Britten worstelen met Europese samenwerking

De Britten hechten aan een onafhankelijke positie in Europa. De anti-EU partij UKIP zou in mei wel eens de Europese verkiezingen kunnen winnen. Ook het tweede debat tussen de liberale leider Nick Clegg en Nigel Farage van de oppositionele UKIP (United Kingdom Independence Party) is volgens de kijkers in het voordeel van de laatste geëindigd. Bijna 70% wees Farage aan als winnaar. Meer nog dan vorige week. Farage steunt zwaar op een anti-establishment sentiment. De EU, en met name het vrije personenverkeer, is alleen goed voor de rijken. Immigratie heeft in Groot-Brittannië geleid tot een loondaling van 14% sinds 2007, aldus de UKIP-leider. Clegg, voorstander van de EU, verweet zijn tegenstander terug te willen naar de 19e eeuw. Hij overtuigde kennelijk niet voldoende en mag hopen dat hij met zijn uitdaging van Farage nog enig krediet heeft gekregen in het anti-UKIP kamp ten koste van Labour en de Conservatieven. Zijn partner in de regering, de conservatieve premier Cameron, zal zich nu wel twee keer bedenken voordat hij aan een televisiedebat gaat deelnemen. Voor de eveneens behoorlijk eurosceptische en verdeelde conservatieven wordt het op 22 mei extra lastig om zich ten opzichte van het heldere standpunt van UKIP te profileren. Wat beweegt de Britten als het om Europa gaat? BBC-commentator Sam Wilson deed deze week een poging om deze vraag te beantwoorden. It is, to say the least, a complex relationship. 

Door: Foto: wikipedia

Ook SP sluit PVV buiten

SP-Kamerlid Paul Ulenbelt:

We leggen geen moties meer aan ze voor. We vragen dus geen politieke steun van haatzaaiers. We blijven hun moties op inhoud beoordelen om onze stem te bepalen. Dat is anders dan de PvdA. Zij steunen überhaupt geen moties van de PVV meer.

Een woordvoerder van SP-fractievoorzitter Emile Roemer bevestigt de nieuwe lijn

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: International Labour Organization (ILO) Department of Communications (cc)

Leefbare lonen in de kledingindustrie

ACHTERGROND - Labour behind the Label, een organisatie die opkomt voor textielarbeiders wereldwijd bracht afgelopen maandag een rapport over de lonen in de kledingindustrie uit. Hoewel we op de hoogte zijn van misstanden in de kledingindustrie zijn de conclusies van het rapport schokkend: geen enkele van de onderzochte bedrijven, waaronder bekende merken als Adidas, H&M, GAP en G-Star, betaalt een fatsoenlijk loon aan zijn arbeiders of zet zich voldoende in om dat te bereiken.

De tragedie van de ingestorte Rana Plaza fabriek van vorig jaar, waarbij meer dan 1100 mensen omkwamen, bracht de problemen die al lange tijd in de kledingindustrie spelen weer onder de aandacht. Stakende textielarbeiders in Cambodja vragen om een verdubbeling van hun loon naar 160 dollar per maand, maar het lijkt vooralsnog niet aannemelijk dat hun eisen worden ingewilligd.

Labour behind the Label probeert het voor consumenten duidelijker te maken wat er gebeurt in de kledingindustrie. Hiervoor werden veertig van de grootste kledingbedrijven en merken in Engeland langs de meetlat gelegd.

Wat betekent voldoende loon?

Een ‘living wage’, een leefbaar loon, is een mensenrecht en betekent dat je jezelf en je familie kunt onderhouden. In 2009 heeft de Asia Floor Wage Alliance nader bepaald wat dat inhoudt: dat je genoeg eten kunt kopen, dat je huur, gezondheidszorg, kleding, vervoer en onderwijs kunt betalen en nog wat overhoudt om een beetje te sparen voor onverwachte tegenvallers.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van die dingen | Verpakking

COLUMN - Ik wilde alleen even een nieuwe toner uit de verpakking halen. Dat ging niet zomaar. Ik moest op zoek naar een stanleymes om door de dikke plastic verpakking heen te snijden. Daarna volgden nog de plastic verpakking, de papieren verpakking, het plastic zakje om de toner en tenslotte het plasticje dat de inkt tegenhield. Ik keek naar de berg rotzooi op tafel en ik werd woest. Was dit nou allemaal nodig? Deze berg afval?

Ik heb navulverpakkingen geprobeerd, maar dat werkte voor geen meter. Ik zat heel snel en altijd op onmogelijke momenten zonder inkt, dus dat ging hem niet worden. Dus weer terug naar deze verpakkingsterreur. Wel eens stilgestaan bij de hoeveelheid verpakking die er om een elektrische tandenborstel zit? Na het uitpakken van de Sinterklaascadeaus stampen we de container nog even extra aan, zetten we een extra zak plastic meuk aan de straat en gaan de Chinese nepbatterijen de speciaal daarvoor bedoelde afvalbak in.

We hebben verpakkingsbelasting hier in Nederland, maar dat wordt allemaal doorberekend aan de klant, dus dat zet geen zoden aan de dijk. Ik betaal voor verpakkingen die ik niet wil. Leuk natuurlijk dat er allerlei initiatieven zijn om van de (plastic)afvalberg nieuwe producten of kunst te maken, maar het moet gewoon een stuk minder en dat kan volgens mij ook. Waarom moet alles vier keer ingepakt worden? Waarom in plastic, dan weer in papier en daarna nog een keer in plastic? Een soort zou toch voldoende moeten zijn?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

‘Opstelten lichtte Kamer onjuist in over drugsdeal’

Aldus Piet Doedens, de voormalige advocaat van Cees H.:

Volgens Doedens heeft het Openbaar Ministerie op 10 september 2001 bijna 5 miljoen gulden (bijna 2,3 miljoen euro) overgemaakt naar zijn advocatenkantoor, vanwaar het geld naar de drugsbaron werd doorgesluisd. Dat bedrag is vier keer zo hoog als de 1,25 miljoen waarover Opstelten onlangs de Kamer informeerde.

De oppositiepartijen ruiken bloed:

Diverse oppositiepartijen overwegen het vertrouwen in Opstelten op te zeggen zodra ze hard bewijs zien dat zijn verhaal niet klopt. Zowel Opstelten als H.’s advocaten weigeren het bankafschrift te tonen. De advocaten doen dat omdat hun cliënt hiervoor geen toestemming geeft, Opstelten beroept zich op staatsgeheim. D66-Kamerlid Magda Berndsen gaat aan Opstelten vragen om, desnoods vertrouwelijk, bewijs te tonen dat er ‘slechts’ 1,25 miljoen gulden aan H. is overgemaakt.

Quote du jour | Allochtoon

Ik zie mijn toekomst hier, zij daar. Toch ben ik in theorie allochtoon, van elders afkomstig. Als kind van Marokkaanse ouders heb je zo per definitie een achterstand. En hoe werk je die weg? Door je te bewijzen. Dat is an sich al een gotspe.

De verwachtingen voor mij als hier geboren allochtoon zijn hooggespannen. Zo’n beetje iedere autochtoon denkt eisen te mogen stellen. Ik zou moeten integreren, en mij aanpassen aan de Nederlandse cultuur, normen en waarden. Voor de een betekent dat studeren en werken. Voor de ander moet ik daar mijn hoofddoek voor afdoen.

Wettelijk verbod op kiloknallers niet mogelijk

Zo bericht nu.nl:

Een wettelijk verbod op het verkopen van vlees onder de kostprijs is niet mogelijk. Ook een minimumprijs voor vlees is niet aan de orde.

Dat komt door Europese regels. Dat laat staatssecretaris Sharon Dijksma (Economische Zaken) vrijdag weten. Ze reageert op een oproep van Wakker Dier. De dierenwelzijnsorganisatie wil dat aanbieden van vlees onder de kostprijs wordt verboden.

De schandalen zullen dus nog wel even blijven komen:

Rutte: ‘Europese lijsttrekkers zullen vertrouwen in EU niet herstellen’

Het is verkiezingstijd en dus vaart onze premier een kritische koers. In Rutte’s woorden:

Te vaak werden gemaakte afspraken over de begroting, of over de democratische rechtsstaat, niet nageleefd, met alle gevolgen van dien. […] Europa wordt steeds vaker geassocieerd met een anonieme, formele en onpersoonlijke bestuurslaag waar nationale soevereiniteit wordt verruild voor normatieve ‘Brusselse’ regels.

Nationale parlementen moeten meer ruimte krijgen (behalve als het op de nationale begroting aankomt, neem ik aan).

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende