Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Ouders voelen zich machteloos op school
Beleidsmakers denken dat de informatie die ze verstrekken makkelijk te vinden is. Maar ouders doen vrijwel geen beroep op informatie van de Onderwijsinspectie om de onderwijskwaliteit op de (basis-)school van hun kinderen te controleren. Ze vinden ook dat ze weinig invloed hebben op de kwaliteit van de school, zegt Victor Bekkers, hoogleraar Bestuurskunde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Ons onderzoek onder 25 verschillende basisscholen toont aan dat ouders de informatie van de Inspectie van het Onderwijs nauwelijks gebruiken om de kwaliteit van de school van hun kind te controleren. Opvallend veel ouders zeggen dat die gegevens hen niet veel zeggen.
Schooldirecteuren en schoolleidingen maken wel gebruik van de door de inspectie verzamelde gegevens bij het vaststellen van hun beleid. Bij (zeer) zwakke scholen gebeurt dat in de vorm van een ‘reactieve reflex’: in een poging om het negatieve stempel van de Inspectie kwijt te raken, pakken ze de geconstateerde tekortkomingen aan. Scholen die het beter doen, integreren de Inspectienormen in hun documenten en systemen van kwaliteitsbewaking doorgaans vanuit een proactieve strategie.
Inspectie richt zich te veel op cognitieve resultaten
Anders dan ouders maken schoolleiders wel gebruik van de informatie, maar zijn ze niet altijd tevreden over de manier waarop de gegevens zijn verzameld. De inspectie zou zich bij haar kwaliteitstoets vrijwel exclusief richten op cognitieve opbrengsten (smalle benadering van kwaliteit). Volgens de directies en het management moet een basisschool ook aandacht hebben voor de creatieve en sociaal-emotionele ontwikkeling van kinderen. En hoewel die aspecten doorgaans moeilijker zijn te meten, moet de Inspectie deze ook meerekenen omdat ze passen in een breed kwaliteitsoordeel. Onderwijskwaliteit omvat meer dan gekwantificeerde opbrengstcijfers.
Op zoek naar Haruki Murakami
Wie houdt er niet van Murakami? De bizarre vondsten, de eenvoudige, maar meeslepende stijl, de vreemde plotwendingen (of het gewoon afsterven van het plot). Ik geniet vaak van zijn boeken en ook de laatste serie 1Q84 heb ik met huid en haar verslonden. Zijn mooiste boek vind ik echter het boek waarmee hij doorbrak: Norwegian Wood. Hoe prachtig en deprimerend kun je eenzaamheid verwoorden?
Jammer genoeg geeft Murakami zelden interviews en weten we maar weinig van hem. Daarnaast is de mentale afstand tot Japan zo groot – tenminste voor mij – dat ik soms moeite heb een voorstelling te maken, de letters tot echte Japanse beelden tot leven te wekken. Daarom vond ik onderstaande documentaire zo aardig. Hij neemt je mee langs Murakami’s leven (Murakami wilde maar half meewerken aan deze BBC-documentaire, dus als maker moet je toch maar wat). Enjoy.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
‘Maak je niet al te veel zorgen om de crisis’
Bowling Alone versus Woordspelletjes
The reason why social conservatives have declared a “culture war” is because their faulty understanding of society is that it rests on an imaginary conception of the family as the moral and economic pillar of society, based on patriarchal values and structure, a model that existed for a brief period of time and was the exception, not the traditional family. In reality, family structures vary and change based on larger structural factors such as the economy, technology and cultural factors as well. But, having posited this faulty model as the one and only that works and is functional for society, any variation is perceived as a dysfunction and deviance from the norm, especially if such variations challenges patriarchal ideas and structures.
And yet, these structures change for a variety of reasons that do not mean decline of the Western civilization.
Case 1: divorce legislation is social progress, as sociologist François de Singly notes here. For him (and as research has shown), divorce does not mean disruption or decetering of the notion of coupling but it does mean a right to say no and a right to end bad relationships if they do not satisfy the partners (one should always remember that low-divorce countries are usually countries where women do not have access to divorce and if they do, are placed at a monumental socioeconomic disadvantage, along with the stigma attached, thanks to religious conservatives). Therefore, it is not surprising that financially autonomous women are more likely to avail themselves of the opportunity. Progress! Divorce today is largely based on two individuals making decisions about their respective lives. There are heavy economic and financial consequences, but the real problem is the persistence inequalities between men and women that tend to be exacerbated by marriage. The more a couple has children, the more a man invests in his career, the more the wife’s career slows down and stalls. This is marriage costs mostly borne by women and that is largely hidden as long as the couple stays married and becomes highly visible when they get divorced.
De boeken van Anil Ramdas
Toen ik halverwege de jaren negentig naar Curaçao emigreerde zocht ik naar boeken die mij zouden kunnen helpen om mijn nieuwe woonomgeving beter te begrijpen. Ik las de romans van Boeli van Leeuwen, de verhalen van Cola Debrot, maar vooral de boeken van Anil Ramdas; hij werd mijn gids in de nieuwe wereld.
Ik begon met De strijd van de dansers, uitgegeven als Rainbow Pocket in 1994. Volgens mij is dit het beste non-fictie boek over de sociaaleconomische verhoudingen op Curaҫao dat ooit is verschenen. Op basis van zeven diepte-interviews schilderde Anil Ramdas een samenleving die mij volkomen onbekend was. Hij liet mij kennismaken met enkele Antillianen die ik nooit ben vergeten, zoals de bejaarde ShonLeo, een echte Latijns-Amerikaanse man, die met zijn auto talloze vrouwen versierde en daarbij zesendertig kinderen verwekte. En Agnes en Maira, die als arbeidsters bij Texas Instruments werkten en vertellen hoe het er in de fabriek aan toe ging. Met veel inlevingsvermogen beschreef Anil Ramdas de strijd die de bewoners van Curaçao iedere dag moeten voeren om te overleven, hoe vrouwen zich handhaven in de machocultuur en hoe mannen zich op de arbeidsmarkt staande proberen te houden: ‘Wie hier door één baas is ontslagen, is door het hele eiland ontslagen. Het gaat niet om je kennis maar om je kennissen en als je die niet hebt word je niet eens chauffeur bij Pepsi Cola…’
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Relaas van een langstudeerder
Vanaf heden zal Laura Louwes geregeld voor Sargasso bloggen. Zij is studente in Groningen en haar stukken verschijnen ook in de Groninger Universiteitskrant.
Ik zou het liefste voor eeuwig ingeschreven willen blijven staan aan de RuG. Helaas doemden er de afgelopen jaren steeds meer obstakels op, die allemaal zeer begrijpelijk zijn, maar voor mij persoonlijk onhandig. Om me maar zacht uit te drukken. Als eerste verdween het fantastische concept Algemeen Vormende Vakken. Mocht je ‘in mijn tijd’ nog voor 30EC (1EC = 28 studie-uren) volgen aan totaal ongerelateerde lollige keuzevakken, nu is het een minor in hetzelfde thema. Ik hoorde geregeld oproepjes in mijn omgeving als “wie weet er nog een AVV van 5EC dat in twee dagen te halen is?”. Carrièretechnisch is een minor nuttiger, maar voor mensen met een brede interesse een gemis. Ik was erg blij dat ik mijn bètakant weer eens mocht inzetten bij het vak Criminalistiek aan de Farmaciefaculteit, en mijn interesse in de Islam kon bevredigen in het vak Moslimculturen van de faculteit Wijsbegeerte. En het was uitgerekend het AVV Inleiding Criminologie dat ervoor zorgde dat ik nu een tweede master Rechten wil gaan doen. De relatief nieuwe maatregel van de harde knip is ongetwijfeld een effectieve manier om de rendementen op te schroeven, maar dit zorgt er bij mij voor dat ik straks een half jaar moet wachten voor ik aan die tweede master mag beginnen omdat mijn master te klein is om twee keer per jaar op te starten. Nu vind ik dat nog wel overkomelijk, maar wat me verbaast en ontzettend tegenvalt is het financiële plaatje. Was ik net als mijn stagegenoot zo slim geweest om na het afronden van mijn studie mijn masterbul een jaar geleden nog niet aan te vragen, dan had de master me maar 1700 euro gekost. Nu zal ik over anderhalf jaar 10.500 euro moeten ophoesten. In één termijn alstublieft. Dat ik die tweede master zelf moet betalen snap ik, maar als achtste- en straks negendejaars mag ik dat bedrag niet meer lenen. De langstudeerdersboete van 3000 euro schiet de DUO dan weer wel voor, bij wijze van overgangsregeling. Enige voordeel is dat ik de komende jaren niet meer zal klagen over saaie vakken aangezien ik daarvoor wekelijks met vijf vreemde mannen naar bed moet, uitgaande van het standaardtarief van 50 euro.
Canadese overheid censureert wetenschappers
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.