Interview with Mohammed
, door
Daar is ie dan. De langverwachte film van Ehsan Jami. Geen hoogstandje, en niet echt schokkende dingen. Hier en daar zelfs een vleugje humor.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Balkenende vs. Opinio is een politiek proces
, door
GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Paul Cliteur, hoogleraar aan de universiteit van Leiden. Deze opinie verscheen eerder in de Volkskrant.
Premier Balkenende heeft aangegeven zijn juridische actie te willen voortzetten tegen het weekblad Opinio. Een belangrijke reden lijkt dat men in het buitenland wel eens zou kunnen denken dat de gefingeerde redevoering, die aan de premier wordt toegeschreven, zijn ware opvattingen behelst.
Deze kwestie heeft tot nu toe geen aanleiding gegeven tot Kamervragen en dat is in zekere zin begrijpelijk, omdat een zaak die onder de rechter is niet van politiek commentaar moet worden voorzien. Anderzijds zitten aan deze zaak zo veel politieke aspecten dat we het procederen van Balkenende tegen Opinio ook kunnen zien als het voortzetten van de politieke strijd met juridische middelen. Die politieke strijd moet in een democratie gevoerd worden in het parlement en van kritisch commentaar worden voorzien in het publieke debat.
De inzet van dit alles
Wat is de inzet van deze politieke strijd? Die inzet is een verschil van mening over wat een adequate strategie is in de strijd tegen het religieuze terrorisme. Moet die strategie zijn: toegeven aan de wensen van terroristen in de hoop hen daarmee te apaiseren? Of moet de strategie zijn: pal gaan staan voor de eigen waarden van democratie, rechtsstaat en mensenrechten?
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
De veiligheid van meningsuiting
, door
Eén van de dingen die ik persoonlijk behoorlijk lastig vind in de discussie rondom Wilders en zijn film is het bepalen van mijn eigen positie. Enerzijds heb ik een behoorlijke hekel aan elke vorm van georganiseerde religie en zeker aan religies die andersdenkenden veroordelen of erger. Anderzijds heb ik een even grote hekel aan generaliseren en het op één hoop gooien van grote groepen mensen op basis van uiterlijkheden of (hopelijk slechts enkele) extremisten.
Ik heb absoluut niet de illusie de islam of de bijbehorende cultuur ook maar enigszins te begrijpen. Wat mij wel opvalt en ongerust maakt is het gemak waarmee in mijn ogen geweld als reactie op kritiek wordt neergezet. Wat mij nog ongeruster maakt is het feit dat ik niet zie hoe de meerderheid onder de moslims dat geweld afkeurt. Wanneer deze meerderheid het fundamentalisme met het bijbehorende geweld niet afkeurt, waar staan zij dan? Zijn ze bang zich uit te spreken? Vinden ze geweld acceptabel? Naast bovenstaande gebrekkige omgang met kritiek en het gemakkelijke geweld is daarnaast de manier waarop deze religie met afvalligen en vrouwen omgaat voor mij iets waarvan ik een heel ongemakkelijk gevoel krijg. Wat ook daarbij volgen mij weer het ergste is, is niet het feit dat het ooit zo in een boek is gezet, nee het is het feit dat naar mijn beleving een groot deel van de moslimgemeenschap deze praktijken al dan niet stilzwijgend goedkeurt.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Waarom de foto’s van Soorah Hera tentoongesteld moeten worden.
, door
Bijgaande foto is niet aleen een illustratie bij een weblogstukje maar ook een statement. De foto is afkomstig van de website van Sooreh Hera, een pas afgestudeerde Iraanse kunstenares, die sinds zeven jaar in Nederland woont en die de KABK heeft gedaan. Wim van Krimpen, directeur van het Haags Gemeentemuseum, koos het werk van een aantal afgestudeerden uit voor een tentoonstelling, waaronder dat van Hera. So far so good.
Totdat ophef ontstond, in eerste instantie vanwege een filmpje, maar ook vanwege enkele foto’s. Hera’s werk gaat over de verhouding tussen religie en sexualiteit. Hera zelf licht toe op haar website: “Religie wil altijd controle over de sexualiteit van de mens uitoefenen, met als meest dwingende verbod het taboe op homosexualiteit. De drie grote godsdiensten zijn altijd fel gekant geweest tegen elke afwijkende vorm van sexuele beleving: binnen de islamitische wereld staat op homosexualiteit nog steeds de doodstraf. Ik heb geprobeerd om herkenbare schoonheid van homosexuelen te verbeelden, maar ook vervreemde schoonheid die voor vele mensen ongekend, of oneerbaar is.”
Interessant is nu om te kijken hoe de berichtgeving is vanuit christelijke hoek. Trouw bericht: “Op een van de foto’s is profeet Mohammed afgebeeld als homo.”Dat is te kort door de bocht. Hera heeft expliciet homosexuele mannen afgebeeld, en niet de profeet Mohammed. Daar gaat de tentoonstelling over. In De Pers vertelt Hera over één van de homostellen, afkomstig uit Iran: “Zij wilden niet herkenbaar in beeld en dragen dus maskers. Om de hypocrisie in de moslimwereld aan de kaak te stellen, heb ik de gezichten van Mohammed en Ali gebruikt. De foto’s van Mohammed en Ali worden normaal gebruikt in processies van sjiitische moslims.” Door deze maskers te gebruiken, voegt Hera dus een statement toe aan de foto. Dat wordt versterkt door de context waarin de twee mannen zich laten afbeelden. Op één foto draagt een man met zo’n masker een leren broek die open is bij zijn billen. Op een andere foto zit hij in een houding alsof zijn vriend gaat pijpen.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Ex-moslims eisen tolerantie, maar van wie?
, door
Waren de Chinese studenten die op het Plein van de Hemelse Vrede hun leven waagden voor vrijheid en democratie, te beschouwen als fanatici? Was Vaclav Havel, die telkens van zijn vrijheid werd beroofd, een fanaticus?
De belachelijke vergelijking die Afshin Ellian, columnist van Elsevier, trekt tussen Ehsan Jami en mensen die geleefd hebben onder druk van een dictatuur geeft precies aan waar de schoen wringt in het hele debat over geloofsafvalligheid. Nog los van de vraag of afvalligheid überhaupt een probleem is (wat nog nooit iemand in cijfers heeft uitgedrukt), is het de vraag wie Jami nu precies aan het bevechten is.
De valse vergelijking van Ellian doet vermoeden dat het comité van ex-moslims de Nederlandse staat aan het bevechten is. Maar iedereen in Nederland is vrij om te geloven of niet geloven wat hij of zij wil. Ellian geeft ook zoveel toe dat het onzin is om de overheid te bevechten, want hij richt zich na zijn vergelijking opeens op moslims:
Het comité vraagt, nee eist tolerantie van moslims: tolerant zijn voor degenen die de islam willen verlaten, tolerant zijn voor homo?s, voor andersdenkenden, voor joden en christenen.
Het komt op mij even absurd over als eisen van iemand dat hij of zij van je houdt. Dat lijkt me niet iets wat je onvoorwaardelijk van iemand kan eisen zonder dat daar een bepaalde wederkerigheid vanuit gaat. Ik eis dat je van me houdt, want anders? Het is natuurlijk wel redelijk om te eisen dat iemand zich aan de (Grond)wet houdt, maar dat mogen we van alle Nederlanders verwachten. Daar hebben we geen steunverklaring voor nodig. Dat vraagt om handhaving van de wet als er zich problemen voordoen. En waar zijn die problemen precies? Jami wordt mijn inziens niet bedreigd omdat hij niet meer moslim is. Hij moet kunnen zeggen wat hij wil, maar geloofsafvalligheid is niet de oorzaak van zijn beschermde status.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Geloofsafvalscheiding [Poll]
, door
The events of 9-11 were devastating. They were beyond devastating. I don’t want to say especially for these people, or especially for these people, but especially for me, because it happened to be the same exact day that I found out that the soy chai latte was, like, nine hundred calories. I had been drinking them every day. You hear soy, you think healthy. And it’s a lie.”
De Amerikaanse comédienne Sarah Silverman kan er grappen over maken. Het getuigt natuurlijk van een zekere volwassenheid om over taboeëske zaken niet al te gretig te grollen. Maar het getuigt van een zeer onzekere volwassenheid als dat soort grappen op voorhand al not-done worden verklaard.
Het Comité van ex-moslims heeft ervoor gekozen om juist vandaag, precies 398 jaar nadat Henry Hudson Manhattan ontdekte, precies 114 jaar nadat het Parlement voor Wereldreligies haar eerste formele bijeenkomst had en exact 36 jaar na de introductie van de Ford Pinto, zichzelve te lanceren met een steunverklaring voor de mogelijkheid van moslims van hun geloof af te vallen.
Inmiddels zijn er tegengeluiden die onder aanvoering van oud Groen Links-kamerlid Mohammed Rabbae ervoor pleiten de steun aan geloofsafval te scheiden: het recht is er wel, maar kan niet worden gebruikt om moslims te beledigen en stigmatiseren.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Islam rukt op in Nederland? Secularisatie!
, door
Het precieze aantal moslims in Nederland is onbekend, constateerde de redactie van GeenCommentaar.nl gisteren al aan de hand van beantwoording van kamervragen:
Het aantal moslims in Nederland is slechts bij benadering vast te stellen, aangezien in Nederland geen overheidsregistraties naar religieuze achtergronden wordt bijgehouden.
Wellicht net zo interessant als het aantal moslims in Nederland, is de wijze waarop ze hun religie beleven. Want Nederland geldt als in hoge mate geseculariseerd, volgens het Sociaal Cultureel Planbureau: Het kerklidmaatschap is er in verhouding laag, de aanhang voor geloofswaarheden is er gering. Blijft deze situatie ongewijzigd bestaan, of zal een behoefte aan zingeving zich op den duur sterker gaan manifesteren?
En daaraan gekoppeld natuurlijk de vraag: hoe snel gaan moslims seculariseren?
In 2000 schreef het Sociaal Cultureel Planbureau over secularisatie in Nederland. Daarbij deed het ook een poging om de gevoeligheid voor de secularisering bij de Nederlandse islam vast te stellen. De aanhang voor de kerkgenootschappen, inclusief de islam, is in het rapport ´Secularisatie in de jaren negentig´ geprognosticeerd tot 2010. En welk beeld levert dit op?
Een onduidelijk beeld:
De islam in Nederland is weliswaar niet immuun voor secularisering, maar voorzover nu kan worden uitgemaakt verkeert de ontwikkeling nog in een beginstadium. Als het alleen om de jongere islamieten gaat, is de neiging om de islam te verlaten misschien groter dan men verwachten zou.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Afvalligheid? Aantal moslims onbekend!
, door
Op 11 september presenteert het Comité van ex-moslims zijn manifest. Daarnaast is het ook gelijk de boekpresentatie van Ehsan Jami, de afvallige moslim die een neusje voor publiciteit heeft. De spoedcursus ‘Hoe wordt ik bekende allochtoon‘ heeft hij met goed gevolg afgelegd. Zijn eindexamen valt samen met de zesjarige herdenking van de aanslagen op New York en Washington D.C., waar hij naar eigen zeggen bij heeft staan te juichen.
Een sexy verhaal is het natuurlijk wel: een totale ommezwaai van gelovig moslim (ook al zijn zijn ouders het naar verluidt allang niet meer) naar afvallige moslim en strijder voor de vrijheid van meningsuiting (lees: ik scheld het liefst moslims uit). De vraag die echter totaal uit beeld is verdwenen is in hoeverre het niet langer geloven in de islam nu echt een groot maatschappelijk probleem is in Nederland. Dit lijkt me vrij moeilijk vast te stellen, aangezien er helemaal geen betrouwbare cijfers zijn over hoeveel moslims er überhaupt in Nederland aanwezig zijn.
In beantwoording op schriftelijke vragen van D66 geeft Minister Vogelaar van Integratie aan dat het aantal moslims in Nederland door het Centraal Bureau voor de Statistiek niet betrouwbaar aan te geven is:
Het aantal moslims in Nederland is slechts bij benadering vast te stellen, aangezien in Nederland geen overheidsregistraties naar religieuze achtergronden wordt bijgehouden. De overheid hanteert de schattingenmethode van het CBS voor het aantal moslims. Tot 2004 heeft het CBS cijfers gepubliceerd voor het aantal moslims in Nederland. De meest recente cijfers hebben betrekking op 1 januari 2004 (944.000). Deze methode is gebaseerd op de aantallen allochtonen naar herkomstgroepering, waarna gekeken wordt naar het aandeel moslims in de herkomstlanden zelf.
Uitzondering op deze methode vormen Suriname, Marokko en Turkije. Voor deze landen zijn de aandelen moslims overgenomen uit het onderzoek ?Sociale positie en voorzieningengebruik van allochtonen? (SPVA). In dit onderzoek is onder andere de godsdienstige richting van de ondervraagde vastgesteld.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Voetbalfundamentalisme
, door
Een goed betoog begint met een omschrijving van het onderwerp. Maar over dit probleem is al zoveel geschreven dat ik het met moeite uit mijn pen krijg. Ik noem wat namen: Ehsan Jami, Ayaan Hirsi Ali en Theo van Gogh. Wat daders: Mohammed B., Samir A. en de Hofstadgroep. Even in het Theodor-Holman-standje en tekeer gaan over moslimfundamentalisme, vrijheid van meningsuiting en verloren kunstenaars. Terecht hoor, als u het mij vraagt. Ik moet ook weleens schelden om de primitieve gedachten van sommige medemensen. En het is natuurlijk zeer belangrijk om deze discussie gaande te houden. Maar af en toe is het leuk om het over een hele andere boeg te gooien. En dat is precies wat ik nu ga doen, dus wees gewaarschuwd.
Ik lees de columns in de Metro, luister verhitte discussies in de trein af, discussieer dronken en emotioneel met mijn vrienden en scan de reacties op GeenStijl-berichten. En af en toe schreeuwt of schrijft iemand: ?Waren ze maar allemaal in de bergen van Marokko gebleven!!?. Een onzinbewering, en niet alleen omdat niet alle moslims Berbers zijn. Fundamentalisme is namelijk een oer-Hollands verschijnsel, diep geworteld in de historie van onze volkssport.
Vraag maar aan de familie Picornie, Lassche of wat recenter, Derksen. Inderdaad, de man met de lodderige blik, vastgeroeste sigaar en norse woorden. Als de term ?voetbalintellectueel? zou bestaan, was hij een zelfbenoemde. Inderdaad een beetje flauwe omschrijving. Maar zo doen we dat in Nederland: als iemand zijn kop boven het maaiveld uitsteekt, maken we diegene belachelijk. Helemaal als er zoveel haar op zit. Maar dat mag, iemand met woorden afmaken. Vraag dat maar aan Hans. Is ook niet erg. Misschien moet Neerlands bekendste voetbalhoofdredacteur wel gniffelen als hij dit leest.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Stoomcursus carrière in de politiek voor Moslims
, door
Welkom cursisten, op deze eerste dag. Ik wil jullie vragen om jullie mobieltjes even uit te doen. Helaas kon cursusleider Ehsan Jami vandaag niet aanwezig zijn, waarvoor excuses. Ik weet dat jullie al veel gebeld worden door De Pers, De Volkskrant en andere media zoals Netwerk en Nova, maar wat ik jullie vandaag wil vertellen is cruciaal in jullie ontwikkeling. Het wordt dé manier op politieke carrière te maken in Nederland.
Pakken jullie even pen en papier. De volgende stappen zijn cruciaal om op te schrijven, want anders mis je de boot en kun je voorlopig naar de zo gewenste Tweede Kamerzetel fluiten.
Hier komt-ie dan: het Stappenplan naar het Binnenhof.
1. Je wordt als (ex-)moslim lid van de Partij van de Arbeid.
2. Ze zetten je als jonge, frisse, verstandig ogende allochtoon ergens op een lijst.
3. Je gaat je flink afzetten tegen moslims, liefst met landelijke publiciteit.
4. De PvdA komt in opstand.
5. Je scheidt je met veel bombarie af.
6. Je stapt over naar een partij waar een kamerzetel bij de volgende verkiezingen verzekerd is.
Ik ben blij dat julie geen vragen meer hebben. Veel succes gewenst met jullie loopbaanontwikkeling! Ik weet dat jullie verteld wordt dat integratie bij de volgende generatie wel komt, maar daar moeten jullie natuurlijk niet op gaan zitten wachten. Met dit stappenplan is succes verzekerd.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
GL-leider weigert handtekening voor ex-moslims
, door
Femke Halsema zal het manifest van het comité van ex-moslims niet ondertekenen. Dit comité wil afvallige moslims helpen en opkomen voor het grondwettelijke recht op godsdienstvrijheid. PvdA-gemeenteraadslid Ehsan Jami, u weet wel, is de oprichter van het comité. De politiek leider van GroenLinks geeft drie redenen om haar handtekening te weigeren:
1. Ze vindt als parlementariër verdediging van de geloofsvrijheid sowieso tot haar werk behoren. Ondertekening van het manifest heeft daarom voor haar weinig toegevoegde waarde.
2. Het gekozen moment om het manifest te presenteren, namelijk aan de vooravond van 11 september, vind ze te ongelukkig. Halsema geeft aan dat 11 september voor haar de herdenking is van de aanslag op de Twin Towers en geen algemene discussiedag over de islam.
3. De theologische invalshoek van het manifest spreekt haar weinig aan. Ze wil zich als seculier politicus niet mengen in een theologisch dispuut. Het maakt Halsema niet uit wat of waarin iemand gelooft, als deze persoon zich maar houdt aan de (grond)wet.
Ik ben het daar helemaal mee eens. Haar mening wordt ook gedeeld door Han Noten, PvdA-fractievoorzitter in de Eerste Kamer. Noten kiest alleen jammergenoeg meer voor verdediging van zijn eigen partij, dan voor een principiële stellingname. Islamfetisjisme is in mijn ogen namelijk niet iets voor de politiek, het verdedigen van het grondwettelijke recht op geloofsvrijheid wél. Maar dat kan prima zonder in zee te gaan met dit comité van ex-moslims.