Zoekresultaten voor

'holocaust'

Joodse leiders: Europese wet tegen antisemitisme en ‘intolerantie’

Behalve tegen antisemitisme is de voorgestelde wetgeving ook tegen vrouwenbesnijdenis, burkaverboden, homobelediging, polygamie, het ontkennen van genocide in het algemeen (en de Holocaust in het bijzonder). Je mag ook niet meer openlijk een totalitair regime goedkeuren. En ja, het is ook een wet tegen vrijheid van meningsuiting, want het is niet de bedoeling dat je hele groepen mensen wegzet:

The proposed legislation would also curb, in the wake of the Paris attacks, freedom of expression on grounds of tolerance and in the interests of security. (…) Tolerance is a two-way street. Members of a group who wish to benefit from tolerance must show it to society at large, as well as to members of other groups and to dissidents or other members of their own group,” says the document. (….) There is no need to be tolerant to the intolerant. This is especially important as far as freedom of expression is concerned: that freedom must not be abused to defame other groups.

Foto: hesjay (cc)

Denk even na voor je vermoorde cartoonisten natrapt

OPINIE - De antropoloog Martijn de Koning, medeauteur van het rapport Eilanden in een zee van ongeloof: het verzet van activistische da’wa-netwerken in België, Nederland en Duitsland, had na de terroristische aanslag op Charlie Hebdo het verzoenende stuk kunnen schrijven dat zijn betoog “Denk even na voor je islamofobe cartoons verspreidt” in de Volkskrant van 17 januari niet is geworden. Hij bestendigt de wij-zij-tegenstelling tussen niet-moslims en moslims in plaats van die te helpen overbruggen.

De Koning had kunnen laten zien dat een aantal ultrarechtse Westerse opinieleiders en autoritaire staatshoofden hebben geprobeerd het spontane protest “Je suis Charlie” te kapen. Hij had erop kunnen wijzen dat een deel van hen een jammerlijk gebrek aan zelfkritiek paart aan het gevaarlijk ophitsen van het publiek tegen “de” islam. Hij had er begrip voor kunnen kweken dat nogal wat moslims dit hypocriete element van de publieke verontwaardiging na de moordpartij uitvergroten, omdat veel islamitische landen met Westerse bedoelingen slechte ervaringen hebben. Hij had erop kunnen wijzen dat toch moslims in verschillende landen meededen met “Je suis Charlie”.

Samen sterk voor de vrijheid

Maar helaas: van “Je suis Charlie” maakt De Koning een witte, althans in de zon van zijn intellect gebleekte stroman: zelfingenomen, racistische Westerlingen die bij wijze van machtsvertoon de islam of moslims “een lesje willen leren”.

Mij lijkt dat je als menswetenschapper meer geïnteresseerd moet zijn in wat de sympathisanten – niet-moslims en moslims – van “Je suis Charlie” gemeen hebben, dan je blind te staren op extremen. Het gedeelde gevoelen was zonneklaar: solidariteit betuigen met bruut vermoorde tekenaars die binnen de grenzen van de democratische rechtsstaat een vorm van vrije expressie beoefenden; en afgrijzen tonen van religieuze extremisten en hun versteher die begrip (of erger) kunnen opbrengen voor de poging die vrije expressie te fnuiken door vormgevers ervan af te slachten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het afnemend peil der beschaving

COLUMN - Een tijdje geleden circuleerde op de sociale media de bijgevoegde foto van een groep kinderen in het Rijksmuseum. Achter hen de Nachtwacht, maar geen ervan kijkt ernaar: ze zijn meer geïnteresseerd in hun smartphone. Het commentaar was redelijk voorspelbaar: wat erg toch, zoveel moois en dan niet kijken, jeugd van tegenwoordig, afnemende belangstelling voor cultuur, ach, wee.

nachtwacht

Tja. Die ouwe mensen van tegenwoordig. Komen nooit in een hedendaags museum. Weten niet hoe je daar met een app op je telefoon leuke dingen kunt leren. Eerst krijg je een rondleiding van je leraar, daarna kun je je verder verdiepen met zo’n digitale gids, soms in de vorm van een spelletje. Dubbel rendement van je museumbezoek. Ik heb geen idee hoe de bijgevoegde foto tot stand is gekomen, maar ik zou niet meteen jeremiëren over het afnemend peil der beschaving.

Het is namelijk echt niet alleen maar treurnis in de culturele sector. Wat daarentegen wel zo is, is dat mensen opvallend snel geloof hechten aan slecht nieuws over het immer dalend cultureel niveau. Een voorbeeld van zulk al te snel pessimisme is dat een hoog percentage van de mensen zou denken dat de paashaas in de Bijbel staat vermeld. Dat doet het goed aan de borreltafel en wie weet is het ook eens uitgezocht, maar ik zou het niet zomaar als feit aannemen, laat staan er conclusies aan verbinden.

Foto: Partij van de Arbeid (cc)

Twee maten: antisemitisme en moslimhaat

OPINIE - Vorige week suggereerde onze minister van Sociale Zaken Lodewijk Asscher dat het antisemitisch is om het CIDI een criminele organisatie te noemen. Daarmee lijkt de minister de definitie van antisemitisme te hebben opgerekt.

Kan iemand mij uitleggen waarom? En zou hij vergelijkbaar reageren wanneer een islamitische belangenorganisatie crimineel zou worden genoemd?

CIDI

Voor alle duidelijkheid: ik vind het CIDI geen criminele organisatie. Een organisatie is crimineel wanneer die organisatie de wet overtreedt en dat is bij het CIDI niet het geval.

Het CIDI is een lobby-organisatie van een bevriende natie. Je zou kunnen betogen dat dit land, Israel, crimineel is, omdat het mensenrechten schendt, net als VN-resoluties en internationale verdragen. Op dezelfde manier zou je trouwens veel andere landen ook crimineel kunnen noemen, waaronder ook het bestuur in Gaza.

Volgens Khalid Sinouh, keeper van Sparta, is het CIDI crimineel omdat de organisatie een criminele staat steunt. Dat mag hij vinden. Je kunt discussiëren over de stelling van Sinouh, je kunt het misschien smakeloos vinden, maar waarom is zijn uitspraak in godsnaam antisemitisme meneer Asscher?

Het CIDI doet haar werk en dat doet ze goed. Het CIDI behartigt de belangen van de staat Israël en waarschuwt tegen antisemitisme. Wat mij betreft zouden de mensen van het CIDI wat kritischer ten opzichte van Israël mogen staan, maar dat ze waarschuwen tegen antisemitisme is terecht.

Foto: Monument ter herinnering aan de Duitse bezetting [illustratie overgenomen van Pusztaranger] copyright ok. Gecheckt 09-11-2022

Een Hongaars monument

ACHTERGROND - Monumenten zijn dankbare objecten voor politiek verzet.

Sommige monumenten verzachten wonden, andere trekken ze weer open, kopte de Budapest Telegraph. Een monument ter herinnering aan de slachtoffers van de Duitse bezetting van Hongarije op het Szabadság (Vrijheids-) plein in de hoofdstad heeft zoveel verzet opgeroepen dat het pas eind juli, maanden na de geplande datum, geplaatst kon worden. Zonder enig ceremonieel. Het staat nu op het plein tegenover het monument dat moet herinneren aan de Russische bezetting. De beide monumenten staan voor een periode die in de grondwet als zodanig is vastgelegd als tijd waarin de onafhankelijke Hongaarse staat niet bestond en dus niet verantwoordelijk gehouden kan worden voor wat er toen gebeurd is.

Het monument is omstreden omdat het suggereert dat de hele Hongaarse natie geleden heeft onder nazi-Duitsland, terwijl Hongarije lange tijd een trouwe bondgenoot was van Hitler en medeverantwoordelijk voor de deportatie van van duizenden Hongaarse joden. De onschuld van de Hongaren die het monument laat zien in de vreedzame figuur van de aartsengel Gabriël, symbool voor de Hongaarse natie, tegenover de agressieve Duitse adelaar is vals, volgens de tegenstanders.  Zij probeerden tevergeefs voorbereidende werkzaamheden voor het monument te verhinderen. Zij storen zich er ook aan dat de Hongaarse premier Orbán, die dit voorjaar met overmacht is herkozen, de geschiedenis probeert te verdraaien.

Foto: ho visto nina volare (cc)

Brausebad

COLUMN - Concentratiekamp Dachau ligt in Alphen aan den Rijn of Zoetermeer. Zo banaal zijn de naoorlogse buitenwijkjes van het Beierse stadje, even ten noorden van München. Zo banaal, zo doodgewoon, zo alledaags. De bordjes richting de KZ-Gedenkstätte hadden ook naar Zwembad de Driesprong kunnen verwijzen.

Je wilt naar binnen maar alle toeristen willen eerst een foto van het gesloten toegangshek met de beruchte leus Arbeit Macht Frei. En zo maken we allemaal dezelfde foto: ook ik ben een schaap. Binnen fotograferen we allemaal dezelfde stukjes gereconstrueerd kamphek met prikkeldraad en gracht en lampen. De foto’s vinden een plekje op onze geheugenkaartjes tussen de kathedralen, de vakwerkhuisjes en de Brauhäuser van Beieren.

Het is die absurde banaliteit, of die banale absurditeit, die aangrijpt: ze is een afspiegeling van de daadwerkelijke Holocaust, die door doodgewone mensen werd bedacht en uitgevoerd om andere doodgewone mensen zo efficiënt mogelijk af te slachten.

75 jaar later steken we de vlakte over waar de fundamenten van achtentwintig barakken liggen (de voorste twee van de in totaal 30 barakken zijn gereconstrueerd). Daar, links van het protestantse monument, het katholieke monument en het joodse monument, en achter de open plek waar Russische krijgsgevangenen werden geëxecuteerd en waar nu een Russisch-Orthodox monument staat, staat Barak X.

Foto: Demo tegen de oorlog in Gaza, San Francisco (foto: wikipedia.org)

Wat niet weet wat niet deert

ACHTERGROND - Het verbieden van uitingen van radicale groepen heeft geen enkele zin.

Op zoek naar een punt om te scoren haalde CDA-fractievoorzitter Sybrand Buma een oud idee van partijgenoot en voormalig minister Donner van stal: verbied het verheerlijken van geweld. Hij kreeg er weinig steun voor, ook niet van VVD-minister Opstelten, doorgaans een hardliner op dit punt. Die vond dat de Nederlandse wet al voldoende mogelijkheden heeft om opruiing en haatzaaien aan te pakken.

Na de moord op Van Gogh in november 2004 kwam minister Donner (CDA) met het idee voor een nieuwe wet die het verheerlijken of goedpraten van terroristische daden strafbaar zou moeten maken. Ondanks vele bezwaren van juristen en politici zette hij zijn plannen door. In juli 2005 publiceerde hij een wetsontwerp. In het ontwerp stond een maximumstraf van een jaar cel. Voor degene die het delict zou begaan in het kader van zijn beroepsuitoefening (bedoeld was de imam) was een straf voorzien van maximaal twee jaar met als bijkomende straf ontzetting uit het ambt. Uit de omschrijving van het delict was op te maken dat ook het ontkennen van de holocaust er onder zou moeten vallen. Een nogal overbodige verbreding omdat dit in de Nederlandse praktijk als strafbaar was.

Foto: B10m (cc)

Over hetzes en neonazi’s: de Telegraaf en het demonstratiedilemma

OPINIE - Burgemeester Jozias van Aartsen van Den Haag sprak van een “hetze” in De Telegraaf tegen hem. In plaats van voor “hetzes” kunnen media beter plek inruimen voor debat over het onderliggende dilemma: politiek gevoelige demonstraties, toestaan of verbieden? Na de “hetze” veranderde Van Aartsen van aanpak.

“De arrogantste paling in een emmer snot die ik ooit mocht aanschouwen.” Zo typeerde Telegraaf-columnist Rob Hoogland de burgemeester afgelopen zaterdag. Eerder omschreef Hoogland hem als “bestuurlijk weekdier”. Hooglands collega’s Bob Smalhout en Nausicaa Marbe deden ook een duit in het zakje. Smalhout vergeleek Van Aartsen met een kapitein die zijn bemanning na schipbreuk in de steek laat. Marbe noemde hem “plucheklever.” Haar vrijdagcolumn heette: “De zelfvoldane regent blijft aan.”

Deze Telegraaf-columnisten schreven alle drie verscheidene stukken tegen Van Aartsen. Verder waarschuwde de hoofdredactie de burgemeester afgelopen weekend dat “grote alertheid” hem past. “Anders is het tijd om voorgoed met vakantie te gaan.” Deze vermaning kwam na vijf dagen achtereen chocoladeletters op de voorpagina, met “DEN HAAG RADELOOS” op dinsdag als hoogtepunt. Van Aartsen moest naar huis. En na zijn thuiskomst was het nog niet goed: “Van Aartsen speelt weer verstoppertje.”

Wat Van Aartsen onder andere wordt verweten is dat hij niet ingreep bij een betoging in zijn stad op 24 juli. Sommige betogers zouden zich antisemitisch hebben geuit. Ter verdediging wees de burgemeester op het grondrecht van betoging, dat bij hem hoog in het vaandel staat. Het is aan politie en Openbaar Ministerie om op te treden als tijdens betogingen delicten worden gepleegd. Van Aartsen zag reden voor politie en Openbaar Ministerie om in te grijpen, maar niet om de hele demonstratie te beëindigen.

Quote du jour | Diplomatic muscle

As Jewish survivors and descendants of survivors and victims of the Nazi genocide we unequivocally condemn the massacre of Palestinians in Gaza and the ongoing occupation and colonization of historic Palestine. We further condemn the United States for providing Israel with the funding to carry out the attack, and Western states more generally for using their diplomatic muscle to protect Israel from condemnation. Genocide begins with the silence of the world.

We are alarmed by the extreme, racist dehumanization of Palestinians in Israeli society, which has reached a fever-pitch. In Israel, politicians and pundits in The Times of Israel and The Jerusalem Post have called openly for genocide of Palestinians and right-wing Israelis are adopting Neo-Nazi insignia.

Foto: donaldjenkins (cc)

Jodenhaat en islam (1)

OPINIE - Stomtoevallig stuitte ik in de trein op een achtergebleven opiniebijlage van het NRC van afgelopen zaterdag met daarin een stuk van David Suurland: ‘Jodenhaat hoort bij de islam’. Of die kop van de redacteur is of van Suurland zelf, weet ik niet, maar het is een uitstekende samenvatting: jodenhaat onder moslims is een direct gevolg van de islam. Suurland heeft het over ‘eeuwenlang zorgvuldig gekweekte Jodenhaat’.

Zijn stuk barst van de ondersteunende feiten: aanslagen in Toulouse en Brussel, Facebookpagina’s waar moslims massaal steun aan daders betuigden, Mein Kampf op bestsellerlijsten in het Midden Oosten, middeleeuwse theologische verhandelingen van islamitische geestelijken, de enthousiaste ontvangst van holocaustontkenners in de islamitische wereld, Iraanse steun voor de omstreden Franse cabaretier Dieudonné M’bala M’bala, geschiedenisleraren die moeilijkheden krijgen bij lessen over de holocaust en wetenschappelijke onderzoeken onder moslims met schokkende uitkomsten.

Zoals elk betoog dat een stelling poneert en vervolgens faits diverts opsomt ter ondersteuning, is Suurlands verhaal buitengewoon overtuigend, maar het blijft cherry picking galore. Suurland poneert alleen maar stellingen: over bestsellerlijsten (welke?) over Iraanse steun (hoeveel?), over islamitische theologische tractaten (citaatje?). Niets wordt onderbouwd en nergens lijkt Suurland te beseffen dat zijn weergave wel heel simplistisch is. Dat holocaustontkenners warm werden ontvangen door Mahmoud – de holocaust is een mythe – Ahmadinejad is een feit. Het is óók een feit dat rond diezelfde tijd in Iran de (staats!)televisieserie Madar-e sefr darage werd uitgezonden over een Iraanse diplomaat die tijdens de Tweede Wereldoorlog joden heeft gered. Daarin is de holocaust beslist geen mythe.

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Yeshayahu Leibowitz over ‘Judeo-Nazisme’

DOCUMENTAIRE - Tijdens zijn leven waarschuwde de Israëlische publieksintellectueel Yeshayahu Leibowitz keer op keer voor het pad naar nationalisme, racisme en fascisme. Het zijn profetische woorden gebleken.

Het betitelen van Israël als ‘nazistaat’ wordt in de regel veroordeeld als antisemitische retoriek.

Niet ten onrechte: doorgaans heeft het de bedoeling Israël (en per implicatie: Joden) als het ultieme kwaad in de wereld voor te stellen, of in een perverse omkering de voormalige slachtoffers van de Holocaust nu zelf in de rol van de grootste beulen te kunnen hullen en daarmee de Europese medeplichtigheid aan de Holocaust moreel te doen verschrompelen.

Toch zal niemand de Joods-Israëlische intellectueel Yeshayahu Leibowitz (1903 -1994) van antisemitisme kunnen beschuldigen als deze spreekt van een ideologische trend binnen Israël richting wat hij ‘Judeo-Nazisme’ noemt. Niet alleen was Leibowitz zelf orthodox-joods, maar ook was hij zestig jaar lang actief in het publieke debat in Israël. Amos Oz noemde hem ‘een van de grootste denkers van onze tijd’.

Van religieuze naar nationale identiteit

In het kort komt Leibowitz’ argumentatie hier op neer:

Met de emancipatie en assimilatie van de Joden in de 19e eeuw heeft er een wezenlijke verschuiving plaatsgevonden in het karakter van het Jodendom. Het kenmerkende aan het Joodse volk was tot dan duizenden jaren lang de Joodse godsdienst geweest; men had geen eigen land, geen gemeenschappelijke spreektaal, geen wereldwijd gedeelde cultuur, maar men had de religie die Joden samenbond en hen maakte tot wat ze waren.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

De Arabist en de Moefti

ACHTERGROND - Hans Jansen wijt de Holocaust aan de tussenkomst van de Grootmoefti van Jeruzalem, haj Amin al-Hoesseini. Een staaltje holocaustrevisionisme dat wordt weersproken door de historische bronnen – die Jansen duidelijk niet kent.

De koppen schreeuwen me in het gezicht: “The Mufti of Jerusalem: Architect of the Holocaust”; “From Himmler with Love: “His Eminence, the Grand Mufti, In Remembrance”; “The Smoking Gun: The Auschwitz Blueprints and The Mufti”. Het is 2010 en ik bevind me op het weblog van Pamela Geller.

Volgens Geller verzwijgt de Duitse regering de locatie van een appartement waar een paar jaar eerder een bouwtekening van concentratiekamp Auschwitz is gevonden om te voorkomen dat de wereld te weten komt dat niemand minder dan haj Amin al-Husseini, grootmoefti van Jeruzalem, de architect van de Holocaust is geweest. Al-Husseini was namelijk dikke mik met Heinrich Himmler moet u weten, en één plus één is twee.

Maar goed, deze haatpropagandiste beweert ook dat Obama de onwettige liefdesbaby is tussen Malcolm X en een militant-marxistische porno-actrice; dat de Moslimbroederschap onder leiding van diezelfde Barack Hussein Obama het Witte Huis bestiert; en dat Geert Wilders een levende legende is die ons zal verlossen van het islamofascisme. Ik wil maar zeggen: dat wijf is knettergek.

Vorige Volgende