Al een paar jaar hebben we te maken met nepnieuws. Onderdeel daarvan zijn foto’s die creatief worden hergebruikt. Oude beelden van Spaanse tasjesdieven actief in eigen land worden opnieuw gepost als zijnde moslims die recent in een Noord-Europese stad een vrouw beroven, om het verhaal te bewijzen dat ‘we’ sinds de komst van vluchtelingen in de afgelopen twee jaar worden ‘overstroomd’ door buitenlandse criminelen – dat werk. Het kan nog een stuk erger. Een Duits-Amerikaanse onderzoeksgroep is al geruime tijd bezig met software die YouTube video’s in real-time kan aanpassen. Ze gebruiken daarbij een tussenpersoon die zittend voor een webcam allerlei grimassen trekt, die vervolgens direct worden verwerkt in een gezicht uit een bestaande video. Zo kun je met Face2Face in een paar minuten tijd een ingrijpend veranderde versie van een bestaand filmpje opnemen.
Na het officiële gesprek hadden Trump en Putin nog een tweede, informele ontmoeting, waarbij alleen een vertaler van Putin verder aan deel nam. Dit soort bijeenkomsten, zeker op deze manier, zijn hoogst ongebruikelijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Het politieke klimaat is milder dan het was. “Eén aspect is vrijwel uit onze politiek verdwenen: de woede.” Dat is inderdaad een rake observatie van Tom Jan Meeuws in de NRC van 15 juli. Den Haag is na de verkiezingen niet boos meer, dus mag de delegatie van de Christen Unie twee dagen vrijaf voor een U-2 concert in Berlijn, zonder dat iemand daar pissig op reageert.
Het stuk in de NRC haalt politicologen aan die het hebben over de “globalisering van het politieke idee”, wat gemakkelijk vertaald als het “einde van de politiek”. Het is wel vaker beweerd door mijn Amerikaanse collega’s (“The end of ideology”).
Soms denk ik ook dat het iets betekent, maar als ik dan zie hoe de chaos van Trump politieke tegenactie oproept, denk ik: het is andersom. Juist de chaos en het onideologische gedoe leidt tot nieuwe politisering.
Over woede
Het is een goede observatie: niemand lijkt zich druk te maken over de volstrekte slakkengang van de formatie. Iedereen maakt zich een beetje druk over vrijheid van meningsuiting, maar wie heeft over politieke ideeënvorming? Ook niemand, lijkt het.
Politieke woede verkoopt. De politici moeten kunnen optreden in de media, waartoe ze het best de volkswoede exploiteren. Maar nu maar even niet: het is vakantietijd, mooi weer, de economie trekt aan en de arbeidsmarkt ook. We zijn het niet erg eens met elkaar, maar laten we eerst de kansen gebruiken om geld te verdienen.
ELDERS - Een paar weken na de start van de Brexit-onderhandelingen stapelen de onzekerheden zich op.
‘Ik kan nergens in Europa komen of de vraag wordt me gesteld wat er nu gaat gebeuren met de Brexit en waar het Verenigd Koninkrijk op uit is,’ schreef Europa correspondent van de BBC Katya Adler deze week. Onzekerheid is het algemene beeld en dat wil maar niet veranderen. Het is misschien wel het grootste gevaar voor de Britten bij hun afscheid van de Europese Unie.
Een selectie uit de vele berichten die deze week over de Brexit verschenen.
De toekomst van EU burgers in het VK
De week begon met een fors dreigement uit het Europese Parlement. De voorstellen voor de positie van EU burgers in het Verenigd Koninkrijk zullen volgens de fractievoorzitters van alle grote partijen moeten worden verbeterd. Anders komt er geen deal.
The European parliament will reserve its right to reject any agreement that treats EU citizens, regardless of their nationality, less favourably than they are at present.
Op de eis van EU-onderhandelaar Barnier dat Europese burgers in het Verenigd Koninkrijk na de Brexit gelijk zouden worden behandeld kwam van Britse kant een voorstel waarin zij een toekomst voorgeschoteld krijgen als “third-country nationals” met minder rechten dan Britten in de EU. EU burgers verliezen volgens het voorstel stemrecht bij lokale verkiezingen, er komt een inkomenstoets voor familieleden en het is nog onzeker wat de rechten zullen zijn van hun nakomelingen na de Brexit. Iedereen moet een nieuwe aanvrage doen voor een settled status. Degenen die nog niet langer dan vijf jaar in het VK wonen moeten eerst een verblijfsvergunning aanvragen en vervolgens een verzoek doen voor een settled status. Verder blijven nog heel veel vragen onbeantwoord. Het voorstel van de Britse onderhandelaar Davis is slechter dan wat er vorig jaar in het manifest van de Leave-campagne stond, schrijven de fractievoorzitters. Dit kan de EU onmogelijk accepteren.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
NIEUWS - De EU-ministers van buitenlandse zaken hebben besloten de export van rubberboten naar Libië aan banden te leggen. Alleen kopers die kunnen aantonen dat de boten worden gebruikt als sloep voor de visserij mogen van de EU voortaan nog een boot importeren.
We proberen zo het businessmodel van de smokkelaars te kraken
aldus Federica Mogherini, de buitenlandchef van de EU.
Zul je zien dat er ineens een tsunami van Libische visserij ondernemers de Middellandse Zee overspoelt.
ACHTERGROND - Het conflict met Qatar gaat om meer dan een televisiezender.
Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en een aantal andere Arabische landen hebben de strijd aangebonden met Qatar. Ze hebben de diplomatieke banden met het (buur)land aan de Perzische Golf verbroken en een aantal eisen gesteld, waaronder het stopzetten van de zender Al Jazeera. Dat punt viel de westerse media het meest op. De achtergrond van het conflict gaat wel iets verder. Qatar wordt gestraft omdat het een eigen weg kiest en zich onttrekt aan het gezag van de heersers op het Arabisch schiereiland: de Saoedi’s en hun vrienden in de VAE.
Ook de suggestie dat het bezoek van Trump de aanleiding is geweest voor de verbreking van de banden met Qatar lijkt voorbij te gaan aan de werkelijke oorzaak van het conflict. Trump heeft weliswaar bij de Saoedi’s aangedrongen op maatregelen tegen terroristische groepen. En een van de eisen die aan Qatar zijn gesteld gaat ook over het afzien van de financiering van terroristen. Maar hier geldt het verhaal van de pot en de ketel. Qua steun aan terroristen mogen de Saoedi’s eerst wel eens naar zichzelf kijken. Achter het lijstje eisen gaat een oude strijd schuil om de macht in het soennitische deel van de Arabische wereld.
Nog nooit in de lange geschiedenis is Nederland zo hard op de vingers getikt als afgelopen week bij de zogeheten Peer Review van de Nederlandse ontwikkelingssamenwerking door het Development Assistance Committee (DAC). De lofprijzingen die Nederland in het verleden ontving, zijn omgeslagen in een lange serie kritische noten en lage cijfers, schrijft Paul Hoebink op Vice Versa.
Naast zijn jaarlijkse rapporten over de stand van zaken in de internationale ontwikkelingssamenwerking en zijn rapport vol cijfertjes over de geografische verdeling van financiën over ontwikkelingssamenwerking, heeft het Development Assistance Committee (DAC) van de OESO ook het altijd aardige rapport en instrument van de ‘Peer Review’. Het DAC is de plek waar de belangrijkste beslissingen over definities en stromen van ontwikkelingshulp worden genomen, zoals wat er wel en niet onder ontwikkelingssamenwerking valt. Elke vijf jaar zouden de leden van het DAC onderworpen moeten worden aan zo’n Peer Review, waar twee leden van de DAC op bezoek komen bij het donorland en op bezoek gaan naar een hulpontvangend land en geholpen door het secretariaat een rapport daarover opstellen.
Zo kreeg Nederland in 2001 nog uitgebreide lof voor zijn streven naar beleidscoherentie, zijn hoge hulpvolume, zijn inzet in internationale fora, zijn decentralisatie en het aansluiten op regeringsprogramma’s in ontwikkelingslanden. In 2006 gebeurde dat opnieuw en werd Nederland ook geprezen vanwege zijn aandacht voor kwaliteit en zijn innovatieve benadering van hulpprogramma’s. In 2011 werd weliswaar het risico gesignaleerd dat de financiering van private sector programma’s gemengd zou kunnen worden met belangen van het Nederlandse bedrijfsleven, maar verder was er toch vooral weer een rapport met achten en negens.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Over de nieuwe zorgverzekeringswet in de VS, die ‘Obamacare’ moet vervangen:
Under the current bill, families making less than $10,000 would lose, on average, more than $2,500 in annual benefits under the bill, once it is fully phased in. Families making more than $1 million a year would get tax cuts averaging about $50,000, according to the analysis by two nonpartisan research groups, the Health Policy Center and the Tax Policy Center.
COLUMN - De eerste concrete Britse stap uit de worggreep van de Europese Unie werd de opzegging van… een visserijverdrag. Een overeenkomst met vijf EU-lidstaten over wederzijdse visserijrechten. De mededeling werd achtereenvolgens beoordeeld als een domme, een slimme en een symbolische stap.
Dom, want de eenzijdige stap veroorzaakt irritatie in Brussel en bemoeilijkt dus de onderhandelingen, terwijl de Britse visserij economisch geen gewicht in de schaal legt. Slim, want het gaat hier om een emotioneel onderwerp, om stoere mannen en om nationale grenzen, dus bij uitstek een thema om de Britten warm te houden voor de Brexit. En symbolisch, want ook al stelt de visserij nauwelijks nog wat voor, in de dagen dat de Britten opgenomen werden in de EU was de visserij een heet hangijzer.
De opzegging is met andere woorden een stap terug in de tijd, een terugkeer naar de splendid isolation van een halve eeuw geleden. De pijn rondom de visserij heeft men in Westminster nooit vergeten of vergeven. Politici denken wellicht niet meer dan vier jaar vooruit, het achteruit denken gaat ze uitstekend af.
Gezien het feit dat de onderhandelingen zich nog lang zullen voortslepen, en dus nog veel van de Britse bevolking zullen vragen, ligt het voor de hand dat we in de komende jaren nog meer van dit soort symbolische ‘daden’ tegemoet kunnen zien. En het meest voor de hand liggend is uiteraard het sluiten van de Kanaaltunnel, de Chunnel. Een onderwerp waarover in de Britse media werkelijk op geen enkel moment een rationele discussie is gevoerd. Ging het in de visserijoorlog om ‘het leegvissen van ónze wateren’, in de pennenstrijd rond de aanleg van de tunnel waren de tegenargumenten nog veel emotioneler – en daardoor kan elke Brit ze moeiteloos herhalen.
The documents “would incriminate Hillary and her dealings with Russia and would be very useful to your father,” read the email, written by a trusted intermediary, who added, “This is obviously very high level and sensitive information but is part of Russia and its government’s support for Mr. Trump.”
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.