EU burgers in actie

Het Europese burgerinitiatief geeft EU-burgers de mogelijkheid een onderwerp op de agenda te zetten in Brussel. Het jongste initiatief wil het cannabisgebruik legaliseren. Maandag vond in het Europese Parlement een hoorzitting plaats over het allereerste Europese Burgerinitiatief. Bijna 2 miljoen mensen hebben een oproep ondertekend aan de Europese Commissie om voor alle Europeanen de toegang tot schoon drinkwater  en sanitair veilig te stellen en privatisering van waterleidingbedrijven te verbieden. Die privatisering is inmiddels als algemene richtlijn van de baan, maar de eis is nog wel actueel in landen die lenen bij het Europese noodfonds, zoals Griekenland, die door de Trojka worden verplicht staatsbedrijven te verkopen. De organisatie Right2Water is het initiatief gestart vanuit de gedachte dat water een openbaar goed is en niet beschouwd moet worden als handelswaar. In de hoorzitting is het initiatief toegelicht aan de verantwoordelijke Eurocommissaris Sefcovic, die nu moet bekijken of alsnog nieuwe wetgeving wenselijk is. Het Europese Burgerinitiatief (ECI, European Citizens Initiative) bestaat sinds 2012 als uitvloeisel van het Verdrag van Lissabon. Minstens één miljoen burgers uit minimaal 7 landen kunnen de Europese Commissie vragen een wetsvoorstel in te dienen. Voor elk van die 7 landen is ook een minimumaantal handtekeningen vereist. Een voldoende gesteund initiatief komt in Brussel op de agenda. De Commissie is niet verplicht het voorstel te volgen, maar moet er wel een gemotiveerd besluit over nemen.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 28-02-2022

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: UNICEF Ethiopia (cc)

Tweeduizend ‘verweesde’ asielkinderen alsnog verblijfsvergunning

DATA - Tweeduizend ‘verweesde’ asielkinderen krijgen alsnog een verblijfsvergunning. Dat blijkt uit een analyse van de nieuwste cijfers van het aantal asielaanvragen over 2013. Het gaat hier om kinderen die in eerste instantie geen toegang tot Nederland kregen –door een uiterst streng toelatingsbeleid. Dat beleid was in 2009 ingesteld door Albayrak (PvdA), maar werd eerst door Leers (CDA) en vervolgens Teeven (VVD) versoepeld.

De Kinderombudsman (KO) schreef in juni vorig jaar een vernietigend rapport over de situatie waarin kinderen verkeerden die niet naar hun ouder(s) mochten:

Het Verdrag voor de Rechten van het Kind schrijft voor dat een kind het recht heeft om op te groeien bij de ouders, tenzij dit niet in het belang van het kind is. De Nederlandse overheid heeft onder dit verdrag de verplichting om aanvragen tot gezinshereniging met spoed, menselijkheid en welwillendheid te behandelen. De Kinderombudsman constateert dat aan geen van deze verplichtingen is voldaan.

Dat is niet mis en ronduit beschamend voor ieder land en helemaal voor een land als Nederland. Het was het door Albayrak (PvdA) ingezette beleid dat tot deze situatie heeft geleid, zoals blijkt uit de volgende cijfers van de KO:

t1

Op grond hiervan concludeert de KO:

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van die dingen | Sorry

COLUMN - Je doet het goed of je doet het niet. Excuses aanbieden. Het blijkt niet voor iedereen weggelegd. Een welgemeend sorry is voor sommige mensen onmogelijk om uit de strot te persen. Van die mensen die je tijdens het aanbieden van hun excuses toch nog even het gevoel geven dat je om hun lompe gedrag hebt gevraagd.

“Het spijt me dat je mijn kritiek zo persoonlijk hebt opgepakt, maar je kunt gewoon echt niet koken.”
“Ik vind het naar dat wat ik heb gezegd zo gevoelig bij je ligt. Sorry daarvoor. Daar zou je misschien aan moeten werken hoor, want dit zal je nog vaker tegenkomen.”
Of: “Het spijt me dat je je gekwetst voelt, ik zeg dit altijd zo, maar jij kunt daar blijkbaar wat moeilijk mee overweg.”

Dat zijn geen excuses mensen, dat is een trap na.Sorry met een maar is geen sorry. Een goede sorry is solo, met uitleg over waarom je sorry zegt. Sorry met direct een vergoelijking voor je eigen lompe gedrag is geen excuus en telt dus niet. Dat is gewoon neerbuigend. Een extra reden voor een excuus. Als je geen sorry kunt zeggen, zeg dan niets. Sta dan gewoon achter je belediging, je grove opmerking, je lompe actie of wat het ook mag zijn geweest waar je iemand mee overstuur hebt geholpen.

“Benno L. welkom in onze straat”

Er is een Facebookgroep opgericht die “Benno L. welkom in onze straat” heet. De pagina heeft op het moment van schrijven 933 likes, en dient als tegenwicht aan de protesten van mensen die roepen dat pedoseksuelen nooit meer mogen terugkeren in de samenleving. Van de administrator:

Like deze pagina alleen als je het werkelijk hebt overwogen. Welkom in je straat. Omdat mensen geen monsters zijn. Ook al slaat je angst om het hart.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

43000 feet

Als statisticus John Wilkins uit een vliegtuig valt vanaf 43000 voet hoog (= 13106 meter), rekent hij uit dat het exact 3 minuten en 48 seconden duurt voordat hij de grond zal raken.

Wat doe je in die tijd? Flitst je leven aan je voorbij? Hij houdt zich vooral met andere vragen bezig, zoals: Hoeveel pijn gaat het doen? Hoe kan ik het beste neerkomen?

Wouter Bos wil het maar niet begrijpen

Bos schreef vandaag een column in de Volkskrant waarin hij uitvaart tegen verschillende ‘salonpopulisten’, waaronder Bas Heijne:

Maar een salonpopulist is [Heijne] ook en als het bewijs daarvoor nog niet was geleverd dan kwam het afgelopen zaterdag (15 februari) alsnog. Onder de titel ‘Haagse modder’ laat Heijne een analyse van de affaire-Plasterk/Samsom/Pechtold uitmonden in een diepe verzuchting: ‘Hier en daar is opgemerkt dat in de affaire rond Plasterk de echte issues onbesproken bleven: hoe gaat de staat met onze privacy om? (…) Was ik lid van een politieke partij dan zou ik proberen juist die grote kwesties onderwerp van debat te maken (…). Het gaat niet om een democratisch tekort. Het gaat om een intellectueel tekort.’

Hè hè, het hoge woord is eruit, er is sprake van een intellectueel tekort, politici zijn gewoon dom!

Ik begrijp niet wat mensen met een intellectueel overschot beweegt om dit soort onzin uit te kramen

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende