Minder dan een uur na de aankondiging van zijn verkiezingsoverwinning kreeg Geert Wilders al een felicitatie van Viktor Orbán. The winds of change are here, schreef hij op Twitter bij een oud nummer van The Scorpions. De Hongaarse premier hoopt op Nederlandse steun bij zijn voortdurende strijd tegen de meerderheid van de EU-lidstaten die niets moet hebben van zijn illiberale politiek. Zonder EU kan hij niet. Maar aan EU-afspraken die hem niet goed uitkomen wil hij zich niet houden. Op dat punt kan hij in Wilders wel een bondgenoot vinden, maar het is de vraag of eventuele coalitiegenoten van de PVV daarin meegaan. Orbán voert de druk op in de EU om nu eindelijk eens tot betaling over te gaan van alle bevroren tegoeden, zoals de €700 miljoen uit het pandemieherstelfonds. In het Europarlement verklaarden de Commissarissen Reynders (Justitie) en Hahn (Budget) deze week dat er vorderingen zijn gemaakt om de al lang bestaande problemen op rechtsstatelijk gebied in Hongarije op te lossen. Maar het is nog niet voldoende om de blokkade op dit fonds op te heffen. Er zijn nog onvoldoende garanties dat belangenverstrengeling in publieke instellingen kan worden voorkomen en er is nog onduidelijkheid over de bevoegdheden van een nieuw instituut dat de integriteit van bestuur moet bewaken, zei Hahn. De hand van Poetin Het antwoord uit Hongarije kwam per ommegaande. Orbán dreigt alle hulp van de Europese Unie aan Oekraïne te blokkeren, evenals de toekomstige toetreding van het land tot het blok, tenzij de EU-leiders ermee instemmen hun hele strategie van steun aan Kyiv te herzien. 'De Europese Raad moet een openhartige en open discussie voeren over de haalbaarheid van de strategische doelstellingen van de EU in Oekraïne,' schrijft hij aan de Commissie. Hier lezen we mogelijk de hand van Poetin met wie Orbán vorige maand de onderlinge betrekkingen heeft verstevigd. Eerder leek de Commissie juist vanwege het veiligstellen van steun aan Oekraïne wel bereid de bevriezing van een aantal fondsen voor Hongarije op te heffen. Maar het is onwaarschijnlijk dat het Europarlement daarin meegaat. In het Europarlement diende zijn Fideszpartij deze week een wetsvoorstel in over 'het beschermen van de nationale soevereiniteit' tegen wat zij noemt 'ongepaste politieke inmenging door buitenlandse personen of groepen'. Wilders zal vast bereid zijn het voorstel te steunen. De vraag die andere partijen ongetwijfeld gaan stellen is of deze wet ook van toepassing is op Poetins inval in Oekraïne. Minderheden Orbán heeft nog meer ijzers in het vuur inzake Oekraïne. Hij heeft steun aan dat land ook verbonden aan de eis dat voor de Hongaarse minderheid in Oekraïne het Hongaars als officiële taal weer wordt ingevoerd. Sinds 2017 is in heel het land het Oekraïens ingevoerd niet alleen ten koste van het Russisch, maar ook van het Hongaars, Roemeens en Slowaaks, talen van de minderheden in het zuidwesten van het land. Niet alle Hongaren zijn er echter blij mee dat Orbán voor hen opkomt. 'We leven in Oekraïne', zegt Laslo Zubanych, hoofd van de Oekraïens-Hongaarse Democratische Unie, een van de twee Hongaarse diasporaorganisaties in Oekraïne. 'Om die reden moeten we ons gedragen als burgers van Oekraïne.' Hongarije heeft in de jaren voorafgaand aan de oorlog vele miljoenen geïnvesteerd in de regio. Maar veel bewoners van de regio zijn het niet eens met Orbáns pro-Russische standpunten. Hongaars media-offensief Sinds Fidesz is geroyeerd uit de Europese Volkspartij (EPP) mist Hongarije de nodige vrienden in Brussel. Ter compensatie daarvan en ook ter voorbereiding van de verkiezingscampagne voor het Europarlement volgend jaar juni heeft Orbán flink geïnvesteerd in zijn public-relations. Bijvoorbeeld in de Brusselse denktank Mathias Corvinus Collegium (MCC) en in media als The European Conservative en Brussels Signal. De uitgever van Signal, Egan, is al jarenlang een Amerikaanse strateeg voor Orbáns Fidesz-partij en ook betrokken bij het regeringsgetrouwe Remix. De inzet van Orbán gaat verder dan eenvoudige propaganda. Hij ziet zichzelf als een boegbeeld van een wereldwijde cultuuroorlog. In het kader daarvan publiceerde het MCC onlangs een rapport met de titel “How did the LGBTQ lobby take over the EU?”. De directeur van MCC, de Britse socioloog Frank Furedi wil een alternatief beeld van de Europese cultuur promoten. Hij wil een tegenwicht bieden tegen de 'oneerlijke vuilsprekerij over Hongarije'. Furedi houdt van een goede vechtpartij, zei hij tegen Politico. “Het MCC biedt de kans om terug te vechten in de cultuuroorlogen”. Dit voorjaar sprak hij op de National Conservatism Conference in Londen over "The War Against National Belonging".
Wat obscure hardcore punk uit Noorwegen. Ik kan er helaas weinig over vertellen, want hun enige wiki-entry is een foto op wikimedia commons, van hun optreden op het Nijmeegse Valkhof Festival. Dat treft eigenlijk wel, want dat is precies waar ik ze zag en leuk genoeg bevond voor een CT’tje. Geïnteresseerden kunnen hier terecht voor informatie.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Hij werd gisteravond al gefeliciteerd door de Hongaarse premier Orban die twitterde The winds of change are here. En dat helpt ons er weer even aan herinneren in welk Europees gezelschap Wilders zich de afgelopen decennia heeft opgehouden. Een paar jaar geleden nog was hij lyrisch over het leiderschap van Poetin.
Maar we kennen hem natuurlijk vooral van het binnenlandse gestook. Van z’n ‘kopvoddentaks’ en z’n ‘willen jullie meer, of minder Marokkanen?’ En van de vele andere momenten waarop hij met beledigende en neerbuigende opmerkingen liet blijken dat mensen voor hem niet gelijk zijn. De vrijheid van meningsuiting is een groot goed, maar Wilders heeft die vrijheid zelden gebruikt voor iets goeds.
En dan is daar de campagne voor de verkiezingen van 2023 en doet de pyromaan zich opeens voor als brandweerman. De man die, sinds hij de PVV in 2005 oprichtte, 18 jaar bezig is geweest om mensen vanwege hun verschillen uit elkaar te spelen, poseert nu sinds enkele weken als iemand die mensen ook bij elkaar kan brengen. Een toneelspel dat elke geloofwaardigheid mist. Met zijn verleden kan een premier Wilders nooit een premier zijn voor alle Nederlanders. Maar we moeten afwachten of de andere spelers op het toneel daar ook zo over denken.
Vandaag is de dag. Wat voor dag moet nog blijken, maar het ziet er voor de gemiddelde Sargasso-bezoeker niet al te best uit. Een nieuwe ruk naar rechts en krijgt links wederom klappen, of valt het mee? En waarom lijkt Nederland nu al een aantal verkiezingen tégen het eigenbelang in te kiezen? Wat doet links fout?
Sargasso is ook benieuwd: U heeft misschien al gekozen, of gaat nog kiezen. Op wie en waarom? Waar hoopt u op? Wat worden de verrassingen? Of u geeft er dit jaar helemaal de brui aan? En vergeef ons onze afkeurende reflex, ook dan zijn we benieuwd naar het waarom.
Genoeg gespreksonderwerpen in ieder geval, onder dit topic kunt u al uw vragen, opmerkingen, voorspellingen, ergernissen en favoriete huisdieren kwijt. Na afloop graag wel weer ophalen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Wereldwijd staakt het personeel van Amazon vandaag voor betere arbeidsvoorwaarden.
Op deze dag, Black Friday, drie jaar geleden, coördineerden Amazon-magazijnmedewerkers en hun progressieve bondgenoten voor het eerst in de geschiedenis van het bedrijf een wereldwijd protest onder de noemer ‘Make Amazon Pay’. Tijdens de pandemie had Amazon – de oprichter, Jeff Bezos, de rijkste persoon ter wereld – werknemers gedwongen om zonder beschermende uitrusting in de magazijnen te zijn. Maar op Black Friday drongen ze terug met stakingen en acties in vijftien landen om veiligheid en waardigheid te eisen.
RECENSIE - Het gaat niet goed met onze parlementaire democratie volgens Sybe Schaap, filosoof, oud-Eerste Kamerlid en inmiddels oud-lid van de VVD. Er zit rot in het systeem. De ondermijning van de democratie komt van binnen uit. Grondwettelijke taken van regering en parlement worden verwaarloosd. In plaats van het algemeen belang te dienen verbinden volksvertegenwoordigers en bestuurders zich steeds vaker aan deelbelangen. De kritiek van Schaap in zijn boek Politiek in een maalstroom lijkt oppervlakkig misschien op de ideeën van Omtzigt. Maar Schaap gaat wel veel dieper op de materie in en spaart ook de NSC-leider niet.
Zijn boek ‘over het lot van de representatieve democratie’ is niet gemakkelijk. Dat ligt niet zozeer aan de schrijfstijl. Schaap schrijft in korte, stellige staccato-zinnen en herhaalt veel. Maar zijn rechtsfilosofische benadering blijft erg abstract. Als lezer snak je af en toe naar concretisering van de stellingen en naar voorbeelden uit de actualiteit. En daar is Schaap niet scheutig mee. Het is meer een filosofisch dan een praktisch politiek boek. Politiek in een maalstroom neemt je mee terug naar de oorsprong van de burgerlijke democratie in de 19e eeuw, naar Thorbecke, die zijn boek vast en zeker gewaardeerd zou hebben. En naar de filosofen die de grondslag legden voor het huidige parlementair-democratische systeem zoals Kant en Montesquieu.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Het voordeel van festivalletjes is dat je wel eens wat nieuws hoort. Afgelopen Zomerfeesten in Nijmegen was Birds in Row te bewonderen, een punk / (post)hardcore bandje uit Frankrijk. Nooit van gehoord, eigenlijk ook niet mijn stijl, maar boeiuh, want zeker de moeite waard. Gris Klein is hun laatste album, het verscheen vorig jaar.
QUOTE - Duiding door de NRC:
Per saldo is de winst van de PVV slecht nieuws voor Nederland. Een partij die willens en wetens tweederangs burgers creëert op basis van afkomst of religie, die Nederland weg wil halen uit de Europese Unie, die de hulp aan Oekraïne direct wil stopzetten, die de pijlers van de democratie aanvalt („nep-parlement”, „D66-rechters”), die de persvrijheid niet serieus neemt („Journalisten zijn – uitzonderingen daargelaten – gewoon tuig van de richel”). Een partij ook die intern geen democratie of inspraak duldt, die openlijk aanschurkt tegen Vladimir Poetin, die nauwelijks economische plannen noch ervaren mensen heeft om Nederland door de onzekere toekomst te loodsen. Om nog maar te zwijgen over de rol die Nederland internationaal kan spelen. Of beter: niet meer kan spelen. Sommige schaduwen zijn te groot om overheen te springen.
Neil Young, Bobby Womack, U2, The Grateful Dead en de Dave Matthews Band hebben deze klassieker allemaal gespeeld.
De meest bekende versie is natuurlijk van Jimi Hendrix, die zoveel invloed had dat bedenker Bob Dylan zelf zijn versie begon te imiteren.
Dit nummer schijnt de geesten nogal verdeeld te hebben sinds het uitkwam in 1978.
Volgens sommigen is het een mislukte zelfparodie, anderen prijzen het lied om z’n aanstekelijkheid. Zelf word ik er ook wel vrolijk van.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
