Columnist schrijft excuus voor fact-free column
Peter Middendorp durft het. Dat zouden er meer moeten doen.
Door het overlijden van wederom honderden bootvluchtelingen afgelopen week is er vandaag een speciale EU top over deze problematiek. Het zal vooral gaan over het indammen van de stroom. Maar ook over hoeveel wel op te nemen en de verdeling over de landen. Mijn alterego @datagraver heeft voor De Stand diverse overzichten geproduceerd van de asielstromen naar Europa en via de Middelandse Zee. Deze kunnen helpen bij de maatschappelijke discussie. Te beginnen met het met het meest pijnlijke overzicht. Het aantal mensen dat overleed bij de overtocht van de Middelandse zee de afgelopen jaren. Bijgewerkt tot en met 22 april dit jaar.
Peter Middendorp durft het. Dat zouden er meer moeten doen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
ACHTERGROND - Gaan wij zelf ons huis online managen? Of laten we dat over aan leveranciers? Wanneer retailers verbonden zijn met onze keukenkastjes, is de afstand tot onze portemonnee kleiner dan ooit.
Met in 2020 naar schatting 25 miljard connected devices – die allemaal data kunnen afstaan – wordt het Internet of Things (IoT) een interessante ontwikkeling voor de commercie. Het connected home, vaak nog gepresenteerd als het vlaggenschip, is daarbij een slecht voorbeeld: domotica-oplossingen lijken in eerste instantie handige ‘point solutions’. Je kunt je muziek, je CV ketel, je LED-verlichting en je alarminstallatie en nog veel meer toepassingen weliswaar via het web bedienen, maar allemaal met aparte apps, interfaces en systemen. Het ontbreekt aan standaarden en integratie. Tezamen leiden al deze oplossingen tot een soort thuis-bureaucratie, zoals Ian Mercer terecht aangeeft in Knack. “Het leeuwendeel bestaat uit spullen die op een afstandsbediening reageren.”
Gaan wij zelf ons huis online managen? Of probeert eerst iemand anders voet aan de grond te krijgen in ons huishouden? Voor de (online) retail liggen de kansen voor het oprapen.
Wanneer retailers verbonden zijn met onze keukenkastjes, is de afstand tot onze portemonnee kleiner dan ooit. Amazon is goed op weg met de Dash button: een knop die een plaats krijgt in het huishouden, bijvoorbeeld op de wasmachine. De consument drukt op de knop op het moment dat de bodem van de waspoederdoos in zicht komt; de knop zorgt voor het plaatsen van een online bestelling. De consument moet alleen zelf even via de mobiele Dash-app configureren wat zijn favoriete wasmiddel is en een door de knop geplaatste bestelling even goedkeuren. Een slimme retailer kan dit touchpoint gebruiken om tot up- en cross selling over te gaan.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Of zelfs lager dan in Syrië
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
LONGREAD/ESSAY
A slave, Marcus Cato said, should be working when he is not sleeping. It does not matter whether his work is needed or not, he must work, because work in itself is good — for slaves, at least. This sentiment still survives, and it has piled up mountains of useless drudgery.
— wéér die George Orwell
Geloof het of niet, maar sommige mensen denken nog steeds dat het slecht voor onze welvaart zou zijn als we minder gaan werken. In de discussie over het basisinkomen hoor je mensen bijvoorbeeld wel eens de zorg uiten over de mogelijkheid dat, als mensen voor hun bestaan niet meer afhankelijk zijn van een baan, ze dan minder of helemaal niet meer gaan werken … dat daardoor de productie niet op het huidige niveau blijft, en dat dáárdoor ons welvaartsniveau zal kelderen.
LONGREAD - Deel 1: Hoe de ondergrondse handelssite Silk Road ontstond, en het begin van de ondergang
NIEUWS - China gaat een ‘Sociaal Krediet Systeem‘ invoeren, een door big data gevoerde moloch waarin burgers een score krijgen op basis van een aantal criteria, waaronder hun gedrag (en meningen geuit) op sociale media.
Aan een goede score zijn bepaalde privileges verbonden, zoals toegang tot gewilde banen, huizen en/of leningen. Aan een slechte score, logisch genoeg, de uitsluiting daarvan.
ANALYSE - Er ontbreekt wel eens wat in de discussie over het basisinkomen. In elk geval twee van die dingen worden besproken in dit stuk van Jacobinmag-redacteur Peter Frase. Ten eerste de principiële rechtvaardigheid van een universeel basisinkomen. Zoals Frase het uitdrukt:
[the Universal Basic Income] directly addresses one of the most fundamental objectionable things about capitalism, namely the fact that it makes almost everyone dependent on performing wage labor in order to survive.
LONGREAD - Erg leesbare Kousbroeklezing 2015 van Tommy Wieringa over de doorgeschoten controlestaat, met daarin een aardig woordje voor zij die menen dat we wat dat betreft niks te vrezen hebben:
Het moet aangenaam zijn om er een rotsvast vertrouwen in te hebben dat het zo ver niet zal komen, dat de overheid jouw welzijn permanent in het oog houdt en er niet op uit is om je kwaad te doen, je te vernietigen zelfs; wie zo denkt mag zichzelf waarlijk onhistorisch noemen. Een wezen van een dag, behept met hetzelfde stompzinnige vertrouwen dat Voltaire had toen hij na de revolutie zei: ‘Door mijzelf aan allen te geven, geef ik mij aan niemand.’ De recente geschiedenis is aan je voorbijgegaan, gaskamers en kapmessen, genocides en tirannieën beschouw je hooguit als vergissingen van het verleden. Je vertrouwt erop dat in het politiek gematigde klimaat waarin je leeft geen fouten worden gemaakt, niet ten nadele van jou in elk geval, jij hebt niets te verbergen, je leven is een open boek; in feite is je goedgelovigheid te wijten aan een volslagen gebrek aan verbeelding.
[…]En hoe volledig is de disciplinering geslaagd met een burger die de onafgebroken inspectie begroet met een wezenloos ‘ik heb toch niets te verbergen’! Zijn conditionering is een ongekend succes: de moderne mens is een gelukkige slaaf met een slaafs geluk. Zijn individualiteit is teruggebracht tot een consumentenhouding en zijn vrijheid tot een ruilobject.
So the rather diffident and wispy ex-Reverend Bryan, so recently my guest at dinner, had bloodily mudered my mother and then taken his own life. Beneath that scanty exterior had lain a raving psycho.
Christopher Hitchens leest voor uit zijn biografie ‘Hitch-22’, in deze thuisgemaakte docu van Kristoffer Hellesmark.
De in 2011 overleden Hitchens was een markante persoonlijkheid in het medialandschap. Hij kwam uit de radicaal-linkse, marxistische studentenbeweging, schreef voor the Times en the New Statesman, totdat hij in 1981 naar de VS verhuisde, om te gaan schrijven voor the Nation.
Hij gold lange tijd als journalistiek licht op Links, en klaagde in woord en geschrift Bill Clinton, moeder Teresa en Henry Kissinger aan. Na 9/11 ontpopte hij zich echter tot een liberale havik, die de islam als het grootste gevaar voor de wereldvrede beschouwde en de invasie van Irak toejuichte.
Het was in die hoedanigheid dat hij een breder podium kreeg. Tevens liet Hitchens zich kennen als uitgesproken atheïst, die de rol van de godsdienst in de Amerikaanse samenleving en wereldwijd scherp bekritiseerde.
Wat je verder ook over Hitchens kunt zeggen, hij was onmiskenbaar een begaafd redenaar en schrijver, breed belezen op het vlak van literatuur en politiek, en hij kon zijn standpunten en argumenten helder verwoorden. Als je ooit de kans ziet om ‘God is not Great’ (2007) op de kop te tikken, kan ik dat aanbevelen, al was het maar omdat het uitermate geestig is geschreven.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.