Closing Time | Adore You

https://youtu.be/QuZ4cm6c8X4?si=Fx0EipT_hkXI5Uyq Nastia Reigel is een Russische singer-songwriter uit Sint Petersburg die optreedt onder de naam Rosa Damask, en in allerlei muzikale genres werkt. Van elektronische muziek tot minimalistische darkwave.

Door: Foto: Ted (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Closing Time | Enter

Within Temptation kwam hier natuurlijk vaker langs, maar hey – Enter werd gisteren 28 jaar, en dat mag best even gevierd worden. Dat doen we met het titelnummer van hun debuutplaat. Sindsdien is de band heel ver gekomen, maar je hoort hier prima dat het talent er vanaf het allereerste begin al was.

18 Rembrandts nu te zien in H’ART Museum Amsterdam 

Dr. Thomas Kaplan vertelt aan de pers over zijn The Leiden Collection in H'ART Museum © foto Aad Hoogendoorn

Dr. Thomas Kaplan vertelt aan de pers over zijn The Leiden Collection in H’ART Museum © foto Aad Hoogendoorn

NIEUWS - Woensdag 9 april opent in H’ART Museum (het voormalige Museum Hermitage) aan de Amstel de tentoonstelling ‘Van Rembrandt tot Vermeer’. In het kader van de 750ste verjaardag van Amsterdam hebben de Amerikaanse kunstverzamelaars Thomas & Daphne Kaplan 75 werken, inclusief hun hele Rembrandt collectie (The Leiden Collection) tijdelijk naar Amsterdam gestuurd. De stad waar Rembrandt na zijn vertrek uit Leiden in 1630 ging wonen en werken.

Closing Time | Beneath the Remains

Wellicht vragen mensen zich af, na gister en eergister, wat ik dan precies heb tegen genres als groove en nu metal (de vlaggen op de modderschuit, die er ook zeker tussen zitten, niets te na). Dit nummer illustreert het wel een beetje. Dit hadden we. Prachtige, technische, en complexe muziek, waarin lieflijk en rustig wordt afgewisseld met agressief en snel, waarbij de riffs je om de oren vliegen. En de ellende met groove en nu is niet zozeer het feit dat ze bestaan (voor ieder wat wils en ieder zijn ding enzo), maar ze zijn ten koste gegaan van dit! Sepultura is natuurlijk bij uitstek het voorbeeld daarvan, want zij zijn zelf geswitcht van stijl en werden één van de baanbrekers van groove en nu metal (hoewel ze recent weer prima muziek maakten). Maar ook in algemene zin hebben die genres meer traditionele genres als speed, thrash en heavy metal flink naar de marge verdrongen, voor een geruime periode. En dat is natuurlijk wel heel erg jammer.

Closing Time | Down Down Down

Ik las onlangs een interview met Joe Satriani, waarin hem gevraagd werd op welke nummer hij het meest trots was of iets in die trant. Zijn bekendste werk is waarschijnlijk Surfing With the Alien (bij Sargasso zelfs dubbel bekend), maar het meest trots, dat was hij toch op nummers als Down Down Down omdat hij er zo’n bijzondere akkoorden-progressie in gebruikt. Ik geloof ‘em op zijn woord, maar ondanks dat, toch best prima nummertje.

Closing Time | Zwarte bladzij volgens Zappa

Er is één zwarte bladzijde in de geschiedenis waar wél plezier aan valt te beleven. De nazaten van Frank Zappa spelen hier hun versie van ‘The Black Page’.

Het verhaal gaat dat Frank Zappa er achter kwam dat musici een hekel hadden aan bladmuziek dat zwart zag van de grote hoeveelheid noten. Hij schreef dus een partituur, niet alleen met een massa noten, maar ook met een grote diversiteit aan ritmes.

Closing Time | Tom Traubert’s Blues

Bijna zou ik de muziek hier aankondigen met een citaatje van Lucebert: ‘De zeer oude zingt….”

In de documentaire ‘The Last Ride’ zingt de oude meester ‘Tom Traubert’s Blues’. Niet te verwarren met ‘Waltzing Mathilda’. Beide liedjes gaan over hetzelfde onderwerp: zwervers, daklozen, verstotenen.

Het filmpje hierboven komt in het laatst deel van serie ‘Il fattore umano’ (The Human Factor). In acht afleveringen wordt belicht “hoe mensenrechten worden geschonden door autoritaire regimes, autocratieën of zelfs binnen democratische landen, waar de meest kwetsbaren en minderheden vaak te maken krijgen met onderdrukking”. Aldus Tom Waits op zijn website.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende