kabinet Rutte-I een einde maakte aan het ministerie van VROM en een minister van Wonen onder BZK werd onderbracht. Kabinet Rutte-III deed ook deze minister de das om, sinds 2017 doet de minister van BZK wonen er gewoon even ‘bij’.

Maar volkshuisvesting is terug, en hoe. Morgen worden tienduizend verwacht mensen bij het eerste landelijke protest in Amsterdam. De media raken er de afgelopen weken niet over uitgepraat. Overal verschijnen reportages over de ‘slachtoffers’ van de woningmarkt (in deze context wél het juist woord).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Everything I Have

, door

Waar ken ik die band Siskiyou ook alweer van? In een vpro-radio boekenprogramma van een aantal jaren terug, was er af en toe een break, tussen de voorlezende schrijvers en dichters door, of tussen de interviews. Dan werd er weer een liedje van een obscuur bandje aangekondigd waar ik nog nooit van gehoord had. Daar ken ik dus Sikiyou van. Een Canadese band met een eigenzinnig geluid. Met een eigen kijk op hoe percussie moet klinken. En hoe blazers moeten klinken. Iets tussen folk, country en pop in. Geen rockband in ieder geval. Je vraagt je wel af hoe zoiets live zou klinken: zouden ze al die lui in de zaal die, met een drankje in de hand, met elkaar luidkeels de week doornemen, kunnen overstemmen?

Foto: Steve Jurvetson (cc)

Het imagoprobleem van de vastgoedbelegger

, door

OPINIE - Nina de Haan ziet problemen met vastgoedbeleggen. ‘De gevolgen zijn niet te overschatten.’

De vastgoedbelegger kampt sinds kort met een imagoprobleem. Nu de woonopstand goed op stoom komt, wordt beleggen in vastgoed aan alle kanten aangevallen én verdedigd.

Tot kort geleden was het beeld eenzijdiger. Toen werd ik online overspoeld door berichten van jonge mensen die me er zonder enige gêne van wilden overtuigen zo snel mogelijk te gaan beleggen in vastgoed. Want echt, het is niet moeilijk en met de juiste hulp (lees: die van hen) kan iedereen het! Wie slim is, belegt in vastgoed, zo luidt het credo.

Vastgoedbeleggen geeft je een stabiel ‘passief’ inkomen. Ik noem het zelf liever een onverdiend inkomen, omdat er wel degelijk iemand voor werkt. Namelijk de huurder die maandelijks klem zit door te hoge woonlasten of de koper die nog 30 jaar moet kromliggen voor een hypotheek.

Maar door dat buiten beschouwing te laten, wordt het beeld gecreëerd dat de rentenier slim is en de arbeider blijkbaar niet slim genoeg om zelf te gaan rentenieren. Het heeft echter weinig met slim zijn te maken, slechts met oud geld en beleid. Zij met vermogen kunnen beleggen in vastgoed, zij zonder vermogen zijn genoodzaakt te werken voor andermans rendement omdat ze nu eenmaal een huis nodig hebben. Op die manier vergroot beleggen de vermogensongelijkheid die er al was. Beleggen is geen hack om vermogen op te bouwen, want het fiscale systeem is bewust zo ingericht en het dient hen die al vermogen hebben.

Foto: Mitya Aleshkovsky (cc)

Navalny leeft nog

, door

RECENSIE - Ruim een jaar geleden, op 20 augustus 2020, werd Aleksej Navalny (1976), de oprichter van het Fonds ter bestrijding van Corruptie (FBK) in Rusland op een vlucht van Tomsk naar Moskou onwel. Hij bleek vergiftigd te zijn bij zijn bezoek aan Tomsk in het kader van de regionale verkiezingen. Het vliegtuig maakte een noodlanding in Omsk waar hij werd opgenomen op de intensive care afdeling. Na twee dagen werd hij overgebracht naar een ziekenhuis in Berlijn waar hij langzaam herstelde. Ardy Beld schreef een kroniek van de gebeurtenissen van de zomer van 2020 tot het voorjaar van 2021. Hij vulde het verhaal aan met enkele interviews met aanhangers van Navalny en medewerkers van het FBK.

De geschiedenis van de moordaanslag op Navalny, zijn wonderbaarlijke genezing en zijn terugkeer naar Rusland waar hij vervolgens gevangen werd genomen is uitgebreid in de westerse media beschreven. Vrijheid voor Navalny is een boek waarin vooral Russische stemmen klinken. Inclusief die van de hoofdpersoon zelf, die nog tot augustus 2023 vastzit in strafkolonie nr. 2 in Pokrov. Na zijn hongerstaking dit voorjaar die hij eind april op advies van zijn dokter afbrak klinkt hij bewonderenswaardig opgewekt:

‘In feite is de gevangenis een ideale plek om een geluksgevoel te krijgen. Op korte termijn, maar toch. Je moet gewoon in staat zijn om jezelf een feestje te geven (…) Ik had besloten de zondag te vieren. Ik maak er gewoon een feestdag van. Het zit zo, ik houd echt van brood (…) En brood is belangrijk in de gevangenis, zonder brood raak je niet verzadigd. Dus ik heb extra de hele week geen brood genomen. Maar op zondagmorgen nam ik een heel brood, smeerde boter op een snee, zette koffie en genoot zo’n goddelijk, feestelijk ontbijt zoals ik het in vrijheid nog nooit had beleefd.’

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Iron

, door

Woodkid is een Fransoos: Yoann Lemoine. Dat wist ik niet. En dat het min of meer een éénmansproject was, dat wist ik ook niet. Ik ken het liedje Iron alleen via de radio. En vandaag heb dus voor de eerste keer de video gezien.

Die video, tsja, dat is een mix van de vroege Erwin Olaf, wat Scandinavische mistige mystiek, wat Tolkien-elementen en wat verdwaalde hardrock symbolen: primitief uitgedoste krijgers, vuur, wolven met blikkerende tanden, roofvogels, tatoeages, banieren, helmen met horens en witte paarden met wapperende manen. Het is allemaal een beetje too much. Van mensen die niet weten hoe je suptiel spelt. Laat ik het zo zeggen: als ik op de video was afgegaan, zonder geluid, dan was dit beslist geen Closing Time geworden.

https://www.youtube.com/watch?v=ti00McglYqo

Closing Time | Hey Now

, door

Afgelopen zomer, om precies te zijn, op woensdagmiddag 28 juli, bezochten M&M Kunstenfestival Watou (dat is in België op de grens waar West Vlaanderen raakt aan Frankrijk), de locatie Boomkwekerij ‘t  Graafschap waar een video werd vertoond.  En ik wist eerlijk gezegd niet wat ik zag of waar ik naar het kijken was. Geen paniek, dat overkomt mij wel vaker als ik naar kunst kijk, ik heb geen achtergrond of opleiding in die sector, dus ik dacht: als ik thuis ben, dan zoek ik wel uit waar die video over ging. En wat ik dus allemaal gemist heb.

Vorige Volgende