AZC Geldermalsen van de baan
Moraal van het verhaal? Geweld helpt.
Terwijl Jan en alleman over elkaar heen buitelt in de vraag of salafisme verboden moet worden, hebben AIVD en NCTV de eigenlijke hamvraag nog niet eens geformuleerd, meent dr. Aart G. Broek. Een verbod op salafisme is naar zijn mening 'tactisch onverstandig'. COLUMN - Het salafisme in Nederland werd opnieuw onderzocht door de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) en de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV). De islamitisch-religieuze ideologie en haar aanhangers hadden enkele jaren terug ook al verholen aandacht van inlichtingendiensten over zich afgeroepen. Sindsdien bleek de aanhang in westerse landen toegenomen en het salafistische missiewerk geïntensiveerd. Eerdere bevindingen behoefden verder niet wezenlijk bijgesteld, zo maakt het rapport van AIVD en NCTV kenbaar.
Moraal van het verhaal? Geweld helpt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
‘eHealth biedt chronisch zieken de mogelijkheid om te blijven werken en meedoen, met behulp van slimme technologie. Inventieve hulpmiddelen geven ouderen hun vrijheid en privacy terug. Zij hoeven de regie niet meer uit handen te geven. En iedereen, jong en oud, kan profiteren van apps en wearables om gezonder te leven.’ (Minister Schippers en staatssecretaris Van Rijn in een Kamerbrief van 9 oktober jl)
De opkomst van eHealth – ICT-toepassingen op het gebied van gezondheid – kan gemakkelijk worden begrepen als hulpmiddel voor het realiseren van de geprezen en vervloekte participatiesamenleving. Bovendien getuigen de aanprijzingen van eHealth van een begrip van ‘gezondheid’ dat naadloos aansluit bij dit participatie ideaal.
De actieve patiënt & burger
Nieuwe communicatie- en informatietechnologieën versterken en stimuleren de nu al zichtbare verschuiving van de patiënt als lijdend voorwerp, naar de patiënt als actieve deelnemer in het zorgproces. Een mooie illustratie hiervan is het ‘persoonlijk gezondheidsdossier’(PGD): een soort ‘facebook’ van jezelf als patiënt waarin je bijvoorbeeld je huisarts, specialist en naasten inzage kunt geven. Door al je persoonlijke medische gegevens bij elkaar te brengen, en daarnaast bijvoorbeeld een logboek bij te houden van je klachten, medicijngebruik, eetpatroon en dagelijkse beweging, creëer je het ultieme overzicht van je eigen gezondheid. Zo’n overzicht is op zichzelf nuttig wanneer je bij je arts komt voor een diagnose- of behandelplan. Maar er zijn ook al ‘slimme’ PGD’s die automatische gezondheidsadviezen geven op basis van de ingevoerde gegevens.
Matthijs Pontier ging vorige week voor de camera van AT5 in discussie over hoe we het beste kunnen reageren op de aanslagen in Parijs. Hij sprak zich duidelijk uit tegen de inzet van militairen om het Nederlandse uitgaansgelegenheden te beveiligen. Toch twijfelde hij even direct na de aanslagen.
Toen de aanslagen in Parijs werden gepleegd zat ik met wat vrienden een biertje te drinken. In eerste instantie vond ik het vooral onwerkelijk. Maar al snel sloeg dit over op angst. “Dit is niet de eerste keer dat dit zo vlakbij gebeurt. Zal dit ook in Nederland gaan gebeuren?” Tegelijkertijd wilde ik hier eigenlijk helemaal niet aan toegeven. Ik voelde me ook een beetje boos: “Ik laat me niet bang maken door die klootzakken. Dat is juist wat ze willen. Ik blijf gewoon doen wat ik altijd doe. Ik laat mijn vrijheid niet afpakken!”
De volgende dag probeerde ik mezelf vragen te stellen om te checken of mijn angst wel proportioneel was. “Natuurlijk ben ik eerst geschrokken. En het is ook verschrikkelijk. Maar het is toch altijd zo dat we banger zijn voor terrorisme dan nodig is? En veel minder bang voor gevaren die eigenlijk veel reëler zijn? Ik zeg toch altijd zelf dat angst een slechte raadgever is? Die voor oermensen erg nuttig was, omdat je nou eenmaal niet overleeft als je niet bang bent voor een tijger of een beer? Maar dat we nu eigenlijk in een steeds veiligere wereld leven, waarin die angst meer problemen dan voordelen oplevert? Wordt mijn beeld nu ook niet teveel vertroebeld door mijn eigen angst? En waarom maken we ons hier nou zo massaal druk om en interesseert het geen hond als we er weer een grote aanslag is gepleegd in Beirut, Damascus of Kenia?” Ik merk dat ik mezelf wel heel veel vragen stel nu. Eigenlijk ben ik behoorlijk over mezelf aan het twijfelen. Gelukkig mag dat binnen de Piratenpartij.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Journalist Kevin P. Roberson heeft een naam opgebouwd als luis in de pels van de lange arm der wet. Regelmatig stelt hij gevallen van politiegeweld en institutioneel racisme door politie-agenten aan de kaak.
Op Facebook vertelt hij nu hoe hij afgelopen vrijdag op het bureau gemolesteerd werd door een aantal agenten, na zijn arrestatie op de Pegida-bijeenkomst te Rotterdam.
Saillante bijkomstigheid: er werd ook een tegendemonstratie georganiseerd, en burgemeester Aboutaleb zou de politie hebben opgedragen iedereen die er ‘links’ uitzag onder de tegendemonstranten op te pakken. (Vermoedelijk om te voorkomen dat Antifa-types en Pegida-aanhangers met elkaar op de vuist zouden gaan)
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Volgens Armaan Singh, een Sikh uit Arlington, Texas, begon hij de grap niet eens zelf, maar deed hij mee toen klasgenootje opmerkte dat Singhs batterijoplader wel verdacht veel op een bom leek.
Singh zou toen iets hebben opgemerkt in de trant dat hij de school zou opblazen. Ze lachten erom, en dat was dat. Dacht Sing althans.
De volgende dag werd Singh door de politie uit de les gehaald, naar het politiebureau gebracht, verhoord en drie dagen in het huis van bewaring vastgehouden.
Het gaat hier heel essentieel om de rechtsstaat. Het Ministerie van Justitie, dat is een heel apart ministerie, het is iets anders dan Verkeer & Waterstaat of Onderwijs ofzo, omdat ook de politiek onderworpen is aan de rechtsstaat.
En dat Ministerie van Justitie verbindt als het ware de politiek met de rechtsstaat. Daar moet je dus op een aparte manier mee omgaan. In sommige landen heeft die minister van justitie ook een aparte status. In Engeland is het The Lord Chancellor, en in Amerika The Attorney General. Niet zomaar een minister maar een heel specifieke magistratelijke positie.
Maar in Nederland hebben kabinetten dat omgebouwd tot een Ministerie van Veiligheid en Justitie, veiligheid voorop en de rechtsstaat ondergeschikt aan de veiligheid, en dat zie je ook op de manier waarop daar beleid wordt gevoerd. Dat gaat nu over ‘boeven vangen’, met allerlei stoere praat en stevige inzet, en de zorgvuldigheid van de procedures wordt ondergeschikt gemaakt aan de efficiëntie van de criminaliteitsbestrijding.
En dat komt hier samen. Dat ook op een gewone politieke manier, zoals dat ook bij andere departementen gebeurt, Kamerleden daar in contact treden met partijgenoot-ministers en mee gaan helpen beleid te voeren. Terwijl dat hier juist niet zou moeten, en je juist dáár vanaf zou moeten blijven.
2500 euro schadevergoeding, en de omroep moet proberen de reportage via Google van het internet te krijgen. Lees vooral de uitspraak even door. Een mooi inkijkje in de keuken van Powned
Recentelijk werd een CNN-journalist twee weken geschorst omdat ze deed wat een journalist moest doen. Gisteren deden CNN en MSNBC wat je uitdrukkelijk niet moest doen als journalist: een crime scene betreden die nog onderzocht werd, en de gegevens van onschuldigen vol in beeld tonen. Dat zal wel een promotie worden dan.
Een veelgehoorde verklaring voor het succes van xenofoob en nationalistisch rechts, is dat die in het stinkende gat springt waar Links met een grote boog omheen loopt. Als progressieven en liberalen nou maar de problemen met de multiculturele samenleving zouden benoemen en stelling nemen tegen de kwalijke kanten van de islam, zo luidt de redenering, dan zou dit de wind onder de vleugels van radicale rechtspopulisten als Wilders en Trump vandaan slaan.
Ook de atheïstische intellectuele goeroe Sam Harris gebruikt dat argument. Hij betoogt dat links nu eindelijk eens het gevaar van de islam moet onderkennen en serieus werk moet maken van repressieve maatregelen, gericht op moslims, waaronder een restrictieve anti-immigratiepolitiek.
Anders, zo stelt hij, is de bevolking genoodzaakt zich tot christelijke theocraten en fascisten te wenden, teneinde het moslimse gevaar te stuiten. Christelijk en fascistisch rechts herkent namelijk wél de bedreiging die uitgaat van de islam (en dus van moslims die de islam het Westen in dragen), durven het beestje ook klip en klaar bij de naam te noemen, en politieke maatregelen te nemen om te voorkomen dat Europa en de VS geïslamiseerd worden.
In bovenstaand clipje nemen Sam Seder en Michael Brooks deze redenering feilloos op de hak, aan de hand van een clipje van een bezorgde burger die onlangs in niet mis te verstane bewoordingen te kennen gaf, dat hij niet terug zal deinzen voor geweld om te voorkomen dat er een islamitisch centrum aan de rand van zijn stadje gebouwd zou worden.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.