Terug naar huis

De crisis heeft veel gastarbeiders naar huis gedreven, zo gaat het verhaal. Vooral Mexicanen zouden en masse de VS de rug toekeren en de grens weer oversteken. Voor landen die afhankelijk zijn van de terugestuurde lonen, de zogenoemde remittances, is dit een enorme strop. Uit de meest recente data van de Wereldbank (bijgewerkt tot en met 2010) lijkt dat mee te vallen, tenminste voor de meeste gebieden. Oost-Europa kreeg flinke klappen. Onderstaande grafiek laat het bedrag aan wereldwijde remittances zien. Deze geldstromen bestaan uit private overboekingen van buitenlandse arbeiders die minimaal een jaar in een gastland verblijven (zie volledige definitie onderaan). De wereldwijde dip leek niet lang te duren. widgetContext = { "url": "http://data.worldbank.org/widgets/indicator/0/web_widgets_3/BX.TRF.PWKR.CD.DT/countries/1W", "width": 480, "height": 250, "widgetid": "web_widget_iframe_23ecd38f6d72736c8224e68512c76cf0" };Data from World Bank

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kohl’s lovebaby en de komende crisis

Politici zijn schrijvend soms beter te volgen dan sprekend. Ik probeer te begrijpen wat ze doen met de problemen in Europa, bezoek vergaderingen, luister naar ze. Maar waar willen ze naar toe? In Buitenhof waren Roemer (SP) en Blok (VVD) aan de beurt. Maar ik heb geen gedachte opgevangen, die het begin van een oplossing in zich leek te dragen. Roemer wilde minder tempo met de bezuinigingen en een vrije loonontwikkeling, zodat de zuidelijke landen concurrerender konden worden en de groei minder zou worden geremd. Blok vond dat onverstandig, want dat zou banen kosten en de schuldenlast zou niet kleiner worden, maar juist groter.

Maar over de “weeffouten”  van de EMU heeft de gewone politicus geen tekst om van op te kijken. Der Spiegel van de afgelopen week had een mooie titeltekst: “Geld regeert de wereld, maar wie regeert het geld?” Het is boeiende lectuur, maar ook hier groeit weinig perspectief.

In de media kwam een zin voorbij: zoiets als:”als er inhoudelijke processen zijn en fatale data, dan winnen de data van de inhoud.” Ik pak de memoires van Gerrit Zalm, “il duro”, zoals hij met enige trots zijn Italiaanse geuzennaam aanvaardt,  er nog eens bij. Hij schrijft:

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De euro: een prisoner’s dilemma

Laat ik het maar meteen aan het begin zeggen: opbreken van de euro is geen optie. Een muntunie opzetten is relatief eenvoudig maar een muntunie afbreken zal een grote crisis veroorzaken. Desondanks denken velen dat de problemen, die het gevolg zijn van de schuldencrisis het beste kunnen worden opgelost door de muntunie te wijzigen, zoals Frits Bolkestein en afgelopen weekend Paul Hockenos in de NRC beweren. Zij willen een “neuro” en een “zeuro”: één euro voor de sterke landen in het noorden en één voor de zwakken in het zuiden. Over Griekenland wordt niet meer gediscusieerd: dat land moet uit de euro. En dan zijn er natuurlijk de populisten die dromen van herinvoering van de gulden.  Dit is ongefundeerd, contraproductief en zelfs gevaarlijk geklets.


De gevangenis

De euro heeft bewezen dat invoeren van een muntunie, mits goed voorbereid, soepel verloopt. Je kunt de tijd nemen om alles voor te bereiden. De valuta’s worden eerst aan elkaar gekoppeld en daarna breng je het nieuwe geld in omloop. De oude en de nieuwe munt kunnen in het begin naast elkaar gebruikt worden. Banken passen dan hun software aan en met wat goede planning komt op de dag van de omschakeling het nieuwe geld uit de giromaten.

Foto: copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Wellink schaart zich achter Occupy

Je kon een speld horen vallen toen het zou gaan beginnen, in het goed gevulde kleine zaaltje van Spui 25. De veelschrijvende journalist Roel Jansen interviewde Nout Wellink, ter gelegenheid van het verschijnen van de geactualiseerde derde druk van het boek “Wellink aan het Woord”. Zou het nog gaan over de val van de DSB-bank, zou het gaan over de Euro-top van de vorige week, zouden we te horen krijgen waar we ons geld het beste kunnen laten?

Het publiek zat met vragen. Wat zou er gebeurd zijn als Ice-Save indertijd daadwerkelijk door DNB beperkt was op 600 miljoen euro? Waarom werd Dirk Scheringa niet op tijd gecorrigeerd? Dat steunfonds van de EMU, wat gebeurt daar nu eigenlijk mee? Als er nu lang geleden al een Tobin tax was ingevoerd, zou dan de crisis niet veel minder erg zijn uitgevallen? Hoe zien de sancties eruit die in de EU worden toegepast als een land zich niet aan zijn begrotingsdiscipline houdt. Uit de zaal vraagt iemand: ,,Meldt de bewindvoerder zich dan bij het Élysée?”

Zag Wellink de crisis aankomen, zoals hij laat melden op pagina 138 van zijn interviewboek, of, zoals wij later begrepen, zag hij de crisis niet aankomen, immers onder ede gemeld tegenover de Commissie De Wit? Wellink zei nu wel, over de gebeurtenissen in 2008, in de aanloop van de crisis:  ,,We hebben ongetwijfeld fouten gemaakt bij de DNB – maar wie ziet een crisis aankomen?”

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Eurotop: Herhaling van zetten

Ik had evengoed als titel Groundhog Day Again kunnen kiezen. De dames en heren zijn er uit in Brussel maar het is een herhaling van zetten. We gaan eerst aan een fiscale unie werken en pas daarna gaan we de euro redden. De Britten doen niet mee want die willen hun eigen ‘City’ redden. Over economische groei is niet nagedacht: men is geheel gefocust op de schulden. Duitse Disziplin staat op het recept, “groei” komt in de receptuur van de medicijnmannen en vrouwen in Brussel niet voor. Maar dat is ook irrelevant, want als we zo doorgaan is de patiënt binnenkort overleden.

Dat is kort samengevat de manier waarop we nu de crisis gaan aanpakken als het aan onze leiders ligt. Het echte probleem, de verkeerd in elkaar gezette muntunie wordt niet aangepakt. Het is dus zeker dat deze crisis nog niet voorbij is: het moet eerst nog erger worden voordat het beter wordt, let maar op beurs de komende weken.

Het echte probleem wordt niet opgelost

Ik heb het hier al vaker uitgelegd, maar ik vat het nog maar even kort samen. Op de financiële markt wordt er, al dan niet terecht, rekening meegehouden dat landen hun schulden niet meer kunnen betalen. Daardoor loopt de rente op waardoor de kans nog groter wordt dat deze landen hun schulden niet kunnen betalen. Het is niet moeilijk om in te zien dat dit leidt tot een vicieuze cirkel van oplopende rentes en oplopende tekorten. Het maakt daarbij niets uit dat de landen waar de rente oploopt economisch gezond zijn. Onder “normale” omstandigheden zou de Centrale Bank van een land ingrijpen en staatsleningen opkopen, waardoor de rente daalt. In euroland mag dit echter niet. Dat is zo afgesproken. En aan die afspraak is niets veranderd, sterker nog de voorzitter van de ECB Mario Draghi verzekert iedereen dat de ECB dat ook nu niet zal gaan doen. “Wij drukken geen geld”. Maar er is onduidelijkheid over het echte beleid van de ECB: de suggestie wordt gedaan dat zij misschien toch wel obligaties gaat opkopen van landen die zich aan de nieuwe afspraken houden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Weinig bereikt op eurotop

De eurotop lijkt succesvol, ondanks het machteloze gestamp van Engeland. Toch zijn de echte problemen nog steeds niet aangepakt, denkt onderzoeker Simon Tilford. Misschien zijn de problemen juist vergroot door nog meer politieke instabiliteit te veroorzaken.

The UK’s decision to marginalise itself by vetoing a new EU-27 treaty has dominated the post-summit media coverage. And for good reason – it could prove a big step towards UK withdrawal from the EU. However, the bigger question is whether the agreement reached at the summit will do anything to address the fundamentals of the euro crisis.

Unfortunately, the news on this point is just as bad. This summit will go down as yet another missed opportunity. Despite rhetoric to the contrary, the summit suggests that policy-makers have not yet taken on board the seriousness of the eurozone’s predicament. There was no agreement to close any of the institutional gaps in the eurozone, such as the lack of either a real fiscal union or a pan-eurozone backstop to the banking sector. There was no agreement to boost the firepower of the European Financial Stability Fund (EFSF), while the move to beef up the IMF’s finances fall far short of what is needed. As a result, there is little to prevent a further deepening of the crisis.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Engeland zet zichzelf buitenspel

Het dwarsliggen van Engeland op de eurotop kan het land nog wel eens duur komen te staan, denkt Charles Grant, onderzoeker bij het Centre for European Reform.

The outcome of the Brussels summit on December 8th and 9th is a disaster for the UK and also threatens the integrity of the single market. For more than 50 years, a fundamental principle of Britain’s foreign policy has been to be present when EU bodies take decisions, so that it can influence the outcome. David Cameron, the prime minister, has abandoned that policy. Britain will not take part in a new fiscal compact that most other EU countries will join.

France and Germany have persuaded the other eurozone countries that treaty changes are needed to enshrine stricter budget policies and closer economic policy co-ordination. The new procedures would apply only to countries in the euro. Most member-states wanted to enact those reforms through amending the existing EU treaties. That would ensure that countries in the euro, and those outside, would be subject to a single set of rules and institutions.

But Britain blocked that deal, pushing France, Germany and most other member-states to proceed with a new treaty, to sit alongside the EU treaties. The new treaty may face difficulties: the Irish may hold a referendum on it and could easily vote no. But Paris and Berlin are determined to press ahead with the fiscal compact and if the Irish vote against it they are likely to find themselves excluded.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Europese schuldenhoax

De zoveelste top der toppen bleek wederom een flop. Het echte probleem bleef buiten schot, het fantoomspook werd wel stevig aangepakt. Merkozy en Rutte zeggen het al wekenlang: de schuldencrisis moet aangepakt worden. Het wondermiddel? Meer sancties, harder bezuinigingen. Schuld en bezuinigingen, deze twee woorden lijken bij elkaar te horen als andijvie en spekjes. Maar is dat zo? Italië had al een decennium 120% staatsschuld en niemand maakte daar woorden aan vuil. Spanje had zelfs een lagere staatsschuld dan bijvoorbeeld Nederland. Het probleem is niet de hoogte van de staatsschuld van een land ‘an sich’. Het probleem is dat de financiële markten het vertrouwen hebben verloren dat de schuld kan worden afbetaald. Kortom: het belangrijkste probleem is dat er te weinig cash binnenkomt, niet de hoogte van de staatsschuld.

In Griekenland en Italië is er nu een ondemocratische premier aan de macht. Is er draagvlak bij de bevolking als deze landen verder wegzakken in een depressie? Dat lijkt me sterk. Ik voorspel voor 2012: meer demonstraties, meer sociale onlusten. In Spanje houdt de toekomstige premier Rajoy zich vooralsnog muisstil. Hoe brengt hij de Spaanse economie weer aan de praat? Niemand die het weet. Als je heel goed luistert hoor je af en toe heel zachtjes ‘Help, help’, maar Angela, Mark en Nicolas spreken geen van allen Spaans. Wat kan Spanje doen? De OESO voorspelt dat de werkloosheid volgend jaar verder stijgt, terwijl nu al 1 op de 5 Spanjaarden thuiszit. Het geld is op. Monti en Rajoy zitten klem en zien maar één uitweg: zij willen geld van het noorden. Ofwel via eurobonds of de geldkraan van de Europese Centrale Bank moet wagenwijd open. Deze schijnoplossingen maken de zuidelijke landen niet concurrerender, noch productviever. Nee, over structurele oplossingen wordt door alle Europese leiders in alle talen gezwegen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Open Draad | De toekomst van Europa

Het uur van de waarheid heeft weer eens geslagen. Nee op deze top is het er écht op of onder. Nu is het serieus. De superlatieven zijn weer niet aan te slepen, maar goed, het is een belangrijke bijeenkomst dezer dagen van de Europese leiders. Interessant is dat er echt over de toekomst van Europa gepraat wordt, in plaats van het maken van spaarpotjes waar niemand in wil storten en het afdwingen van strenge begrotingsregels.

Waar gaat het over? In hoeverre wordt de politieke unie verder gestalte gegeven en met hoeveel gaan we dat doen, de 17 eurolanden of alle 27 Europese landen? Komen er Eurobonds (hmmm, neuh)? En het spel natuurlijk: wie knippert het eerste met zijn ogen: Sarkozy of Merkel?

Laat ik de discussie maar openen met een vraag: als er sprake is van het verder optuigen van een politieke unie, daarmee bedoel ik dat de Europese instellingen meer zeggenschap krijgen over voorheen nationale kwesties als begrotingsbeleid, hoever moet dat gaan? En moeten eventuele maatregelen voor alle EU-landen gelden, of alleen voor de harde (of liever gezegd boterzachte) eurokern? Gaarne uw mening en links naar goede en verhelderende bronnen.

 

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Macht

PvdA wil verkiezingen als blijkt dat voor de redding van de euro macht naar Europa moet verschuiven. PVV en SP vinden dat Europa sowieso al te veel macht heeft. De discussie is eigenlijk irrelevant.

Het simpele feit dat die discussie gevoerd gaat worden als gevolg van het willen redden van een scheef gegroeid financieel systeem is voldoende om de irrelevantie duidelijk te maken. Met alle machtsmiddelen die we al hadden, zijn we nooit in staat geweest Mammon te temmen. Enerzijds doordat we het eigenlijk nooit wilden vanwege de schone schijn. Anderzijds niet omdat de formele regels niet de werkelijke macht uitdrukken.
Het verschuiven van de macht gaat echt geen verschil maken. Hooguit win je er even wat tijd mee omdat je de illusie van controle weer een jaar of wat oprekt. Maar uiteindelijk zal gewoon weer blijken dat we nog steeds op de pof leven en dat de kleine groep die wel het geld heeft ons stevig bij de ballen vasthoudt.

Eenvoudige, makkelijke oplossingen zijn er niet. En al helemaal geen oplossingen die in het huidige politieke bestel bespreekbaar laat staan haalbaar zijn. Daarom is het misschien goed om terwijl we wachten op de echt grote klap, na te denken over hoe een goed werkend systeem van staten, sturing, macht, overheden, transacties van waarde en bijpassende instituten het beste vorm gegeven kan worden. Beginnende met een blanke lei.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende