Jami wil anti-islamfilm uitzenden in Midden-Oosten
De Pers: Ehsan Jami is in gesprek met een omroep in een land in het Midden-Oosten om er zijn anti-islamfilm uit te zenden. “Wat zou het prachtig zijn als daar een discussie kwam over normen en waarden en de grondrechten van de mens”, zegt hij vrijdag. Jami vindt dat de antikoranfilm van Geert Wilders geen oplossingen biedt.
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we -uiteraard met toestemming- overnemen van andere weblogs, of die via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Lord Flasheart, die het op ons verzoek schreef.
Purrschuim. Handig spul bij verbouwingen en bij buikgriep. Een bus invriezen, vervolgens doormidden zagen en in een auto leggen levert eveneens interessante effecten op. In een middagje kan je hele huizen isoleren en toch, bij alle ruimte die het in vaste vorm aanneemt, blijft het grotendeels lucht en dus lekker licht.
Ik moet steeds vaker aan purrschuim denken als ik Ehsan Jami zie. Een hele hoop heisa en een hele hoop aandacht, maar het doel van zijn praten lijkt alleen maar een poging om lucht met woorden te omspannen die zwaar lijken maar uiteindelijk oplossen in ledigheid.
Kijk, iedereen heeft recht van spreken, maar wat is de reden om Jami nou zo vrij baan te geven in de media? Ligt het aan de mensen die hem steunen? Ligt aan de enorme impact van zijn boek? Zijn overdonderende entree in het bestuur van de PvdA?
Het is verleidelijk Jami te vergelijken met Rita – zes! honderd! twintig! duizend! vijf! honderd! vijf! en vijftig! stemmen – Verdonk. Beiden hebben secondanten die haast nog meer over hen praten in de media dan zijzelf. Beiden menen tegengewerkt te zijn door de partijtop en denken dat hun partij gegijzeld wordt door afkeurenswaardige groeperingen zoals onecht-rechtse mensen en nog-niet-ex-moslims. En net als Verdonk kiest ook Jami als puntje bij paaltje komt niet voor de partij die hem een podium geboden heeft, maar gaat hij zijn eigen weg. Uiteraard, want ook hij wil de mensen die op hem gestemd hebben niet teleurstellen. Hij wil verder met de thema?s waarop hij is verkozen, emancipatie, integratie en vrouwenrechten. Zoals Verdonk zich groter achtte dan de VVD, zijn de idealen van Jami te groot om te grabbel te gooien aan zoiets kneuterigs als de PvdA, afdeling Leidschendam-Voorburg.
DEN HAAG – VVD-leider Mark Rutte heeft woensdag een gesprek gevoerd met PvdA’er Ehsan Jami, de voorman van het comité voor ex-moslims. De woordvoerder van Rutte spreekt van “een plezierig gesprek”, waarin de VVD-leider zijn steun voor Jami heeft uitgesproken en hem een hart onder de riem heeft gestoken.
DEN HAAG – VVD-leider Mark Rutte vindt het “ronduit beschamend” hoe PvdA-leider Wouter Bos omgaat met zijn partijgenoot Ehsan Jami, de voorman van het comité voor ex-moslims. Bos keurt het af dat het comité moslims en hun geloof beledigt.
VOORBURG – Ehsan Jami, voorzitter van het comité voor ex-moslims, heeft woensdag tientallen doodsbedreigingen gekregen. Dat zei zijn adviseur, wetenschapper en publicist Afshin Ellian. “De telefoon stond roodgloeiend”, aldus Ellian donderdag.
Sorry als de titel u reeds de koffie over het toetsenbord deed sproeien – hij is niet van mij. Die schitterende contradicito in terminis is van de hand van Hero Brinkman, Kamerlid en Statenlid namens de PVV, en van Ehsan Jami. En zet nu die koffie maar even neer voor de volgende zin: Om het vrije woord te redden, moeten we sommigen de vrijheid van religie afnemen. De koffie heeft het overleefd? Mooi. It became necessary to destroy the town to save it, dus.
Dit is de baarlijke nonsens jarenlang het debat in Nederland heeft overheerst: sommige meningen zijn gevaarlijk en moeten worden onderdrukt. Dat gold voor de meningen van types als Joop Glimmerveen en Hans Janmaat, kostte het leven aan Pim Fortuyn en Theo van Gogh en zadelde Geert Wilders op met permanente persoonsbeveiliging. Het gold ook voor de mening van Femke Halsema, Paul Rosenmöller, Peter Breedveld, Adriaan Soeterbroek en de voltallige redactie van Joop – en in veel mindere mate mijzelf. En nu vergeet ik veel “linkse landverraders” aan wie beloofd is dat “bijltjesdag” droevig zal eindigen.
Hero Brinkman zelf zat bij Pauw en Witteman met rechtszaken te dreigen tegen een cartoonist die het had gewaagd om Wilders dood af te beelden. Daarmee is Hero Brinkman een bedreiger van het vrije woord geworden. En Jami? Veel migranten uit islamitische landen, waar het vrije woord geen sterke positie heeft zoals in Nederland, weten niet hoe ze om moeten gaan met het vrije woord, lezen we in het artikeltje. Nou, inderdaad. Want de vijanden van de vrijheid moeten vernietigd worden, vindt de migrant Jami. Wat hij dan nog moet bij Hero Brinkman en zijn partij van het verbieden, sluiten, ontslaan, vervolgen en deporteren, is mij een raadsel.
Tot mijn stomme verbazing hoorde ik Ehsan Jami gisteren ineens babbelen over een Nederlanderschap met proeftijd. We weten natuurlijk al dat domrechts niets op heeft met de rechtsgelijkheid die in de Grondwet is verankerd; de domrechtse gedachte is gebaseerd op het idee dat sommige mensen nu eenmaal minderwaardig zijn.
Het paspoort gereduceerd tot bewijsje van goed gedrag – u kent dat wel, zo’n A4′tje van de gemeente waarop staat vermeld dat niets gebleken is van enig strafbaar gedrag in de gemeentelijke basisadministratie. Maar zo zegt de regering het niet: ”Het Nederlanderschap is een bekroning op participatie en integratie in de maatschappij”, ronkte Donner in maart al. Volslagen nonsens natuurlijk, want mijn Nederlanderschap is mij bij geboorte cadeau gedaan en is vrijwel onmogelijk af te pakken.
Hoe anders is het met hun Nederlanderschap, als het aan de regering ligt. Zij, de anderen, de buitenlanders, moeten maar bewijzen dat ze de geschikt zijn, en denk maar niet dat ze na het doorstaan van de proeftijd volwaardige Nederlanders zullen blijken te zijn. Dat past niet in het domrechtse gedachtengoed dat bestaat uit nietszeggende brokjes statistiek die op een vrije zaterdagmiddag met een Pritt Stift aan elkaar zijn gehuisvlijt.
Het is toch zo simpel. Als de Nederlander Nguyen (om nu maar eens een andere naam te kiezen) en ik allebei een bank beroven, allebei tienduizend euro buitmaken en allebei een bankbediende een klap geven met de kolf van onze illegale shotgun, dan verdienen Nguyen en ik allebei dezelfde straf. Dat heet rechtsgelijkheid en staat niet alleen in artikel 1 van de Grondwet maar ook in artikel 7 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Er staat niet dat iedereen voorwaardelijk gelijk is voor de wet en er staat al helemaal niet dat de Nguyens van deze wereld extra straf verdienen omdat ze niet als Nederlander zijn geboren. Dat staat er niet omdat het artikel dergelijke toestanden nu juist wil voorkomen.
Je kunt veel van IS zeggen, maar duidelijk zijn ze wel. Hun voorman Aboe Mohammed al-Adnani had twee weken geleden heel duidelijk gewaarschuwd dat de heilige maand ramadan ‘een ramp’ zou worden voor ongelovigen, sjiieten en afvalligen. Een week later waren er de aanslagen in Tunesië, Frankrijk en Koeweit. Het is duidelijk dat IS echt oorlog wil op álle fronten, uiteraard in de verwachting dat dan ook van álle kanten de strijders zullen toestromen, en dat men daarbij geen boodschap heeft aan de traditionele betekenis van de ramadan als maand van vasten en bezinning. Niet van moord en doodslag. Maar IS weet dat zij in deze de Profeet aan zijn zijde heeft. En dat moslims dat ook weten.
Bloederige koranverzen
In het oude Arabië waren de heilige maanden, behorende bij een bepaalde god (en zijn heiligdom) bedoeld om pelgrims de gelegenheid te geven om deze god te kunnen bezoeken, zonder dat men gelijk allerlei beveiliging moest regelen. Alle (stammen)strijd kwam dan (met een beetje geluk, en onder de dreiging van goddelijke wraak) tijdelijk tot stilstand. Maar nadat Mohammed en zijn strijders uit Mekka vertrokken waren, hielden die zich daar niet aan, zo blijkt uit het volgende vers:
OPINIE - Natuurlijk is Nederland niet racistisch. Negers, rifapen, spleetogen, moelanders en pinda’s zijn hartstikke welkom in ons mooie landje. Ze mogen zelfs zeuren over van alles en nog wat. Echt waar. Afshin Ellian, Yernaz Ramataursing, Ebru Umar, Ehsan Jami, Nausicaa Marbe, Ayaan Hirsi Ali: riemen vol schreven en schrijven ze over ons land en wat er allemaal niet aan klopt. En dat mag gewoon hoor. Zo tolerant zijn we nou.
Maar dit zijn dan ook intelligente allochtonen, laten we wel wezen. Mensen van vreemden bloede die snappen dat je als allochtoon niet tegen de heersende moraal in moet gaan. De beste manier om aan de top te komen, is nog altijd likken naar boven en trappen naar onderen, en dat hebben ze van Timişoara tot Teheran uitstekend begrepen. En dus tikken ze hun vingers blauw over die domme allochtoontjes die het wagen om een geluid te laten horen wat de meerderheid niet horen wil.
Louis Armstrong zoals blanken hem het liefst zagen.
Want dat is het probleem. Niet het racisme, ben je gek, dat is allemaal links gelul. Je moet het, als je een kleurtje hebt, niet wagen om in ons prachtige landje iets te zeggen wat ons niet bevalt. Rond gaan bazuinen dat Zwarte Piet racistisch is, dat doen we niet – dan moet je oprotten naar je eigen land, ook al is dat Nederland. Maar op televisie komen vertellen dat ons hoger onderwijs vol kwaadaardige linkse propaganda zit, dat mag wel. Dat vinden we mooi, zo’n nikkertje of wat is het in stropdas die netjes rechtop kan zitten en pootjes kan geven. Zo iemand schopt het bijvoorbeeld nog eens directeur van een universitair instituut, ondanks dat is aangetoond dat hij volstrekt niet in staat is om logisch te redeneren. Doet er niet toe joh, kijk ‘em nou braaf elke week zijn dansje doen in de krant!
COLUMN - Dat Innocence of Muslims clearly a piece of crap is, moge duidelijk zijn. Maar maakt dat wat uit?
Innocence of Muslims. Ik heb ‘m niet gezien, maar overal waar ik kom lees ik het dat het zo ongeveer de slechtste film aller tijden moet zijn. En inderdaad, als ik foto’s zie, dan ziet het er niet best uit. De maker heeft niet eens de moeite genomen zijn acteurs schaduwen mee te geven.
Zelfs Salman Rushdie, wiens Joseph Anton: a Memoir (over de fatwa die hij in 1989 aan zijn broek kreeg) deze week is uitgekomen, laat niet na te bandrukken dat Innocence of Muslims een smerige kutfilm is. “Clearly, it’s a piece of crap, it’s very poorly done and it’s malevolent.” Hij gebruikt dit om aan te tonen hoe buitenproportioneel de reactie van sommige radicale moslims is, maar toch. Eigenlijk zou het niet uit moeten maken of het nu een piece of crap is of een piece of art.
In datzelfde stuk wordt Christopher Hitchens geciteerd. In zijn autobiografie Hitch-22 schrijft hij wat zijn reactie was toen The Washington Post hem op 14 februari 1989 hem vroeg wat hij vond van Rushdie’s fatwa: “It was, if I can phrase it like this, a matter of everything I hated versus everything I loved. In the hate column: dictatorship, religion, stupidity, demagogy, censorship, bullying, and intimidation. In the love column: literature, irony, humor, the individual, and the defense of free expression.”
War, children – is just a shot away!
Rape! Murder! – it’s just a shot away!
I’ll tell you: Love, sister – is just a kiss away!
– Gimme Shelter
“O, u die eindelijk de grote gevaren van de zee doorstaan hebt
(maar op het land wachten u zwaardere)
de Trojanen zullen komen in het rijk van Lavinium
(zet deze zorg uit uw hart)
maar zeker zullen ze willen dat ze er niet zijn gekomen.
Oorlogen, gruwelijke oorlogen, zie ik.
En de Tiber, schuimend van veel bloed.”
– Vergilius, Aeneïs, Boek VI, De Sibylle in trance
De moslims zijn bezig met een veelvormige jihad om Europa tot Eurabië te maken, daarbij gefaciliteerd door de cultuurmarxistische elite. Dat u dat niet ziet is omdat ze gebruik maken van taqiyya, en wie dat afwimpelt als geflipte samenzweringstheorieën is gewoon een linkse dhimmi. Als u dacht dat Anders Breivik er een griezelig wereldbeeld op nahield, dan nodig ik u uit eens kennis te maken met het spookhuis waar onze prominente islamofoben in leven. Hun anti-linkse en anti-islamitische polemieken worden namelijk gedreven door dezelfde bloederige gruwelscenario’s en nachtmerrieachtige angstsprookjes zoals we die aantreffen in het manifest van de Noorse terreurmoordenaar .
Oorlog, bloed en holocaust
Zo maakte de schrijver Tom Naegels in de herfst van 2009 gewag van een email-netwerk, waar zo’n zestigtal Vlaamse opinieleiders op geabonneerd zijn, dat dagelijks getrakteerd wordt op de propagandamails van Wim van Rooy (jawel, de vader ván), een van de voornaamste aanjagers van het islam- en multicultidebat in Vlaanderen.
Een staaltje cultuurrelativisme van Geert Wilders in bovenstaande ‘speech’. Wilders somt een rijtje op van westerse, vrije ‘grootheden’ om aan te tonen dat er uit die ‘woestijn’ (daarmee wijzend naar islamitische landen) niks fatsoenlijks is voortgebracht, omdat niemand daar vrij zou zijn. Reve kwam toch niet voor niets uit het vrije westen, en niet uit een totalitair islamitisch regime? Een vergelijking die uit de lucht is gegrepen. Waar Nederland juist wel patent op heeft in de naoorlogse literaire geschiedenis: pioniers uit de ‘mengcultuur’, waar woestijn, Bosporus, zwarte zee en Hollandse zilte klei elkaar vonden. Maar dat vergeet Wilders te vermelden.
‘Zonder vrijheid is er geen creativiteit,’ stelt Wilders. Over de ‘vrijheid’ van schrijver Gerard Reve zelve moeten we ook niet al te chic doen. Natuurlijk, hij heeft ons de mooiste boeken uit de Nederlandse literaire geschiedenis voortgebracht en heeft zich tot zijn laatste snik verdedigd als hoeder van het vrije woord. Hij raakte in conflict met de halve wereld en werd regelmatig voor racist uitgemaakt, maar het is inderdaad een boegbeeld van de Nederlandse letteren.
Maar dan zou je ook Vinkenoog of Wolkers kunnen opvoeren. Eerstgenoemde en zijn entourage werd door Reve ooit als volgt omschreven: “Ze haten deze maatschappij, niet omdat die maatschappij hun onderdrukt, zoals ze brutaal genoeg zijn om te beweren, maar ze haten deze maatschappij wegens de vrijheid die zij hen schenkt, omdat zij met die vrijheid niets beginnen kunnen. Hij en zijn meelopers zullen nooit en nergens voor werkelijke en waarachtige vrijheid opkomen, omdat die vrijheid hen met hun eigen onvruchtbaarheid, hun eigen leegheid en hun eigen talentloosheid confronteert.” In de nadagen van zijn leven zou Reve zich steeds verder laten zien als een bittere, verdwaalde man die voortdurend met zijn eigen principes overhoop lag.