Lijsttrekkers scoorden slecht in grote steden, Limburg en Twente

In de grote steden, de Antillen, Limburg en Twente deden de lijsttrekkers het relatief gezien niet goed tijdens de afgelopen Tweede Kamerverkiezingen. Landelijk ging 81 procent van de stemmen naar een lijsttrekker, maar in deze gebieden kwamen de gezamenlijke kopstukken soms niet verder dan 70 procent. Dat blijkt uit een analyse van de verkiezingsuitslagen per kandidaat per gemeente van 2010 en 2012. We hebben de stemmen voor alle lijsttrekkers bij elkaar opgeteld. Ook de kiezers in Twente liepen duidelijk minder warm voor de lijsttrekkers dan de gemiddelde Nederlander. Gemeenten als Tubbergen (68 procent) en Haaksbergen (70 procent) zijn wat dat betreft exemplarisch voor de gehele regio. De meest voor de hand liggende verklaring ligt bij de VVD en het CDA. Een van de kopstukken van de liberale partij, Henk Kamp, komt namelijk uit Hengelo. Bij het CDA wist Pieter Omtzigt, die op een onverkiesbare 39ste plek op de kieslijst was gezet, veel stemmen te halen in Twente. Vooral Twentse afdelingen van het CDA hadden namelijk een campagne opgezet om Omtzigt te steunen. Met bijna 37.000 voorkeursstemmen haalde de CDA’er een zetel. Ook valt op dat dezelfde regio in 2010 nog wel trouw was aan de lijsttrekkers.

Hoe werkt ’t Amerikaanse electoraal college?

DOCUMENTAIRE - Niet iedere stem is evenveel waard in de VS. In de praktijk hangen de verkiezingen op een handjevol staten. Dit komt door het electoraal college. Niet de stemmen geven de doorslag, maar het aantal kiesmannen. Hoe werkt dit systeem en is het niet een beetje raar? Een informatief filmpje van de New York Times

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Erik Tjallinks (cc)

Lange arm Turkije beïnvloedt moslimzendtijd

ANALYSE - Moslims in Nederland vechten al decennialang voor een islamitische omroep in het bestel. Roemer van Oordt, redacteur van Republiek Allochtonië, bespreekt een paar pijnpunten.

De voortslepende tragikomedie over de zendtijd op radio en televisie voor moslims lijkt een nieuw seizoen in te gaan. Het Commissariaat van de Media (CvM) trakteerde ons 19 september in het laatste deel op een echte ‘cliffhanger’, door zonder opgaaf van redenen de beslissing over de aanvraag van de Stichting Zendtijd Moslims (SZM) uit te stellen. De SZM verzocht op haar beurt het CvdM om daarover uiterlijk 3 oktober een besluit te nemen. Kamervragen van CU en CDA en uitspraken van politici over de betrokkenheid van de Turkse overheid suggereren dat het om meer gaat dan alleen procedurele argumenten. In dit afsluitende tweede deel een paar van de pijnpunten.

Negatief beeld
De afgelopen 25 jaar volgen negatieve berichten over het functioneren van moslimomroepen elkaar in hoog tempo op. De meeste daarvan geven uiting aan persoonlijke of collectieve meningsverschillen, stammenstrijd, ruzie over geldzaken en machtspelletjes tussen een bonte waaier van organisaties, denominaties en individuen, die allemaal beweren het beste voor te hebben met de islam en moslims in Nederland. In recente artikelen domineren zinsneden als ‘de conservatieve poppetjes die al 25 jaar de dienst uitmaken’, ‘geknutsel op straatniveau’, ‘moslimbobo’s die het onderling gaan uitmaken’ en ‘koehandel’.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Componist-moordenaar

Carlo Gesualdo (1566-1613) was prins van Venosa en graaf van Conza (beide plaatsen liggen in de buurt van Napels), hij was dus een Italiaans edelman, hij bespeelde de luit, de gitaar en het clavecimbel, was een fantastisch goed componist en vermoordde enkele mensen (we weten niet hoeveel). Zijn oom was Carlo Borromeo, aartsbisschop te Milaan, zijn moeder was een nicht van paus Pius IV.

Eerst maar eens die moorden. In 1586 trouwde Carlo met Maria d’Avalos, een dochter van de markies van Pescara. Die had het al snel gezien met haar echtgenoot; ze begon een liefdesaffaire met Fabrizio Carafa, hertog van Andria. Toen Carlo dat doorkreeg, lang nadat die affaire bij iedereen al bekend was  (hij was steeds maar bezig met de muziek), deed hij het volgende. Op 16 oktober 1590 ging hij zogenaamd op jacht, met een paar van zijn bedienden. Dat gaf uiteraard Maria en Fabrizio vrij spel. Maar Carlo kwam terug met zijn bedienden, betrapte het liefdesstel in flagrante delicto, en vermoordde het stel op het bed waarop ze lagen. De moordpartij moet gruwelijk zijn geweest. Hij legde beiden voor de deur van het paleis te Napels waar een en ander plaatsvond, en hij vluchtte vervolgens naar zijn paleis in Venosa. Hij was als edelman niet bang voor justitiële vervolging, maar wel voor wraak.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe de berichtgeving over de campagne verwerd tot een wedstrijdverslag

DOCUMENTAIRE - Human en Argos hebben een mooie serie over medialogica, het idee dat het politieke discours zich steeds meer vormt langs de lijnen van het mediadebat en dat dat debat steeds meer weg heeft van een wedstrijdverslag. Wie wint, wie verliest? Deze week was de derde aflevering, over de campagne.

Hoe kwam Samsom gedurende de campagne boven te liggen? Waarom zakte Roemer weg? En wat is de rol van de media hierin geweest? De NOS en RTL Nieuws (bij monde van Bram Schilham en Frits Wester) zeggen get over it, maar is het wel zo simpel?

Het is de dertig minuten van het kijken meer dan waard.

Foto: Tom & Katrien (cc)

Verwachtingen marktwerking niet waargemaakt

ACHTERGROND - Bijna dertig jaar geleden heeft het kabinet Lubbers I de marktwerking in de openbare dienstverlening geïntroduceerd. Onderzoek naar privatisering, verzelfstandiging en marktprikkels in de ouderenzorg en het hoger onderwijs wijst uit dat de verwachtingen nog niet zijn waargemaakt, schrijft onderzoeker Anna de Zeeuw.

Bij de introductie van marktwerking leefden er bij politiek en dienstverleners hoge verwachtingen. Marktwerking zou ten goede komen aan een groter kostenbewustzijn, productinnovatie, en meer keuzevrijheid. En inderdaad, de ouderenzorg en het hoger onderwijs gingen ‘bedrijfsmatiger’ werken, al bleef de overheid, ondanks het proces van privatisering en verzelfstandiging, een stevig stempel op de sectoren drukken.

Fusies en protocollen

Wat uit mijn onderzoek naar percepties van marktwerking en kwaliteit in de periode 1982-2008 sterk naar voren komt, is dat de (landelijke) overheid de ouderenzorg en het hoger onderwijs vooral is gaan sturen via strakke protocollen en processen. Dat doet ze als opdrachtgever en financier vooraf en als kwaliteitsinspecteur achteraf. De overheid wil hoe dan ook controle houden op de dienstverlening en de kwaliteit ervan. Wat daarbij meespeelde was de publieke verontwaardiging over managers die vooral goed voor zichzelf (en hun salaris) zouden zorgen.

Een tweede opvallende ontwikkeling in de ouderenzorg en het hoger onderwijs is dat er door de marktwerking een proces op gang is gekomen van fusie en concentratie. Het aantal maatschappelijke dienstverleners nam af en als gevolg daarvan groeide de omvang van de instellingen fors. En deze dienstverlenende ‘molochs’ begonnen zich voornamelijk te richten op rendement en protocollen: in het hoger onderwijs hanteert men bijvoorbeeld de termen ‘studierendement’, ‘doorstroomsnelheid’ en bindende accreditatiekaders.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende