De gemeente Nijkerk vatte het plan op voor een periode van 2,5 jaar een noodopvang voor 350 vluchtelingen te organiseren. In een gebouw in Hoevelaken. Meteen reuring, opgestookt door een in Hoevelaken woonachtig Eerste Kamerlid van de PVV. De Lokale Partij wil de ‘Rutte-strategie’ toepassen: een besluit uitstellen tot na de zomer. Onder andere om het college van B&W zodoende tijd te geven om met het COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) te onderhandelen over een lager aantal asielzoekers. Daar zit het Nijkerks college van B&W dus klem tussen lokaal ongenoegen en het COA / staatssecretaris Van der Burg. De Spreidingswet is nog volop in behandeling, dus Van der Burg heeft weinig in handen waarmee hij de Hoevelakers tot bezinning kan brengen. Of de wensen en eisen die sommige Hoevelakers nu inbrengen ook gehoor krijgen, is zeer de vraag. In mei liet de staatssecretaris weten klaar te zijn met gemeenten die allerlei eisen stellen. Spreidingswet nog lang niet klaar Op 1 juni ging de vaste Kamercommissie voor Justitie en Veiligheid in gesprek met elf bestuurders en organisaties, die hun reactie gaven op de Spreidingswet. Vluchtelingenwerk Nederland, de Raad voor het Openbaar Bestuur (ROB), de Adviesraad Migratie en VNG / G40-stedennetwerk vinden de verdeling van opvangplaatsen zoals in het wetsvoorstel is geformuleerd te complex. Ze sloten aan bij het advies van de Raad van State: pas een eenvoudiger systematiek toe, analoog aan de procedure voor huisvesting van statushouders: taakstelling naar rato van aantal inwoners gemeente. De VNG en G40-stedennetwerk stellen bovendien: In lijn met de Uitvoeringsagenda en de Bestuurlijke afspraken is afgesproken dat er versneld uitvoering wordt gegeven aan het mogelijk maken van kleinschalige opvang. Structurele, kleinschaliger opvang kan Een structurele en kleinschaliger opvang, is dat mogelijk? De Initiatiefgroep Huisvesting Asielzoekers Nederland denkt van wel. De groep lanceerde oktober vorig jaar het ‘Plan Kan’. Alle gemeenten (en niet slechts een selectie) krijgen de wettelijke taak om structureel een (door de minister vast te stellen) taakstelling van asielopvangplaatsen naar rato van het inwonertal te realiseren. Hoe dan? De Initiatiefgroep stelt een taakstelling van structureel 30 plekken per 10.000 inwoners voor. Het resultaat: Bij een gemiddelde omvang van een gemeente van 50.000 inwoners, zijn dat 150 plaatsen per gemiddelde gemeente. Dat levert (in totaal) 342 * 150 = 51.300 plaatsen op (structureel) De consequenties van Plan Kan Van de 102 gemeenten die nu enige vorm van opvang hebben, moeten 36 (35%) een aantal plaatsen erbij nemen (opschalen). De overige 66 gemeenten kunnen wat afschalen. Bijvoorbeeld: Amsterdam heeft nu een capaciteit van 3200 bedden. Bij Plan Kan zijn dat 446 bedden minder. Den Haag heeft nu een capaciteit van 654 bedden. Bij Plan Kan zijn dat 1035 meer. Oirschot heeft nu 150 bedden ter beschikking. Bij Plan Kan worden dat 92 bedden minder. De gemeente Wierden heeft nu een opvang voor 56 mensen. Volgens Plan Kan moeten daar nog 19 plaatsen bij. Uitvoering van Plan Kan betekent dat bij de gemeentelijke inwonersaantallen per 1 januari 2023 (CBS) een totaal capaciteit van 53.434 bedden ontstaat. Dat zijn 4.763 meer plaatsen dan de huidige capaciteit (48.671, inventarisatie per 14 juni 2023, via locatiezoeker van het COA). Maar niet genoeg als blijkt dat er volgend jaar 77.100 plaatsen nodig zijn. En het is ook wat minder dan in de Spreidingswet is voorgesteld: 55.000 plaatsen. In die gevallen zijn er respectievelijk 43,29 of 30,87 bedden per 10.000 inwoners nodig. Per 10.000 Resultaat uitvoering Plan Kan 30 53.434 Spreidingswet 30,87 55.000 Prognose 43,29 77.100 Lees het complete Plan Kan en zie hier alle gemeenten op een rij, waarvan 102 met huidige capaciteit, het aantal inwoners per 1-1-2023 en het aantal opvangplekken volgens de Plan Kan-systematiek (ook als Word versie). Eerlijk delen Nog even terug naar Hoevelaken. Dat valt onder de gemeente Nijkerk. Als gemeente (44.975 inwoners) zou Nijkerk volgens 'Plan Kan' 135 opvangplaatsen moeten bieden. Aanzienlijk minder dan de 350 waar nu sprake van is. Maar moet er geen rekening worden gehouden met het feit dat Hoevelaken een klein onderdeel van de gemeente is? De plaats Hoevelaken telt zo’n 9.745 inwoners (in 2022, volgens deze bron). Volgens de voorgestelde systematiek van 'Plan Kan' komt dat neer op een opvang van 29 bedden. Dat is ook toevallig! De meeste erg kleinschalige opvang is tot nu toe vooral bedoeld voor AMV’s: alleenstaande minderjarige vreemdelingen. Bijvoorbeeld in Tilburg (24 plaatsen), Veenhuizen (gemeente Noordenveld, 25 plaatsen) en Vries (gemeente Tynaarlo, 28 plaatsen). Maar ja, dat is nou net een doelgroep die de Hoevelakers juist niet willen ontvangen. Dan toch maar 135 plaatsen voor gezinnen, alleengaanden en (echt)paren? Kom op Hoevelaken, het kan: eerlijk alles delen.
De ouder wordende jongere kent haar nog wel van Tom’s Diner en Luka. Maar hoeveel nummers van Suzanne Vega heeft u nu werkelijk beluisterd?
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
COLUMN - De wekelijkse persconferentie na de ministerraad mag ondertussen wel de persconference van Rutte gaan heten. Totaalkunst. Een woordendans rond de hete brij. Puur poëzie door de kracht van herhaling.
De laatste persconferentie was weer zo’n voorbeeld. Niet voor de eerste keer probeerde een van de journalisten bij Rutte een bekentenis te ontlokken dat hij een van de oorzaken is dat het vertrouwen in de politiek naar de knoppen is. Vorig jaar, 13 mei, waren we getuige van het spel tussen Sam Hagens (SBS) en Rutte:
Hagens: “Ziet u uzelf nog als de premier die problemen oplost?”
Rutte: “Dat is in ieder geval mijn ambitie, ja.”
Hagens: “Want als je kijkt naar de afgelopen twaalf jaar kun je ook zeggen dat u problemen veroorzaakt.”
Rutte: “Ook, ongetwijfeld. Als je bestuurt gaan er ook dingen niet goed, zeker. Maar ik ben ook trots op heel veel dingen die wel bereikt zijn.”
Hoe dat verder ging kunt u hier terugzien.
Afgelopen vrijdag was het weer feest. Ook nu provoceerde een journalist van SBS (Merel Ek) de “opperbaas” (Ruttes eigen woorden) van Nederland.
Merel Ek opende het bal met:
Meneer Rutte, voelt u zich verantwoordelijk voor het vertrouwen in de politiek in Nederland?
Het is duidelijk dat de huidige periode de geschiedenis, behalve als het tijdperk van Vladimir Poetin, en de zoveelste stap in de opwarming van de aarde, de geschiedenis zal ingaan als de tijd van de kunstmatige intelligentie. Dat blijkt onder andere uit de waarschuwingen die ons om de oren vliegen over de gevaren van die kunstmatige intelligentie.
Het zijn niet de minsten die waarschuwen. Zo verliet onlangs een van de belangrijkste ingenieurs bij Google, Geoffrey Hinton – iemand die decennia heeft gewerkt aan de technologie die nu zo succesvol is – zijn baan, naar eigen zeggen om zo beter te kunnen waarschuwen voor wat er allemaal gebeurt. Eerder hadden al duizend vooraanstaande technologen in een open brief dringend gevraagd om een moratorium van zes maanden op de verdere ontwikkeling van Kunstmatige Intelligentie. (Dat is al meer dan een maand geleden: aan dat moratorium laat niemand zich iets gelegen liggen.)
De gebruikte taal is soms behoorlijk heftig. Ook Hinton suggereert, bijvoorbeeld in het onderstaande recente interview, dat als we niet uitkijken, deze kunstmatige intelligentie weleens het einde van de mensheid kan betekenen. Niet omdat die kunstmatige intelligentie energie slurpt in onvoorstelbare hoeveelheden of omdat het alle ongelijkheden van het kapitalisme nog eens vele malen versterkt – die argumenten hoor je deze technologen nooit gebruiken – maar omdat we met de huidige kunstmatige intelligentie een monster hebben gecreëerd.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Mezzoforte is IJslands meest bekende fusion band die jazz en funk combineert. Het muziekgezelschap timmert alweer sinds 1977 aan de weg. In 1983 had de groep een wereldwijde hit, ‘Garden Party‘ genaamd.
ACHTERGROND - De funeraire cultuur van ‘het volk’, vooral op het platteland, is (in tegenstelling tot de cultuur van midden- en hogere klassen in de steden) altijd doorspekt geweest met volks- en bijgeloof. De kerk maakte een strikte scheiding tussen het ‘geestelijke’ hiernamaals en het materiële hier en nu, maar voor het ‘gewone volk’ was dit onderscheid zo logisch niet. Ondanks de verkondigingen van de dominee of de pastoor dat de dode nu in het hiernamaals verkeerde, werd de ziel van de overledene, ook al behoorde die toe aan een dierbare, per definitie als een probleem gezien.
Ook een dierbare werd bij leven altijd wel eens onheus bejegend en de ziel van de dode mocht eens op wraak zinnen. Na het sterven werden de ogen gesloten. De ziel had via de ogen het lichaam verlaten en het moest koste wat kost voorkomen worden dat de ziel via diezelfde weg zou terugkeren in het lichaam. De dode moest in verwarring gebracht worden zodat hij of zij vanaf het kerkhof of de weg daar naar toe, de weg naar huis niet zou kunnen terugvinden.
De weg die de begrafenisstoet naar de begraafplaats volgde, was daarbij één van de essentiële elementen. Hiervoor werden speciale wegen gebruikt, de doden- of lijkenwegen. Ze waren van geslacht op geslacht voor ieder gehucht overgeleverd en zelfs voor iedere hoeve vastgelegd. Het waren vaak niet meer dan paden of karrensporen. Het was wel éénrichtingsverkeer, want de terugweg van de nabestaanden ging via een andere route: de lichaamloze ziel mocht ze immers eens achterna komen. Om de overledene in verwarring te brengen werd bovendien bij aankomst driemaal (voor de Vader, de Zoon en de Heilige Geest) een rondje om de kerk c.q. het kerkhof gemaakt.
Nederland biedt de kinderen van vluchtelingen momenteel onvoldoende onderwijs aan. Het kabinet overweegt noodmaatregelen: ook ongediplomeerden mogen voor de klas staan. Dat is des te gênanter omdat Nederland een welvarend land is dat, ondanks alle publiciteit, geen werkelijk vluchtelingenprobleem kent. De overgrote meerderheid van de vluchtelingen blijft immers in de regio en hoopt snel terug te kunnen keren.
Onlangs luisterde ik in Libanon, een land met ruim vier miljoen inwoners en anderhalf miljoen vluchtelingen, naar een lezing over het onderwijs dat men daar verzorgt voor ongeveer 600.000 Syrische kinderen. Los van het feit dat onderwijs simpelweg een mensenrecht is, is het belangrijk kinderen, al is het maar voor enkele uren per dag, weg te halen uit een vluchtelingenomgeving. Gebeurt het niet, dan worden de kinderen ingezet als goedkope arbeiders. Of te jong uitgehuwelijkt.
De onderwijzers staan voor diverse uitdagingen, waarvan de eerste financieel is. De Syriërs konden al nauwelijks betalen voor transport en leermiddelen; de economische crisis in Libanon heeft die problemen verder verscherpt. De gezinnen zullen eerst moeten betalen voor het eten en pas daarna voor het onderwijs. Aan de Libanese zijde is nauwelijks geld om de docenten te betalen, al heeft een recente staking wel geleid tot een verbetering van hun inkomen. Gedurende die staking was het onderwijs natuurlijk onderbroken.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Yves Tumor werd geboren in Miami, groeide op in het oerconservatieve Tennessee, en gebruikte de muziek om aan deze saaie, repressieve omgeving te onstnappen.
Tegenwoordig resideert hij in Turijn waar hij muziek componeert en produceert.
Nina Hagen heeft het heet. En dan wordt ze hitsig, zo legt ze hier uit. Net als de mannen in haar omgeving.
Is het jazz? Is het een musicallied? Het is in ieder geval strak geproduceerd.
Rapper en bassiste Meshell Ndegeocello werd in 1968 geboren in West-Berlijn als Michelle Lynn Johnson.
U raad het al: een Checkpoint Charlie-kindje. Haar vader was echter niet alleen sergeant in het Amerikaanse leger, maar ook jazzsaxofonist. De appel valt niet ver van de stam.