Afgelopen week had internet en haar bijwerkingen weer onze aandacht. Wat ooit het meest democratische gebied op aarde zou worden, is de meest gecontroleerde en aangestuurde verblijfplaats geworden. Aangestuurd door anderen dan jij, verblijfplaats van bijna iedereen. En wie er nog niet is ingestonken, wordt er in gemanipuleerd.
Wellicht is er ergens nog een klein stukje underground waar internet gratis én veilig is, maar zulke plekjes zijn slechts toegankelijk voor nerdy whizzkids (excusez le jargon). Het grote speelplein is ondertussen dermate kapot dat zelfs die-hard ‘early adopters’ (wederom jargonale excuses) het plein dreigen te verlaten.
Dat we vooral digitaal met elkaar verbonden zijn voorzag Nam June Paik (1932 – 2006) al in 1995. Hij voorspelde dat mensen meer via de ‘Electronic Superhighway’ met elkaar in contact zouden zijn, dan via fysieke transportmiddelen.
Nam June Paik – Electronic Superhighway: Continental U.S., Alaska, Hawaii, 1995.
En omdat de virtuele wereld voor veel mensen steeds meer de echte wereld lijkt te worden is het logisch dat men daar aan zijn of haar populariteit werkt.
Dat kan bijvoorbeeld met de krasloten van Dries Depoorter, Verkrijgbaar in de Popular Vending Machine. Krassen maar en je maakt kans op 25 duizend nepvolgers op je Instagram of Twitter account.
Dries Depoorter – Krasloten, 2016.
Dat is natuurlijk grappig en treurig tegelijk. En het wordt nog triester. Depoorter geeft ons de middelen om, net als de overheid, vanuit de luie stoel controle uit te oefenen. Nou ja, controle, laten we het voorlopig ‘toezicht’ noemen. Met ‘Sherrif Software’ kunt u voetgangers die bij rood licht oversteken rapporteren bij de politie en u kunt volgen hoe de politie in Seattle op noodoproepen reageert.
Het werk van Dries Depoorter is een meervoudige waarschuwing voor wie denkt dat “die pet ons allemaal past”.
Dries Depoorter – Seattle Crime Cams, 2015.
Het is puur ‘post neo-kolonialisme’ dat ons aller internet geannexeerd is door een paar grote bedrijven. Natuurlijk, je kunt afscheid van Facebook nemen, Whatsapp is niet verplicht, maar je moet toch langs de fratsen van google, microsoft en ander gespuis om bij je spaargeld te kunnen.
Wil je volledige eigen autonomie dan kun je twee dingen tegen doen: geen geld hebben of niet meer het internet op. Dat nu, dames en heren, is een nepkeuze. Hoewel we misschien wat aan de late kant zijn, het gaat erom internet terug te vorderen.
Dat kan zolang we begrijpen dat internet geen ongrijpbaar abstract is. Of, zoals kunstenaar Evan Roth het stelt: internet is geen mythische wolk, maar een door mensen gemaakt en gecontroleerd systeem.
In de serie ‘Internet Landscapes’ brengt Evan Roth de evolutie van internet in beeld, zag tot zijn teleurstelling dat er van de oorsponkelijke principes weinig meer over was, maar hoopt ze wel nieuw leven in te blazen.
Evan Roth – Landscape with a ruin, 2017.
Tussen de kabels en de computerschermen ziet u een witte pyramide. Die symboliseert de pyramide die Evan Roth aantrof in het Britse Porthcurno. Daar kwam de eerste transatlantische telegraafkabel binnen. De geschiedenis van die plek en pyramide lees je hier.
Evan Roth verwijst er ook mee naar de pyramide-achtige vorm van het Kopimi symbool. Kopimi staat voor ‘copy me’, geïntroduceerd door de mensen van het roemruchte Pirate Bay.
Evan Roth – Kopimi Totem, 2014.
In onderstaand filmpje licht Evan Roth zijn credo toe: kunstenaars zijn hackers.
Het zou naïef zijn te denken dat bepaald ontwikkelingen terug te draaien zijn. Met andere woorden: een toekomst zonder internet is ondenkbaar. Of dat ook het internet moet zijn zoals dat nu verworden is?
Dat hangt van onszelf af. Natuurlijk hoeven we niet alles prijs te geven omdat we geen goede wachtwoorden kunnen bedenken. Ga desnoods te rade bij Octavia van Horik en haar Password Club. Ga met de apps van Tactical Tech je eigen digitale sporen na en leer hoe je die beter kunt bewaken.
Om maar eens wat kleine en makkelijke dingen te noemen, waardoor je op het internet weer ‘jezelf kunt zijn’ en niet het subject van een paar internetgiganten (Geen excuses voor het wat links aandoende jargon).
Reacties (4)
Ik vind mezelf wel een redelijk ‘early adopter’ en ik ben gewoon aan het uitbouwen. Het is wel zo dat bepaalde bedrijven niet meewerken, maar dat is een kwestie van overheid creëren. Het is gebruikelijk dat er bij een project zoals dat van mij een permanente organisatie overblijft die de markt kan reguleren.
Dat is een kwestie van geld op dit moment. Er is verder niets dat mij tegenhoudt.
“En omdat de virtuele wereld voor veel mensen steeds meer de echte wereld lijkt te worden is het logisch dat men daar aan zijn of haar populariteit werkt.”
“Lijkt” het logisch, wat mij betreft.
Ook al aanwezig sinds de bulletin bords. Is het voor mij geen kwestie van populair zijn. Sterker nog, met niet mee doen met Facebook en WhatsApp maak je jezelf verre van populair. Afgezien van het feit dat ik er lang de gewoonte van heb gemaakt om in iedergeval “geslachtloos” (dus aangenomen als man, dat is niet meer met deze nieuwe, maar zelfde thema, nick, wat nu kan en moet) op de internets rond te hangen, hecht ik vrij veel waarde om mijzelf te zijn en te laten zien.
Los daarvan, dank, alweer. Als ik vanavond eens een keer klaar ben met verven, zal ik eens wat meer klikken.
Die vlieger gaat ook op voor alle religies waar je, als je er eenmaal noodgedwongen en vastgebakken inzit, maar niet van los van lijkt te kunnen komen. De enige optie is dan dat je lef toont en iets nieuws begint. Zoals in de kerk van het vliegende spaghettimonster b.v.. Waar De Hel een oord is van nèt niet: nèt niet de trein halen, het bier is er altijd lauw en waar de strippers allemaal een soa hebben…
Kortom, waar je weer “jezelf kunt zijn”.
Wat een pessimistische onzin, not unlike de jaren-vijftig-hang van Terry Baudet cs overigens (‘vroeger was alles beter’): toen het Internet nog ‘vrij’ was – in de ogen van de auteur, was encryptie erop nog verboden of bevond het zich in een wettelijke schemerzone, Dankzij het internet, mag ik wel zeggen, is cryptologie tegenwoordig voornamelijk een academische discipline, die gewoon in de openbaarheid nieuw werk, papers en discussies oplevert. Het feit dat de NSA niet eens overweegt om de volgende generatie crypto in het geheim te ontwikkelen (omdat dat ten nadele van Amerikaanse business zou kunnen werken voornamelijk) is een voordeel en een argument tegen het gezeik in dit stukje van een magnitude die de auteur, vermoed ik, niet eens in kan schatten.