Voormalige politieke vijanden sluiten vrede in crisistijd. Mary Lou McDonald, de partijleider van de linkse republikeinse Sinn Féin (SF), net hersteld van een coronavirusinfectie, heeft het nakijken. Ze won de verkiezingen glansrijk met 14 zetels winst. Met 37 zetels kwam SF op dezelfde hoogte als Fianna Fáil van Micheál Martin, die 7 zetels verloor. En ze kreeg twee zetels meer dan de regeringspartij Fine Gael van premier Leo Varadkar. Als er op sommige plaatsen meer Sinn Féin-kandidaten waren geweest zou haar de grootste partij zijn geworden. Ierland wilde in meerderheid naar links bij de verkiezingen begin februari. Achtergrond: de groeiende ontevredenheid bij de Ieren over de woningnood en tekorten in de publieke voorzieningen zoals ziekenhuizen. Nu dreigen beide verliezende centrum-rechtse partijen het op een akkoordje te gooien. Ze hebben nog wel de steun van een paar anderen nodig, maar een in de honderdjarige geschiedenis van het onafhankelijke Ierland nog nooit vertoonde combinatie zou het land binnenkort kunnen gaan regeren. Fine Gael (FG) en Fianna Fáil (FF) hebben samenwerking tot nu toe altijd uitgesloten. Het is niet geheel duidelijk waarom, het schijnt iets te maken te hebben met het verleden. Beide partijen hebben ook verklaard mordicus tegen een coalitie met de republikeinse Sinn Féin te zijn. McDonald is er dan ook niet in geslaagd een regering te vormen. Niet met FG of FF. En ook niet zonder hen. Voor een linkse coalitie met onder andere Labour en de Groenen had ze te veel onafhankelijke parlementsleden nodig.
De leider van Noord-Korea zou een hartinfarct hebben gehad, en zich nu in vegetatieve toestand bevinden. China zou een team van artsen naar Noord-Korea hebben gezonden om te adviseren.
Wat er allemaal van waar is, blijft zoals altijd onduidelijk. De stalinistische dictatuur is extreem gesloten.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
ELDERS - Wie dacht nu eindelijk van dat gedoe met de Britten af te zijn vergist zich.
Elf maanden was volgens de Britse premier Boris Johnson genoeg om de nieuwe verhouding tussen de EU en het Verenigd Koninkrijk in een handelsakkoord te regelen. Het Britse parlement stemde er met een ruime conservatieve meerderheid na de verkiezingen graag mee in. Nu is er bijna drie maanden na de officiële datum van uittreding nog niets in zicht dat op overeenstemming lijkt. Volgende week zetten Michel Barnier (EU) en David Frost (VK), de onderhandelingen voort via een videoverbinding. Beide zijn getroffen door het coronavirus, maar inmiddels hersteld. Boris Johnson, die er naar nu gebleken is heel wat erger aan toe was, is ook weer aan de beterende hand na zijn verblijf op de IC, maar moet nog aansterken.
De twijfels aan EU-zijde over de haalbaarheid van een akkoord voor het einde van het jaar zijn er door de coronacrisis niet minder op geworden. Het hoofd van het IMF, Kristalina Georgieva, dringt nu aan op uitstel. ‘Laten we het niet moeilijker maken dan het al is,’ zei ze. Het coronavirus levert al zoveel onzekerheden op, brexit-spanningen daarbovenop kunnen alleen maar leiden tot meer economische ellende. Een besluit om de geplande datum van 31 december voor een akkoord los te laten zou heel wat verlichting kunnen geven. Een dergelijk besluit zou volgens de afspraken uiterlijk eind juni genomen moeten worden. De Britse regering wil er echter nog steeds niet aan. Zonder akkoord of uitstel van de onderhandelingen volgt op op 1 januari 2021 onverbiddelijk een ‘harde brexit’.
Ophef de dag voor Pasen. Thierry Baudet was bij GeenStijl verschenen en jawel, z’n masker viel weer eens af.
Volgens de partijleider van Forum voor Democratie zijn alle andere partijen, van VVD tot aan de SP, allemaal onderdeel van de ‘cultuurmarxistische linkse mainstream’ en er op uit om ‘Nederland te vernietigen’. Pikante uitspraken, vond het Eindhovens Dagblad: in Brabant wachten ze op de bekendmaking van een coalitieakkoord met daarin Forum voor Democratie. Afijn, lees ook de lyrische recensie (“fijne troosttelevisie”) van collega blogger Wouter Louwerens.
Ophef dus. Ik was verbaasd: wat Baudet hier vertelt, is tenslotte helemaal niet nieuw voor hem. In juni 2017 beweerde hij al dat ‘de perfide elites’ Europe wilden vernietigen en in augustus van dat jaar schreef hij dat de EU een project is om de Europese beschaving te vernietigen. Feitelijk hetzelfde als wat hij bij GeenStijl bralde. Blijkbaar is ons geheugen voor de bizarre uitspraken kort.
Daarom, tijd voor ‘de complotten van Baudet’, een opsomming van de waanzinnige ideeën die deze politicus onderschrijft en verspreidt.
We beginnen met een eenvoudige, “het plan van Kalergi”. In dit plan is de ‘elite’ van plan om ‘miljoenen vluchtelingen naar Europa te halen en die te vermengen met het witte ras’. Dit nieuwe ‘Euraziatische-negroïde ras’ zou vervolgens makkelijker onder de duim te houden zijn. In mei 2017 tweette Forum adviseur Robert de Haze Winkelman erover en zei tegen de Volkskrant dat hij de link (naar een dubieuze website) slecht gekozen vond, doch dat hij het een reële optie acht dat ‘leidende mensen in de Europese Unie er zo’n geheime agenda op nahouden’. Dit is in feite wat ‘omvolking’ betekent, door Leon Verdonschot in de Nieuwe Revu nog gefileerd: “Omvolking is een term die alleen gebruikt wordt door racisten”. Tot enkele jaren geleden was het een term die je alleen kon terugvinden op Stormfront of soortgelijke donkerbruine neo-nazi hoekjes van internet. Het wordt ook wel ‘white genocide’ genoemd, omdat het ‘witte ras’ verdwijnt.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De kwalijke suggestie is dat de gewone man zich laat leiden door zijn onderbuik, waar de intellectueel, alias de “weldenkende Nederlander”, zich door ratio zou laten leiden. Maar de gewone man kent de realiteit heel goed. Vaak beter dan de academici in hun witte wijken, die hun trendy zienswijzen graag uitdragen als moreel superieur, als de Betere Gedachten. Terwijl er bij hen absoluut eigenbelang meespeelt. De globalisering biedt hoogopgeleiden carrièrekansen, maar is voor praktisch opgeleiden vaak bedreigend.’
DATA - Eén ding is zeker: het kabinet had er niet op gerekend ooit getroffen te worden door een plaag als deze. Als er iemand is die graag in de schoenen van de minister-president en de direct verantwoordelijke ministers wil staan, sta op!
Nu is er bijna geen kabinet geweest die géén crisis van de een of andere soort en omvang voor de kiezen kreeg. Kunnen we achterhalen welk kabinet de meest geplaagde van de laatste 70 jaar is? Of wie de meest geplaagde minister-president is?
Aan de hand van drie onderwerpen kunnen we dat enigszins vaststellen. Laten we om te beginnen eens naar de griep kijken.
Het huidige kabinet heeft voorlopig nog de handen vol aan de corona-crisis en had al een fikse griepepidemie achter de rug in 2018-2019. Omdat er elk jaar wel een ‘gewone’ griep de kop op steekt, kan een kabinet dat de langste zittingsduur heeft ook het meest door griep geteisterd zijn?
In ieder geval zal kabinet Rutte III de boeken in gaan als het meest door griep geplaagd kabinet. Op basis van geschatte cijfers, want de actuele cijfers veranderen en bovendien is het corona-virus nog niet uitgewoed.
ELDERS - Griekenland vreest de ’tikkende tijdbom’ op Lesbos. Op veel steun uit de andere EU-lidstaten hoeft het land niet te rekenen.
De Griekse autoriteiten hebben het overbevolkte vluchtelingenkamp Moria op het eiland Lesbos vrijwel volledig afgesloten uit vrees voor de uitbraak van een corona-virus epidemie. Hulporganisaties werken grotendeels van buiten het kamp. De 18.000 bewoners van Moria kunnen onmogelijk voldoen aan de regels van hygiëne en sociale afstand. Er is één douche op 500 mensen en 160 mensen delen een toilet. Honderden mensen staan per dag soms uren in de rij bij de voedseluitgifte. Om enige verlichting te brengen in de situatie heeft Oostenrijk gisteren 181 containers toegezegd voor de vluchtelingencentra.
Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Ierland, Portugal, Litouwen, Kroatië en Zwitserland hadden eerder al toegezegd om in totaal 1600 onbegeleide kinderen op te nemen. Unicef telde meer 5.463 onbegeleide kinderen, waarvan er 1.752 in overbevolkte opvangkampen zitten. Het zijn voor het merendeel jongens tussen de 14 en 18 jaar en ze komen uit Afghanistan, Pakistan en Syrië. Volgende week vertrekken de eerste elf kinderen naar Luxemburg, vijftig kinderen gaan naar Duitsland. Deze eerste groep bestaat uit kinderen onder de 12 jaar. Of de Duitse wens om alleen meisjes te sturen gehonoreerd wordt is nog onzeker. De coronacrisis maakt het overbrengen van de kinderen niet makkelijker vanwege de beperkingen in het vliegverkeer en allerlei andere veiligheidsmaatregelen.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Corbyn is the Wizard of Oz inside the great edifice of Corbynism. Nowhere is this inadequacy exposed more brutally than with Brexit. The issue is not so much whether he has been right or wrong on the defining question of his years as leader. It is that he has been a study in powerlessness.
Er heeft al veel figuurlijke inkt gevloeid over de vraag waarom Labour onder Corbyn de verkiezingen van afgelopen december zo verpletterend verloor. Het zou aan de media-hetze hebben gelegen; centristische verraders in de eigen rangen (Blairites!); pro-Israëlische lobbygroepen; of aan de vervreemding van de partijkaders met de traditionele achterban, de werkende klasse.
COLUMN - door Prof.Dr. Bert van den Braak
Nu het fysiek lastig is voor Kamerleden om samen te vergaderen en dat zelfs bijna wordt ontraden, komt de vraag op: moeten Kamerleden niet gewoon vanuit huis digitaal de presentielijst kunnen tekenen? Het voor plenaire vergaderingen grondwettelijk vereiste quorum (76 leden in de Tweede Kamer en 38 leden in de Eerste Kamer) is dan immers makkelijker te bereiken.
Minstens zo belangrijk is echter de constitutionele regel dat er in het parlement geen stemoverdracht mag plaatsvinden, waarbij dus een Kamerlid een stem uitbrengt voor een ander (afwezig) lid. Het volstaat niet dat er een fictief aantal leden aanwezig is.
Dat verbod op stemoverdracht werd formeel vastgelegd door verwerping van een daartoe strekkende grondwetsherziening in 1952 (het ging toen overigens alleen om stemmen namens leden die internationale verplichtingen hadden). Het werd herbevestigd bij de grondwetsherziening 1983 en nog eens in 1994, toen minister Van Thijn bij de behandeling van het grondwetsvoorstel over tijdelijke vervanging van Kamerleden zei stemoverdracht alleen mogelijk te achten na grondwetsherziening. Enkele fracties opperden die mogelijkheid. Hij zei toen:
“Stemoverdracht heeft iets weg van een reductie van de functie van de volksvertegenwoordiging. De volksvertegenwoordiging is toch meer dan “stemvee”. En ook: “Laat ik overigens vooropstellen dat ook voor stemoverdracht grondwetswijziging nodig is.
SATIRE - Thierry Baudet, fractievoorzitter van Forum voor Democratie, heeft een stukje van de Tweede Kamer laten nabouwen in een oude gymzaal in Amsterdam. Dat scheelt hem reistijd en hinderlijke interrupties door zijn politieke tegenstanders.
‘Ik kom toch vooral in de Tweede Kamer om filmpjes op te nemen waarmee ik donateurs werf’, legt Baudet uit. ‘Dan is het wel heel inefficiënt om daarvoor steeds op en neer naar Den Haag te reizen. Dus heb ik hier het katheder voor mijn briljante speeches laten nabouwen en een paar bankjes vanwaaruit ik op diverse manieren misprijzend kan kijken. Nu de Tweede Kamer vanwege de coronacrisis op een laag pitje draait, kan ik hier bovendien gewoon keihard doorwerken.’
Een additioneel voordeel is volgens Baudet dat hij minder gehinderd zal worden door ingrepen van kamervoorzitter Khadija Arib, die zijns inziens te vaak ingrijpt en bovendien anderen aan het woord laat om hinderlijke vragen te stellen die afleiden van zijn perfect voorbereide voordrachten. In het zelfdzame geval dat hij een interruptie nodig heeft om een punt te maken, zal hij gebruik maken van het parlementaire beeldarchief.
Bang dat hij journalistieke aandacht zal mislopen wanneer hij zich niet meer in Den Haag vertoont, is Baudet niet. ‘Als ik er een tweetje uitgooi, komen de journalisten vanzelf op me af. De meesten wonen bovendien ook in Amsterdam. Dus ik denk dat ik hierdoor juist toegankelijker wordt voor de media, die overigens grotendeels bestaan uit een niet te vertrouwen, vaderlandhatend, links rapaille. Dat laatste woord is Frans.’
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
