Dat niemand daar nog een hotel-restaurant van heeft gemaakt!
Formidabel gebouw.
Doet me denken aan het Evoluon in Eindhoven. Nu ook gesloten maar binnen was het altijd een fantastische atmosfeer.
#2
HansR
Dat ik de enige ben die op deze post reageert terwijl de post ervoor en erna 25+ reacties trekken zegt wel iets.
Cultuurbarbaren?
Geschiedenis? Leegte?
De plek, het gebouw, de geschiedenis.
En dan de fotograaf die zo’n tocht maakt.
Niemand die reageert : ik ben geschokt.
Echt waar.
#3
Yevgeny Podorkin
Dat zie je w.s. verkeerd HansR. Ik zie in het gebodene “Buzludhza in de sneeuw” eigenlijk een anagram. Niemand begrijpt dit, vandaar geen enkele feedback. Ik denk dat ie op deze manier zijn diepere frustraties kenbaar wil maken of zo (ben er ook uuuren mee aan het puzzelen geweest kom er voorshands niet uit).
Vaak geef ik dan als vrijblijvend advies mee deze mensen toch een podium te gunnen…
Wij zijn niks zonder podium HansR. Niks nada niente. Maar, om dit nog even af te ronden…moest meteen denken aan Carl..Gorilla’s in the mist. Verdwenen apies, culturen en andere rariteiten….hij waant zich een soortement virtuele ontdekkingsreiziger met een ingehouden zweem van drama zonder commentaar a la David Attenborough:
Hoog in de bergen van Bulgarije, diep verscholen in de witte sneeuw, vonden we de laatste relikwieën van het communisme.
…als ware het communisme een soort Planet of the Apes- experience.
spijker-kop YP, vroeger in het begin van de blogosfeer kon je je nog dagelijks een soortement van virtuele ontdekkingsreiziger wanen. Er was nog zoveel terra incognita op de webs, nu is inmiddels alles al wel een keer gelinkt en beklikt, maar heel soms flakkert dat vlammetje van de bureaustoel ontdekkingsreiziger in mij weer op, bijvoorbeeld bij het vinden van dergelijke foto’s van een verlaten communistische tempel hoog in de bergen.
#4
Yevgeny Podorkin
Vooral omdat wij dat communisme van een (ongrijp/bereikbaar) afstand hebben aanschouwd zal een fysieke confrontatie als iets onwezenlijks worden ervaren..herkenning en toch was het geen herkenning met het verleden
Als het ware.
#5
frank
@Hans, misschien kan Sargasso wel een wedstrijd uitschrijven met de hoofdpreis naar Bulgarije. Prachtige vervreemdende foto’s, inderdaad!
Reacties (9)
Dat niemand daar nog een hotel-restaurant van heeft gemaakt!
Formidabel gebouw.
Doet me denken aan het Evoluon in Eindhoven. Nu ook gesloten maar binnen was het altijd een fantastische atmosfeer.
Dat ik de enige ben die op deze post reageert terwijl de post ervoor en erna 25+ reacties trekken zegt wel iets.
Cultuurbarbaren?
Geschiedenis? Leegte?
De plek, het gebouw, de geschiedenis.
En dan de fotograaf die zo’n tocht maakt.
Niemand die reageert : ik ben geschokt.
Echt waar.
Dat zie je w.s. verkeerd HansR. Ik zie in het gebodene “Buzludhza in de sneeuw” eigenlijk een anagram. Niemand begrijpt dit, vandaar geen enkele feedback. Ik denk dat ie op deze manier zijn diepere frustraties kenbaar wil maken of zo (ben er ook uuuren mee aan het puzzelen geweest kom er voorshands niet uit).
Vaak geef ik dan als vrijblijvend advies mee deze mensen toch een podium te gunnen…
Een podium gunnen…
Zoiets als aan jou en mij ;)
Wij zijn niks zonder podium HansR. Niks nada niente. Maar, om dit nog even af te ronden…moest meteen denken aan Carl..Gorilla’s in the mist. Verdwenen apies, culturen en andere rariteiten….hij waant zich een soortement virtuele ontdekkingsreiziger met een ingehouden zweem van drama zonder commentaar a la David Attenborough:
Hoog in de bergen van Bulgarije, diep verscholen in de witte sneeuw, vonden we de laatste relikwieën van het communisme.
…als ware het communisme een soort Planet of the Apes- experience.
Mooi YP, ik hou van je.
Maar ‘als ware’? Is dat dan niet zo? Tijdreizigers, sort of…
spijker-kop YP, vroeger in het begin van de blogosfeer kon je je nog dagelijks een soortement van virtuele ontdekkingsreiziger wanen. Er was nog zoveel terra incognita op de webs, nu is inmiddels alles al wel een keer gelinkt en beklikt, maar heel soms flakkert dat vlammetje van de bureaustoel ontdekkingsreiziger in mij weer op, bijvoorbeeld bij het vinden van dergelijke foto’s van een verlaten communistische tempel hoog in de bergen.
Vooral omdat wij dat communisme van een (ongrijp/bereikbaar) afstand hebben aanschouwd zal een fysieke confrontatie als iets onwezenlijks worden ervaren..herkenning en toch was het geen herkenning met het verleden
Als het ware.
@Hans, misschien kan Sargasso wel een wedstrijd uitschrijven met de hoofdpreis naar Bulgarije. Prachtige vervreemdende foto’s, inderdaad!