Selectieve solidariteit

In een week tijd is de wereld verschoven. Een grootmacht viel een buurland binnen, er woedt oorlog in Europa. Gelukkig krijgt Oekraïne van alle kanten steun – zowel van burgers elders als van andere landen en van supranationale organisaties. Je mag hopen dat dat genoeg is, en intussen innig hopen dat Poetin niet helemaal doordraait. Deze oorlog zal hoe dan ook het wereldtoneel veranderen. Nu de EU, Canada, het VK en de VS een groot deel van de Russische banken van Swift uitsluiten, en daarmee hun internationale betalingsverkeer blokkeren, heeft China het plan opgevat om een ‘eigen’ Swift te ontwikkelen. Vrijdag dacht ik nog dat Rusland zo in de armen van China gedreven zou worden, maar zelfs China lijkt nu afstand te nemen van Rusland, terwijl Xi Jinping zijn collega-dictator bij de Winterspelen nog op een warm tête-à-tête trakteerde. Terwijl Poetin de nieuwe politieke paria van de wereld is geworden, sluit de EU de rijen. Niet eerder was de Europese Unie zo snel en eendrachtig over straffe sancties. Zelfs Polen, dat al jaren met uittreding uit de EU flirt en recent – samen met Hongarije – nog vond dat de Europese Commissie en het Europees Hof hun rug op konden, trekt de banden met de EU aan. Bondgenootschappen tussen landen worden razendsnel geherwaardeerd. Intussen laat Zelenski, de Oekraïense president, zien wat staatmanschap en moed behelzen, blijkt hij strategisch buitengewoon slim en inspireert hij de burgers van zijn land om weerstand te bieden tegen de invasie. (Die man verdient het dit jaar de Nobelprijs voor de Vrede toegekend te krijgen.) Maar terwijl de solidariteit met Oekraïne hartverwarmend is, vallen er ook dingen op. Waarom prijzen we hun verzetsdaden hier de hemel in, en tonen nieuwsprogramma’s in uitgebreide items bijna juichend hoe de bevolking molotovcocktails maakt en kalasjnikovs uitgedeeld krijgt, terwijl we het ‘normaal’ vinden dat elke Palestijnse jongeman die een steen naar een Israëlische soldaat gooit, wordt gevangengezet – of zelfs doodgeschoten? Waarderen we burgerverzet tegen een vreemde mogendheid alleen wanneer de bezetter nog maar zopas is geland? Waarom worden de vluchtelingen uit Oekraïne zo gastvrij onthaald, terwijl we slachtoffers van andere oorlogen (en burgeroorlogen) wantrouwen, zeker wanneer ze een kleurtje hebben of een ander geloof dan het christelijke? In onze – terechte – sympathie voor de Oekraïense bevolking klinkt iets akeligs door: het hemd is nader dan de rok. Wie op ‘ons’ lijkt en Europees is, heeft een streepje voor op andere vluchtelingen. (Dat schijnt helaas ook te gelden voor zwarte Oekraïense vluchtelingen: die komen Polen aanzienlijk minder makkelijk in, lijkt het, afgaande op verhalen ter plaatse.) Er zit een flinke scheut vooroordeel in onze huidige solidariteit, vrees ik. Laat Poetin vooral een paria blijven, maar nu de wereld zo schuift, kan ook onze solidariteit wel een opknapbeurt gebruiken. Deze column van Karin Spaink verscheen eerder in Het Parool.

Door: Foto: Loco Steve (cc)

Closing Time | It Hurts Me Too

, door

Nee, deze song gaat niet over de oorlog. Het is ook geen anti-oorlogsnummer. En ook geen protestsong. Het gaat over pijn. En over iemand die het pijn doet als hij weet dat de ander pijn lijdt. En het gaat over liefde. En over de mogelijkheid dat degene die pijn gedaan wordt, als de boel misgaat, altijd naar hem kan vluchten. Kom, geef me je hand, zegt hij. (Heeft het dan toch iets te maken met de actualiteit?)

Foto: Elena Mozhvilo (Unsplash)

‘Hopelijk overleven we dit’

, door

LONGREAD - Viktor en Ada en hun vierjarig zoontje zitten vast in een schuilkelder van hun huis in Kyiv, terwijl explosies om hen heen klinken. Sinds het uitbreken van de oorlog heb ik elke dag contact met ze.

‘Het is afschuwelijk wat hier gebeurt. Vanmorgen werden we wakker van enorme explosies hier in Kyiv. We zijn ongedeerd, maar het is heel erg eng.’ Viktor is een stoere man, hij praat normaal in understatements. Als iets heel erg eng is, dan moet hij onbeschrijflijk bang zijn.

In 2014 ontmoet ik hem en zijn vrouw Ada in Barcelona, in een veel te warme rij voor een toeristische attractie. Als de rij maar niet opschiet raken we met elkaar aan de praat. Ze vertellen dat ze uit Oekraïne komen. Juist is op dat moment de onrust op de Krim volop in het nieuws. Ik vraag ze ernaar. Nuchter haalt Viktor zijn schouders op: ‘We wonen in Kyiv, ver weg van de Krim.’

We houden contact via sociale media. Op Instagram post Viktors Instagram vooral foto’s van stoere avonturen in de sneeuw en in het water. Ada post foto’s van vakanties, en zo zie ik dat twee jaar na onze ontmoeting hun zoontje is geboren. Hij gaat als baby mee op hun reizen door Europa. Napels, Rome, Warschau en nog meer. Altijd keren ze weer veilig terug naar Kyiv.

Foto: Gerard Stolk (cc)

MeNSeNSmokkel

, door

Gisteren kondigde de NS aan dat mensen uit Oekraïne de komende tijd gratis met de trein kunnen reizen. Het kan verkeren. Nog maar drie maanden geleden werd je door het OM voor het gerecht gesleept als je een vluchteling uit een land waar Poetin verschrikkelijk huishoudt een lift gaf, nu bieden onze Nationale Spoorwegen aan iedereen te vervoeren die een paspoort heeft uit een ander land waar Poetin verschrikkelijk huishoudt. Ik zou me als veroordeelde ‘mensensmokkelaar’ toch wel ernstig genaaid voelen.

Het is natuurlijk wat er altijd zou moeten gebeuren in zulke gevallen. Maar pas nu een land met mensen die op ons lijken wordt aangevallen buitelen we nationaal en internationaal over elkaar heen met steunbetuigingen, en doen organisaties en bedrijven aan wedstrijdjes Poetin-distantiëren alsof de Olympische Spelen niet al decennia moreel failliet zijn.

Toegegeven, deze oorlog raakt ons meer persoonlijk, het gaat hier ook om ónze veiligheid. Eigen oorlog eerst, we zijn de regio tenslotte. Maar het contrast tussen de kilte waarmee Syriërs en Afghanen werden ontvangen en de warme ontvangst voor mensen uit Oekraïne maakt toch wel een beetje misselijk.

Wat niet wegneemt dat ik het alle vluchtelingen van harte gun, gratis reizen met de trein. Ik raad wel een aanloopje aan, anders kom je – ook met Oekraïens paspoort – niet door het poortje. En als het niet lukt, kan je altijd nog gaan liften. Oh wacht…

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Closing Time | Shipbuilding

, door

Een liedje over de oorlog. Een melancholisch liedje. Zowel in tekst als in de muziek. En wat het moeilijk maakt, er zijn twee verschillende versies van. (Ik reken alle covers die er later van zijn gemaakt nu maar even niet mee). En beide versies zijn meer dan mooi.

Er is de Shipbuilding versie waar Costello op zingt, en waarin die weemoedige, zacht gespeelde trompetsolo, zit van Chet Baker.

Foto: Flickr ianus raadzaal Gemeenteraad Werkendam CC BY-NC-SA 2.0.

Landelijke partijen domineren over lokale partijen

, door

We gaan verder om u te voorzien van een paar bijzonderheden uit het nieuws over de aanstaande gemeenteraadsverkiezingen.

Gemeenteraadsverkiezingen horen vooral over lokale issues te gaan. Maar de regering heeft een aantal voormalige landelijke dossiers (jeugdzorg, werk en inkomen en zorg aan langdurig zieken en ouderen) gedumpt bij de gemeenten. Het zou kunnen dat de lokale aan landelijk partijen gelieerde raadsfracties door de kiezers afgerekend of beloond worden op deze dossiers.

In een peiling door i&o research gaan zeven landelijke partijen er op achteruit. Dat zijn de VVD, CDA, D66, Groenlinks, PvdA, SP en Christenunie. Negen andere landelijke partijen en de groep lokale partijen gaan er op vooruit.

Met een flinke slag om de arm want

Een grote groep kiezers heeft landelijk de gevestigde partijen de rug toegekeerd, maar kan zijn onvrede over de politiek slecht kwijt omdat deze nieuw partijen in de meeste gemeenten niet meedoen

Wij speuren nog steeds de kandidatenlijsten van alle gemeenten af en we delen een aantal bevindingen met u.
Op dit moment hebben we 286 van de 334 gemeenten bekeken. Wat viel op?

De lokale partijen, gelieerd aan landelijke partijen (die in de Tweede Kamer zitten en overigen) domineren op de stembiljetten. Een relatief klein gedeelte bezet nu geen raadszetels en zijn “nieuw”. Ook in dat segment domineren de landelijke partijen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | A Good Day To Bury Bad News

, door

Voor de mensen die het indertijd niet mee hebben gekregen, “A good day to bury bad news” stond centraal in een schandaal in de Britse politiek tijdens 9-11. Een altijd alerte spindokter, Jo Moore, bedacht bij de aanslagen op de Twin Towers dat dit wel een hele mooie dag was om wat slecht nieuws de deur uit te doen. Nu kun je denken “ach die mevrouw is gewoon goed in haar werk en er heel erg aan toegewijd”, maar toen haar memo uitlekte waarin ze schreef dat dit “a good day to bury bad news” was, waren toch heel veel mensen boos. Ik vermoed door de combinatie van enerzijds een soort van ellendige gevoelloosheid dat dít is waar je aan denkt als een gebouw met meer dan 3000 mensen de lucht in vliegt, met algemeen gebrek aan integriteit en het actief tegenwerken van transparantie en controleerbaarheid van de overheid.

Quote du Jour

Quote du jour | Juichen voor de invasie

, door

QUOTE - Dit voorspelt niet zo veel goeds voor de toekomst van de Balkan:

Newspapers that support the Serbian government hailed the Russian invasion of Ukraine on their front pages on Friday, 24 hours after Russian President Vladimir Putin launched his military assault.

…

Mainstream Serbian media, which are usually pro-Putin, continued to support him after he recognised the independence of two breakaway regions of eastern Ukraine, Donetsk and Luhansk, on February 21.

Tabloid Informer went the furthest on Tuesday, publishing a front-page headline that claimed that “Ukraine attacked Russia”.

Waan van de dag

Demonstranten in Minsk tegen de oorlog

, door

Ook in Belarus gingen mensen de straat op om te protesteren tegen de oorlog in Oekraïne.

Zij willen niet medeverantwoordelijk zijn voor de invasie van Rusland in hun buurland. ‘Our people don’t want to be aggressors‘.

“Vandaag lanceren de Wit-Russen een campagne van vreedzame ongehoorzaamheid en verzet. We zullen protesteren tegen de oorlog en het gebruik van ons leger om Oekraïners aan te vallen”, zei Svetlana Tikhanovskaya die vanuit Litouwen de oppositie leidt.

Doe het veilig met NordVPN

Mededeling

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Vorige Volgende