Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
VVD wil hasj-verbod
De VVD wil een totaalverbod op hasj. Gesteund door PVV en CDA zal de partij daar bij de minister op “aandringen”. Mocht de partij daarin slagen dan maakt het Nederland weer ietsje minder Nederland zoals we het al jaren kennen. Softdrugs (waaronder hasj) horen nou eenmaal een beetje bij Nederland.
Maar Nederland is een democratie, dus zo’n voorstel moet kunnen, hoewel het wel een beetje neigt naar “dictatuur van de meerderheid”-wetgeving. De reden die de partij opgeeft is dan ook een beetje vaag. Het heeft niets van doen met Nederland, maar met het buitenland. Er schijnen buitenlandse criminele organisaties te profiteren van het Nederlandse gedoogbeleid. Joh! Verhip! Zo had ik het nog nooit bekeken. Je tolereert een illegaal middel, en vervolgens wil je gaan het verbieden omdat het geleverd wordt! Ook vanuit het buitenland! De logische conclusie is dan dus dat als Nederlandse wetgeving er de oorzaak van is dat het buitenland schade leidt dat we het dan moeten verbieden? Misschien moet de minister eens met Shell om de tafel over Nigeria.
Goed ik dwaal af. Buiten het feit dat het een mooi staaltje is van het omdraaien van de oorzaak en het gevolg (vraag het maar aan de VS), lijkt dit me juist hét moment om ons gedoogbeleid (of algehele legalisatie) van softdrugs te exporteren. Juist nu, nu ook (zelfs!) in de VS steeds meer duidelijk wordt dat de “war on drugs” jammerlijk heeft gefaald. En we hebben de cijfers om het hard te maken dat het gedoogbeleid echt werkt. Dat moet de VVD toch ook inz… Oh nee, wacht.
Kan de pensioenleeftijd niet wat omhoog?
Op mijn 4de, we schrijven 1981, gaat mijn opa Theo na 40 trouwe dienstjaren weg bij de PTT. Nu, 30 jaar later, leeft mijn opa nog steeds. Sterker nog: hij is zo gezond als een vis. Hij fietst, klaverjast en doet boodschappen. Ziet hij ergens een prei die 20 eurocent goedkoper is, dan fietst hij gerust 5 kilometer om. Zo gezond is hij. Opa duif, zo noemen we hem, kost de samenleving bakken met geld. Dat is hem niet kwalijk te nemen, maar toch. Het wringt. Parasiteert hij niet op de arme drommels die voor hun 65ste het loodje leggen? Wie voor zijn pensionering sterft, kan immers fluiten naar z’n centjes. Moet dat niet anders? Kan dat niet eerlijker?
In 1889 voert de Duitse rijkskanselier Otto von Bismarck het pensioen in voor mannen van 70 jaar. Duitsers werden destijds gemiddeld 72 jaar. En nu? Nu moeten we maar liefst 20 jaar volmaken na ons pensioen. Twintig lange jaren. Vissen. Sjoelen. Eendjes voeren. Gepensioneerd zijn was een recht, maar het is inmiddels een straf. Hoeveel potjes kun je klaverjassen, zonder elkaar de hersens in te slaan? Hoeveel obese eendjes heeft dit land nodig? Genoeg is genoeg. Hier dat pak kaarten, gooi weg dat oude brood! De zeventiger van nu is de vijftiger van vroeger. Waarom zou iemand van 70 geen boeiend, interessant en nuttig werk kunnen doen?
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sargasso geeft cursus datajournalistiek & Excel
DATA - Datajournalistiek is hot. Bij Sargasso zijn we van mening dat je geen hardcore programmeur hoeft te zijn om uit de voeten te kunnen met data, maar dat je je wel een aantal vaardigheden eigen moet maken. Excel is wellicht de belangrijkste. Daarmee kun je de helft van het datajournalistieke werk al doen. Daarnaast kun je jezelf erg veel werk besparen als je data makkelijk kunt importeren, opschonen en bewerken, zonder al teveel handmatig, dus tijdrovende arbeid. Een investering van 1 of 2 dagen levert later erg veel tijdwinst op.
Sargasso biedt daarom twee Excel-cursussen aan, voor beginners en voor gevorderden. We willen deze cursussen tegen zo laag mogelijke kosten aanbieden, zodat ook freelancers in de gelegenheid zijn ze te volgen. Daarom peilen we eerst de interesse en doen dan een voorstel voor verschillende datums.
Datajournalistiek voor beginners
Begin je te zweten zodra je een spreadsheet voor je ziet? Loop je te stoeien met simpele berekeningen? Dan is deze cursus wellicht iets voor jou. De beginnerscursus richt zich op het eigen maken van basale Excel-vaardigheden. De eendaagse cursus start met een introductie over hoe je Excel kan gebruiken in journalistieke verhalen. Daarna ga je onder leiding van een gecertificeerde docent aan de slag met een dataset. We proberen sets uit te kiezen die je voor een echt journalistiek onderzoek kan gebruiken.
Een klezmer-orkest van één tamboerijn
Toen Het Parool in 2006 een verkiezing van het ‘mooiste Amsterdamse woord’ uitschreef, won achenebbisj. Dat was lang niet het enige jiddische woord dat in de lijst terecht kwam: ook attenoje(‘krijg nou wat’), gebbetje(grapje), en mesjogge(‘gek’)stonden hoog en hadden een Jiddische oorsprong.
Wie in Amsterdam naar ‘echt Amsterdams’ wil luisteren, hoort nog steeds een heleboel joodse klanken. Dat observeert ook Megan Raschig in het artikel “Goeie Ouwe Gabbers: Listening to ‘Jewishness’ in Multicultural Mokum” dat vandaag verscheen in het elektronische wetenschappelijke tijdschrift Quotidian.
Voor haar artikel heeft Raschig gesproken met enkele Amsterdammers — vooral met mensen die zich bezig houden met het Jiddisch. Het is fijn dat iemand zich over deze materie bezig buigt, want het Joodse geluid van Amsterdam is een onderwerp dat meer studie verdient dan de uitleg dat veel Amsterdamse woorden Jiddisch zijn. Maar het is jammer dat er nogal wat ontbreekt aan Raschigs artikel, dat het Joodse geluid dat ze laat horen nogal eenzijdig is, een beetje alsof iemand belooft dat ze klezmer gaat laten horen en dan alleen met een tamboerijn rammelt.
De minst belangrijke ommissie, maar wel een veelzeggende: geluidsvoorbeelden. Voor een artikel dat zo de nadruk legt op ‘geluid’ is het merkwaardig dat er helemaal geen geluidsvoorbeelden gegeven worden. Quotidian is een elektronisch tijdschrift, dus dat had best gekund, maar deze lofzang op de concrete auditieve ervaring blijft nu hangen in abstracte beschrijvingen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Doutzen Kroes nieuwe boegbeeld WNF
NATUUR – Fries topmodel Doutzen Kroes doet een subtiel dansje voor het Wereldnatuurfonds. Concrete boodschap afwezig, maar goed gevoel blijft hangen. FILMPJE!
Het Heilige H-woord
Tweeëntwintig economen, van allerlei kleur, komaf en verdiensten, adviseren over de hypotheekrente aftrek de minister. Ze zijn eensgezind in hun afwijzing van de hypotheekrenteaftrek. De mannen zijn streng tegen mevrouw Spies van het CDA: er moet nu iets gebeuren. ( zie “Naar een duurzame financiering van de woningmarkt”).
Dat er iets moet gebeuren, vind ik ook. Maar ik heb over het plan nog wel wat te zeggen. Economen zijn goed in tellen en rekenen. Maar met sommen maken kun je de wereld niet op een bevredigende wijze naar je hand zetten.
Nederland heeft een gefragmenteerde woningmarkt: de koopwoningenmarkt zit diep in de problemen: te veel hypotheekschuld, te hoge en dalende huizenprijzen, dramatische krimp in aantal transacties, toenemende executieverkopen en leegstand. De huurwoningen-markt wordt gedomineerd door woningcorporaties, de nationale huurwetgeving, de oude problemen van de verhouding tussen gezinsinkomen en huur, alsmede door een redelijk grote vraag.
De huidige regering komt niet aan de problemen van de koopmarkt, maar gooit met het badwater van de huurmarkt ook het kind weg: als de huurwoningen aan de huurders te koop worden aangeboden, verdwijnt die fragmentatie vanzelf. Als die huurders willen kopen en hun huis gefinancierd krijgen, is dat een waarheid als een koe. Maar zou het praktisch en slim zijn?
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.