Beirut

Hoeveel herdenkingen moeten er volgen voor er geen nieuwe meer bijkomen? Vandaag wordt dus herdacht hoe Israëlische burgers op een verschrikkelijke manier te grazen werden genomen door zich ‘strijders’ noemende Hamas fanaten. Nu zijn we een jaar verder. ‘Verder’, niet te verwarren met ‘vooruit’. Nog steeds zijn Israëlische gijzelaars, al dan niet levend, ergens verborgen in handen van Hamas.  Als ze al niet zijn omgekomen bij de Israëlische bombardement die nagenoeg heel Gaza ondertussen hebben verwoest. En nu is Libanon aan de beurt om Israëls wraak voor 7 oktober 2023 te ondergaan. Hoe lang dat gaat duren? Onvoorspelbaar. Wat volgt? Onvoorspelbaar. Onvoorstelbaar: dat een 12-jarig jongetje muziek componeert waarin de puinhopen van Beirut doorklinken en dat jaren later als beroemde trompettist over heel de wereld ten gehore brengt. Onvoorstelbaar maar waar: ‘Beirut’ is de jeugdherinnering van Ibrahim Maalouf. Geboren in 1980 in Beirut, vluchtte met zijn ouders naar Parijs en ontwikkelde zich tot een van ’s werelds beste jazz trompettisten. Onvoorstelbaar: dat die muziek in Libanon, of Gaza, ooit in vrede zal worden gespeeld als herinnering aan puinhopen die nooit meer zullen terugkeren. Hoop: dat, om verder te kunnen, mensen overstijgen wat ze is aangedaan, wat ze zijn verloren, wat het ze heeft gekost. En dat bij herdenking muziek zal klinken die herinnert aan…. Troost: schoonheid van klanken, universele taal, Luisteren we naar ‘Beirut’, compositie van Ibrahim Maalouf, uitgevoerd door trompettist Andre Heuvelman en het Nederlands Blazersensemble. https://www.youtube.com/watch?v=4gDSeevNh-0

Closing Time | Soul Food

Nadat ze een aantal jaar de zang voor Tricky had verzorgd, bracht Martina Topley-Bird in 2003 haar debuutalbum Quixotic uit. De plaat werd alom positief ontvangen.

Het heeft meer dan twintig jaar geduurd, maar inmiddels is er een vinyl-versie uit.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: IAEA Imagebank (cc)

Bouwt China snel nieuwe kerncentrales vanwege klimaatdoelen?

China zet al ruim tien jaar sterk in op CO2-arme technieken voor elektriciteitsproductie. Het gaat daarbij om waterkracht, windenergie, zonne-energie en kernenergie. De grote groei zit hem daarbij al 13 jaar in waterkracht, wind- en zonne-energie. De elektriciteitsproductie van waterkracht, wind- en zonne-energie is exponentieel, terwijl kernenergie al 13 jaar een lineaire lijn omhoog vertoont. Ook de recente aankondiging van 10 nieuwe kerncentrales gaat daaraan weinig veranderen.

De Canadese klimaat futuroloog, strateeg en schrijver Michael Barnard volgt de ontwikkelingen in China al jaren (2014, 2019, 2021, 2022, 2024). Op basis van de trends uit het verleden en de aangekondigde 10 nieuwe kerncentrales is zijn verwachting dat water, wind en zon het zware werk zullen blijven doen, terwijl kernenergie hooguit 6% van de elektriciteitsmix in China zal uitmaken in 2030 (een stijging van 20% t.ov. de huidige 5%). Ter vergelijking het aandeel water, wind en zon stijgt van 20% naar meer dan 40% en het aandeel kolen zal dalen van bijna 60% naar 34%.

Nu zijn er bij het maken van scenario’s en verwachtingen veel variabele en kan het goed zijn dat de werkelijkheid anders uitpakt. Op basis van de grote projecten database van Flyvbjerg is de kans op tijd- of budgetoverschrijdingen bij kerncentrales echter groter dan bij wind- en zonprojecten.

Foto: Mr MdR (cc)

Onbegrijpelijk geweld

COLUMN - De media documenteren dagelijks incidenten waarbij mensen het slachtoffer zijn van allerlei vormen van geweld. Steekpartijen met dodelijke afloop, huiselijk geweld, aanranding en verkrachting, brute moordpartijen. Politiewoordvoerders melden steevast in summiere bewoordingen wat er is gebeurd. En dat er verder onderzoek wordt gedaan naar de precieze gang van zaken, de context en de motieven van de daders. Over de uitkomsten van dat onderzoek blijven we echter in veel gevallen in het ongewisse. Tenzij het om grote zaken gaat en de journalist de kans krijgt uitgebreid verslag te doen van wat in de rechtszaal allemaal ter sprake komt. In de meeste gevallen glijden de incidenten snel weg in de vergetelheid. Maar we blijven wel zitten met het idee dat geweld een moeilijk uit te bannen onderdeel is van onze samenleving.

Wat doet dat met mensen, al die beelden van onbegrijpelijk, irrationeel geweld? Wat is het effect van het ontbreken van achtergrond, context, verklaringen, motieven? Aanslagen op politici zijn nog te volgen. Maar het neerschieten van onschuldige schoolkinderen gaat ieders verstand te boven. En dergelijke incidenten stapelen zich op in de afgelopen jaren. Meer dan ooit lijken getourmenteerde pistool- en messentrekkers actief, ook in landen met een minder liberale wapenwetgeving dan de VS.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Closing Time | Warm Sharp Bath Sleep

Philip Anselmo maakte naam als zanger van Pantera, maar staat sinds een aantal jaar ook op de planken als frontman van zijn eigen muzikale project En Minor.

Daarin gaat hij de gevoelige, introverte kant op in de stijl van Tom Waits en Nick Cave.

Quote du Jour | Libanon

Onlangs vond ik een oud krantenknipsel uit augustus 1982 over Libanon. Met een getuigenis over wat Israël daar toen heeft aangericht in vluchtelingenkampen van Palestijnen. Schokkend als je kijkt naar wat er nu gebeurt in Libanon. Het terrorisme lijkt in de staat Israël ingebakken.

Enkele citaten uit het bericht onder de kop ‘Aanvallen Israël ook gericht tegen burgers’

‘Wat het Israëlisch leger aanricht in West-Beiroet is het beste te omschrijven als genocide.’ Dit zei de verpleegkundige Tineke Vlug uit Utrecht op Schiphol bij haar terugkeer uit Beiroet. Ze heeft er elf maanden gewerkt in een ziekenhuis, uitgezonden door het Medisch Comité Palestina dat dit ziekenhuis van de Palestijnse Rode Halve Maan (Rode Kruis) had geadopteerd. Het is de Israëli’s niet te doen om militaire projecten, ze hebben het ook gemunt op burgerdoelen, de gewone Palestijnse en Libanese mannen, vrouwen en kinderen. Als voorbeeld noemt zij het gebruik van fosforbommen die gruwelijke brandwonden veroorzaken en waaraan al vele mensen na hevige pijnen zijn overleden. Daarnaast het gebruik van cluster- en fragmentatiebommen. Dit zijn bommen met hele kleine bommetjes en daarin ijzeren splinters die het lichaam van mensen doorzeven. Zelf heeft Vlug twee Palestijnse kinderen behandeld van wie de benen waren afgeslagen nadat zij een ballpoint hadden opgeraapt die vervolgens explodeerde. De Israëli’s werpen ook speelgoed en ballpoints af die exploderen als ze worden opgepakt. Van de vluchtelingenkampen rond West-Beiroet is zeventig procent vernietigd. De Palestijnse bevolking bivakkeert op het strand of in boomgaarden in het zuiden, vertelt de verpleegkundige.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende